میثم طاهری؛ اولین راننده ایرانی یورو نسکار
یازده سالش بود که برای اولین بار پشت فرمان یک پیکان نشست. در دانشگاه آزاد قزوین مهندسی سختافزار خواند اما رانندگی را بخش مهم و جدایی ناپذیر زندگی خودش دانست و آن را با جدیت تمام دنبال کرد. همین شد که در سن ۲۶ سالگی برای اولینبار رانندگی حرفهای خودش را در پیست اتودروم دوبی تجربه کرد و چند سال بعد، مربی همان پیست شد. ما امروز او را به عنوان اولین راننده ایرانی در مسابقات یورو نسکار میشناسیم. اگر دوست دارید با میثم طاهری بیشتر آشنا شوید، با ما همراه باشید.
میثم در خانوادهای به اصطلاح آچار به دست بزرگ شد. بیشتر آنها علاقه زیادی به تعمیر ماشین توسط خودشان داشتند. به همین دلیل میثم با دنیای شیرین خودرو از همان بچگی آشنا شد. خودش میگوید:
“اولین باری که پشت فرمان نشستم یازده سالم بود. عمویم با یک پیکان تاکسی در تاکستان به من رانندگی یاد داد”.
بگذارید کمی به عقبتر برگردیم؛ میثم در سال ۵۸ در تاکستان که یکی از شهرستانهای قزوین است، متولد شد. پدرش ناظم مدرسه مطهری تاکستان بود که بعدها میثم هم در همان مدرسه درس خواند. او از بچگی به کامپیوتر علاقه داشت ولی درعین حال عاشق موضوعات فنی و الکترونیکی هم بود. میثم توانست در دانشگاه آزاد قزوین در رشته مهندسی سختافزار قبول شود ولی در سن ۱۹ سالگی به قصد مهاجرت به تهران، درسش را در سال آخر ناتمام گذاشت و درنهایت در سن ۲۵ سالگی به دوبی مهاجرت کرد. او سیزده سالی میشود که در امارات زندگی میکند و شرکت کامپیوتری خودش را دارد.
میثم طاهری در شرکت کامپیوتری خود، سرویسهای کامپیوتری و شبکه انجام میدهد. البته این تنها کار او نیست؛ مثلا او در پیست اتودرام دوبی (autodrome) و یاس مارینا ابوظبی (Yas Marina) به عنوان مربی حضور دارد. میثم از درآمد ماهیانهاش در راه عشق خود که حضور در مسابقات اتومبیلرانی بینالمللی است، خرج میکند. همچنین چند وقتی میشود که او یک آکادمی آموزش رانندگی ویژهای برای آموزش به ایرانیان در شهر دوبی اهاندازی کرده که وکتور آکادمی (Vector Academy) نام دارد.
میثم برای ورود به دنیای مسابقات اتومبیلرانی از کارتینگ شروع کرد؛ چون پولش به شرکت در کلاسهای آموزش رانندگی در سطوح بالاتر نمیرسید، تصمیم گرفت از پایینترین سطح مهارت رانندگی حرفهای را کسب کند. او بهطور کلی عاشق هر ورزشی است که در آن بتوان سرعت بالا را تجربه کرد. میثم در طول این مدت با افراد مختلفی آشنا شد و توانست مهارت رانندگی خود را قویتر کند. او درآمد ماهیانه خودش را در راه ورزش اتومبیلرانی خرج میکرد ولی بعضی اوقات، مسابقاتی را از دست میداد که حتی آمادگی لازم برای حضور در آنها را داشت. با این حال میثم بجای اینکه ناامید شود، برای رسیدن به اهداف خود تلاش بیشتری میکرد.
میثم هنوز از درآمد شخصی خودش در راه ورزش اتومبیلرانی خرج میکند. هیچ اسپانسر یا شرکتی حامی او نیست، درحالی که بسیاری از رقبایش با کمک اسپانسر در مسابقات شرکت میکنند. او در این باره میگوید: “اسپانسرینگ نقش بسیار مهمی در مسابقات بازی میکند. البته این راننده است که نقش کلیدی در رقم خوردن نتیجه نهایی مسابقات دارد. با اینحال حمایت یک شرکت در برداشتن بخشی از هزینه و کم کردن نگرانی تیم و راننده بیتاثیر نیست”. میثم امیدوار است تا با استقبال یک اسپانسر برای حمایت از او، شانس بیشتری را برای موفقیت در مسابقات داشته باشد.
میثم یک نیسان پتفایندر (Pathfinder) دارد که از آن برای کارهای شرکت خودش استفاده میکند. پتفایندر شاسیبلندی چهار چرخ محرک است که قدمت آن به سال ۱۹۸۵ میلادی برمیگردد. تا امروز ۴ نسل از این خودرو معرفی و تولید شده است. (این ماشین رو قبلا داشتم. و مثل پورشه برای مسابقاتم فروختم. جمله بندی رو خودتون درست کنین) میثم زمانی که کار شرکتش در دوبی گرفت، یک پورشه باکستر خرید اما ۶ سال بعد برای پرداخت هزینههای نسبتا سنگین مسابقات، آن را فروخت. پورشه باکستر خودروی اسپرت رودستر (سقفبازی) موتور وسطی است که اولین بار در سال ۱۹۹۶ میلادی تولید شد.
او در حال حاضر یک مینی کوپر مسابقهای دارد. خودرویی که مالک قبلی توانسته بود در مسابقات خاورمیانه سال ۲۰۰۵ با آن مقام قهرمانی را کسب کند. به دلیل شرایط حضور این خودرو در مسابقات، لوازم مخصوص ورزش اتومبیلرانی مثل رول کیج در آن به چشم میخورد. میثم عاشق مینی کوپرش است اما پورشه باکستر را بهترین خودرویی میداند که تا به حال داشته.
