دوشاخه با ۲شاخه یا ۳شاخه؟
اگر وسیله‌های برقی که با اتصال به برق شهری از آن‌ها استفاده می‌کنید را بشمارید، احتمالا به عددی بین ۱۵ تا ۲۵ می‌رسید. تقریبا تمام این وسایل دوشاخه‌هایی برای اتصال به پریزهای برق شهری دارند.
این دو شاخه‌ها انواع و اقسام مختلف دارند که گاهی باعث ایجاد مشکل در هنگام اتصال به پریزهای متفاوت می‌شوند. از دوشاخه‌هایی با سری مستطیل‌شکل و با ۲شاخک‌گرد گرفته تا دوشاخه‌هایی با سری گرد با ۳شاخک تخت مورب.
سوال اینجاست که آیا این تنوع از دوشاخه و پریز لازم هست یا خیر؟ در پاسخ به این سوال باید گفت، هم آری هم نه!
حال دلیل به وجود آمدن این تنوع چیست؟ دلیل آن یک جمله است: استاندارد خیلی دیر آمد.
یعنی وقتی استاندارد آمد، دیگر هر تولید کننده در هر منطقه از کره زمین، دوشاخه و یا پریز مخصوص به خود را به تولید انبوه رسانده بود و در بهترین حالت هر کشور برای تولیدکننده‌های داخلی خود یکسان‌سازی کرده بود. به هر روی، زیر ساخت‌های این‌گونه اتصال‌ها در هر منطقه شکل خاص خود را گرفت.
چرا استاندارد دیر آمد؟ دلیل عمده‌ی این تاخیر، تبعات پیش آمد جنگ جهانی دوم است. وچرا جنگ جهانی دوم پیش آمد؟ احتمالا باید رفت سراغ آقای هیتلر (البته اگر پاسخگو باشند).
از سال ۱۹۷۰ میلادی استاندارد مقرر کرد که یکسان‌سازی در همه کشورها انجام شود، اما تاکنون به دلیل آماده نبودن زیر ساخت‌های تغییر در کشورها، اجرایی نشده است. بر طبق آن قرارداد می‌بایست این اتصال‌ها در همه کشورها به یک شکل فیزیکی در می‌آمدند.
استاندارد چون کار از کار گذشته بود، فقط توانست دوشاخه‌ها و پریزها را بر اساس ظاهر و عملکرد به ۱۴ دسته مجاز تقسیم‌بندی کند. هر کشور بنا به صلاحدید و زیر ساخت‌ها فقط استفاده از یک یا چند دسته از این دوشاخه‌ها و پریزها را برای تولیدکنندگان و شهروندان خود مجاز شمرده است.
ناگفته نماند که در انتخاب از میان این تقسیم بندی استاندارد، ولتاژ و فرکانس الکتریکی خطوط توزیع برق هر کشور و همچنین نوع وسایل برقی هم نقش بسزایی ایفا می‌کند. این ۱۴ دسته مجاز را می‌توان در شکل زیر مشاهده کرد.
در پاسخ به این سوال که کدام کشورها از چه پریز و دوشاخه‌هایی استفاده می‌کنند، می‌توان از جدول زیر استفاده کرد. همچنین باید در نظر داشت که پارامترهای الکتریکی (ولتاژ و فرکانس) هم در اتصال دوشاخه‌ی وسایل به پریزها اهمیت بالایی دارند.
راه چاره برای ما چیست؟
بسته به منطقه استفاده و نوع وسایل برقی می‌توان از تبدیل‌های گوناگونی برای اتصال دوشاخه‌ی وسایل به پریزها استفاده کرد. ولی تنوع این تبدیل‌ها از تنوع خود دوشاخه و پریزها هم بیشتر است.
یک راه حل جامع وجود دارد که اگر زیاد به خارج از کشور مسافرت می کنید، توصیه می‌شود حتما از آن استفاده کنید. این راه حل چیزی نیست به جز تهیه یک تبدیل بین المللی که انواع دوشاخه را به انواع پریزها متصل می کند ولی اگر امکان تهیه این نوع تبدیل وجود ندارد و یا بیشتر در داخل کشور جابه‌جا می شوید، حتما چند عدد تبدیل از هر نوعی به نوع F داشته باشید چون در داخل کشورمان بیشترین استفاده را دارد.
نکته آخر هم اینکه در هنگام انتخاب و خرید این تبدیل‌ها، حتما مقدار جریان الکتریکی و ولتاژ مجاز آن و همچنین علامت استاندارد را که باید روی آن درج شود را بررسی کنید، چون در بازار داخلی، عمده این تبدیل‌ها با قیمت پایین یا از نظر سایز استاندارد نیستند یا به علت به کار بردن مواد و اتصالات ضعیف، جریان الکتریکی بالایی را پشتیبانی نمی کنند و این مساله به خصوص در رابطه با وسایل پر مصرف همانند اتو، ماکروویو، هیتر و… خطرات جدی ایجاد می کند، پس از کمی هزینه کردن برای تهیه تبدیل های استاندارد ابایی نداشته باشید.
به نظرم وقتشه که دیگه همه کشورها به فکر یکی کردن دوشاخه و پریزشون باشن
استانداردی که برای پریز ها تعریف شده، متاسفانه دیر اومد! یعنی چی؟ یعنی وقتی اومد که دیگه هر کشوری واسه خودش یه چیزی زده بود و دیگه کار از کار گذشته بود. حالا چرا این استاندارد دیر اومد؟ به خاطر جنگ جهانی دوم که تو کار تاخیر ایجاد کرد. این دیگه چرا؟ اینو دیگه اگر جناب هیتلر پاسخگو باشند باید از ایشون پرسید!
خیلی خوب و کاربردی بود،باتشکر