یادآوری قهرمانان دوره‌های گذشته در آستانه جام جهانی ۲۰۱۸

زمان مورد نیاز برای مطالعه: ۱۰ دقیقه
قهرمانان جام جهانی

از سال ۱۹۳۰ که اولین دوره جام جهانی در کشور اروگوئه برگزار شد تا امروز این تورنمنت ورزشی مهم بیست دوره را پشت سر گذاشته است. لیست قهرمانان جام جهانی را که مرور کنیم پرافتخارترین تیم برزیل بوده که پنج دوره جام جهانی توانسته برنده فینال شود و کاپ قهرمانی مسابقات جام جهانی را بالای سر ببرد. آلمان که امسال شانس زیادی برای حفظ عنوان قهرمانی‌اش دارد در صورت رسیدن به فینال و قهرمان شدن در جام جهانی ۲۰۱۸ روسیه خودش را به رکورد برزیل خواهد رساند. عنوان قهرمانی در جام جهانی از آن چیزهایی است که در کارنامه تیم ملی فوتبال یک کشور تا ابد ثبت می‌شود. افتخاری فراموش نشدنی که از میان صدها تیمی که از ابتدای جام جهانی تا امروز به آن راه‌ یافته‌اند تنها نصیب چند کشور شده است. در کل ۴۲۲ بازیکن موفق شده‌اند در تیم برنده جام جهانی در این بیست دوره حضور پیدا کنند. قهرمانان بیست دوره جام جهانی را با هم مرور می‌کنیم:

۱۹۳۰: اروگوئه

سال‌های اول جام جهانی تقریبا یک اصل بود که کشور میزبان شانس بیشتری برای قهرمانی دارد. نه به این دلیل که امتیاز ویژه‌ای به کشور میزبان تعلق می‌گرفت. کشور میزبان صرفا از حمایت هوادارانش برخوردار بود و از آنجا که زمین‌های فوتبال استانداردهایی در حد و اندازه‌های امروز نداشتند طبعا آشنایی با زمینی که در آن بازی می‌کردند هم امتیازی برای تیم میزبان محسوب می‌شد. سال ۱۹۳۰ اولین دوره جام جهانی در اروگوئه برگزار شد. تعداد تیم‌هایی که دعوت شده بودند زیاد نبود و در نهایت آرژانتین و اروگوئه به بازی فینال رسیدند. اروگوئه ۴ بر ۲ توانست آرژانتین را شکست بدهد و اولین کاپ قهرمانی جام جهانی را کسب کند.

۱۹۴۳: ایتالیا

ایتالیا میزبان جام جهانی بود و فینال در ورزشگاه رم برگزار شد. در شرایطی که دمای هوا ۴۰ درجه سانتی‌گراد بود. عجیب نبود که تیم مقابل ایتالیا در بازی فینال یعنی چکسلواکی در این دما کم بیاورد. ایتالیا ۲ بر ۱ برنده بازی شد  در حالی که چکسلواکی تا دقیقه ۷۱ با یک گل جلو بود. ایتالیا در دقیقه ۸۱ گل مساوی را زد و در چرخشی دراماتیک با گل دقیقه ۹۵ اسکیاویو توانست قهرمان جام جهانی شود. ویتوریو پوزو سرمربی ایتالیا در آن دوره بود.