میثم، بامو E46 M3 CSL را بهترین خودرویی میداند که تابه حال سوار شده و رانده است. او درمورد این خودرو میگوید: “بامو E46 M3 CSL نمونهی یک خودروی ایدهآل است؛ از طراحی چشمنوازش گرفته تا هندلینگ، بالانس و مهندسی کمنظیرش. با وجود راندن خودروهای مسابقهای زیاد، این بهترین اتومبیلی است که با آن تجربهی رانندگی لذتبخش داشتم”. میثم طاهری در مسابقات مختلفی با این مدل بامو حضور پیدا کرده و در تعدادی از آنها مثل مسابقات ایتالیا سال (۲۰۱۶) برنده شده است. در ادامه میتوانید بخشی از مصاحبه اختصاصی میثم طاهری با دیجیکالامگ را در این مورد ببینید.
خانواده میثم طاهری مثل هر خانوادهی دیگری نگران او بودند. این نگرانی در راستای مخالفت با خواسته میثم و بازداشتن او از تصمیمش نبود. این نگرانی بیشتر از این بابت بود که میثم در مسابقات پرخطر اتومبیلرانی صدمهای نبیند و بیشتر از خودش مراقبت کند. به همین منظور، در شرایط سخت همیشه حمایتش میکردند و هربار با دیدن نتیجه خوب او در مسابقات، به میثم انرژی مثبت میدادند تا این راه را با قدرت بیشتر ادامه دهد. البته میثم با قبول خطر این ورزش، باور دارد که نگرانی زیادی نباید در این مسابقات وجود داشته باشد. چراکه تمام مسابقات جهانی اتومبیلرانی، استاندارد بینالمللی را برای برگزاری رقابتها دارند.
میثم تا به حال در مسابقات اتومبیلرانی ایران شرکت نکرده است. او به شرکت در مسابقات کشوری علاقه زیادی دارد اما میگوید:
” به دلیل کمبود شرایط ایمنی حاضر نیستم که ریسک کنم. درهرحال، اتومبیلرانی ذاتا ورزشی خطرناک است. بنابراین تصور شرکت در مسابقاتی که نسبت به استانداردهای جهانی، ایمنی کمتری دارد واقعا هولناک خواهد بود. با این حال در چند سال اخیر شاهد پیشرفت این رشته ورزشی در کشور عزیزمان بودیم”.
روی کلاه ایمنی و اتومبیل مسابقهای میثم، مصراع “چو ایران مباشد، تن من مباد” از حکیم ابوالقاسم فردوسی به چشم میخورد. او همچنین پرچم ایران را هم روی لباس و ماشین خود چاپ کرده است. میثم در این باره میگوید:
” من به ملیتم افتخار میکنم. دوست دارم ملیت خودم را در جوامع بینالمللی نشان دهم. اتفاقا بازتاب مثبتی هم در این باره دیدهام و برای عدهای جالب بوده که رانندهای از ایران با علاقه به کشورش در مسابقات جهانی شرکت میکند”.
در مسابقات سال ۲۰۰۵ در پیست اتودرام بود که میثم برای اولینبار رانندگی حرفهای را تجربه کرد. سوبارو ایمپرزا ماشین تمرینش در پیست بود. هیجان بیحد و مرز باعث شد که میثم عاشق این دنیای مهیج شود و مصممتر عمل کند. او امروز در همین پیست به علاقمندان تازهکار آموزش میدهد. اولین باری هم که تصادف کرد به اولین مسابقه GT86 او برمیگردد. رانندهای قانون را رعایت نکرد و سرپیچ، مستقیم به در خودروی میثم خورد. چرخ ماشین میثم براثر برخورد شکست و نتوانست مسابقه را حتی به پایان برساند.
میثم درکنار موفقیتهای متعدد در مسابقات، تجربههای تلخ زیادی هم دارد؛ از بدشانسی و خراب شدن خودرو تا تصادف. مثلا میثم در یکی از مسابقات، به دلیل گرمای زیاد موتور ماشین و روغنزدگی شاهد آتشگرفتن اتومبیل بوده است. برخوردهای متعدد و خراب شدن قطعات در شرایط پرتنش مسابقه، برای هر راننده در مسابقات اتومبیلرانی طبیعی است. با این حال میثم تمام این اتفاقات را خاطره بد نمیداند بلکه از آنها به عنوان تجربههای آموزنده یاد میکند. مسابقه بعدی میثم در تاریخ ۲۵ و ۲۶ شهریور در فرانچیاکورتا ایتالیا برگزار میشود.
برای شندن پادکست و ویدیوکست به لینکهای زیر مراجعه کنید.
واقعا برام جالب بود مرسی
اقای میثم طاهری که همشهری من هستن و قبلا ایشونو کمو بیش میشناختم حالا که به این مقام رسیدن بسیار باعث افتخاره البته بیشترین قسمت پیشرفتشو همون محاجرتشون داره پررنگ میکنه چون خودم اینجا دوستانی دارم که در این رشته تلاش میکنن در مسابقات استانی شرکت میکنن ولی پیشرفت چندانی حاصل نشده به خیلی از دلایل از گرانی خودرو و قطعاتو مشکل واردات گرفته الی واگذاری امکانات و نبود پیست مناسب هم برای راننده و هم برای تماشاگر جز پیست تهران که فکر میکنم ۳۰ سالی باشه دست نخورده و تماشاگران باید زیر افتاب کنار فنس های فلزی به ایستند برای دیدن مسابقات بگذریم دل تنگ است و ناله زیاد ….