چرا ویل اسمیت هرگز نقش یک شرور واقعی را بازی نکرده است؟
ویل اسمیت در طول سه دهه فعالیت در سینما و تلویزیون هیچ گاه نقش یک شخصیت شرور واقعی را بازی نکرده است. با هم چرایی این موضوع را بررسی می‌کنیم.
ویل اسمیت در طول دوران بازیگری‌اش، نقش‌های زیادی در فیلم‌ها و سریال‌های متفاوت داشته است که هیچ کدام از آن‌ها نقش منفی اصلی نبوده‌اند. اما چرا؟ ویل اسمیت با بازی در نقش‌های به یاد ماندنی، تبدیل به یکی از محبوب‌ترین چهره‌های صنعت سرگرمی شده است و این موضوع با دوست داشتنی و مرتبط بودن نقش‌های او، تشدید می‌شود.
- بهترین بازی‌های ویل اسمیت
- ۱۰ فیلم ابرقهرمانی عالی که از کمیک الهام گرفته نشده‌اند
- ۱۰ فیلم DC که اگر لغو نشده بودند همه چیز را تغییر می‌دادند
حرفه اسمیت در عرصه موسیقی، با گروه دو نفره هیپ‌هاپ دی‌جی جزی و دا فرش پرینس آغاز شد و پس از مواجه با مشکلات مالی، در سریال فرش پرینس آو بل-ایر (The Fresh Prince of Bel-Air) ایفای نقش کرد و این نقطه آغاز او در عرصه سرگرمی بود.
او برای اولین بار سال ۱۹۹۲ با درام جنایی جایی که روز تو را می‌برد (Where The Day Takes You)، پای خود را به عرصه فیلم باز کرد، اما اولین نقش‌های اصلی او در شش درجه جدایی (Six Degrees of Separation) و به دنبال آن پسران بد (Bad Boys) در سال ۱۹۹۵ بود. از آن موقع تاکنون، کارنامه ویل اسمیت سرشار از فیلم‌های اکشن، کمدی و حتی درام بوده و شخصیت‌های مختلف در ژانر‌های مختلفی را بازی کرده است و با وجود این که همه آن‌ها موفقیت‌آمیز نبوده‌اند، اما محبوبیت اسمیت هم‌چنان مانند سابق و حتی بیشتر است. اما هنوز یک نوع شخصیت است که ویل اسمیت آن را بازی نکرده و آن هم شخصیت منفی اصلی است.
در طول سه دهه حضور ویل اسمیت در صنعت سرگرمی، او نقش‌های متفاوتی را، شامل کارآگاه، مامور مخفی و حتی ابرقهرمان بازی کرده است و در حالی که در چندین پروژه به بازی در نقش شخصیت منفی اصلی نزدیک شد، اما همیشه مانعی سر راه ویل اسمیت در لذت بردن او از عنوان شخصیت منفی قرار داشته است.
برای مثال در فیلم من افسانه هستم (I Am Legend)، که از رمان نوشته شده توسط ریچارد متیسون در سال ۱۹۵۴ با همین اسم اقتباس شده بود، او می‌توانست نقش شخصیتی را بازی کند که دچار ابهام اخلاقی است و در نهایت مشخص می‌شود که کاراکتر بدجنس داستان است. اما در آخر داستان او در لحظه‌ای قهرمانانه خود را فدا می‌کند. نقش ددشات در جوخه انتحار را، می‌توان فرصت دیگری برای بازی ویل اسمیت در نقش شخصیت منفی دانست، اما این شخصیت‌ها در فیلم حالت ضدقهرمان داشتند که با توجه به این، می‌توان گفت ویل اسمیت بار دیگر به بازی در نقش منفی نزدیک شده بود.
اگرچه ویل اسمیت تاکنون علت عدم وجود نقش‌های منفی در کارنامه‌ی بازیگری خود را توضیح نداده است، اما می‌توان این موضوع را به آبرو و اعتبار او در هالیوود ربط داد. ویل اسمیت، حتی با وجود این که بسیاری از فیلم‌هایش خیلی خوب نبودند، اما به دلیل آثار موفق دهه‌ی ۹۰ میلادی به محبوبیت بالایی رسیده است. هم‌چنین با سابقه‌ای که او برای خود ساخته، امکان ندارد که استودیو‌ها با دادن نقشی دوست نداشتنی و غیر مرتبط به اسمیت ریسک شکست مالی را به جان بخرند. البته این تصمیمی هست که خود اسمیت، با دیدن موفقیت شخصیت‌های مثبت، آدم خوب‌ها و صحنه‌های اکشن زیاد در پروژه‌های خود، گرفته است. در سال ۲۰۰۷، ویل اسمیت در مصاحبه‌ای با مجله تایمز اعلام کرد که با ساختن فرش پرینس آو بل-ایر قصد داشت تبدیل به مطرح‌ترین بازیگر دنیا شود و با مدیر خود تمامی فیلم‌های پرفروش را بررسی کردند تا تصمیم بهتری در انتخاب نقش داشته باشند.
اگرچه ویل اسمیت اخیرا نقش‌های جدی زیادی بازی کرده است، اما دیدن او در نقش منفی اصلی در آینده‌ای نزدیک، زیاد ممکن به نظر نمی‌رسد. مگر این که بینندگان آمادگی دیدن او در چنین نقشی را داشته باشند. شکی وجود ندارد که اسمیت در انتخاب‌های خود در طول حرفه‌اش، بسیار خوب عمل کرده است، اما وجود شخصیتی منفی در فیلموگرافی او، می‌تواند تصمیمی جالب باشد.
منبع: Screenrant