۱۹۳۸: ایتالیا

۴۵هزار نفر در ورزشگاهی در پاریس به دیدن فینال جام جهانی ۱۹۳۸ نشستند. آخرین دوره این تورنمنت مهم ورزشی پیش از آنکه آتش جنگ جهانی دوم اروپا را به خاک و خون بکشد. بازی میان تیم‌های ایتالیا و مجارستان بود. ایتالیا که آمده بود از عنوان قهرمانی‌اش دفاع کند. تیم ویتوریو پوزو خیلی زود گل اول را زد اما مجارستان در عرض چند دقیقه موفق شد بازی را مساوی کند. اما ایتالیا به حملاتش ادامه داد و در نهایت نیمه اول بازی با نتیجه ۳ بر ۱ به نفع ایتالیا تمام شد. نیمه دوم بازی پرگل‌تر هم شد. مجارستان نتوانست نیمه دوم به بازی برگردد. هرچند کاپیتان‌شان دقیقه ۷۰ یک گل به ثمر رساند اما ایتالیایی‌ها در دقایق پایانی بازی گل چهارم را زدند تا تبدیل به اولین تیمی شوند که دوبار متوالی قهرمان جام جهانی فوتبال می‌شود. به علاوه اولین تیمی بودند که در زمینی خارج از کشور خودشان توانستند قهرمانی جام جهانی را تجربه کنند.

۱۹۵۰: اروگوئه

جنگ جهانی دوم از سال ۱۹۴۰ تا ۱۹۴۵ به طول انجامید. طبعا در آن شرایط برگزاری مسابقات جهانی میان تیم‌هایی که اروپا را تبدیل به دو شقه کرده بودند امکان نداشت. پنج سال بعد کشورهای اروپا هنوز آمادگی میزبانی نداشتند. برزیل میزبان جام جهانی ۱۹۵۰ شد. نزدیک به ۲۰۰هزارنفر فینال جام جهانی برزیل را تماشا کردند. فینال این جام جهانی متفاوت از بقیه دوره‌ها بود. قرار شد هر چهار تیمی که به مرحله نهایی رسیدند به مصاف هم بروند. برزیل، اروگوئه، اسپانیا و سوئد به مرحله آخر رسیدند. برزیل سوئد و اسپانیا را به ترتیب با نتیجه‌های ۷ بر ۱ و ۶ بر ۱ شکست داد. اروگوئه هم با فاصله کمی پشت برزیل ایستاده بود و در نهایت بازی برزیل و اروگوئه با نتیجه دو بر یک به نفع اروگوئه تمام شد. اروگوئه برای دومین بار توانست کاپ قهرمانی جام جهانی را به خانه ببرد.

۱۹۵۴: آلمان

پنجمین دوره مسابقات جام جهانی در سوییس برگزار شد. آلمان غربی و مجارستان روبه‌روی هم بازی کردند. بازی که اهمیت تاریخی هم داشت. به هر حال هنوز هم اثرات جنگ جهانی دوم به جا مانده بود. و آلمان غربی با پیروزی ۳ بر ۲ مقابل مجارستان موفق شد که کمی از ضایعه شکست‌شان در جنگ جهانی دوم را جبران کند. آلمانی‌ها نیمه اول دو گل زدند و در پنج دقیقه مانده به انتهای بازی با زدن گل سوم قهرمان جام جهانی ۱۹۵۴ شدند.

۱۹۵۸: برزیل

اولین عنوان قهرمانی پرافتخارترین تیم تاریخ جام جهانی سال ۱۹۵۸ کسب شد. سوئد میزبان بازی‌های جام جهانی آن سال بود و به فینال هم رسیدند. اما جلوی برزیل در یک بازی پرگل با نتیجه ۲ بر ۵ مغلوب شدند. پله، بازیکن اسطوره‌ای برزیل در آن دوره جام جهانی خودش را نشان داد و دو گل هم به ثمر رساند.

۱۹۶۲: برزیل

جام جهانی در کشور همسایه برزیل شیلی برگزار شد و برزیل توانست برای دومین دوره پیاپی قهرمان جام جهانی شود. بازی فینال در استادیوم سانتیاگو میان برزیل و چکسلواکی برگزار شد. در تاریخ جام جهانی این دومین باری شد که یک تیم توانست عنوان قهرمانی‌اش را به صورت متوالی حفظ کند. جالب اینکه این دو تیم در مرحله گروهی هم به مصاف یکدیگر رفته بودند و با نتیجه مساوی ۰-۰ آن بازی تمام شده بود. با وجود غیبت ستاره برزیل، پله در این بازی آنها موفق شدند با نتیجه ۳ بر ۱ تیم چکسلواکی را شکست بدهند.

