مراحل انبساط اولین هتل فضایی را ببینید
حدود دو ماه پیش شرکت بیگلو (Bigelow) با فعالیت در زمینه‌ی ساخت تجهیزات مربوط به فضا، یک هتل قابل انبساط را به ایستگاه فضایی بین‌المللی فرستاد تا به صورت یک ماژول به آن وصل شود. حالا ناسا توانست با دمیدن هوای ایستگاه فضایی به درون آن با موفقیت هتل فضایی آزمایشی را منبسط کند.
روز پنج‌شنبه فضانوردان ایستگاه فضایی بین‌المللی برنامه‌ریزی کرده بودند تا ۴۵ دقیقه را صرف دمیدن در این هتل قابل انبساط ماژولار کنند. پارچه‌ی این هتل طوری طراحی شده که مثل بالون با هوای درون ایستگاه فضایی باد شود. فرایند انجام این کار ساده به نظر می‌رسد، اما مثل هر فعالیت دیگری در فضا، این کار به این سادگی‌ها نیست. روز پنج‌شنبه فضانوردان ناسا چند بار سعی کردند به طور دستی این هتل را منبسط کنند، اما تلاش‌هایشان نتیجه نداد تا اینکه ناسا تصمیم گرفت عملیات را متوقف کند و راهی برای حل این مشکل پیدا کند.
اما امروز این پروسه دوباره آغاز و پس از ۸ ساعت هتل ماژولار BEAM بالاخره شکل نهایی‌اش را به خود گرفت. روی هم رفته، فرایند انبساط دستی، طول این ماژول را به اندازه‌ی ۱.۷ متر بیشتر کرد. قطر کامل این اتاق هم ۳.۲ متر است. قدم نهایی برای ناسا این بود که هتل BEAM را کاملا عایق کند و فشار آن را به ۱۴.۷ PSI برساند (هم‌اندازه‌ی فشار فضای داخلی ایستگاه فضایی بین‌المللی).
قبل از اینکه فضانوردان بتوانند به درون این هتل بروند، این ماژول باید حداقل به مدت ۸۰ ساعت چک شود تا مسوولان ناسا اطمینان پیدا کنند که هیچ نشتی در آن وجود ندارد. علاوه بر این باید آزمایش‌های بسیاری روی آن انجام دهند. حتی با این حال هم فضانوردان برای مدت کوتاهی در این اتاق خواهند بود تا اوضاع آن را کنترل کنند. هتل بیم در کل این دو سالی که قرار است در ایستگاه فضایی بماند، کاملا بسته و عایق باقی می‌ماند. هدف آن آزمایش ایده‌ی سکونتگاههای قابل انبساط فضایی است و قرار است داده‌هایی را مثل برخورد شهاب‌سنگ‌های ریز و تشعشع به ناسا ارسال کند. در پایان این دو سال ماژول BEAM از ایستگاه فضایی جدا می‌شود تا در اتمسفر بسوزد. اگر همه چیز خوب پیش برود، ماژول BEAM در میان سکونتگاههای قابل انبساط فضایی که در آینده با فضا می‌روند، پیشگام خواهد بود.
منبع: IEEE
