تجربه‌ی ۲۱ روز عکاسی با هوآوی P30 پرو در دامنه‌های آلپ

در خرداد ۱۳۹۸ فرصت داشتم که طی یک سفر ۲۱ روزه کوله‌گردی و تنها، با دوربین گوشی هواوی پی ۳۰ پرو عکاسی کنم. بیشتر این سفر در مناطق آلپی سوییس و عمده تمرکز من بر عکاسی از چشم‌انداز بود. من در این سفر، دوربین DSLR همراه نداشتم و فقط با P30 پرو عکاسی کردم. سوال اصلی من این بود که آیا هواوی P30 پرو می‌تواند برای یک کوله‌گرد، به طور کامل جایگزین دوربین دیجیتال مستقل شود و آیا سیستم دوربین سه‌تایی، می‌تواند ضعف نداشتن زوم اپتیکال را جبران کند؟ صحبت درباره‌ی دوربین این گوشی بسیار است. با تجربه ۲۱ روزه من از عکاسی با هواوی پی ۳۰ پرو همراه باشید.

در ستایش دوربین اولترا واید

دامنه‌های رشته‌کوه آلپ در سوییس، پر است از چشم‌اندازهای سرسبز بسیار زیبا و دره‌هایی طویل که معمولا در انتها به کوه‌های نه چندان مرتفع پربرف ختم می‌شود. برای عکاسی چشم‌انداز (Landscape)، لنزهای خیلی واید، زیاد به کار می‌آیند. به هنگام ایستادن در برابر یک چشم‌انداز، با استفاده از لنز اولترا واید می‌توانید تصویری ثبت کنید خیلی شبیه به آن‌چه چشم، در آن لحظه می‌بیند.

هواوی پی ۳۰ پرو سه دوربین دارد. یکی از آن‌ها، اولترا واید با فاصله کانونی معادل ۱۶ میلی‌متر است. مثل این که لنزی ۱۶ میلی‌متری را روی یک دوربین فول‌فریم گذاشته باشید.

واقعیت این است که در سرزمین چشم‌اندازهای آلپی، دوربین اولترا واید برای من خیلی پرکاربرد بود و تعداد زیادی از عکس‌های سفر را با این دوربین گرفتم. دوربین اولترا واید، به جز عکاسی چشم‌انداز، در دیگر موقعیت‌ها از جمله عکاسی از فضاهای داخلی، بناها و ساختمان‌ها هم پرکاربرد است. خوشبختانه روند ساخت گوشی‌های جدید به صورتی است که مدل‌های جدید از برندهای مختلف، درحال مجهز شدن به دوربین اولترا واید هستند. حالا پای دوربین اولترا واید به گوشی‌های ارزان‌قیمت‌تر هم باز شده و مثلا هواوی P30 Lite دوربین اولترا واید دارد. به هر حال اگر گوشی‌ها می‌خواهند به طور کامل دوربین‌های دیجیتال مستقل را از بازار بیرون کنند، بهره‌گیری از لنز اولترا واید اجتناب‌ناپذیر است.

هرچند دوربین اولترا واید P30 پرو نسبت به دوربین اصلی ضعیف‌تر است (دست‌کم به دلیل سنسور کوچکتر و نسبت کانونی بیشتر)، ولی واقعا عکس‌های خیلی خوبی می‌گیرد و در موقعیت‌های معمولی با شرایط نوری خوب، خیلی متوجه ضعف آن نسبت به دوربین اصلی نمی‌شوید. تنها ضعف مشهود که البته هنگام فیلم‌برداری خیلی به چشم می‌آید، فقدان لرزش‌گیر اپتیکال است.

سه عکس زیر با دوربین اولترا واید هوآوی P30 پرو گرفته شده‌اند.

عکس‌های خوش رنگ و لعاب

تقریبا همه‌ی عکس‌هایی که در آلبوم پایین می‌بینید، خروجی مستقیم و بدون پردازش دوربین هواوی پی ۳۰ پرو هستند و در حالت اتوماتیک، با هوش‌مصنوعی یا همان Master AI روشن گرفته شده‌اند.