۱۹۶۶: انگلستان

انگلستان که میزبان جام جهانی سال ۱۹۶۶ بود توانست خودش را به فینال برساند و اولین قهرمانی‌اش را در جام جهانی کسب کند. برای کشوری که فوتبال در آن متولد شده بود دیرهنگام بود اما انگلستان بخاطر اختلاف با فیفا در چند دوره اول حضور نداشت. نزدیک به صدهزارنفر در استادیوم ویمبلی بازی را دیدند که در آن جئوف هرست هت‌تریک کرد و با سه گل او و یک گل پیترز با نتیجه ۴ بر ۲ آلمان غربی را شکست دادند. فینال انگلستان و آلمان غربی که یادآور نماینده متفقین و متحدین بودند حتی تاثیرات فرهنگی هم برجای گذاشت. تنها قهرمانی انگلستان در جام جهانی در همان سال رقم خورد و آن بازی بیشترین تعداد بیننده را در تاریخ تلویزیون بریتانیا تا آن روز کسب کرد. گل سوم انگلستان سال ۲۰۰۶ در آگهی آدیداس ظاهر شد. وقتی فرانک لمپارد به الیور کان دروازه‌بان آلمان گل مشابهی زد.

۱۹۷۰: برزیل

در مکزیکو سیتی روز فینال برزیل و ایتالیا، رقیب همدیگر شدند تا اولین بازی حیاتی میان دو تیمی که بعدها رقیب و گربه سیاه هم در جام جهانی شدند شکل بگیرد. هر دو تیم رکوردهای مشابهی داشتند. برای دو دوره متوالی توانسته بودند قهرمان جام جهانی باشند. اما برزیل در همان بازی‌های مقدماتی نشان داده بود که با فاصله جلوتر از ایتالیاست. هر شش بازی مقدماتی را برنده شده بود. اولین گل بازی را پله در دقیقه هجدهم زد. ایتالیا در آن بازی فقط توانست یک گل در نیمه اول بزند و در نهایت ستاره‌های برزیلی با چهار گل ایتالیا را شکست دادند و به رکورد سه قهرمانی جام جهانی رسیدند.

۱۹۷۴: آلمان

شهر مونیخ آلمان میزبانی جام جهانی ۱۹۷۴ بود. تیم ملی‌اش هم توانست به فینال برسد و مقابل هلند به زمین برود. هلند در دقیقه نهم به یک گل زودهنگام دست یافت اما بعد از آن آلمان غربی سوار بازی شد و در همان نیمه اول دو گل زد و توانست بازی را با نتیجه ۲ بر ۱ ببرد و قهرمان جام جهانی شود. با این نتیجه آلمان در تعداد قهرمانی کنار ایتالیا و بعد از برزیل قرار گرفت.

۱۹۷۸: آرژانتین

آرژانتین آن سال میزبان جام جهانی بود. بازی فینال میان هلند و آرژانتین برگزار شد. نیمه اول به نفع آرژانتین تمام شد. اواخر بازی هلند توانست گل مساوی را بزند اما در وقت اضافه درنهایت آرژانتین دو گل زد و با نتیجه ۳ بر ۱ برای اولین‌بار قهرمان جام جهانی شد.

۱۹۸۲: ایتالیا

ایتالیا که همیشه پشت برزیل در حرکت بود در جام جهانی ۱۹۸۲ دوباره توانست رکورد خودش را به برزیل برساند و برای سومین‌بار قهرمان جهان شود. بازی فینال در مادرید اسپانیا برگزار شد. ۹۰هزار نفر به ورزشگاه رفتند تا بازی میان ایتالیا و آلمان غربی را تماشا کنند. نیمه اول بازی مساوی و بدون گل تمام شد اما در نیمه دوم ایتالیا جان تازه‌ای گرفت و با به ثمر رساندن سه گل و نتیجه ۳ بر ۱ آلمان غربی را شکست داد.

