منتقدان «مرد ایرلندی» را یک‌صدا تحسین کردند

زمان مورد نیاز برای مطالعه: ۴ دقیقه
هیات ملی نقد آمریکا

جمعه هفته گذشته بالاخره پس از مدت‌ها انتظار، فیلم سینمایی «مرد ایرلندی» (The Irishman) آخرین ساخته مارتین اسکورسیزی در جشنواره فیلم نیویورک ۲۰۱۹ به عنوان اثر افتتاحیه به نمایش درآمد و چیزی نگذشت که نقد فیلم مرد ایرلندی سراسر رسانه‌ها را فرا گرفت.

براساس آنچه در وبسایت راتن تومیتوز به ثبت رسیده از میان ۴۱ نقدی که درباره این اثر سینمایی نوشته شده ۱۰۰ درصد منتقدان از فیلم رضایت داشته‌اند. در عین حال میانگین ۲۴ نقد به ثبت رسیده درباره این فیلم در وبسایت متاکریتیک نمره ۹۲ را برای مرد ایرلندی به ثبت رسانده. تمام ۲۴ نقد نوشته شده روی این فیلم مثبت بوده است.

مرد ایرلندی که با فیلم‌نامه‌ای از استیون زایلیان براساس رمان «شنیده‌ام خانه‌ها را رنگ می‌زنی» اثر چارلز برنت ساخته شده درباره زندگی فرانک شیران خلافکار ایرلندی است. شیران که از رزمندگان جنگ جهانی دوم بوده به یک خلافکار تبدیل شده و نقش او را رابرت دنیرو بازی می‌کند. دنیرو در این اثر در سنین مختلفی نمایش داده می‌شود تا فیلم چندین دهه از زندگی فرانک شیران را روایت کند. آل پاچینو از دیگر بازیگران حاضر در این اثر سینمایی نقش جیمی هوفا رهبر اتحادیه کارگران آمریکا را ایفا می‌کند.

مرد ایرلندی اولین همکاری اسکورسیزی با آل پاچینو و نهمین همکاری دنیرو و اسکورسیزی (اولین همکاری پس از ساخت فیلم سینمایی «کازینو» (Casino) در سال ۱۹۹۵) به حساب می‌آید.

مجموعه نوشته‌هایی که به عنوان نقد فیلم مرد ایرلندی منتشر شده یک صدا به تحسین این فیلم پرداخته‌اند. جدیدترین ساخته مارتین اسکورسیزی با عناوینی چون بهترین اثر نت‌فلیکس در یک دهه اخیر، شانس مسلم اسکار، پخته‌ترین ساخته اسکورسیزی و امثال آن یاد شده.

در ادامه بخش‌هایی از برخی نقدهای نوشته شده درباره فیلم سینمایی مرد ایرلندی را مرور می‌کنیم:

نقد فیلم مرد ایرلندی

نیویورک تایمز

  • ای. او. اسکات
  • نمره متا: ۱۰۰

فیلم طولانی و تاریک است. طولانی همچون رمانی از فیودور داستایفسکی یا تئودور درایزر و تاریک همچون یک تابلوی نقاشی از رامبرانت… مرد ایرلندی نسبت به سایر آثاری که اسکورسیزی از زندگی خلافکارانه خلق کرده کمتر احساساتی و بیش از همه آن‌ها تلخ و تند است.

حضور بسیاری از بازیگرانی که پیشتر در آثار اسکورسیزی ایفای نقش کرده‌اند در این اثر سینمایی حس خوشایندی ایجاد می‌کند… یکی از آن‌ها جو پشی است که در ۲۰ سال گذشته بسیار کم کار بوده است؛ او شمایل گذشته خود را که بازیگری‌اش با آن تعریف می‌شد از دست داده است و همه‌ی بار نقش را با چشم‌های غمگین و مراقب و صورت دوست‌ داشتنی‌اش حمل می‌کند. وقتی او و دنیرو با هم روی پرده ظاهر می‌شوند به قدرت هنر ایمان پیدا می‌کنید.

ورایتی

  • اوون گلیبرمن
  • نمره متا: ۱۰۰

مرد ایرلندی مارتین اسکورسیزی یک حماسه باشکوه گانگستری است که در رگ‌هایش جای خون یخ جاری شده.

مرد ایرلندی همان فیلمی است که گمان می‌کنم بسیاری از ما می‌خواستیم از اسکورسیزی ببینیم: یک اثر تلخ،‌ بی‌نظیر و خلاصه نفس‌گیر… چشم‌اندازی از جهان زیر زمینی خلافکارها که در آن پژواک‌های فیلم‌های گانگستری قبلی کارگردان به گوش می‌رسد اما در عین حال ما را به نقطه‌ای جدید و جسورانه می‌برد.

