اگه قراره این هفته فقط یه چیز بخرید، کتاب «هنر شفاف اندیشیدن» را بخرید

همه‌ی ما در زندگی مرتکب خطاهایی می‌شویم که بعضی‌هایشان بزرگ هستند و بعضی هم کوچک. مهم این نیست که تصور ما نسبت به بزرگی یا کوچکی این خطاها چیست. چیزی که مهم است، تاثیر این خطاها بر زندگی ما و اطرافیان‌مان است. کتاب هنر شفاف اندیشیدن اثر «رولف دوبلی» است که یک‌سره درباره‌ی همین اشتباهات حرف می‌زند و آن‌ها را لیست می‌کند. دیجی‌کالا در بحبوحه‌ی نمایشگاه کتاب تهران، «هنر شفاف اندیشیدن» را به شما پیشنهاد می‌دهد و توصیه می‌کند نظر خانم غلامی را درباره‌ی این کتاب مطالعه کنید. اگر پس از مطالعه‌ی نظر ایشان به نتیجه رسیدید که باید این کتاب را بخرید و بخوانید که دیگر چه بهتر.

‌‌‌         ‌

فاطمه غلامی – ویراستار

آیا تابه‌حال به روند فکرکردن فکر کرده‌اید؟ پیشرفت‌های امروز بشر در زمینه‌های خودشناسی و روان‌شناسی ثابت کرده‌اند که تفکر به خودی خود قابل‌ستایش نیست؛ چون افکار ما همیشه سیر منطقی ندارند. پس شاید بد نباشد درست فکرکردن را یاد بگیریم. همه‌ی ما در روند تفکر، گاهی از الگوهای غلط تاثیر می‌گیریم که به افکار و احساسات و به‌تبع اعمال‌مان جهت می‌دهند. جالب‌تر اینجاست که این خطاهای شناختی به مردم یک کشور هم محدود نمی‌شوند و جهان‌شمول هستند‌. کتاب «هنر شفاف اندیشیدن» ما را با ۹۹ مورد از این خطاها آشنا می‌کند. مطمئنا از خواندن این موارد شگفت‌زده می‌شوید؛ چون با وجود اینکه خیلی‌ از آن‌ها را هرروزه زندگی می‌کنیم، ازشان غافلیم. این کتاب کمک‌مان می‌کند الگوهای ذهنی نادرست و ناخودآگاهمان را با آگاهی و تمرین اصلاح کنیم. پس یادمان باشد صرف اندیشیدن هنر نیست؛ شفاف بیندیشیم.

این جمله‌ها شما را وارد دنیای جذاب این کتاب می‌کنند: «تصور کنید در زمین فوتبال هیچ خطایی اتفاق نمی‌افتاد. آن وقت واژه‌ای به نام پنالتی، اخطار و اخراج هم معنا نداشت. اشک‌ها و لبخندها محو می‌شدند و زیبایی فوتبال هم رنگ می‌باخت. آدم‌ها شبیه رُبات‌های برنامه‌ریزی‌شده‌ای بودند که وظیفه‌شان بردن بدون کوچک‌ترین اشتباه بود. حالا تصور کنید در این جهان پهناور که هزاران زمین فوتبال را در خود جای داده، قرار می‌شد هیچ انسانی دچار خطا و اشتباهی نشود؛ آیا جهان بهتری داشتیم؟ جنگ‌افروزی‌ها به پایان می‌رسید؟ جرم‌و‌جنایت از صحنه‌ی روزگار محو می‌شد؟ انسان‌ها با یکدیگر روابط بهتری برقرار می‌کردند؟ پاسخ به این پرسش‌ها و پیش‌بینی جهانی که هرگز تجربه‌اش نکرده‌ایم، کار دشواری است. اما قابل پیش‌بینی آن است که هر چه بیشتر خطاهای خود را بشناسیم، رویکرد بهتری به زندگی خواهیم داشت. از آن‌جا که خطاهای بشری در طول حیاتش از الگوهای مشابهی پیروی می‌کنند، امکان شناختن آن‌ها نیز امری ممکن است.»