سندرم ناخن زرد چیست؟ همه چیز از علائم تا درمان
سندرم ناخن زرد بیماری نادری است که باعث به وجود آمدن ناهنجاری‌هایی روی ناخن‌های دست و پا می‌شود. این ناهنجاری‌ها روی ریه‌ها و مجاری تنفسی تاثیر می‌گذارند. مهم‌ترین علامت این سندرم تورم پا و پف کردن قسمت‌های مختلف به دلیل تجمع لنف، انحنای ناخن، جدا شدن ناخن از بستر، برآمدگی ناخن و کند شدن یا توقف رشد ناخن است. علت دقیق بروز بیماری سندرم ناخن زرد هنوز مشخص نیست. به گفته برخی از پزشکان ممکن است عوامل ژنتیکی باعث بروز این سندرم شوند. پزشکان برای تشخیص این بیماری تست‌های عملکرد ریه و آزمایش ناخن را توصیه می‌کنند. برای درمان سندرم ناخن زرد مصرف ویتامین E، کورتیکو استروئیدها و انواع آنتی بیوتیک توصیه می‌شود. این بیماری قابل پیشگیری نیست اما می‌توانید آن را کنترل و درمان کنید. در این مقاله از مجموعه مقالات دیجی‌کالا مگ به علائم و نشانه‌های این سندرم و علل بروز آن اشاره کرده‌ایم. با ما همراه باشید.
علائم و نشانه های سندرم ناخن زرد
سندرم ناخن زرد اغلب در افراد بالای ۵۰ سال مشاهده می‌شود. این بیماری به ندرت در کودکان رخ می‌دهد. طبق تحقیقات پزشکان، سندرم ناخن زرد باعث ضخیم شدن، خمیده شدن و توقف رشد ناخن‌ها خواهد شد. در برخی از موارد نوار پوست کنار ناخن (کوتیکول) نیز ممکن است از بین برود یا ناخن‌ها از بستر خود جدا شوند. در برخی از موارد نیز بافت اطراف ناخن دچار عفونت می‌شود. این سندرم در ناخن‌های دست و پا ممکن است به وجود بیاید.
گاهی سندرم ناخن زرد، باعث تجمع مایع در غشاهای اطراف ریه‌ها و پوشش حفره قفسه سینه خواهد شد. در چنین شرایطی ممکن است افراد با تنگی نفس، درد قفسه سینه و سرفه مواجه شوند. تجمع لنف در دست‌ها و پاهای افرادی که دچار سندرم ناخن زرد هستند، باعث ورم این اعضای بدن خواهد شد. ورم پا در این سندرم بسیار رایج است. حدود ۸ نفر از هر ۱۰ نفری که به این سندرم مبتلا هستند با ورم پاها مواجه خواهند شد. تجمع لنف معمولا در دوران بلوغ شروع می‌شود. بخش‌هایی از بدن که لنف در آن‌ها قرار دارد ممکن است سفت شوند و باعث شوند بیمار احساس سنگینی داشته باشد. اگر لنف در بازوها یا پاها جمع شود، باعث کاهش انعطاف این اعضا خواهد شد. در برخی از موارد نیز پوست ناحیه‌ای که لنف دارد ممکن است ضخیم یا سفت شود.
سیستم لنفاوی شبکه‌ای از عروق، مجاری مختلف و گره‌هایی است که مایعات پروتئینی (لنف‌ها) و سلول‌های خونی را به اندام‌ها و بافت‌های مختلف بدن می‌رسانند. تقریبا ۲ نفر از هر ۵ نفری که به این سندرم مبتلا هستند علائم تنفسی دارند و مایع لنف در بافت‌های ریه این افراد جمع می‌شود. سینوزیت مزمن و التهاب یا عفونت سینوس‌ها، سرفه مزمن و از دست دادن کوتیکول از دیگر علائم سندرم ناخن زرد است.
در حالت کلی علائم سندرم ناخن زرد عبارتند از:
- از بین رفتن کوتیکول، پوست نازک محافظ بستر ناخن
- انحنای ناخن‌ها
- جدا شدن ناخن از بستر
- برآمدگی ناخن‌ها
- کند شدن سرعت رشد یا توقف رشد ناخن‌ها
برای مطالعه بیشتر: ۱۵ ترفند برای داشتن ناخن محکم که تا امروز نمی‌دانستید
علل بیماری سندرم ناخن زرد
علت دقیق این بیماری هنوز مشخص نیست. در اکثر موارد این بیماری تصادفی و بدون دلیل به وجود می‌آید. برخی از پزشکان معتقدند سندرم ناخن زرد بیماری‌ای اکتسابی است. اما در برخی از مواقع عوامل ژنتیکی، مانند جهش ژن، عامل بروز این بیماری هستند. این بیماری در افرادی که به انواع سرطان‌های مختلف، مانند سرطان سینه، سرطان ریه و لنفوم، سندرهام نقص ایمنی بدن، بیماری‌های تیروئید و آرتریت روماتوئید مبتلا هستند، بیشتر شایع است. برخی از پزشکان نیز معتقدند استفاده از داروهای درمان آرتریت در به وجود آمدن این بیماری موثر است. به عقیده برخی از پزشکان، قرار گرفتن در معرض فلزهایی مانند تیتانیوم که در ایمپلنت‌های دندانی وجود دارد، یا داروهای حاوی دی اکسید تیتانیوم باعث به وجود آمدن این سندرم خواهد شد.
