چرا شرکت ولو دیگر بازی نمیسازد؟
از دههی ۹۰ تا اوایل دههی ۲۰۱۰، شرکت ولو (Valve) به عنوان یکی از بهترین شرکتهای توسعهدهندهی بازی ویدیویی شناخته میشد. این شرکت در زمان اوج خود، برخی از بهترین بازیهای ویدیویی تاریخ را منتشر کرد که همیشه انتظارات از خود را برآورده میکردند. هر بازی جدیدی که ولو منتشر میکرد یا ژانری که بازی بخشی از آن بود را تغییر میداد یا ژانری کاملا جدید ایجاد میکرد. بازیهای این شرکت حتی سر و صدای زیادی در اینترنت کردند و در این میان بازی Garry’s Mod همچنان شخصیتهای این شرکت را سالها پس از تعطیل شدن در ذهن بازیکنان ماندگار میکند. این شرکت با راهاندازی سرویس استیم (Steam)، موفقترین و دسترسپذیرترین پلتفرم فروش آنلاین بازی تا به امروز را عرضه کرد و تا جایی پیش رفت که کل صنعت بازیسازی را تغییر داد. در واقع اگر گفته شود که در برههای ولو یکی از الهامبخشترین و رویاییترین شرکتهای مربوط به رسانههای سرگرمی در تاریخ بوده، اغراق نیست.
با این حال، همهی اینها در گذشته اتفاق افتاده است. اگرچه تقریبا همهی بازیکنان فعال هنوز از پلتفرم استیم استفاده میکنند و حتی اگر تاثیر آن بر بازیها به طور کلی غیرقابل انکار باشد، شهرت فعلی این شرکت کمتر از قبل شده است و این استیم است که سخن از آن زیاد است. این بیشتر به این واقعیت مربوط میشود که این شرکت اساسا ساخت بازی را در اواخر دههی ۲۰۱۰ متوقف کرد. به عبارتی ولو به حفظ بازیهای رایگان خود ادامه میدهد، در حالی که به کاربران خود در مورد محتوای ایجاد شده توسط آنها، آزادی زیادی میدهد. گفته میشود که این شرکت تنها حداقل تلاش لازم را انجام میدهد و امتناع مداوم این شرکت از ساخت نسخهای جدید از بزرگترین بازیهایشان، با گذشت سالها ناامیدکننده شده است. اگرچه این شرکت هنوز یک غول غیرقابل جایگزین در دنیای بازی است اما وقتی صحبت از تبدیل شدن به یک توسعهدهندهای پیشرو به میان میآید، از خود سابقش خیلی عقبتر است.
زمانی که ولو از ساخت بازیهای جدید دست کشید، احترام بازیکنان را از دست داد
اگرچه این شرکت هرگز بیانیهای رسمی در مورد برنامههای خود منتشر نکرده، اما کاملا واضح است که ولو تمرکز خود را از بازیهای ویدیویی به سختافزار بازیها تغییر داده است. از اواخر دههی ۲۰۱۰ تا به امروز، این شرکت روی کنسولهای جدید کار میکند. سرمایهگذاریهای شکست خوردهی آنها شامل کنسولهای Steam Controller و Steam Machine بود، در حالی که موفقیت آمیزترین آنها کنسول استیم دک (Steam Deck) و هدست Valve Index بوده است. استیم دک به عنوان جایگزینی عالی برای نینتندو سوییچ مورد ستایش قرار گرفت و به طور مشابه، دستگاه Valve Index به عنوان بهترین سیستم واقعیت مجازی (VR) در بازار معرفی شد. نکتهی قابل توجه در مورد Valve Index این بود که بازی انحصاری آن یعنی Half-Life: Alyx نیز به عنوان بهترین بازی واقعیت مجازی تاکنون و بازگشتی امیدوارکننده به دنیای بازی Half-Life شناخته شد. در حالی که همهی اینها اتفاق افتاد، این شرکت در عین حال همچنین اطمینان حاصل کرد که پلتفرم استیم همیشه بهروز و در حال بهبود باشد.