۱۹۸۶: آرژانتین

یک‌بار دیگر مکزیکوسیتی میزبان جام جهانی شد و برای دومین سال متوالی آلمان غربی به فینال رسید و باز هم شکست خورد. این‌بار از آرژانتین. رقابت تنگاتنگی بود. آرژانتین نیمه اول یک گل زد و نیمه دوم هم گل دومش را به ثمر رساند. امیدها برای آلمان تمام شده بود که دو گل نزدیک به هم زدند و تیم ممکن بود به بازی برگردد اما با سومین گل آرژانتین همه چیز تمام شد و آرژانتین دومین مقام قهرمانی‌اش را کسب کرد.

۱۹۹۰: آلمان

این یکی از جالب‌ترین فینال‌های جام جهانی است. چهار سال بعد از بازی مکزیکوسیتی این‌بار آلمان و آرژانتین در رم برای بازی فینال به مصاف هم رفتند. آلمان انتقامش را از آرژانتین گرفت. بازی داشت مساوی تمام می‌شد که در دقیقه ۸۵ روی بازیکن آرژانتین خطا می‌شود و آلمانی ها موفق می‌شوند از روی نقطه پنالتی گل پیروزی را به ثمر برسانند و قهرمان شوند.

۱۹۹۴: برزیل

فینال جام جهانی ۱۹۹۴ آمریکا یکی از دراماتیک‌ترین مسابقات تاریخ فوتبال است. برزیل که همه بازیکنانش ستاره بودند و از همان مرحله مقدماتی معلوم بود عطش قهرمانی دارد. ایتالیا هم یکی از بهترین ترکیب‌های آن دهه را داشت. با حضور بازیکنانی مثل باجو و کاناوارو و کاستاکورتا. دو تیم قدر و رقبای قدیمی تمام نود دقیقه و وقت اضافه دروازه‌هایشان را روی هم بسته نگهداشتند. کار به ضربات پنالتی رسید. تنها کسی که همه فکر می‌کردند ضربه‌اش گل می‌شود روبرتو باجو بود. ایتالیا باجو را برای ضربه آخر نگهداشت. باجو توپ را به خارج از دروازه زد و با اختلاف یک گل در ضربات نفس‌گیر پنالتی برزیل قهرمان ۱۹۹۴ شد و رکورد بیشترین قهرمانی را حفظ کرد.

۱۹۹۸: فرانسه

میزبان جام جهانی ۱۹۹۸ فرانسوی‌های لاجوردی‌پوش بودند که توانستند بالاخره خودشان را به فینال جام جهانی برسانند و قهرمانی‌شان را رقم بزنند. مرد مسابقه زین‌الدین زیدان بود و تیم فرانسه با حضور دیدیه دشامپ و زیدان بهترین تیم همه دوران‌هایش را داشت. فرانسه در فینال حریف برزیل شد. برزیلی که با وجود ریوالدو و رونالدو نتوانست به فابین بارتز گل بزند و در عوض دو گل از زیدان و یک گل از امانوئل پتی خورد و مجبور شد به نایب قهرمانی رضایت بدهد.

۲۰۰۲: برزیل

برزیل در استادیوم یوکوهامای ژاپن به مصاف آلمان رفت. رونالدو که در دوره بعدی جام جهانی توانست رکورد بهترین گلزن جهان را کسب کند، دو تا از ۱۵ گلی را که در جام‌های جهانی به ثمر رساند در این بازی به آلمان زد. درنتیجه بازی درخشان رونالدو برزیل توانست ۲ بر صفر آلمان را شکست بدهد و برای چهارمین بار قهرمان جهان شود. برزیل امسال هم شانس قهرمانی در جام جهانی ۲۰۱۸ را دارد.

