نقد و بررسی تبلت سامسونگ گلکسی ویو در دیجی‌کالا مگ

در چند سال اخیر، شاهد قد کشیدن گوشی‌های هوشمند بوده‌ایم. اندازه‌ی این دستگاه‌ها به‌قدری بزرگ شدند که از نامی جدید برای آن‌ها استفاده شد: فبلت‌ها؛ دستگاه‌هایی که اندازه‌ای بین گوشی‌های هوشمند و تبلت‌ها دارند. اما این فقط گوشی‌های هوشمند نبودند که در طول این چند سال، رشد کردند. تبلت‌ها هم با توجه به نیاز کاربران، بزرگ و بزرگ‌تر شدند. بعد از اپل و گوگل اکنون نوبت به شرکت سامسونگ رسیده است. البته پیش‌ازاین هم سامسونگ با تولید گلکسی نوت پرو ۱۲٫۲ علاقه‌ی خود به تولید تبلت‌های عظیم‌الجثه را نشان داده بود. اما این بار سامسونگ تصمیم گرفته تا پا را فراتر بگذارد و متر و معیار خود برای تبلت‌های با نمایشگر بزرگ را تغییر دهد. «گلکسی ویو» (Galaxy View) بزرگ‌ترین تبلت ساخته‌شده‌ی سامسونگ تاکنون است. این محصول با نمایشگر ۱۸٫۴ اینچی‌اش می‌تواند به‌عنوان یک تلویزیون کوچک لمسی برای شما ایفای نقش کند. البته این تبلت تلویزیون‌نما فاقد کنترل (ریموت) است و همه‌ی کارها به‌وسیله‌ی نمایشگر لمسی آن انجام می‌شود.
سامسونگ با تولید این تبلت قصد دارد تا گپ میان تبلت‌ها و تلویزیون‌ها را پر کند. فاصله‌ای که پیش‌ازاین تقریبا به چشم هیچ کاربر یا سازنده‌ای نیامده بود. اما سوالی که در این ‌بین مطرح می‌شود این است که آیا محصول جدید سامسونگ پشتوانه‌ی فکری عمیقی داشته و از روی منطق ساخته شده است؟ و اینکه آیا کاربران به غیر از نمایشگر گوشی‌ها، تبلت‌ها و تلویزیون‌های خود به نمایشگر محصول دیگری چون گلکسی ویو احتیاج دارند یا خیر؟ برای رسیدن به پاسخ این سوالات و بررسی دقیق‌تر تبلت گلکسی ویو سامسونگ، با دیجی‌کالا مگ همراه باشید.

‌‌‌‌    ‌‌‌   ‌‌‌      ‌

طراحی نسبتا کاربردی اما بدنه‎ی نامرغوب

مهم‌ترین سوالی که در مورد تبلت گلکسی ویو وجود دارد، مربوط به فلسفه‌ی استفاده‌ی آن است؛ اینکه این محصول برای چه کارهایی و در چه مکان‌هایی مورد استفاده قرار می‌گیرد. نخستین ایده‌ای که ممکن است به ذهن هر کاربری خطور کند، آن است که گلکسی ویو تبلتی است که اختصاصا برای تماشای فیلم و ویدیو در محیط خانه طراحی شده است. اما این تمام واقعیت در مورد این محصول نیست. به نظر می‌رسد که هدف سامسونگ از تولید و طراحی تبلت گلکسی ویو آن‌چنان هم بی‌پایه و اساس نبوده است.