عکس‌هایی که در حالت اتوماتیک با P30  پرو می‌گیرید، بسیار خوش رنگ و لعاب هستند و واقعیت این است که در تجربه‌ی من از عکاسی با این گوشی، اغلب به پردازش احتیاج نداشتند. این شکل از پردازش، احتمالا به مذاق بیشتر کاربران خوش می‌آید؛ چون تصاویر تا حد زیادی اغراق شده هستند، غلظت رنگ‌ها زیاد است، سایه‌ روشن‌ها به شدت کنترل شده‌اند و عکس‌ها به خصوص روی نمایشگر P30  پرو خیلی شارپ دیده می‌شوند. ولی همه‌ی کاربران ممکن است این واقعیت را نپسندند. یعنی مثلا عکاسان موبایل ممکن است دوست داشته باشند به اختیار خود و در اپلیکیشن‌هایی مثل Snapseed عکس‌هایشان را پردازش کنند.

Master AI بیشتر اوقات نوع صحنه را درست تشخیص می‌دهد و تنظیمات دوربین به شکلی تغییر می‌کند که خوش رنگ و لعاب‌ترین خروجی حاصل شود. مثلا در این سفر، بیشتر وقت‌ها حالت عکاسی روی Greenery قرار می‌گرفت؛ یعنی «سرسبزی». حالت‌های Mountains ،Waterfall ،Blue Sky و Clouds هم معمول بودند.

فرقی ندارد با کدام دوربین عکس می‌گیرید، خروجی همه‌ی عکس‌ها اغراق شده (انصافا خیره‌کننده) است. بسیاری اوقات پس از گرفتن عکس، پیام Sharpening… please steady your device نمایش داده می‌شود. یعنی این که دستگاه را ثابت نگه دارید چرا که عکس درحال شارپ شدن است. این قضیه بر سرعت عکاسی تاثیر زیادی دارد و عکاسی را با هواوی پی ۳۰ پرو کند می‌کند.

دوربین بیش از حد تله

این که هواوی توانسته سیستم اپتیک پریسکوپی را در P30  پرو پیاده‌سازی کند و از این راه به فاصله کانونی معادل ۱۲۵ میلی‌متر دست یابد، قطعا قابل تحسین است. ولی واقعیت این است که در این سفر، کمتر به عکاسی در این فاصله کانونی احتیاج پیدا کردم. دست‌کم در سفر و نوع عکاسی من، بعد از فاصله کانونی معادل ۲۷ میلی‌متر و معادل ۱۶ میلی‌متر، بزرگنمایی حدود ۲ برابر یا همان عکاسی در فاصله‌ کانونی معادل حدود ۵۰ میلی‌متر بیشتر نیاز بود. البته که به روش زوم هیبریدی، دستیابی به فواصل کانونی معادل بین ۱۶ تا ۱۲۵ میلی‌متر امکان‌پذیر است و در همه‌ی این فواصل میانه عکس‌ها کیفیت خوبی دارند؛ ولی دستیابی سریع به آن‌ها خیلی آسان نیست.

هواوی (و البته بیشتر سایت‌های نقد و بررسی) می‌گویند که دوربین تله این گوشی، زوم اپتیکال ۵ برابری دارد. این درحالیست که نه واقعا از زوم اپتیکال خبری است و نه از بزرگنمایی ۵ برابر. اتفاقی که افتاده این است که به طور طبیعی، هواوی از سه دوربین با سه فاصله کانونی ثابت روی این گوشی استفاده کرده است. این خیلی طبیعی و درست است چرا که دست‌کم با فناوری کنونی، امکان قرار دادن مکانیزم زوم اپتیکال در گوشی‌هایی که این‌قدر باریک هستند، وجود ندارد.