برای مطالعه بیشتر: همه چیز درباره بیماری‌های خود ایمنی؛ علل، علائم، انواع و نحوه درمان
سندرم ناخن زرد چگونه تشخیص داده می‌شود؟
معمولا پزشکان با گرفتن تست‌هایی از ریه‌های شما و ارزیابی عملکرد آن‌ها و آزمایش کردن ناخن‌ها این سندرم را تشخیص می‌دهند. ناخن‌های زرد ممکن است به دلیل ابتلا به بیماریی‌هایی مانند عفونت قارچی یا پسوریازیس نیز به وجود بیایند. اگر علائم این بیماری با مشکلات تنفسی همراه است حتما با پزشک مشورت کنید.
برای مطالعه بیشتر: ۸ ویتامین و خوراکی طبیعی برای استحکام و سلامت ناخن
کنترل و درمان سندرم ناخن زرد
در برخی از افراد ممکن است علائم این سندرم ناپدید شوند. همچنین در هر یک نفر از سه نفر که تحت درمان قرار می‌گیرند، علائم سندرم ناخن زرد از بین می‌رود. اگر تورم شدید در ناخن‌های خود یا مشکلات تنفسی دارید، حتما باید به پزشک مراجعه کنید. درمان سندرم ناخن زرد به تشخیص پزشک و شدت آن بستگی دارد. به عنوان مثال اگر پزشکان مجبور به تخلیه لنف شوند، ممکن است ماساژ تخصصی را به شما معرفی کنند. این کار باعث بهبود گردش خون خواهد شد. اگر این بیماری به تجمع مایع اضافی در اطراف ریه منجر شود، ممکن است پزشکان از روش‌های مختلف برای تخلیه مایع استفاده کنند. سایر درمان‌های سندرم ناخن زرد عبارتند از:
- مصرف ویتامین E: می‌توانید از مکمل‌های ویتامین E یا کرم‌ها و ژل‌های حاوی این ویتامین استفاده کنید. استفاده از ویتامین E منجر به جلوگیری از تغییر فرم ناخن‌ها یا کند شدن روند این تغییرات خواهد شد. مواد غذایی حاوی ویتامین E عبارتند از فلفل دلمه‌ای قرمز، کدو تنبل، بادام درختی و هندی، بادام زمینی و کره بادام زمینی، دانه‌های آفتاب گردان.
- کورتیکو استروئیدها: می‌توانید از کرم‌های استروئیدی برای درمان علائم ناخن و کاهش التهاب ناخن‌های خود استفاده کنید. دزوکسی متازون و هیدروکورتیزون از جمله این کرم‌ها هستند.
- آنتی بیوتیک‌ها: برای درمان عفونت‌ها تنفسی، ممکن است پزشک مصرف آنتی بیوتیک‌هایی مانند آموکسی سیلین یا سفادروکسیل را برای شما تجویز کند.
اگر چه این بیماری علائم جدی دارد اما معمولا کشنده نیست. به محض دیدن علائم حتما به پزشک مراجعه کنید.
برای مطالعه بیشتر: ۲۱ خوراکی سرشار از ویتامین E که باید در رژیم غذایی خود بگنجانید
سخن آخر
سندرم ناخن زرد بیماری نادری است که علاوه بر ناخن‌ها ریه‌ها و سایر اندام‌ها شما را نیز هدف قرار می‌دهد. افراد مبتلا به این بیماری ناخن‌های زرد منحنی‌ای دارند و به مرور ناخن‌هایشان ضخیم می‌شود یا می‌افتد. برخی از این افراد علائم تنفسی مانند سرفه‌های مزمن یا پاهای متورم نیز دارند. دلایل بروز بیماری سندرم ناخن زرد هنوز مشخص نیست. اما این بیماری در افرادی که به بیماری‌های خود ایمنی، سرطان، سندرم نفروتیک، آرتریت روماتوئید و بیماری‌های تیروئید مبتلا هستند رایج‌تر است. از دیگر علائم مهم سندرم ناخن‌های زرد می‌توان به انحنای ناخن، برآمده شدن ناخن‌ها، کند شدن تا توقف رشد ناخن و جدا شدن از بستر اشاره کرد. مشکلات ریوی مانند برونشکتازی بر مجرای هوای ریه‌های شما تاثیر می‌گذارند و باعث ایجاد مخاط می‌شوند. اگر این بیماری درمان نشود منجر به بروز بیماری‌های عفونی مانند ذات‌الریه خواهد شد. پزشکان برای تشخیص این بیماری از تست‌های عملکرد ریه و آزمایش ناخن استفاده می‌کنند. برای درمان و کنترل پیشرفت بیماری مصرف ویتامین E، کورتیکو استروئیدها و آنتی بیوتیک‌ها توصیه می‌شود.
منبع
