مازیچال؛ دهکده‌ای بر فراز اقیانوس ابرها
مازیچال نام منطقه‌ای در کلاردشت مازندران است که طبیعتی بی‌نظیر شامل اقیانوس ابر، جنگل بلوط و چشم‌اندازی وسیع از جنگل و دشت دارد. مازیچال از نظر لغوی از ترکیب دو کلمه‌ی «ماز» یا «مازی» و «چال» تشکیل شده. «ماز» به معنی بلوط و «چال» به معنای گودال است. این منطقه به دلیل داشتن انبوهی از درختان بلوط، مازیچال نام‌گذاری شده است. اگر قصد سفر به مازیچال کلاردشت را دارید با دیجی‌کالا مگ و راهنمای سفر این هفته همراه باشید.
مازیچال کجاست؟
مازیچال به لحاظ جغرافیایی در استان مازندران و در فاصله‌ی کوتاهی از شهر کلاردشت قرار گرفته است. اگر قصد سفر به مازیچال را دارید و از تهران به به این منطقه عزیمت می‌کنید، حدود ۲۰۰ کیلومتر راه در پیش خواهید داشت.
این منطقه دشتی وسیع در ارتفاع ۲۶۰۰ متری از سطح دریاست. برای سفر به مازیچال بعد از کلاردشت باید از جاده‌ی مرزن‌آباد عبور و سپس مسیر عباسآباد را انتخاب کنید.
بعد از ایست نگهبانی محیط زیست به یک دوراهی می‌رسید. یک راه به روستا ختم می‌شود و راه دیگر به دشتی با اقیانوس ابرها می‌رسد.
روستای مازیچال حدود یک ساعت با کلاردشت و یک ساعت و نیم با عباسآباد فاصله دارد. از تهران تا مازیچال حدود پنج ساعت راه است.
ویژگی‌های دهکدهی مازیچال
شاید واژه‌ی اقیانوس ابر به گوشتان خورده باشد. یکی از ویژگی‌های دهکدهی مازیچال، مشرف بودن به اقیانوس ابر است که این منطقه را به جایی بکر و شگفت‌انگیز تبدیل می‌کند.
این دهکده در منطقه‌ای با ارتفاع ۲۶۰۰ متر از سطح دریا قرار دارد. در شرایط جوی خاص از اینجا می‌توانید اقیانوسی از ابرها را از بالا ببینید. پدیده‌ای که تصاویری بکر و دیدنی در برابر چشمانتان قرار می‌دهد.
البته در این منطقه گاهی هم خبری از ابرها نیست. حتی در این شرایط هم منظره‌ای وسیع از چالوس تا رامسر را مشاهده کنید.
از دیگر ویژگی‌های این منطقه داشتن آب و هوای بی‌نظیر است. حتی وسط تابستان هم شب‌ها سرد می‌شود و اغلب انبوهی از ابرها بخشی از طبیعت را سفیدپوش کرده است.
نبود آب لوله‌کشی، برق و گاز اگرچه زندگی را برای ساکنان این منطقه سخت کرده، اما باعث شده تا این بخش از سرزمین شمال ایران منطقه‌ای بکر و دست‌نخورده باقی بماند.
بهترین زمان سفر به مازیچال
مازیچال کلاردشت از آن مناطقی است که هر فصلی زیبایی‌های خاص خودش را دارد. در هر فصلی از سال میتوان چهره‌ی تازه‌ای از این منطقه را دید.
در فصل بهار و تابستان این منطقه پر از گل‌های خاص و درختان پوشیده از برگ‌های سبز و طبیعتی عجیب و بکر است.
در فصل پاییز تصویری رنگارنگ از جاده‌ای جنگلی می‌بینید و در نهایت به دهکدهی مازیچال می‌رسید و در ارتفاعات می‌توانید اقیانوسی از ابرهای سفید را در کنار رنگ‌های زرد، نارنجی و قرمز به تماشا بنشینید.