نکته دیگر این‌جاست که میزان بزرگنمایی در لنزها، از تقسیم بیشینه فاصله کانونی بر کمینه فاصله کانونی بدست می‌آید. یعنی این که اگر فاصله کانونی دوربین تله P30  پرو را که معادل ۱۲۵ میلی‌متر اعلام شده تقسیم بر فاصله کانونی معادل ۲۷ میلی‌متری دوربین اصلی بکنیم، به عدد حدود ۴٫۶ برابر می‌رسیم. به هر حال هواوی این عدد را گرد کرده است. البته نمی‌دانم چرا هواوی نگفت دوربین این گوشی بزرگنمایی ۷٫۸ برابر (یا ۸ برابر) دارد. چون فاصله‌ی کانونی دوربین اولترا واید این گوشی معادل ۱۶ میلی‌متر است و ۱۲۵ تقسیم بر ۱۶ می‌شود ۷٫۸.

خوشبختانه دوربین تله، لرزش‌گیر تصویر خیلی خوبی دارد و به خصوص به هنگام فیلم‌برداری می‌توان کاملا اثر مثبت آن را مشاهده کرد. تنها ایراد لرزش‌گیر این است که در تجربه من، معمولا دیر به کار می‌افتاد. یعنی این که به محض سوییچ روی دوربین تله، لرزش‌گیر کار نمی‌کرد و چند ثانیه زمان لازم داشت تا فعال شود. امیدوارم این مسئله هم با آپدیت نرم‌افزار حل شود چون به هر حال در سرعت عکاسی تاثیر دارد.

ویدیوی زیر با دوربین تله گرفته شده و عملکرد خیلی خوب لرزش‌گیر تصویر را نشان می‌دهد.

سوییچ بین دوربین‌های هواوی پی ۳۰ پرو

وقتی اپلیکیشن دوربین را باز می‌کنید، در قسمت پایین اسکرین چهار نقطه می‌بینید. این چهار نقطه برای سوییچ کردن سریع به سه دوربین اولتراواید، واید، تله و همچنین بزرگنمایی ۱۰ برابر هستند. در دنیای عکاسی، پرکاربردترین فواصل کانونی، ۲۴، ۳۵، ۵۰، ۸۵ و ۱۳۵ میلی‌متر هستند. برای من بارها پیش آمد که به فاصله کانونی ۵۰ میلی‌متر احتیاج داشتم ولی دسترسی سریع به آن میسر نبود. برای رسیدن به آن مثلا باید از Pinch to Zoom یا سر دادن انگشت در نزدیکی و به موازات سلکتور مودهای عکاسی استفاده می‌کردم. به نظر من بهتر بود در میان چهار نقطه‌‌ای که برای سوییچ کردن بین چهار فاصله کانونی هستند، دست‌کم یک نقطه‌ی دیگر برای سوییچ کردن به فاصله‌ی کانونی ۵۰ میلی‌متر هم وجود داشت.

در قسمت پایین اسکرین چهار نقطه برای سوییچ کردن بین سه دوربین و بزرگنمایی ۱۰ برابر وجود دارد. بهتر بود در میان آن‌ها یک نقطه‌ی دیگر هم برای رسیدن به بزرگنمایی ۲ برابر وجود داشت.

تجربه‌های عالی با مود ماکرو و فیلم‌برداری زیر آب

در دنیای دوربین‌های دیجیتال مستقل، به جز دوربین‌های DSLR و بی‌آینه، فاصله‌ی فوکوس خیلی کم چیز عجیبی نیست. بسیاری از دوربین‌های کامپکت، در حالت واید می‌توانند از فاصله‌ی یک سانتی‌متری یا حتی صفر سانتی‌متری روی سوژه فوکوس کنند. هواوی پی ۳۰ پرو هم توانایی این کار را دارد.

وقتی دوربین هواوی P30  پرو را روی حالت ماکرو می‌گذارید (در حالت اتوماتیک هم شرایط عکاسی ماکرو را تشخیص می‌دهد)، می‌توانید از فاصله خیلی کم روی سوژه فوکوس کنید و عکس‌های ماکرو خیلی عالی بگیرید. نمونه‌ی یکی از عکس‌ها را در پایین می‌بینید. به هر صورت قابلیت عکاسی ماکرو می‌تواند برای بسیاری از کاربران جالب باشد.

