افقهای نو رسید؛ سلام پلوتو!
خیلی وقت بود فکر میکردیم پلوتو را میشناسیم، ولی با انتشار نخستین عکس واضح از چهرهی واقعی و قلب بزرگ آن بود که تازه پی بردیم چقدر از این سیارهی کوتوله نمیدانیم. قلب پلوتو، عکسی شگفت انگیز است که برای نخستین بار تلویزیون ناسا آن را در مراسم ملاقات فضاپیمای افقهای نو (Newhorizons) نمایش داد. عکسی که ساعاتی قبل از نزدیکترین ملاقات با این سیارهی کوتوله گرفته شده است. ملاقاتی که در بعدازظهر ۱۴ جولای ۲۰۱۵، از فاصلهی ۱۲ هزار و ۵۰۰ کیلومتری با سرعتی در حدود ۵۰ هزار کیلومتر بر ساعت انجام شد. مثل این است که یک موشک را به سوی بالنی بفرستید تا در گذر از کنارش، از آن تصویربرداری کند. این عکس میرود که برای دههها وقتی در کتابها، مجلات و سایتها از پلوتو نام برده میشود، به نمایش درآید.
به طور کلی روز ۱۴ جولای یا همان ۲۳ تیر خودمان خیلی خاطره انگیز بود. اضطراب مذاکرات هستهای از یک طرف و نزدیک شدن فضاپیمای افقهای نو به پلوتو باعث شده بود چشم از خروجی خبرگزاریها بر ندارم. خوشبختانه هر دو ختم به خیر شدند. ناسا میگوید که در روزهای آینده عکسهایی با جزئیات تا ۱۰ برابر بیشتر از چیزی که در این تصویر پیداست منتشر میکند. با این حال در همین تصویر هم میتوانیم سیارهی کوتولهی سرخگونی را ببینیم که دهانههای برخوردی زیادی دارد. از حدود استوای پلوتو تا پایین-راست آن، قسمت روشن بزرگی وجود دارد که به شکل یک قلب درآمده است. احتمالا اگر میدانستیم پلوتو قلبی چنین بزرگ دارد، آن را در سال ۲۰۰۶ از لیست سیارههای منظومهی شمسی حذف نمیکردیم.
اکنون که در حال نوشتن این یادداشت هستم، افقهای نو در حال دور شدن از پلوتو است. این فضاپیما به سوی دیگر اجرام کمربند کوییپر میرود. جایی دوردست از منظومهی شمسی که پر از اجرام کوچک سنگی و یخی است. افقهای نو پس از مطالعهی بعضی از اجرام این کمربند، به سوی فضای میانستارهای میرود.