توسل به زور (Appeal to Force) | مغلطه به زبان آدمیزاد (۳۹)
تعریف: مغلطه توسل به زور موقعی پیش می‌آید که گوینده سعی کند به جای ارائه‌ی دلیل موجه، از زورگویی و تهدید برای به کرسی نشاندن حرفش استفاده کند.
معادل انگلیسی: Appeal to Force
معادل‌های جایگزین: توسل به چماق، توسل به چوب
الگوی منطقی:
اگر قبول نکنی X صحیح است، بهت آسیب می‌زنم.
مثال ۱:
ملوین: رییس، چرا آخر هفته که کسی توی شرکت نیست من مجبورم کار کنم؟
رییس: ببینم، داری از دستور من سرپیچی می‌کنی؟ می‌دونی، الان به لطف کریگلیست می‌تونم سریع یه جایگزین برات پیدا کنم.
توضیح: ملوین سوالی عادی پرسید، ولی جوابی عادی دریافت نکرد. به جایش، رییس با تهدید کردن او به از دست دادن کارش، از جواب دادن به سوالش سر باز زد.
مثال ۲:
جوردن: بابا، چرا باید تابستون روی تو اردوگاه مسیح سپری کنم؟
بابا: چون اگه این کارو نکنی، باید کل تابستون رو با یه جلد کتاب مقدس تو اتاقت سپری کنی!
توضیح: پدر جوردن به جای این‌که دلیل موجهی به فرزندش ارائه کند، شیوه‌ی تنبیه شدن فرزندش را توصیف کرد.
استثنا: اگر زورگویی و تهدید حقیقت یا عاقبتی اجتناب‌ناپذیر است، اشاره کردن به آن مغلطه‌آمیز نخواهد بود، خصوصاً اگر همراه با «تهدید» (خواه ضمنی باشد، خواه علنی) دلیلی موجه نیز ارائه شود.
ملوین: رییس، چرا باید این کلاه ایمنی مسخره رو سرم کنم؟
رییس: قانون کشوره و در نتیجه، سیاست شرکت. کلاهو نذاری سرت، از کار خبری نیست.
راهنمایی: اگر برده‌ی کسی نیستید یا هنوز پیش پدرمادرتان زندگی نمی‌کنید، اجازه ندهید کسی شما را زور کنید حقیقی بودن چیزی را بپذیرید.
منابع:
Jason, G. (1987). The nature of the argumentum ad baculum. Philosophia, ۱۷(۴), ۴۹۱–۴۹۹. https://doi.org/10.1007/BF02381067
ترجمه‌ای از:
