سالار مگسها؛ نقد و بررسی بازی Hollow Knight
در مقایسه با چند سال گذشته و نسل قبلی بازیهای ویدیویی، با روند بهتری در تولید بازیها روبرو هستیم. تا همین چند سال پیش، شرکتهای سازندهی بازی که به لطف تکنولوژیهای تازه توانسته بودند صحنههایی سینمایی و بسیار خوب را به تصویر بکشند، بیخیال روند بازی و طراحی مراحل خوب میشدند؛ طوری که بیشتر بازیها به جای اینکه بخواهند بازیکننده را به چالش بکشند، سعی میکردند او را از نظر احساسی درگیر داستان و شخصیتهای کنند. با سینماییتر شدن بازیها به هیچ وجه مخالف نیستیم و از این موضوع پشتیبانی میکنیم، ولی به شرطی که هستهی اصلی بازی فراموش نشود.
ساختار تعاملی بازیهای ویدیویی، این فرصت را به استودیوهای مستقل زیادی داده است تا تجربههای جالب، خاص و در عین حال متفاوتی را ارایه دهند. از طرف دیگر، اکثر شرکتهای بزرگ بازیسازی حاضر به ریسک کردن نیستند. در این میان استودیوهای مستقل زیادی تلاش میکنند تا خاطرهی خوش بازی کردن بسیاری از ساختههای قدیمی صنعت بازی را زنده نگه دارند؛ استودیوهایی که حواسشان هست یک بازی باید ایدهها و مکانیکهای خوب و طراحی مرحلهی هوشمندانهای داشته باشد و در عین حال، دست مخاطب را هم در همه حال نگیرد.
اینکه بخواهیم پشت سر هم، همه چیز را با دارک سولز مقایسه کنیم و بگوییم که فلان عنصر و بهمان مکانیک بازیها، از روی دارک سولز و بلادبورن الهام گرفته شدهاند، کمی کوتاه اندیشی و در عین حال تنبلی است. در واقع بسیاری از عناصری که دارک سولز در خود جای داده است، در بازیهایی قدیمی مثل کسلوانیا، دیابلو یا متروید ریشه دارند. با این حال، وقتی میخواهیم برای نسل جدید بازیکنندهها از این مکانیکها بگوییم، دارک سولز را مثال میزنیم، چون راحتتر میتوانند مثالها را درک کنند.
بازی Hollow Knight مکانیکها و سیستمهای خود را مدیون کسلوانیا و متروید است؛ طوری که در سبک مترویدوانیا جای میگیرد. با این حال، به جای اینکه بخواهیم سبک مترویدوانیا را توضیح دهیم، کار خودمان را راحتتر میکنیم و میگوییم که بازی، بیشباهت به دارک سولز و بلادبورن نیست.
فرق نمیکند بخواهیم به ساختههای مستقل یا بزرگ نگاه کنیم، بازی Hollow Knight یکی از بهترین تولیدات صنعت بازی در چند سال گذشته و یکی از بهترین تجربههایی است که اخیرا داشتهایم.
از هر نظر که به Hollow Knight مینگریم، شگفتانگیز بودن این بازی را بیشتر درک میکنیم. اگر بگوییم بازی بینقص است، اغراق نکردهایم. بازیهای زیادی نیستند که در چند سال اخیر عرضه شده و تا این مقدار، بینقص باشند. روند بازی Hollow Knight عالی و کامل است، بازی طراحی هنری شگفتانگیزی دارد و موسیقی آن هم تا مدتها از ذهنتان فراموش نمیشود.
از گیمپلی Hollow Knight که بدون شک بهترین بخش آن است شروع کنیم. بازی اساسا یک سکوبازی اکشن دو بعدی است. میتوانیم از نظر ساختاری همچنین آن را کاملا محیط باز بدانیم. بازی شما را در دنیایی باز قرار میدهد و از شما میخواهد که همهی کار را خودتان انجام دهید. شما تصمیم میگیرید به کدام سمت حرکت کنید، شما هستید که تصمیم میگیرید چگونه بازی کنید. خودتان کشف میکنید تا چگونه مبارزه و چگونه از آیتمهایی که دارید استفاده کنید و نهایتا حس خوبی که در کشف بخش بخش بازی وجود دارد، در کمتر ساختههای امروزی پیدا میشود.
سازندگان Hollow Knight در طراحی هر سیستم و مکانیک بازی، یک موضوع را در ذهن خود داشتهاند: اینکه مکانیکی که میسازند در عین اینکه ساده است، عمیق باشد؛ طوری که بتوان با یک مکانیک ساده، کارهای مختلفی انجام داد و نتایجی متفاوت از آن گرفت. بازی تواناییها و قابلیتهای زیادی در مقابلتان میگذارد، ولی خودتان هستید که کشف میکنید چگونه باید از آنها استفاده کنید.