همانطور که گفته شد، طرفداران ناامید این شرکت به دنبال چیز دیگری هستند. در واقع به همان اندازه که نوآوریهای این شرکت در فناوری خوب و امیدوارکننده بود، طرفداران احساس کردند که به دلیل رها کردن آثار موردعلاقهشان توسط این شرکت مورد خیانت قرار گرفتهاند زیرا از اواخر دههی ۲۰۱۰ به بعد این شرکت بازی اوریجینال جدیدی تولید نکرده است. معدود بازیهایی که پس از این زمان توسط این شرکت منتشر شدند، یا ادامهی سری بازیهای قدیمی بودند یا آثاری که هیچ کس به آنها علاقهای نداشت. آثاری مانند Alyx و Aperture Desk Job و The Lab بیشتر بازیهایی برای نمایش قدرت سختافزار جدید این شرکت بودند تا بازیهای مستقل.
اگرچه این بازی همچنان داستانسرایی جذاب و گیمپلی خلاقانهی امضای آثار این شرکت را داشتند اما این آثار مسلما اگر برای کمک به فروش دستگاههای جدید ولو نبود، هرگز ساخته نمیشدند. مخصوصا اینکه از نظر طول و مقدار محتوا، این اسپینآفها در مقایسه با نسخههای اصلی سریشان کوچکتر شده بودند. در طرف دیگر این معادله، بازیهای اخیر شرکت ولو بود که بازیکنان کاملا از آنها متنفر بودند. بدترین آنها بازی Artifact، یک بازی کارتی دیجیتال مبتنی بر بازی دوتا ۲ (Dota ۲) بود. تنها میراث ماندگار این بازی پس از لغو بیسر و صدایش در سال ۲۰۲۱، واکنشهای منفی زیادی بود که در طی معرفی آن در مراسم ۲۰۱۷ Dota ۲ International دریافت کرد. بازی تیراندازی Deadlock ساخت این شرکت نیز با سرنوشت مشابهی روبرو است زیرا بیتفاوتی و عدم مقبولیت آن در جامعهی بازیکنان دیده میشود. این بازی نه تنها نتوانست بازیکنان را به وجد بیاورد، بلکه سالها دیرتر به سبک تیراندازی قهرمانی که بازی اورواچ (Overwatch) آن را شروع کرده بود، پرداخت. از قضا، خود بازی اورواچ برای مدت طولانی به عنوان یک کلون از بازی Team Fortress ۲ شناخته میشد، به این معنی که شرکت ولو یک کپی از روی یک کپی دیگر ساخت و برای طرفداران، اینها هم نشان دهندهی کاهش خلاقیت این شرکت و هم کاهش درک از فضای بازیهای فعلی است. برخلاف قبل، این شرکت به جای ساخت آثار ترند جدید، با تنبلی ترندهای قدیمی را دنبال میکرد.
ولو ظاهرا انگیزه و علاقهی خود را به بازیسازی از دست داده است
اینکه این شرکت محبوبترین بازیهای خود را رها کرد، هیچ کمکی به شهرت آن نکرد. بارزترین مثال در این مورد بازی Half-Life است. این بازی که ولو را معروف کرد و سبک تیراندازی اولشخص را برای همیشه تغییر داد، از زمانی که بازی Half-Life ۲: Episode Two در سال ۲۰۰۷ عرضه شده، در انتظاری ناامیدانه برای نسخهای جدید باقی مانده است. بازی Alyx اولین باری این شرکت بود که بعد از تقریبا ۲۰ سال سکوت به سری Half-Life آمد اما با وجود استقبال جهانی از آن، هیچ امیدی برای بازی Half-Life ۳ وجود ندارد.
بازی Team Fortress ۲ گواه غمانگیزتری برای سقوط این شرکت است. آخرین بهروزرسانی مهم این بازی تیراندازی پیشگامانه، Jungle Inferno در سال ۲۰۱۷ بود. کمیک رسمی بازی از سال ۲۰۱۷ متوقف شده است و سالهاست که هیچ نقشه یا سلاح رسمی جدیدی ساخته نشده است. سهل انگاری این شرکت منجر به ساخت دو کمپین آنلاین بزرگ از سمت طرفداران ناراضی شد که از شرکت خواستند در مورد این بازی کاری انجام دهد، در حالی که سازندگان هنوز انتظار داشتند بازیکنان از طریق خریدهای درون بازی، بخاطر بازی پول بدهند.