‌

‌

بیایید تا استفاده‌ی این تبلت را متناسب با نحوه‌ی فرهنگ و زندگی‌مان در ایران بررسی کنیم. اکثر ما ایرانی‌ها در خانه‌هایمان تنها یک تلویزیون داریم و برای تماشای محتواهای تلویزیونی و ویدیویی می‌بایست به اتاق نشیمن برویم. اما باوجود دستگاهی چون گلکسی ویو می‌توان به‌جای جابجایی خود، تلویزیون را جابجا کنیم. گلکسی ویو به‌گونه‌ای طراحی‌شده تا حمل‌ونقل آسانی داشته باشد. بر بالای قاب پشتی این تبلت یک دسته‌ی نگه‌دارنده تعبیه شده که به‌وسیله‌ی آن کاربر می‌تواند دستگاه را مانند یک چمدان از اتاقی به اتاق دیگر ببرد! درست است که حمل‌ونقل گلکسی ویو به‌مراتب آسان‌تر از یک تلویزیون ۴۰ اینچی است؛ ولی اگر بخواهیم آن را با تبلت‌های حال حاضر بازار مقایسه کنیم، متوجه می‌شویم که جابجایی گلکسی ویو آن‌چنان‌که بایدوشاید کار آسانی نیست. گلکسی ویو ۲٫۶۵ کیلوگرم وزن دارد و تقریبا به‌اندازه‌ی یک لپ‌تاپ ۱۵٫۶ اینچی سنگین است. گفتنی است که سامسونگ از عنوان «تبلت» برای این محصول به کار نبرده و در عوض بیشتر مایل است آن را به‌عنوان یک تلویزیون معرفی کند. اما ازنظر ما این دستگاه شباهت زیادی به هیچ‌یک از این دو گروه ذکر شده ندارد.

‌

‌

انتظار می‌رود تا هر کاربری که تبلت گلکسی ویو را می‌خرد به‌راحتی بتواند آن را از اتاقی به اتاق دیگر جابجا کند. اما برخلاف ظاهر دستگیره‌ی هوشمندانه‌ای که سامسونگ برای این محصول در نظر گرفته، جابجایی این تبلت کمی با سختی صورت می‌گیرد.

برای جابجا کردن این دستگاه دو راه پیش روی‌تان قرار دارد. نخست آن‌که بخواهید پایه‌ی نگه‌دارنده‌ی آن را باز کنید و دستگاه را از قسمت دسته‌ی نگه‌دارنده حمل کنید که این روش اندکی نامطمئن است و به‌خوبی نمی‌توانید دسته را محکم بگیرد. بنابراین ما این روش را به شما توصیه نمی‌کنیم. اما حالت دوم آن است که بخواهید پایه‌ی نگه‌دارنده را ببندید. در این صورت فضایی بین دسته‌ی نگه‌دارنده و قاب پشتی دستگاه به وجود می‌آید و می‌توانید راحت‌تر از حالت اول دستگاه را جابجا کنید. خب، به این نوع روش جابجایی گلکسی ویو هم انتقاداتی مانند امنیت پایین وارد است، اما قابل‌ چشم‌پوشی است.

علاوه بر این، گلکسی ویو در دو حالت ایستاده و خوابیده قابل استفاده است. برای کار با دستگاه در حالت خوابیده، می‌بایست پایه‌ی نگه‌دارنده را بخوابانید تا دسته‌ی نگه‌دارنده از قاب پشتی فاصله بگیرد. گفتنی است که کار با دستگاه در این حالت به‌مراتب راحت‌تر و آسان‌تر از حالت ایستاده است. برای کار با تبلت در حالت ایستاده باید پایه‌ی نگه‌دارنده را باز کنید. این روش برای تماشای فیلم به‌صورت گروهی ایده‌آل است.

‌

‌

گلکسی ویو واقعا تبلتی بزرگ و غول‌آسا است. این دستگاه ۴۵۱٫۸ میلی‌متر طول و ۲۷۵٫۸ میلی‌متر عرض دارد و از عموم لپ‌تاپ‌های ۱۷ اینچی بزرگ‌تر است. قاب پشتی این تبلت کاملا پلاستیکی است و طراحی آن از گوشی‌ها و تبلت‌های برتر این شرکت نظیر گلکسی S6 و تب S2 پیروی نمی‌کند؛ جایی که این محصولات از طراحی ظریف و بدنه‌ی بسیار مرغوب و دلربایی برخوردارند. علاوه بر این، بر قاب پشتی و بر مرکز پایه‌ی نگه‌دارنده‌ی این محصول دو بلندگوی چهار واتی قرار گرفته که برآمدگی محسوسی را روی بدنه به وجود آورده‌اند. اما خب باید به این موضوع هم بپردازیم که سامسونگ به‌طور هنرمندانه‌ای این بلندگوها را در زیر پایه‌ی نگه‌دارنده پنهان کرده است. این دستگاه ضخامتی برابر با ۱۱٫۹ میلی‌متر دارد.

