توصیه‌هایی برای سینما رفتن در روزهای رکود فیلم‌های اکران اسفند

بعد از جشنواره فجر تا زمانی که اکران نوروزی مشخص شود اصولا موعد اکران سوخته است. فیلم‌های اکران اسفند به دلیل تراکم و فشردگی کار و زندگی شهری پیش از آغاز سال نو صاحب نمایش‌های موفقی نمی‌شوند. از آن طرف چیدمان فیلم‌ها هم موجب شکست‌شان می‌شود. بیش از هشتاد درصد فیلم‌هایی که در این بازه زمانی اکران می‌شوند آثاری هستند که به هر دلیلی در طول سال امکان اکران نداشتند و حالا چند هفته‌ای سالن‌های سینما در اختیارشان است.

فیلم‌هایی که حتی اسم‌شان هم مخاطب را پس می‌زند از «قرارمون پارک شهر» فلورا سام بگیرید که اصلا حضورش روی پرده سینما عجیب است تا فیلم بد «سوءتفاهم» احمدرضا معتمدی که به هر حال کارگردان شناخته‌ شده‌ای است با حضور ستاره‌هایی مثل کامبیز دیرباز و هانیه توسلی.

فیلم کودک و نوجوان هم روی پرده داریم. «ضربه فنی» از تولیدات کانون پرورش فکری کودکان است اما از روزهای اوج کانون پرورش فکری کودکان، زمانی که خروجی‌اش فیلم‌هایی مثل «دونده» و «سازدهنی» امیر نادری بود عبور کرده‌ایم.

کمدی‌های پرسروصدا ولی بی‌مایه‌ای مثل «پارادایس» یا «کلمبوس» هم روی پرده هستند. اولی فیلم علی عطشانی است. عطشانی استاد بی‌خاصیت کردن سوژه‌های ملتهب است. جواد عزتی در فیلم نقش طلبه‌ای جوان را بازی می‌کند که با دوستش در اینستاگرام با دختری آلمانی آشنا می‌شود و برای دیدن او به آلمان می‌روند. نتیجه‌اش فیلمی شده ضعیف که به زور از تماشاگرش می‌تواند خنده بگیرد.

تکلیف کمدی «تخته گاز» هم روشن است. از آن فیلم‌هایی که سابقا در شبکه نمایش خانگی به شانه تخم مرغی معروف بودند.

«کلمبوس» هاتف علیمردانی هم داستان مهاجرت یک خانواده البته با کلی دردسر به خارج از کشور است.

اما در این آشفته بازار سینما چند فیلم هستند که حداقل می‌شود دیدن‌شان را پیشنهاد کرد تا سال سینمایی جدیدمان با اکران نوروز رسما آغاز شود.

هت تریک

کارگردان: رامتین لوافی
بازیگران: امیر جدیدی، صابر ابر، ماهور الوند و پریناز ایزدیار

فیلم دلچسبی است که دیدنش در این برهوت اکران به سینما رفتن می‌ارزد. کمی حال و هوای «سعادت‌آباد» دارد و از آن دسته فیلم‌هاست که بعد از «سعادت‌آباد» در سینمای ایران مد شدند. نمونه خارجی‌اش را هم دو سال پیش داشتیم. فیلم ایتالیایی «غریبه‌ها» (strangers) که با بازی چند زوج در یک خانه تنش‌های میان آنها کشف می‌شد. نمونه قدیمی‌تر همه‌شان نمایشنامه «کشتار» یاسمینا رضاست. اینجا هم بعد از یک اتفاق یک زوج جوان (امیر جدیدی و پریناز ایزدیار) و یک دختر و پسر که با یکدیگر دوست هستند (صابر ابر و ماهور الوند) به خانه یکی از آنها برای مدتی پناه می‌برند و کم‌کم دروغ‌هایی که به هم گفته‌اند فاش می‌شود.

نکته فیلم بازی خوب امیر جدیدی است که کاراکترش را خیلی خوب تعریف می‌کند و بار شوخ‌طبعی فیلم را هم به دوش می‌کشد. رامتین لوافی سه سال پیش فیلم «برلین منفی هفت» را ساخته بود که با واکنش‌های نسبتا مثبت منتقدان روبه‌رو شد. «هت‌ تریک» سومین فیلم بلند اوست.

درساژ

کارگردان: پویا بادکوبه
بازیگران: علی مصفا، شبنم مقدمی، هوشنگ توکلی و با معرفی نگار مقدم

یک فیلم نوجوانانه که فازی شبیه فیلم «سیزده» هومن سیدی دارد. دختر نوجوانی که خانواده‌اش درکش نمی‌کنند و این درک نشدن در نهایت به واکنش‌های تند و آنارشی‌گری و لجبازی او ختم می‌شود. او که با خانواده‌اش در حاشیه شهر زندگی می‌کنند به همراه دوستانش دست به کارهای خطرناکی می‌زند.