۲۰۰۶: ایتالیا

انگار بین برزیل و ایتالیا رقابتی دائمی در جریان بود و دائم در تعقیب هم بودند. دوره بعد از رکوردزنی برزیل در جام جهانی ۲۰۰۲ ایتالیا و فرانسه بازی فینال جام جهانی را در آلمان انجام دادند. بازی در نود دقیقه با نتیجه مساوی یک-یک تمام شد. مرد مهم میدان آندره پیرلو کاپیتان و مدافع ایتالیا بود. ماتراتزی گل ایتالیا را زد و زیدان هم گل فرانسه را از روی نقطه پنالتی به ثمر رساند. در ضربات پنالتی بود که تجربه پیرلو و دی روسی و دل‌پیرو به کار ایتالیا آمد و تیم مارچلو لیپی با اختلاف یک گل در ضربات پنالتی قهرمان جام جهانی ۲۰۰۶ شد.

۲۰۱۰: اسپانیا

هزاره سوم رنسانسی برای تیم اسپانیا بود. بازی‌های لالیگا جذاب‌ترین بازی‌های باشگاهی شدند و تیم ملی اسپانیا هم به سرمربی‌گری دل‌بوسکه توانست در ژوهانسبورگ آفریقا به فینال جام جهانی برسد. اسپانیا و هلند در فینال روبه‌روی هم قرار گرفتند و یکی از زیباترین بازی‌های فوتبال را رقم زدند. بازی در طول نود دقیقه بدون گل گذشت تا در نهایت در وقت اضافه آندری اینیستا، بازیکن برتر زمین گل برتری اسپانیا را زد تا برای اولین‌بار قهرمان شوند.

۲۰۱۴: آلمان

فینال جام جهانی ۲۰۱۴ در برزیل و بین آلمان و آرژانتین برگزار شد. آلمانی که با مربی‌گری یوآخیم لو تبدیل به تیمی سرزنده و شاداب و قوی شده بود. دو تیم نود دقیقه بی‌وقفه جنگیدند و دروازه‌هایشان را بسته نگهداشتند تا اینکه در نهایت در وقت اضافه گوتزه برای آلمان یک گل به ثمر رساند و آلمان را قهرمان جام جهانی کرد.

۲۰۱۸: ؟

آلمان می‌خواهد عنوانش را در جام جهانی ۲۰۱۸ حفظ کند. برزیل و اسپانیا قوی هستند. آرژانتین مسی را دارد. گمانه‌زنی درباره اینکه کدام تیم قهرمان جام جهانی ۲۰۱۸ می‌شود کار سختی است.

تماشا کنید: لحظات وجدآور بالا بردن کاپ توسط قهرمانان جام جهانی

جام جهانی ۲۰۲۲ 



برچسب‌ها :
دیدگاه شما

پرسش امنیتی *-- بارگیری کد امنیتی --

۴ دیدگاه
  1. علی

    خانم نصراللهی، لطفا پیش از قرار گرفتن مقاله در سایت، مطالب رو بازبینی بفرمایید. در مورد قهرمانی آلمان در ۱۹۹۰، نوشتین که ” در دقیقه ۸۵ روی بازیکن آرژانتین خطا می‌شود و آرژانتینی‌ها موفق می‌شوند از روی نقطه پنالتی گل پیروزی را به ثمر برسانند و قهرمان شوند. ” که باید اصلاح شود. در دقیقه ۸۵، آندیاس برمه، با پنالتی که به خاطر خطا روی رودی فولر انجام شد، با ضربه ای زیبا و مهار نشدنی، ژرمن ها رو به سومین قهرمانیشون در جام های جهانی رسوند. با سپاس از مطالب شما در حوزه فوتبال و جام جهانی.

    1. علی

      آندریاس برمه

    2. مرسی از توجهتون..تصحیح شد.

  2. سینا

    سلام ممنون از یادآوری تاریخچه قهرمانان اما سال ۹۰ نیاز به اصلاح دارد ممنون

loading...
بازدیدهای اخیر
بر اساس بازدیدهای اخیر شما
تاریخچه بازدیدها
مشاهده همه
دسته‌بندی‌های منتخب برای شما