معرفی فیلم سخنرانی پادشاه؛ شاهی که نمی‌توانست درست حرف بزند
تام هوپر، کارگردان انگلیسی تا پیش از فیلم سخنرانی پادشاه چندان فیلمساز مهمی نبود اما با این فیلم یک‌باره مرزها را درنوردید. فیلمی که با بردن چهار جایزه مهم از جمله بهترین فیلم، بهترین کارگردانی، فیلمنامه و بازیگر نقش اول مرد فاتح مطلق سینمای جهان در اسکار ۲۰۱۱ شد.
شاه جورج ششم، پادشاه انگلستان در یک از حساس‌ترین برهه‌های تاریخ این کشور بود. زمان جنگ جهانی دوم و البته یک مشکل شخصی هم داشت: او دچار لکنت بود و به خصوص موقع سخنرانی‌های مهمش لکنتش افزایش پیدا می‌کرد. همسرش الیزابت که می‌خواهد به درمان او کمک کند متقاعدش می‌کند تا پیش یک تراپیست برود. طبعا شاه انتظار دارد که لینول لوگ برای معاینه و جلسات درمانی به قصر بیاید اما لینول مثل سایر پزشکان نیست و شاه را مثل همه مردم به مطبش می‌کشاند.
تام هوپر موفق شده از داستانی درباره درمان لکنت زبان پادشاه انگلستان درامی انسان‌دوستانه و عمیق بسازد که اشارات تاریخی جذابی هم دارد. بخش زیادی از موفقیتش به بازی درخشان کالین فرث در نقش پادشاه انگلستان و جئوفری راش در نقش دکترش برمی‌گردد.
تام هوپر کارگردان فیلم به کمک تصاویر جذاب و نورپردازی و میزانسن‌ها موفق می‌شود از یک درام پرتحرک فیلمی خوش‌ریتم بسازد که یک هیجان درونی در آن جاری است. «سخنرانی پادشاه» فیلم گرمی است که جئوفری راش توانسته نوعی از شوخ‌طبعی هم به آن ببخشد. رابطه میان دو مرد و چالش‌هایی که با هم دارند و درنهایت تفاهمی که میان آنها شکل می‌گیرد مسیر درستی را طی می‌کند و باورپذیر از کار درآمده است.
تنها مشکل فیلم احتمالا تیموتی اسپال است که نقش چرچیل را بازی می‌کند. هر چند وینستون چرچیل حضور پررنگی در فیلم ندارد اما کاراکتر چرچیل آنقدر پیشینه ذهنی پیش تماشاگران دارد که به نظر می‌رسد اسپال هر نقشی را دارد بازی می‌کند به جز چرچیل.
تام هوپر بعد از «سخنرانی پادشاه» وارد مسیر جدیدی در کارنامه‌اش شد. کارنامه‌اش اوج گرفت و فیلم‌های درخشان دیگری مثل «بینوایان» ساخت. نکته جالب اینکه فیلمنامه‌نویس «سخنرانی پادشاه»، دیوید سیدلر خودش در کودکی دچار لکنت زبان بوده و در نتیجه خیلی خوب توانسته آن حس ضعف و ترس شاه جورج ششم را در قصه‌اش منعکس کند.