اساس اصلی روند بازی جمعآوری «روح» (Souls) است. با کشتن هر دشمن در بازی روح او را به دست میآورید و میتوانید از آن استفاده کنید. ولی بازی دو گزینه مقابلتان میگذارد: اینکه از روحهایی که جمعآوری کردهاید برای دفاع یا برای حمله استفاده کنید. میتوانید با نگه داشتن یک کلید، روحهای خود را مصرف و خط سلامتیتان را پر کنید. یا اینکه با فشردن کوتاه همان کلید، از روحهایی که جمع کردهاید برای یک شلیک قوی استفاده کنید.
همین سیستم ساده عمق زیادی به مبارزات بازی داده است. چگونگی استفاده از روحهایی که جمع کردهاید در طول بازی گسترش پیدا میکند و استفادههای مختلفی برای آن پیدا میکنید، ولی اساس این سیستم آنقدر خوب از آب درآمده که در هر مبارزه شما را درگیر خود کند. میان مبارزه با یک غولآخر، باید تصمیم بگیرید که آیا بهتر است خط سلامتیتان را پر کنید، یا اینکه از روحهایی که جمعآوری کردهاید برای چند حملهی قوی استفاده کنید. این تصمیم شما میتواند به طور کلی روند مبارزه را تغییر دهد.
مبارزات در Hollow Knight بر پایهی الگوی حملهی دشمنان پیش میرود؛ یعنی قرار نیست پشت سر هم کلیدها را بزنید و پیروز از میدان بیرون بیایید. باید به الگوی حملهی دشمنان دقت و خودتان یک راه مقابله با آن پیدا کنید. مبارزات بازی ساده نیستند و ممکن است برخی از دشمنان بازی اعصابتان را خرد کنند، ولی همیشه میدانید که مقصر خودتان بودهاید.
هر دشمن بازی الگوی حملهی مخصوص به خود را دارد و تنوع هم آنقدر زیاد است که هر دشمن، یک چالش تازه برای شما باشد و به هیچ وجه خسته نشوید. کشف اینکه چگونه باید با یک دشمن مبارزه کنید، یکی از لذتبخشترین قسمتهای بازی است. به طور کلی مبارزات بازی یکی از اصلیترین بخشهای آن هستند و آنقدر خوب و سرگرمکننده طراحی شدهاند که بخواهید پشت سر فقط مبارزه کنید. فرقی هم نمیکند دشمن مقابلتان کوچک باشد، یا یک غولآخر بزرگ، در هر صورت از مبارزه لذت میبرید.
پیشرفت در بازی Hollow Knight با دریافت قدرتها و آیتمهای جدید صورت میگیرد. بازی ساختاری باز دارد و پیشرفت در مراحل و گشت و گذار در دنیای آن، به شما سپرده شده است. محیط بازی پر است از راهها و اتاقهای مخفی، آسانسورها و راهروهایی که شما را به مناطق جدید میبرند، یا راهی تازه برای رسیدن به مقصد شما نشانتان میدهند.
با استفاده از آیتمها و قدرتهای تازهای که در طول بازی به دست آوردهاید، در بازی پیشرفت میکند. آیتمها و قدرتهای جدید شما نه تنها راههای تازهای برای مقابله به دشمنان و باز کردن مناطق مختلف نقشه به میدهند، بلکه به شما اجازه میدهند تا سبک بازی کردنتان را هم خودتان مشخص کنید. بازی به هیچ وجه یک نقشآفرینی و پر از عدد و رقم نیست؛ یعنی قرار نیست امتیاز تجربه بگیرید و قویتر شوید. بلکه با استفاده از آیتمهای جدیدی که پیدا میکنید یا میخرید، تواناییهایی تازه به خود میدهید. امکان استفادهی همزمان از تمام آیتمها و قدرتهای شما هم وجود ندارد و در فعال کردن آیتمها محدودیت دارید. این جاست که تصمیم میگیرید با توجه به سبک بازی کردنتان، چگونه از آیتمها استفاده کنید.
روند بازی Hollow Knight حسابی درگیرتان میکند. بازی آنقدر سرگرمکننده و لذتبخش است که ساعتها پای آن بنشینید و نخواهید دسته را زمین بگذارید. اشتیاق شما برای گشت و گذار در دنیای بازی، برای کشف یک آیتم جدید یا یک قابلیت تازه، آنقدر بالاست که گذر زمان را حس نکنید و به بازی کردن ادامه دهید. پیدا کردن یک در جدید که به دنیایی تازه و کاملا متفاوت باز میشود، آن هم یک در که کلیدش را مدتها قبل و به صورت اتفاقی در یک گوشهی دیگر بازی به دست آوردهاید، وصف نشدنی است.