اما مناسب‌ترین زمان برای سفر به این منطقه نیمه‌ی دوم فصل بهار تا اواخر تابستان است که هوا گرم شده و میتوان با برپاکردن چادر، در این منطقه اقامت کرد.
اقامت در جنگل مازیچال کلاردشت
در این منطقه خانه یا اتاق برای اجاره وجود ندارد، اما امکان چادر زدن در ارتفاعات هست. کسانی که به این منطقه سفر می‌کنند چادرهای مسافرتی با خود به همراه دارند و با برپا کردن آن‌ها می‌توانند شب را در این منطقه‌ی زیبا اقامت کنند.
مازیچال منطقه‌ای ییلاقی است. کلبه‌هایی در آن وجود دارد که فقط در فصل بهار و تابستان مردم بومی در آن‌ها زندگی می‌کنند. این منطقه در فصل‌های سرد سال خالی از سکنه است.
اگر هم اهل اقامت در طبیعت و چادر زدن نیستید می‌توانید بعد از گذراندان یک روز رویایی در دهکدهی مازیچال به کلاردشت یا عباسآباد بروید و شب را در هتل بمانید.
خوردنی‌های منطقه
این منطقه به دلیل شرایط خاصی که دارد، معمولا خلوت است. شغل اصلی بومی‌های منطقه دامداری و دامپروری است. بنابراین فقط می‌توانید محصولات دامی مثل شیر، سرشیر، دوغ و ماست محلی بومیان اینجا را بخرید و در طول اقامت از آن‌ها استفاده کنید.
فروشگاه یا اغذیه‌فروشی در منطقه‌ی مازیچال وجود ندارد. پس اگر قصد اقامت چند روزه را دارید بهتر است در مسیر جاده یا کلاردشت همه‌ی چیزهایی که برای خورد و خوراک چند روزه لازم دارید تهیه کنید و با خود ببرید.
جنگل مازیچال
در ابتدای مسیر از سمت کلاردشت به سمت دهکدهی مازیچال، با جنگلی از درختان بلوط روبه‌رو می‌شوید. ممکن است بخش‌هایی از مسیر هوایی مه‌آلود داشته باشد و مسیر را گم کنید.
در مسیر راهتان به قبرستان‌های قدیمی هم برمی‌خورید که فضایی غم‌انگیز و منظره‌ای عجیب دارند. گاهی تصور می‌کنید که در فضای رویایی محسور شده‌اید.
جنگل‌های عباسآباد، انبوهی از درختان بلوط، افرا و کاج‌های سوزنی، تصاویری است که در تور جنگل مازیچال با آن‌ها روبه‌رو می‌شوید.
نکاتی که باید به آن‌ها توجه کنید
- اگر قصد اقامت در مازیچال کلاردشت مازندران را دارید، توصیه می‌کنیم تنها به این منطقه سفر نکنید.
- از همراهی راهنما، بومی‌ها یا افرادی که با منطقه آشنایی دارند استفاده کنید، چرا که امکان گم کردن مسیر و حمله‌ی حیوانات وحشی وجود دارد.
- این منطقه جای اقامتی خاصی ندارد و حتما باید چادر مسافرتی همراه داشته باشید.
- در صورتی که قصد اقامت شبانه را دارید حتی در فصول بهار و تابستان، لباس گرم و کیسه‌ی خواب همراه خود ببرید.
- احتمال بارش باران در هر فصلی وجود دارد، بنابراین همراه داشتن لباس مناسب برای این که خیس نشوید، ضروری است.
- در این منطقه فروشگاهی برای خرید خوراکی یا وسایل مورد نیازتان نیست. اگر قصد ماندن دارید، همه‌ی مایحتاج خود را از کلاردشت یا در طول مسیر تهیه کنید.
- از ۱۰ کیلومتری دهکدهی مازیچال جاده خاکی است. برای عزیمت به این منطقه بهتر است از اتومبیل آف‌رود یا وسایل حمل‌ونقل بومی‌های منطقه مثل نیسان و جیپ استفاده کنید.
