انسان قاتل بالفطره و مستعد کشتن همنوعانش است
تحقیقات جدید نشان میدهد که انسانها مستعد این هستند که یکدیگر را به قتل برسانند. البته هنوز مشخص نیست که علت آن ژنتیک است یا عوامل دیگری موثر هستند.
محققان اسپانیایی پی بردهاند که گرایش به کشتن دیگر اعضای یک گونه در میان نخستیسانان رایج بود. آنها برآورد کردهاند که ۲ درصد مرگهای انسانی در روزهای آغازین پیدایش گونه ما بر اثر این دعواهای مرگبار بود.
«مارک پیگل»، پروفسور زیستشناسی تکاملی از دانشگاه «ریدینگ»، میگوید: «این تحقیق به ما میگوید که انسانها استراتژیهایی برای حل مشکلات با خشونت کسب کردند.»
اما نویسندگان مقاله اضافه میکنند که تاثیر جامعه میتواند به اندازه زیادی در میزان خشونت انسانها تاثیر داشته باشد. نسبت مرگ بر اثر خشونت بین افراد در طول تاریخ بشر افت و خیز داشته است.
«خوزه ماریا گومز»، نویسنده اول این مقاله پژوهشی میگوید: «خشونت مرگبار بخشی از تاریخ تکاملی ما است، اما در ژنهای ما حک نشده. نحوه ادارهی جوامع حداقل تا حدودی بر میزان خشونت مرگبار تاثیر میگذارد.»
«استیون پینکر» یک روانشناس معاصر از دانشگاه هاروارد میگوید خشونت مرگبار در انسانها یک پدیده طبیعی است، اما این خشونتها با شکلگیری جوامع مدرن و سازمانها و مراجع قانونی پیچیده کاهش یافتند. هرچند که این ایده مورد مناقشه است.
این محققان اسپانیایی میخواستند به دقت بررسی کنند که قتل بین اعضای یک گونه از پستانداران چقدر رواج دارد تا به این طریق نقش تکامل در خشونتهای مرگباری انسانی را مورد مطالعه قرار دهند.
نتایج آنها نشان داد که در میان اجداد تمام پستانداران، حدود یک از هر ۳۰۰ مرگ بر اثر خشونت بین اعضای یک گونه بود. اما نویسندگان میگویند این رقم برای اجداد نخستیسانان و میمونها بیشتر بود.
در میان اجداد میمونها، حدود ۱.۸ درصد مرگها از خشونت مرگبار ناشی شده است. این رقم برای اولین انسانها حدود ۲ درصد است.
تحقیق آنها همچنین نشان داده که میزان خشونت مرگبار در میان انسانها با گذر زمان نوسان داشته است. این رقم برای انسان پیشاتاریخ ۲ درصد بود. اما نسبت مرگ ناشی از خشونت در دورههایی مثل عصر آهن و دوره پساکلاسیک افزایش یافت و در دوره معاصر به کمتر از ۲ درصد کاهش یافته.
گومز میگوید این تحقیق به وضوح نشان میدهد که انسانها روی وضعیت مرگ و زندگیشان کنترل داشتهاند. او میگوید: «پیام اصلی پژوهش ما این است که صرفهنظر از اینکه در ابتدا چقدر خشن یا آرام بودیم، میتوانیم با تغییر محیط اجتماعیمان میزان خشونت بین افراد تغییر دهیم. ما اگر بخواهیم، میتوانیم جامعه آرامتری بسازیم.»
منبع: The Guardian
بنظرتون وقتی یه سازنده ی یا واردکننده ی خوراکی براش مهم نیست اون چیزیرو که داره به خورد مصرف کنندش میده و میدونه در دراز مدت باعث بیماری و مرگشون میشه ، جزع بالفطرهای متن بحساب میاد؟