«فانوس دریایی»، فیلم ترسناک تحسین‌شده سال ۲۰۱۹
فیلم فانوس دریایی (The Lighthouse) اثری ترسناک به کارگردانی رابرت اگرز است که امسال مورد توجه منتقدان قرار گرفته و آخر هفته گذشته در سینماهای آمریکا فرایند اکرانش را آغاز کرده است.
فانوس دریایی را شرکت A24 توزیع می‌کند که توزیع‌کننده فیلم‌های ترسناک دیگری چون میدسامر (Midsommar) و موروثی (Hereditary) بوده در عین حال فیلم‌های کم‌هزینه اما موردتوجهی چون کلاس هشتم (Eighth Grade)، پروژه فلوریدا (The Florida Project)، لیدی برد (Lady Bird)، نخستین اصلاح‌شده (First Reformed) و مهتاب (Moonlight) را در کارنامه دارد.
رابرت اگرز کارگردان فیلم فانوس دریایی بیشتر بابت ساخت جادوگر (The Witch) شناخته شده است؛ فیلمی که همچون اثر اخیر به ژانر وحشت تعلق دارد و مورد توجه و تحسین گسترده منتقدان قرار گرفت. فانوس دریایی در میان آثار زیرگونه «وحشت روان‌شناختی» (Psychological Horror) طبقه‌بندی می‌شود و داستان دو نگهبان فانوس دریایی (با بازی رابرت پتینسون و ویلم دفو) را دنبال می‌کند که در مواجهه با تنهایی سلامت روانی‌شان را از دست داده و اسیر ترسناک‌ترین کابوس‌هایشان می‌شوند.
فیلم فانوس دریایی موفق شده در وبسایت راتن تومیتوز رضایت ۹۲ درصد از منتقدان را جلب کند. همچنین از مجموع ۳۸ نقد منتشر شده در وبسایت متاکریتیک (۳۵ نقد مثبت، ۱ نقد میانه و ۲ نقد منفی) نمره متای ۸۲ برای فیلم به ثبت رسیده است.
جو مورگنسترن منتقد روزنامه وال‌استریت جورنال فانوس دریایی را فیلمی به یادماندنی لقب می‌دهد. از آن دست آثاری که پس از دیدن‌شان تصاویر دست از سر مخاطب بر نمی‌دارند. او با تاکید خاص روی ویژگی‌های بصری، تصاویر فیلم را موثر و هیپنوتیزم‌کننده ارزیابی می‌کند. مورگنسترن که به فیلم نمره کامل ۱۰۰ داده است در نقدش به بازی‌های درخشان هر دو بازیگر این اثر سینمایی نیز اشاره دارد.
پیتر برادشاو منتقد گاردین از دیگر کسانی بوده که نمره ۱۰۰ را برای این اثر سینمایی مناسب دانسته. او فانوس دریایی را از جمله معدود فیلم‌هایی می‌داند که هم‌زمان شما را هیجان‌زده می‌کنند و در عین حال باعث ترسیدن‌تان می‌شوند. بازی‌های باکیفیت، هوشمندی و فیلم‌نامه درجه یک از جمله دیگر ویژگی‌هایی است که در نقد بردشاو درباره فیلم فانوس دریایی مورد اشاره قرار می‌گیرند. منتقد گاردین به رابطه منحصربه‌فرد میان دو نگهبان نیز می‌پردازد. رابطه‌ای که از نظر این منتقد میان دشمنی، رفاقت، صمیمیت پدر و پسری و نفرت پدر و پسری نوسان می‌کند.
مانولا دارگیس منتقد نیویورک تایمز به فیلم نمره ۸۰ داده و داستان فانوس دریایی را داستان «انسان و تنهایی» لقب می‌دهد. یک فیلم ترسناک درباره سیاهی بیرونی و درونی. اثری که با کنترل و دقت زیاد، نورپردازی اکسپرسیونیستی و قاب‌بندی قدیمی مربعی ساخته شده که تاثیر روانی فضای تنگ و محصور را افزایش می‌دهد. دارگیس در بخش‌های مختلفی از نقد خود به کارگردانی دقیق رابرت اگرز می‌پردازد. صحنه‌هایی که با دقت تنظیم شده‌اند و سپس نوعی بافت به آن‌ها اضافه شده و تنش و رمز و راز درون آن ایجاد شده است.