تایم

  • استفانی زاخارک
  • نمره متا: ۱۰۰

در ۲ ساعت و ۳۰ دقیقه اول ِ‌این فیلم که یک اثر ِ ۳ ساعت و ۳۰ دقیقه‌ای است،  با فیلمی هوشمند و سرگرم‌کننده روبرو می‌شویم؛ تا اینجا احتمالا خیال می‌کنید کل ماجرا همین بوده. اما مدتی بعد وقتی به نیم ساعت پایانی برسید فیلم به سمت و سویی حرکت می‌کند که ناگهان در می‌یابید چه تاثیر عمیقی روی‌تان گذاشته. فقط آن زمان است که در می‌یابید اسکورسیزی چه کرده است.

ایندی‌وایر

  • اریک کوهن
  • نمره متا: ۱۰۰

مارتین اسکورسیزی بهترین فیلم گانگستری‌اش را پس از رفقای خوب (Goodfellas) کارگردانی کرده است. این حماسه جاه‌طلبانه تصویری خالص و بی‌پرده از آن چیزی است که سبک فیلم‌سازی او را در ۵۰ سال گذشته چنین متمایز ساخته.

نقد فیلم مرد ایرلندی

اسکرین‌دیلی

  • استیون ویتی
  • نمره متا: ۹۰

مرد ایرلندی فیلمی است که فورا جایگاه خود را در میان مجموعه آثار اسکورسیزی پیدا کرده است و شانس قدرتمندی در رقابت‌های اسکار خواهد بود.

مرد ایرلندی یعنی اسکورسیزی در اوج … فیلمی که در نیم ساعت پایانی به نقاطی عمیق‌تر از حد مورد انتظار می‌رسد؛ لحظات تامل، دردهای ناشی از پشیمانی و بی‌قراری از فرصت‌های از دست رفته.

هالیوود ریپورتر

  • استیون دالتون
  • نمره متا: ۸۰

اینکه چرا اسکورسیزی تصمیم گرفته این اثر ۳ ساعت و ۳۰ دقیقه‌ای را به یک سریال کوچک تبدیل نکند و آن را به عنوان یک فیلم سینمایی عرضه کند کمی گیج‌کننده است. هر کس با انتظار دیدن آن نوع پویایی و برون‌ریزی خاص آثاری چون رفقای خوب و کازینو به دیدن مرد ایرلندی بیاید احتمالا ناامید خواهد شد. اما این اثر سینمایی در بسیاری سطوح همچون تکه‌ای مجلل و باشکوه از سینما است که به زیبایی ساخته شده باشد.

گاردین

  • بنجامین لی
  • نمره متا: ۸۰

برای اسکورسیزی به عنوان یک کارگردان مولف که در بسیاری آثارش توسط مدیران استودیوها کنترل شده و تحت مهار قرار گرفته، پیشنهاد نت‌فلیکس برای داشتن کنترل کامل فیلم، اگر نگوییم یک پیشنهاد خطرناک قطعا یک پیشنهاد وسوسه‌برانگیز بوده است.

اما مرد ایرلندی… نه تنها با استانداردهای خودش یک فیلم موفق محسوب می‌شود در عین حال نمونه موفقی است از اینکه چطور این تغییر شجاعانه در صنعت سینما می‌تواند به کسانی نفع برساند که از قدرت زیاد با مسئولیت‌پذیری زیاد استفاده می‌کنند. چرا که، به سادگی باید گفت این فیلم با شرایطی که دارد هرگز ممکن نبود در سیستم مدرن استودیویی ساخته شود مگر با کمک سرویسی چون نت‌فلیکس.



برچسب‌ها :
دیدگاه شما

پرسش امنیتی *-- بارگیری کد امنیتی --

۳ دیدگاه
  1. م.ع

    اولین همکاری دنیرو واسکورسیزی خیابانهای پایین شهر هست ،ساخته سال ۷۳ که اونهم خیلی نادیده گرفته شد

    به نظرم اگه اکران منحصر به فرد نت فلیکس به فیلم اسیب نزنه میتونه در کارگردانی و نقش اول و دوم و فیلمنامه اقتباسی و طراحی صحنه نامزد بشه در اسکار

    اینکه میگم اکران چون اسکار روال پخش عادی در سینماها رو خیلی مهم در نظر میگیره

    فضای سینماهای امریکا طوری هست که خودبخود یک فیلم رو میخوان به اسکار القا کنند حالا جوکر رو خیلی تبلیغ میکنند اما ایرلندی فیلم امسال هست و امیدوارم حق دنیرو در نقش اول مثل سال ۹۲ در تنگه وحشت خورده نشه

  2. مسعود

    با سلام
    اولین همکاری اسکورسیزی و دنیرو فیلم راننده تاکسی هست

    1. اگر دقت کنید نوشتیم اولین همکاری پس از فیلم کازینو. در کل هم اولین همکاری این دو مربوط میشه به فیلم خیابان‌های پایین شهر (Mean Streets) که سال ۱۹۷۳ ساخته شد.

loading...
بازدیدهای اخیر
بر اساس بازدیدهای اخیر شما
تاریخچه بازدیدها
مشاهده همه
دسته‌بندی‌های منتخب برای شما
X