نمیتوان از Hollow Knight صحبت کرد و حرفی از دیدگاه هنری و طراحیهای آن به زبان نیاورد. بازی از نظر هنری آنقدر زیباست که برخی اوقات فقط میخواهید به انیمیشنهای مختلف آن نگاه کنید. دنیایی که Hollow Knight به تصویر میکشد، دنیای حشرات و سوسکها و موجودات کریهی است که هرگز تصورش را هم نمیکردید روزی بتوانند بانمک باشند. تنوع و زیبایی محیط در Hollow Knight حیرتزدهتان میکند. بازی اتمسفری دارد که حس و حالی معنوی به شما میدهد. اینکه دنیایی از حشرات و هاگها را طوری طراحی کنید که مخاطب غرق آن شود و نخواهد از آن بیرون بیاید، کار سادهای نیست. شاید بخش بزرگی از اتمسفر خوب بازی، به خاطر موسیقی شگفتانگیز آن باشد. موسیقی بسیار خوب Hollow Knight نهایتا کنار روند بازی سرگرمکننده و بدون نقص و طراحی بصریاش میآید و این بازی را از همه نظر کامل میکند.
اغراق نکردهایم اگر بگوییم Hollow Knight یکی از بهترین ساختههای چند سال اخیر است. سازندگان این بازی، برخلاف جریانهای امروزی همچنین تمام بستههای الحاقی آن را به صورت رایگان عرضه کردهاند. در طول یک سال گذشته که از عرضهی نسخهی کامپیوتر بازی گذشته است، سه بستهی الحاقی بزرگ کاملا به صورت رایگان برای Hollow Knight عرضه شده؛ بستههایی که مراحل و غولآخرهای جدیدی به بازی اضافه میکنند. نسخهی سوییچ بازی همچنین با توجه به ساختار باز و اساس گشت و گذار در آن، لذت بازی کردن آن را حتی بیشتر میکند.
کاملا واضح است که در ساخت بازی Hollow Knight اولویت نخست، طراحی سیستمها و مکانیکهای سرگرم کننده و در عین حال، تعادل بسیار خوب آنها بوده؛ هدفی که سازندگان بازی به خوبی از پس آن برآمدهاند. فرقی نمیکند از سکوبازیهای اکشن خوشتان بیاید یا نه، اگر یک بازی خوب میخواهید، سراغ Hollow Knight را بگیرید.
- طراحی مرحلهی بازی بینقص است و نقشهها به دقیقترین شکل ممکن طراحی شدهاند
- سیستم مبارزهی بازی ساده و در عین حال حسابی عمیق است
- مبارزه با غولآخرها شگفتانگیز از آب درآمده است
- طراحی بصری دوبعدی بازی صحنه به صحنه شگفتزده میکند
- ندارد
نام بازی: Hollow Knight
تهیه کننده: Team Cherry
سازنده: Team Cherry
سبک: سکوبازی اکشن
پلتفرم: Nintendo Switch، PC
خسته نباشید.خیلی وقت بود نقد و بررسی بازی ها رو کار نکرده بودید.دیروز یه آقای میرزایی دیگه the low road رو نقد کرده بود که نمیدونم با شما نسبتی داره یا نه ولی نقد خیلی خوبی داشتن.
hallow knight بازی اعتیاد آوریه.داستان بازی از طریق دیالوگ هایی که با شخصیت های غیر قابل بازی دارید روایت میشه و غافلگیری های خیلی خوبی هم داره.موسیقی و طراحی بصری بازی قطعا یکی از بهترین های ساله.بازی چیزی رو رو به شما آموزش نمیده،این شمایید که باید تو بازی تجربه کسب کنید.سازنده ها از روش جدیدی برای پس گرفتن پولتون بعد از کشته شدن استفاده کردن و برای این کار باید با شبح خودتون مبارزه کنید.
بازی اشکالاتی هم داره و به نظرم لایق نمره کامل نیست.استفاده از نقشه بازی در اوایل بازی کار سختیه(که میتونه نکته مثبتی هم باشه!).شاید گیمر های نسل جدید(به قول بزرگی نسل آنچارتد)صبر و تحمل یادگیری الگو های باس فایت ها رو نداشته باشند و بازی براشون بعد از مدتی قابل تحمل نباشه. به علاوه ۱۵ دلار برای همچین اثری واقعا پول زیادیه.مخصوصا اکه بخوایم تو شرایط فعلی،این بازی رو به گیمیر های داخلی توصیه کنیم.
در نهایت به نظرم dead cells و celeste تجربه های بهتری تو مترویدوانیا بودند.مخصوصا Dead cells که تقریبا ساختار rouge like هم داشت.
hollow knight یعنی شوالیه تو خالی سالار مگس ها چی میگه؟
شعاریه که برای جذاب ساختن عنوان و ارائه دید کلی نسبت به بازی نوشته شده