- یکی از نکات مهمی که باید به آن توجه کنید، این است که منطقه‌ی مازیچال فاقد برق است. برای ماندن در این دهکده حتما باید تجهیزات روشنایی مثل چراغ قوه و باتری اضافه همراه خود داشته باشید.
- برای گرم شدن لازم است آتش برپا کنید. حتما با جمع‌آوری چوب‌های خشک مسیر، اقدام به روشن کردن آتش کنید و هرگز شاخ‌وبرگ درختان را برای این کار نشکنید.
بیشتر بخوانید: دریاچه چورت؛ دریاچه‌‌ای رویایی در دل جنگل
لطفا به وقت طبیعت‌گردی، حتما نکات زیر را رعایت کنید:
- حتما کیسههای زباله بزرگ به همراه داشته باشید و به معنی واقعی، نه چیزی از طبیعت بردارید و نه چیزی در آن برجای بگذارید. اگر همه‌ی مردم بخواهند چنین کاری بکنند از طبیعت چیزی باقی نمی‌ماند. (همان‌طور که خیلی مکان‌ها تا الان تخریب شده‌اند.)
- زباله‌هایی مثل پوست میوه، پوست تخمه و زباله‌های تجزیه‌پذیر دیگر، همچنان زباله هستند و نباید در طبیعت جا گذاشته شوند. تصور کنید تعداد زیادی گردشگر زباله‌های ارگانیک خود را در طبیعت رها کنند. طبیعت در کوتاه مدت ظرفیت بازیافت این همه زباله‌ی ارگانیک را ندارد.
- به هنگام پیمایش در طبیعت یا کمپینگ، در صورت امکان حتما کیسههای پلاستیکی بزرگ همراه داشته باشید و سعی کنید در مسیری که می‌روید زباله‌ها را از روی زمین جمع‌آوری کنید. اگر همه این کار را بکنند، به شکل چشمگیری شاهد کم شدن زباله‌ها در طبیعت خواهیم بود.
- لطفا در طبیعت سکوت را رعایت کنید و آرامش مکان طبیعی را با بلند کردن صدای موسیقی و برگزاری جشن و میهمانی به هم نزنید. این احترام به اکوسیستم و البته گردشگران دیگری است که برای لذت بردن از سکوت به طبیعت سفر کرده‌اند.
- لطفا در گروه‌های خیلی بزرگ سفر نکنید. برای رفتن به طبیعت یک گروه دوستی در دو یا سه ماشین کافیست، ورود یکباره‌ی جمعیت بزرگ به مکان طبیعی سرعت تخریب را بیشتر می‌کند.
- لطفا به هنگام کمپ زدن و اطراق شبانه در طبیعت، آرامش محل را با نورهای قوی و موسیقی بلند برهم نزنید. روشنایی کمپ و سر و صدا را حداقل نگه دارید و به طبیعت و به دیگر گردشگران احترام بگذارید.
- لطفا تا جایی که ممکن است در طبیعت آتش روشن نکنید. اگر این کار را کردید، کنترل شده، کوچک و با مصرف حداقل مقدار هیزم باشد. حتما به هنگام ترک کردن کمپ، با آب کافی از خاموش شدن کامل آتش اطمینان حاصل کنید.
- لطفا هرجا مرتع سرسبز و زیبایی دیدید با ماشین از وسط آن رد نشوید. اساسا لازم نیست همیشه چشم‌اندازهای زیبا را پیاده یا با ماشین فتح کنیم! خیلی اوقات از دور تماشا کردن و عکس گرفتن لذت بیشتری دارد.
- لطفا به خصوص وقتی جاده شلوغ است، درست رانندگی کنید. لازم نیست همیشه تخت گاز برانیم، لازم نیست دائما در تلاش برای سبقت گرفتن از ماشین جلویی باشیم و لازم نیست هرسال اثبات کنیم که بعد از رانندگان تانزانیا، لیبی، مالاوی و جمهوری دموکراتیک کنگو، بدترین رانندگان جهان هستیم! (اصلاح این یکی که دیگر دست خودمان است…)
