مشکل اصلی تبلت‌ها چیست؟
اگر بخواهم از زاویه‌ای متفاوت به تبلت‌ها نگاه کنم، باید بگویم که این دستگاه‌ها به دو دسته‌ی کلی تقسیم می‌شوند: نخست، تبلت‌هایی که جنبه‌ی سرگرمی دارند و دیگر تبلت‌هایی که جنبه‌ی بهره‌وری آن بیشتر از سایر جنبه‌های دیگرشان است. به بیان ساده‌تر، تبلت‌ها یا ساده (Slate) هستند یا هیبریدی (Hybrid). این نوع تقسیم‌بندی به ما نشان می‌دهد که تبلت‌ها از همان ابتدا تاکنون، فاقد شخصیت و هویت بوده‌اند و به نظر من این بی‌هویتی، دلیل اصلی به وجود آمدن فراز و نشیب‌های فراوان و ایجاد بحران برای این نوع دستگاه‌ها بوده است. کمی صبور باشید. بگذارید برای اثبات این گفته‌ی خود، تاریخچه‌ی تبلت‌ها را به‌صورت مختصر برایتان بازگو کنم.
در سال ۲۰۱۰ میلادی، تبلت‌ها با این انگیزه و امید دوباره متولد شدند که بتوانند روزی جایگزین کامپیوترهای همراه شوند. بسیاری دلیل موفقیت و محبوبیت اولیه‌ی تبلت‌ها را در جذابیت‌های‌شان می‌پنداشتند. اما صاحب‌نظران دلیل این امر را ضعف و وجود برخی محدودیت‌ها در اندازه‌ی نمایشگر گوشی‌های هوشمند می‌دانستند. اگر بخواهیم کلاه خود را قاضی قرار دهیم، درمیابیم که تبلت‌ها جز اندازه‌ی بزرگ، برتری دیگری نسبت به گوشی‌های هوشمند در آن زمان نداشتند. بعد از گذشت چند سال، تولیدکنندگان گوشی‌ها با تولید اسمارت‌فون‌های بزرگ موسوم به فبلت‌ها، تنها برگ برنده‌ی تبلت‌ها را از سازندگانشان گرفتند و آن‌ها را به خطر نابودی پیش بردند. در نهایت، این‌گونه شد که سازندگان تبلت‌ها، مدت‌ها با پدیده‌ی بحران و کاهش فروش روبرو بودند.
راهنمای خرید تبلت دیجی‌کالا مگ را از دست ندهید.
بعد از این، تولیدکنندگان مطرح تبلت‌ها تصمیم گرفتند برای رفع این بحران، به فکر یک تغییر بنیادین در این دستگاه‌ها باشند. ایده‌ی آن‌ها برای این تغییر، چیز جدید و نوآورانه‌ای نبود. آن‌ها تصمیم گرفتند از مفهوم لپ‌تاپ‌ها کمک بگیرند و پردازنده‌ی قدرتمند، سیستم‌عامل پخته و کیبورد را چاشنی تبلت‌ها کنند. نتیجه‌ی کار، ایجاد دستگاهی به نام «تبلت هیبریدی» یا «تبلت-لپتاپ» شد.
در ابتدا، تبلت‌های هیبریدی بسیار ناپخته بودند و توان رقابت با لپ‌تاپ‌ها را نداشتند. اما بعد از گذشت حدود چهار سال از تولید نخستین تبلت هیبریدی، این دستگاه‌ها به بلوغ خوبی رسیدند و به حدی رسیدند که اکنون می‌توان آن‌ها را با لپ‌تاپ‌ها مقایسه کرد.
