چرا بازی‌هایی مثل «لست آو آس» بهترین راه بقا در سبک اشباع‌شده‌ی زامبی هستند؟
لست آو آس (The Last of Us) اکنون یک برند گسترده است که مخاطبان آن فراتر از صرفا بازیکنان هستند و به سختی می‌توان آن را در یک ژانر خاص طبقه‌بندی کرد. ساده‌ترین و کلی‌ترین راه برای دسته‌بندی لست آو آس قرار دادن آن در جایگاه یک سری ترسناک است و اگرچه این دسته‌بندی مطمئنا از بسیاری جهات درست است، اما تا حدودی حق مطلب را در مورد این مجموعه ادا نمی‌کند.
البته که لست آو آس دارای هیولا‌های گوشت‌خوار عجیب و غریب و همچنین دنیایی است که توسط بیماری و خشونت ویران شده است و حتی بخش‌هایی از هر دو بازی وجود دارد که از آثار ترسناک سنتی پیروی می‌کنند، اما این سری بازی به طور کلی در ژانر «درام شخصیتی (Character Drama)» جای می‌گیرد. بیشتر بازیکنان هنگام بازی احتمالا به جای ترس، احساس ناراحتی، غمگینی یا تضاد اخلاقی را از این سری دریافت می‌کنند. این را می‌توان به تمرکز بسیار عمدی این سری بر تعاملات شخصیت‌ها و لحظات قابل درک و همچنین به این دلیل که سری بسیاری از جنبه‌های معمولی بازی‌های ترسناک زامبی محور را در خود جای نداده است، نسبت داد. به این ترتیب، وحشت موجود در لست آو آس می‌تواند بدیع و متفاوت باشد و در عین حال احساسات عمیق‌تر و پیچیده‌تری مماس با ترس خالص را برانگیزد.
برداشت لست آو آس از زامبی‌ها به نفع آن عمل می‌کند
هیولا‌های لست آو آس خیلی شبیه به زامبی‌ها نیستند
موجوداتی مانند کلیکر‌های (Clickers) به‌شدت تهدید‌آمیز لست آو آس، جزء نمادین‌ترین و مهم‌ترین عناصر این مجموعه هستند. این افراد که توسط قارچ کوردیسپس (Cordyceps) آلوده شده‌اند، ممکن است در ابتدا از نظر کلیشه‌ای نوعی زامبی تلقی شوند، اما به تدریج به جانورانی کاملا غیرانسانی تبدیل می‌شوند، زیرا این قارچ بدن‌هایی که زمانی انسان‌ی بوده را تحت سلطه‌ی خود در می‌آورد. طاعون کوردیسپس در این سری که بر اساس قارچ اوفیوکوردیسپس آنیلاتریلیس (Ophiocordyceps Unilateralis) در دنیای واقعی که می‌تواند ذهن حشرات مختلف را تحت کنترل خود درآورد، ساخته شده است، به طور منحصربه‌فردی وحشتناک است و تفاوت زیادی با ویروس‌های ساختگی موجود در سری رزیدنت اویل (Resident Evil) یا موجودات زامبی شیطانی در سری DOOM دارد.
از آنجا که این قارچ ریشه در زیست‌شناسی دنیای واقعی دارد و به دلیل روش شایع و بی‌احساس عفونت آن، کوردیسپس تقریبا از همه لحاظ بسیار ترسناک است و از طریق آن، لست آو آس می‌تواند انگیزه‌ی وحشیانه و بی‌رحمانه‌ی طبیعت برای گسترش یافتن را کشف کند. جهان طبیعی علی رغم اصرار بشر بر برتری یا خاص بودن، به نوعی به زندگی انسان اهمیت چندانی نمی‌دهد. کوردیسپس بخاطر یک دانشمند دیوانه یا یک عمل شیطانی یک جادوگر گسترش نمی‌یابد، بلکه به این دلیل است که فقط به دلیل ذات و ماهیتش می‌خواهد تکثیر شود و اساسا هیچ تفاوتی با کپک‌های معمولی‌ای که ممکن است روی یک قرص نان قدیمی یا در یک حمام کثیف رشد کند، ندارد و این چیزی است که آن را بسیار ترسناک می‌کند. این وسط گنجاندن هاگ‌های موجود در هوا به عنوان روش انتقال کوردیسپس توسط این سری به ترسناک‌تر شدن ویروس نیز کمک می‌کند، زیرا مبارزه با آن‌ها، از برخی جهات، سخت‌تر از یک حمله‌ی معمولی زامبی است.
الهام از این سری برای ارائه‌ی زامبی‌های ترسناک‌تر
اگرچه صنعت بازی‌سازی مسلما از آثار با مضمون زامبی‌ها در اواخر دهه‌ی ۲۰۰۰ و اوایل دهه‌ی ۲۰۱۰ گذر کرده است، اما هنوز هم زامبی‌ها در همه جا وجود دارند و چندین سری بازی مدرن به نوعی از زامبی‌ها به عنوان منبع اصلی نبردهای خود استفاده می‌کنند. چندین مورد از این آثار در اینجا نام برده شده‌اند:
- Resident Evil
- Dying Light
- Dead Island
- Back 4 Blood
- Call of Duty Zombies
- Dead Rising
- State of Decay
گرایش این رسانه به زامبی‌ها به راحتی قابل درک است زیرا پیش‌فرض بازی تعداد بسیار زیادی از هیولا‌ها را در اختیار بازیکن قرار می‌دهد تا بدون نیاز به هیچ گونه درگیری اخلاقی یا توجیهی، آن‌ها را بکشد. این منطق از فلسفه‌ی اولویت گیم‌پلی پیروی می‌کند که با در نظر گرفتن آن، داستان‌های بازی همیشه باید قبل از هر چیز در خدمت تسهیل عناصر تعاملی باشند، اما طراحان و مخاطبان می‌توانند بهترین‌های هر دو را داشته باشند. مجموعه‌هایی مانند لست آو آس ثابت می‌کنند که داستان‌های زامبی محور هنوز هم می‌توانند جالب باشند و فقط نباید نیازی به محدود کردن خود به زامبی‌های معمولی داشته باشند.
منبع: Gamerant