با همه‌ی این‌ها به نظر نمی‌رسد که کاربران زیادی وجود داشته باشند که نیازی به این دستگاه در زندگی روزمره‌ی خود داشته باشند؛ زندگی‌هایی که اکنون از نمایشگرهای با اندازه‌ی مختلف اشباع شده است. البته نباید از قیمت نسبتا بالای این دستگاه هم به‌راحتی گذشت، موضوعی که می‌تواند کمی کاربران را در انتخاب و خرید این محصول مردد کند.

چه طراحی گلکسی ویو را بستاییم و چه آن را مورد نکوهش قرار دهیم، هیچ تبلت دیگری با این طراحی و اندازه در بازار کشورمان وجود ندارد.

    ‌‌

انگشتتان نقش ریموت (کنترل) را دارد!

در سالیان پیش، ما تنها به یک صفحه‌نمایش اصلی در زندگی‌مان عادت کرده بودیم: نمایشگر تلویزیون‌ها. اما در این دوره و زمانه ما با نمایشگرهایی با اندازه‌ها و شکل‌های مختلفی روبرو هستیم. از نمایشگر کوچک ساعت‌ها و گوشی‌های هوشمند گرفته تا نمایشگرهای متوسط تبلت‌ها و نمایشگر عظیم‌الجثه و خمیده‌ی تلویزیون‌ها. این بدان معنا است که به تعداد نمایشگرهای موجود در جهان، راه است برای تماشای محتواهای ویدیویی. اما آیا کاربران به غیر از دسته‌بندی‌هایی که در بالا اشاره شد، به نمایشگر دیگری هم نیاز دارند؟ باید بگوییم که پاسخ شرکت سامسونگ به این سوال مثبت است.

گلکسی ویو با اندازه‌ی نمایشگر ۱۸٫۴ اینچی که دارد، یکی از عجیب‌ترین تبلت‌های اندرویدی بازار به‌حساب می‌آید. ازاین‌رو می‌توان گفت که این دستگاه به‌راحتی از تمام تبلت‌های بازار قابل‌تشخیص است. نمایشگر این تبلت دارای رزولوشن Full HD و تراکم پیکسلی پایین ۱۲۰ پیکسل بر هر اینچ است. همچنین نمایشگر این تبلت دارای نسبت تصویر ۱۶ به ۹ است و می‌توان همانند یک تلویزیون از تماشای ویدیو در این تبلت لذت برد.

‌

‌

البته به نظر می‌رسد که سامسونگ برای استفاده از وضوح تصویر 1080p در این تبلت دلایل قانع‌کننده‌ای داشته. نخست، مساله‌ی شارژدهی این تبلت است. گلکسی ویو با باتری ۵۷۰۰ میلی‌آمپرساعتی‌اش می‌تواند هشت ساعت به پخش ویدیو بپردازد. حال تصور کنید که سامسونگ از رزولوشن بالاتری برای نمایشگر این تبلت استفاده می‌کرد. مسلما در این صورت، میزان شارژدهی آن کمتر از وضع کنونی می‌‌شد. دلیل دیگر سامسونگ برای عدم استفاده از دقت‌تصویر بالاتر از Full HD در این تبلت را می‌توان در این موضوع دانست که بیشتر برنامه‌ها و محتواهای سیستم عامل اندروید برای نمایشگرهای Full HD طراحی و بهینه شده‌اند. بسیار طبیعی است که گلکسی ویو تنها در یک حالت افقی (لنداسکیپ) قابل استفاده خواهد بود و نمایشگر آن قابلیت چرخش را ندارد.

باید گفت که اگر شما بخواهید از این دستگاه به‌عنوان یک تلویزیون استفاده کنید و از فاصله‌ی نرمال به تماشای محتواهای ویدیویی بپردازید، نمایشگر گلکسی ویو برای‌تان قابل‌قبول خواهد بود. اما اگر بخواهید از فاصله‌ی نزدیک و همانند یک تبلت از این محصول استفاده کنید، مطمئنا متوجه پیکسل‌های نمایشگر آن خواهید شد و از کیفیت پایین آن به ستوه خواهید آمد. نمایشگر گلکسی ویو هیچ شباهتی به نمایشگر خیره‌کننده‌ی آیپدها یا نمایشگر با تراکم پیکسلی بسیار بالای گلکسی تب S2 ندارد. اما با تمام این حرف‌ها، تبلت گلکسی ویو یک دستگاه دوست‌داشتنی برای تماشای فیلم است.