اکنون فکر میکنم با توضیحی که در این باره دادم، بهتر متوجه منظور اولیه‌‌ام شده باشید. تبلت‌ها دستگاهی هستند که هیچ ویژگی و صفت ذاتی از خود ندارند. به‌طورکلی تبلت‌ها یا ژن گوشی‌های هوشمند را دارند یا ژن لپ‌تاپ‌ها. بنابراین باید آن‌ها را دستگاه‌هایی بین دو فرم‌فکتور گوشی و لپتاپ بدانیم. تبلت‌های ساده که عموما اندازه‌ی کوچکی دارند، بسیار شبیه به گوشی‌های هوشمند هستند و همواره از جانب فبلت‌ها احساس خطر می‌کنند. تبلت‌های هیبریدی هم دستگاه‌هایی بزرگی هستند که بسیار شبیه به لپ‌تاپ‌ها طراحی شده‌اند. البته باید گفت که تبلت‌های هیبریدی به غیر از لپ‌تاپ‌ها، سایه‌ی سنگین لپ‌تاپ‌های هیبریدی را هم بالای سر خود احساس می‌کنند. سرفیس بوک مایکروسافت، جدی‌ترین و خطرناک‌ترین رقیب تبلت‌های هیبریدی به حساب می‌آید. از این رو هرگز دور از ذهن نمی‌رسد که تبلت‌های هیبریدی، مدی زودگذر باشند و بروند.
اما صرف‌نظر از این بحران بی‌هویتی، تولیدکنندگان هنوز نتوانستند کاربران را قانع کنند که تبلت دستگاهی ضروری برای زندگی آن‌ها است. مطمئنا شما هم به این باور رسیده‌اید که امروزه داشتن یک تلفن همراه، یک نیاز به حساب می‌آید و شخصی که از وجود این ابزار بی‌بهره است، نمی‌تواند به‌راحتی کارهای روزانه‌ی خود را انجام دهد. اما هرگز نمی‌توان چنین ادعایی را در مورد تبلت‌ها داشت. زندگی ما چه بدون تبلت‌ها و چه با حضور این دستگاه‌ها، تفاوت زیادی ندارد.
اگه کارشناس بخش تبلت بگه کار تبلت ها تموم شده است، فک کنم باید خودش دنبال یه بخش دیگه برای کار باشه.
نمیشه به این صراحت هم گفت؛ ببین یک دستگاه هیچوقت پاسخگو نیاز ها نیست . خود من الان هم لب تاپ دارم که باهاش طراحی میکنم و امورات اداریمو انجام میدم . با تبلت هم مطالعه میکنم، وب گردی میکنم و خصوصا در مسافرت بکار میبرم. گوشی هم برای تماس و ارتباطات مجازی و موزیک. دوربین عکاسی هم برای چیزهایی که بصورت حرفه ای مشخصه….. هیچوقت گوشی موبایل برای من جای دوربین عکاسی رو نمیگیره. تبلت جای گوشی رو نمیگیره و لب تاپ هم جای تبلت رو نمیگیره چون کاربردهاشون متفاوته، بحران شخصیتی هم ندارن به همدیگه لطمه بزنن 🙂
اشکال بزرگشون اینه که نه تو دست خوب میشه ازشون استفاده کرد و نه روی میز.
واژه ی تبلت از فهرست واژگان به زودی حذف خواهد شد. دیر و زود داره ولی سوخت و سوز نداره.
آیپد یا مک بوک؟
من حدود چهار میلیون پول دارم که در مورد خرید آیپد پرو ٩.٧ با قلم و کیبورد و مک بوک ایر مردد هستم.
خودم به خوبی میدونم که هر کدوم از دستگاه ها کاربری خاص خودش رو دارد و نمیشه گفت که کدوم محصول مطلقا برتر است. اما استفاده ی من خیلی عادی است و انتظار عجیب و غریب از دیوایس بعدی خودم ندارم. وب گردی و تماشای فیلم حداکثر کاری است که می خواهم انجام دهم. به ظاهر هر دو محول به خوبی میتونن از پس انجام کارهای من برآیند. ولی با مشورت هایی که کردم و مطلب هایی که خوندم کاملا از خرید آیپد منصرف شدم. واقعا خرید مک بوک ایر کار منطقی تر و آینده نگرانه تری هست.
توصیه میکنم اگه شما هم بین این دو راهی قرار گرفته اید، لپتاپ بگیرید.
لطفا تایید شود
از نحوه ی عملکرد سازنده های تبلت ها هم میشه فهمید که عصر این محصولات دیر یا زود به پایان میرسه. به نظر من تولیدکننده ها دارن آخرین دست و پاهای خود رو میزنند و باید شاهد قوت گرفتن هر چه بیشتر لپتاپ ها و البته فبلت ها باشیم.
ممنون