عکس ماکرو با دوربین اولترا واید هواوی P30 پرو

یکی از تجربه‌های جالب دیگر من با این گوشی، تجربه فیلم‌برداری زیر آب بود. در یکی از مناطق سوییس دریاچه‌ای وجود دارد به نام Blausee. آب این دریاچه بسیار شفاف و پر از ماهی است. کاری که من کردم فقط این بود که بعد از سوییچ روی دوربین اولترا واید، فیلم‌برداری را شروع کردم و گوشی را زیر آب بردم؛ حاصلش شد ویدیوی زیر.

هواوی می‌خواسته هوای همه را داشته باشد

اپلیکیشن دوربین هواوی P30 پرو، پر از ویژگی‌های بامزه، جالب و نسبتا کم کاربرد است. شاید این‌جا یک مقدار بحث فلسفی شود و از خودمان بپرسیم مثلا در عکاسی موبایل اولویت چیست. آیا واقعا یک عکاس موبایل به قابلیت‌هایی مثل Dual View، استیکرها، Moving Picture و امثالهم احتیاج دارد یا خیر. ولی یک پاسخ خوب می‌تواند این باشد که هواوی پی ۳۰ پرو را ساخته تا همه را راضی کند. از کسی که ممکن است به مود Pro و تنظیمات دستی احتیاج پیدا کند تا کاربرانی که دوست دارند با انواع و اقسام قابلیت‌ها، کارهای بامزه بکنند. پس می‌توانیم نتیجه بگیریم برخلاف اپل که هنوز شک دارد مود عکاسی RAW را در اپلیکیشن پیشفرض دوربین آیفون بگذارد، یا مثلا اجازه نوردهی بیش از یک ثانیه را به اپلیکیشن‌های Third Party بدهد، هواوی هرچه در توان داشته انجام داده تا طیف بیشتری از مشتریان قانع شوند که دوربین P30  پرو برای آن‌ها مناسب است.

مشکل فوکوس بی‌نهایت و مسائل عجیب و غریب دیگر

اگر به یاد داشته باشید، پارسال هواوی P20 پرو را زیر آسمان پرستاره شب بردم تا عکاسی منظره شب انجام بدهم. نتیجه شگفت‌انگیز و دوربین اصلی P20 پرو در عکاسی از منظره ستاره‌ها کاملا توانا بود. دوربین اصلی P20 پرو سنسور بزرگی دارد و به کمک فناوری جدید ساخت سنسور و نرم‌افزار خوب، توانست از پس کار سخت ثبت منظره ستاره‌ها برآید.

بخوانید: تجربه‌ی عکاسی از آسمان شب با هوآوی P20 پرو

روی کاغذ، شرایط برای P30 پرو بهتر شده و آن‌طور که در مراسم معرفی گوشی گفته شد، توانایی عکاسی شب این گوشی ارتقا پیدا کرده است. در عمل اما به هنگام عکاسی از منظره ستاره‌ها، به مشکلی عجیب برخوردم. برای عکاسی از منظره ستاره‌ها، باید دوربین را در مود Pro قرار داد و با استفاده از فوکوس دستی، روی ستاره‌ها فوکوس کرد.

من دوتا هواوی P30 پرو همراه خودم داشتم و با هیچ‌کدام نتوانستم روی ستاره‌ها فوکوس دستی بکنم. هرکاری می‌کردم، ستاره‌ها شارپ ثبت نمی‌شدند. بنابراین تنها کاری که توانستم بکنم، انتخاب منظره‌ای بود که نور روستاها و شهرهای دوردست در آن معلوم بودند. این‌طوری نیاز به فوکوس دستی نبود و با فوکوس اتوماتیک روی چراغ‌های دوردست، ستاره‌ها هم کاملا شارپ ثبت می‌شدند. نتیجه شد ثبت دو تا عکسی که در ادامه می‌بینید. کیفیت عکس‌ها با توجه به این که با گوشی گرفته شده‌اند کاملا خوب است. عکس‌ها را در فرمت  RAW گرفتم و مقداری در فوتوشاپ پردازش کردم.