 ‌‌‌‌‌   ‌‌

 تبلتی نه‌چندان قدرتمند اما مناسب برای تماشای فیلم

زمانی که تبلت گلکسی ویو را روشن کنید، با رابط ‌کاربری آشنا و مرسوم تاچ‌ویز (TouchWiz) شرکت سامسونگ روبرو خواهید شد. اما رابط‌ کاربری این تبلت یک تفاوت بزرگ با دیگر تبلت‌های این شرکت دارد. در صفحه‌ی انتهایی هوم‌اسکرین گلکسی ویو، برنامه‌های محبوب ویدیویی وجود دارند که به‌صورت موزاییکی طراحی‌شده‌اند. در این صفحه انتخاب‌هایی چون YouTube ،Netflix و Hulu در کنار برنامه‌های تلویزیون‌محور نظیر ESPN و CBS به چشم می‌خورد.

‌

‌

به غیرازاین صفحه‌ی جدید، مابقی ویژگی‌ها و امکانات تبلت گلکسی ویو کاملا مشابه با تبلت‌های دیگر این شرکت نظیر گلکسی تب S2 است. از مهم‌ترین قابلیت‌های این محصول می‌توان به اجرای دو برنامه به‌صورت همزمان در کنار هم (مالتی‌تسکینگ) و برنامه‌ی SideSync (برای تعامل با گوشی گلکسی) اشاره کرد. همچنین برنامه‌های پرکاربرد شرکت مایکروسافت نظیر OneNote ، World ،Excel و PowePoint به‌صورت پیش‌فرض در این تبلت نصب‌شده‌اند. گفتنی است که برنامه‌ی وان‌درایو (OneDrive) در این تبلت امکان استفاده از ۱۰۰ گیگابایت حافظه‌ی رایگان ابری را برای کاربران به همراه دارد.

ازآنجا که این تبلت برای اجرای بازی‌ها و برنامه‌های سنگین طراحی نشده، سامسونگ سخت‌افزار قدرتمندی برای آن در نظر نگرفته است. این دستگاه به تراشه‌ی اگزینوس ۷۵۸۰، یک پردازنده‌ی هشت هسته‌ای با سرعت ۱٫۶ گیگاهرتز، پردازنده‌ی گرافیکی Mali-T720 و دو گیگابایت حافظه‌ی رم مجهز شده. این مجموعه‌ی سخت‌افزاری وظیفه‌ی اجرای سیستم‌عامل اندروید نسخه‌ی ۵.۱.۱ (موسوم به لالی‌پاپ) و برنامه‌های این اکوسیستم را دارد. درمجموع باید گفت که عملکرد سخت‌افزاری و نرم‌افزاری این محصول قابل‌قبول است و چندان شما را اذیت نمی‌کند. شاید بزرگ‌ترین محدودیت این تبلت مربوط به حافظه‌ی رم کم آن و مشکل در قابلیت مالتی‌تسکینگ آن است. به‌احتمال‌زیاد سامسونگ این اتفاق را یک مشکل نمی‌داند، چون این تبلت به‌طور خاص برای پخش ویدیو طراحی شده است.

‌

‌

گلکسی ویو علاوه بر نسخه‌ی پایه‌ی Wi-Fi، در نسخه‌ی LTE هم تولیدشده. همچنین این دستگاه در دو حافظه‌ی ۳۲ و ۶۴ گیگابایتی در اختیار کاربران قرار خواهد گرفت و امکان افزایش حافظه به‌وسیله‌ی کارت microSD در این تبلت وجود دارد. دستگاهی که در اختیار ما قرار گرفته، مدل SM-T677 است و دارای شیار سیم‌کارت (نانوسیم) است. البته استفاده‌ی سیم‌کارت در این تبلت تنها برای مرورگری وب کاربرد دارد و طبیعتا این محصول عظیم‌الجثه فاقد قابلیت مکالمه است. از دیگر ویژگی‌های مهم تبلت گلکسی ویوی سامسونگ می‌توان به پشتیبانی از قابلیت OTG اشاره کرد.