از آن فیلم‌هایی است که در دنیا چرخیده و در جشنواره‌های مختلف مورد تحسین واقع شده. به خصوص بازی نگار مقدم مورد توجه قرار گرفت که نقش قهرمان قصه را بازی می‌کند. پویا بادکوبه کارگردان فیلم از کودکی در تلویزیون به عنوان مجری فعال بود و کارگردان تیزرهای متعدد در آژانس تبلیغاتی بادکوبه است. بعد از چند فیلم کوتاه «درساژ» اولین فیلم بلند بادکوبه است.

آشغال‌های دوست‌داشتنی

کارگردان: محسن امیریوسفی
بازیگران: صابر ابر، شهاب حسینی، اکبر عبدی، حبیب رضایی، هدیه تهرانی، نگار جواهریان و شیرین یزدانبخش

دیدن فیلم محسن امیریوسفی بعد از شش سال توقیف جزو کارهای واجب روزگار است. فیلم‌هایی که برای مدت طولانی توقیف می‌شوند معمولا بعد از اکران دیگر آن حال و هوا را ندارند. انگار که موضوع‌شان اهمیتش را از دست داده است. اما «آشغال‌های دوست‌داشتنی» جزو استثنائات است. فیلم هنوز هم می‌تواند مخاطبش را احساساتی کند و پیام مهمی به تماشاگر می‌دهد. اینکه همه ما ایرانی‌ها تلفیقی از چند تفکر متناقض هستیم و با این حال همه این تفکرات بخشی از وجود ماست. غلط یا درست دوست‌داشتنی هستند و نمی‌توانیم آنها را از خودمان جدا کنیم.

امیریوسفی فیلم مهمی ساخته که دیدنش دعوت به یک‌جور اتحاد میان گروه‌ها و تفکرات و احزاب مختلف است و اینکه وسط دعواها قربانی‌ها کسانی مثل منیر خانم هستند. مادرانی بی‌گناه که زندگی‌شان تحت‌تاثیر دعواهای سیاسی قربانی می‌شود.

احتمالا بهترین فیلم روی پرده است و فروش یک میلیاردی‌اش در یک هفته نشان می‌دهد که تماشاگران هم پیام فیلم امیریوسفی را گرفته‌اند و آن را دوست داشته‌اند.

بیشتر بخوانید: نقد فیلم آشغال‌های دوست‌داشتنی؛ به خلوص سال‌های بهاران خجسته باد

بمب؛ یک عاشقانه

کارگردان: پیمان معادی
بازیگران: لیلا حاتمی، پیمان معادی، سیامک انصاری

دومین فیلم پیمان معادی بعد از «برف روی کاج‌ها» که توانست در جشنواره سال گذشته نظر منتقدان را جلب کند. فیلمی با ریتمی آرام و روایتی نوستالژیک از دهه شصت. سال ۱۳۶۷ است. آخرین سال جنگ و معلمی که در یکی از مدارس آن زمان که به شدت ایدئولوژیک هستند تدریس می‌کند. معلم مرد با همسرش درگیر اختلاف است. فاصله‌ای میان‌شان است که پر نمی‌شود و شهر زیر بمباران در التهابی است که انگار به رابطه آنها هم سرایت کرده است.

با موسیقی ملایم النی کاریندرو و قاب‌های محمود کلاری روح و اتمسفر آن سال‌ها را به خوبی منعکس می‌کند. البته در زمینه طراحی صحنه و لباس فیلم خیلی دقیق نیست ولی فیلمنامه ملایم و لطیفی دارد که دیدنش در این روزهای شلوغ آخر سال لذت‌بخش است.

در جست‌وجوی فریده

کارگردان: آزاده موسوی و کورش عطایی

از میان فیلم‌های هنر و تجربه اگر این مستند درجه یک را هنوز ندیده‌اید زمان مناسبی است که به دیدنش بروید. آزاده موسوی و کوروش عطایی دو مستندسازی هستند که در سال‌های اخیر خوب رگ خواب تماشاگران سینما را به دست آورده‌اند و با مستندهایشان توانسته‌اند مردم را به سینما بکشانند تا مستند ببینند. مستند قبلی‌شان «از ایران یک جدایی» درباره شب اسکار بردن اصغر فرهادی برای فیلم «جدایی نادر از سیمین» بود.

این یکی مستند درباره جست‌وجوی هویت گمشده است. سال‌ها پیش زنی ایرانی به نام فریده را در حرم امام رضا رها می‌کنند. او را به بهزیستی مشهد می‌برند و یک زوج هلندی به فرزندی قبولش می‌کنند. حالا بعد از سال‌ها زن برگشته تا پدر و مادر واقعی‌اش را پیدا کند. این وسط سه خانواده هستند که ممکن است والدین‌اش باشند. مستند قصه رابطه او با این سه خانواده و سرنوشتش است.