ایراد فوکوس قطعا نرم‌افزاری است، چون بالاخره با فوکوس اتوماتیک می‌شود ستاره‌ها را شارپ ثبت کرد و مشکلی در رابطه با اپتیک وجود ندارد. به خصوص این که دو گوشی هواوی دست من مدل‌های سمپل بودند. امیدوارم در آینده بتوانم یک مدل نهایی از این گوشی را تست کنم و از این بابت مطمئن بشوم.

به جز مسئله‌ی فوکوس، مشکل عجیب دیگری که به آن برخوردم، در رابطه با مود عکاسی HDR بود. وقتی مود HDR را برای عکاسی انتخاب می‌کردم، حتی بعد از این که از این مود خارج می‌شدم، باز هم دوربین به صورت HDR عکس می‌گرفت. برای خارج شدن از حالت HDR، حتما باید اپلیکیشن دوربین را می‌بستم و دوباره باز می‌کردم.

علاوه بر این دو مورد، بارها به هنگام عکاسی گوشی به طور کامل هنگ کرد. هر بار باید اپلیکیشن دوربین را می‌بستم و باز می‌کردم تا مشکل برطرف شود.

امیدوارم با آپدیت‌های نرم‌افزاری، این مشکلات به زودی حل شوند.

دو پیشنهاد

• اگر هوآوی امکان دسترسی سریع‌تر به فواصل کانونی میان ۲۷ میلی‌متر تا ۱۲۵ میلی‌متر را فراهم می‌کرد خیلی خوب می‌شد. مثلا از طریق قرار دادن یک نقطه (Toggle) دیگر در پایین اسکرین برای دسترسی سریع به فاصله کانونی معادل ۵۰ میلی‌متر یا امکان زوم دقیق‌تر و ساده‌تر با استفاده از سر دادن عمودی انگشت روی اسکرین.
• بعد از گرفتن بسیاری از عکس‌ها، پیام Sharpening… please steady your device نمایش داده می‌شود و در این حالت چون دوربین هنوز درحال دریافت دیتا است، باید چیزی در حدود ۲ ثانیه گوشی را ثابت نگه دارید. این قضیه بر سرعت عکاسی تاثیر می‌گذارد و بهتر است هوآوی آن را حذف کند.

جمع‌بندی

همان‌طور که گفتم، تا به حال تنها ضعف دوربین گوشی نسبت به بیشتر دوربین‌‌های مستقل، فقدان زوم اپتیکال بوده است. حالا گوشی‌هایی که دوربین سه‌تایی دارند، این مشکل را نه با مکانیزم زوم، بلکه با دوربین‌هایی حل کرده‌اند که فاصله کانونی ثابت و متفاوت دارند. در P30 پرو، فواصل کانونی میانه با روش‌های دیجیتالی و بدون افت کیفیت چشمگیر قابل دسترس هستند.

بنابراین می‌توان گفت که پاسخ سوال «آیا گوشی‌هایی که دوربین سه‌تایی دارند، می‌توانند برای یک کوله‌گرد، جایگزین دوربین دیجیتال مستقل شوند؟» مثبت است و دست‌کم برای عکاسی در یک سفر کوله‌گردی، می‌توانید قید دوربین را بزنید و از گوشی استفاده کنید. به خصوص این که به هر صورت گوشی، مزیت‌هایی مثل همیشه همراه بودن، اشتراک‌گذاری سریع عکس‌ و پردازش آسان دارد.

علی‌رغم همه‌ی عیب و ایراداتی که گفتم، هرکسی که برای اولین بار با هواوی پی ۳۰ پرو عکاسی کند، شگفت‌زده می‌شود. به هر صورت در زمان نوشتن این مقاله، P30 پرو به همراه سامسونگ گلکسی S10 5G در صدر جدول آزمون وب‌سایت DxO Mark قرار گرفته است. دقیقا همان جایی که P20 پرو تقریبا برای یک سال اشغال کرده بود. یعنی این که P30 پرو از نظر DxO Mark، فعلا در میان گوشی‌ها، بهترین دوربین را دارد.

تماشا کنید: تست دوربین و نقد و بررسی تخصصی هواوی P30 پرو