عمر باتری تبلت گلکسی ویوی سامسونگ بسیار به آن ادعایی که سامسونگ در مورد این محصول کرده، نزدیک است. این دستگاه می‌تواند با استفاده‌های ترکیبی و مداوم تا ۸ ساعت شارژ دوام آورد. گلکسی ویو به یک باتری لیتیوم یونی با ظرفیت ۵۷۰۰ میلی‌آمپرساعت مجهز شده که توسط کاربر قابل جدا شدن نیست. البته فراموش نکنید که این تبلت برخلاف اکثر تبلت‌های اندرویدی بازار با درگاه مرسوم microUSB شارژ نمی‌شود و به‌وسیله‌ی یک درگاه مخصوص، شارژ می‌شود.

با توجه به کاربرد و ماهیتی که گلکسی ویو دارد، سامسونگ دوربینی برای آن در نظر نگرفته است. اما این تبلت به یک دوربین دوم  ۲٫۱ مگاپیکسلی مجهز شده است. عکس‌های گرفته با این دوربین دارای نسبت تصویر ۱۶ به ۹ هستند و از کیفیت نسبتا خوبی برخوردارند. همچنین این دوربین قادر است با حداکثر کیفیت Full HD فیلم‌برداری کند.

گلکسی ویو به‌عنوان یک تبلت دستگاهی بسیار بزرگ و به‌عنوان یک تلویزیون، محصولی بسیار کوچک است.

‌‌‌    ‌‌ ‌

تبلت تلویزیون نما!

تماشای ویدیو و برنامه‌های تلویزیونی در تبلت گلکسی ویو سامسونگ، جذاب‌تر از هر تبلت دیگری است. علاوه بر این، کاربران می‌توانند حتی به‌صورت گروهی، به تماشای محتواهای موردعلاقه‌ی خود با این تبلت بپردازند. کاری که شاید تا پیش‌ازاین با تبلت‌های کوچک‌تر یا امکان‌پذیر نبود یا انجام آن با کمی سختی همراه بود. درمجموع با ویژگی‌ها و مشخصاتی که تبلت سامسونگ گلکسی ویو دارد، می‌توان آن را تبلتی مناسب برای خانواده دانست.

همان‌طور که در طول نقد و بررسی اشاره کردیم، شرکت سامسونگ این‌طور می‌پندارد که گلکسی ویو یک تبلت نیست، بلکه تلویزیونی است که می‌توان به‌صورت لمسی با آن تعامل داشت و از برنامه‌های مختلف سیستم‌عامل اندروید بهره برد.

‌

‌

اما واقعیت آن است که این محصول چه به‌عنوان یک تبلت و چه به‌عنوان یک تلویزیون نمی‌تواند انتظارات شما را به‌صورت ایده‌آل برآورده کند؛ چراکه گلکسی ویو به‌عنوان یک تبلت، دستگاهی بسیار بزرگ و به‌عنوان یک تلویزیون، محصولی بسیار کوچک است.

با مشخصات، اندازه و قیمتی که این تبلت سامسونگ دارد، به‌سختی می‌توان آن را به عموم کاربران توصیه کرد.

گلکسی ویو تنها به کار آن دسته از کاربرانی می‌آید که به دنبال تبلتی بسیار بزرگ یا بهتر بگوییم تلویزیونی کوچک هستند که بتوانند در آن فیلم ببینند و به‌راحتی آن را از اتاقی به اتاق دیگر جابجا کنند. البته نباید از ضعف‌ها و کمبودهای این تبلت هم به‌سادگی گذشت. نمایشگر این تبلت با توجه به‌اندازه‌ی بسیار بزرگ‌اش چندان شارپ و باکیفیت نیست. طراحی این دستگاه هم ناپخته‌ است. اگر با همه‌ی این اوصاف فکر می‌کنید که باز چشمتان تبلت گلکسی ویو را گرفته، بد نیست تا در مورد انتخاب یک تلویزیون هوشمند بزرگ و باکیفیت در کنار یک تبلت کاربردی و با حمل‌ونقل آسان هم تأملی داشته باشید.

‌

• منحصربه‌فرد بودن دستگاه
• نمایشگر بسیار بزرگ و مناسب برای تماشای فیلم
• دارای پایه‌ی نگهدارنده
• پشتیبانی از قابلیت USB OTG

‌

• کیفیت پایین نمایشگر
• طراحی ناپخته و حمل‌ونقل سخت

‌‌‌    ‌‌