از آنجایی که این شرکت به نادیده گرفتن بازی Team Fortress ۲ و بازیکنان آن ادامه داد، جامعهی طرفداران و حتی صداپیشگان بازی این وظیفه را بر عهده گرفتند که میراث این بازی تأثیرگذار را زنده نگه دارند. این اولین باری نبود که طرفداران این کار را میکردند. بهترین سناریوها منجر به ساخت بازیهای تأثیرگذاری مانند Half-Life Rebuild Black Mesa و بازی افتضاح Hunt Down the Freeman شد. گفتنی است که اگر ولو تا این حد تنبل نبود، ساخت هیچ کدام از اینها ضروری نبود.
ولو بیشتر از هر چیز دیگری روی کسب درآمد متمرکز است
سقوط بازی Team Fortress ۲ و نابودی آهستهی آن نیز این واقعیت را نشان داد که اهداف این شرکت از ساخت آثاری هنری به صرفا کسب درآمد تبدیل شدهاند. مانند هر کسب و کار دیگری در حیطهی سرگرمی این شرکت خط باریک بین هنر و تجارت را طی کرد. با این حال، با پایان یافتن دههی ۲۰۱۰، این تعادل از بین رفت. در چند سال گذشته، تنها چیزی که شرکت واقعا به آن علاقهمند به نظر رسیده، کسب درآمد بیشتر بوده است. با شرایطی بسیار شبیه به بازی Team Fortress ۲، بازی تیراندازی چندنفرهای که زمانی به شدت پرهیجان بود، یعنی بازی کانتر استرایک: گلوبال آفنسیو (Counter-Strike: Global Offensive) از اواخر دههی ۲۰۱۰ بهروزرسانی خاصی را دریافت نکرده است و بازسازی اخیر کانتر استرایک ۲ نیز دلچسب نبوده است. تنها محتوای واقعی این بازیها، پرداختهای درون برنامهای بود. بدتر از آن، اکثر موارد قابل خرید جدید توسط جامعهی طرفداران ساخته شده بودند، به این معنی که تنها کاری که این شرکت انجام میداد تأیید مواردی بود که به فروشگاههای درون بازی اضافه میشدند. از سوی دیگر هر دو بازی به بدترین بحرانهایی که در تاریخ بازیهای تیراندازی آنلاین دیده شده نظیر تقلب و غیره، دچار شدند.
تنها اخیرا و پس از اعتراضهای فراوان بود که ولو به مشکلاتی که بازیها و پایگاههای بازیکنان را آزار میداد، پرداخت. اما حتی با این وجود نیز هر احترامی که زمانی این شرکت داشت، مدتهاست که از بین رفته است. تعجبآور نیست که ببینیم بازیکنان بدبین بازیهای Team Fortress ۲ و کانتر استرایک این اصلاحات اخیر را بیش از هر چیز دیگری به عنوان نوعی کنترل آسیب میبینند، مخصوصا زمانی که اعلام شایعهی Deadlock و عرضهی آن در آینده نزدیک را در نظر بگیریم. در این میان فقط بازی دوتا ۲ بهروزرسانیهای ثابتی دریافت کرده و این بدون شک تا حدی به دلیل حضور مداوم آن در صحنهی ورزشهای الکترونیکی از طریق تورنومنتهای بینالمللی بوده است. تا آنجایی که به اکثر بازیکنان مربوط میشود، ولو فقط بازیهای تیراندازی چندنفرهی آنلاین قدیمی خود را اصلاح کرده تا به نظر برسد که بازی بعدی آنها به روشی مشابه رها نمیشود. حتی با این حال نیز اکثر بازیکنان فکر میکنند که Deadlock پس از انتشار قطعا شکست خواهد خورد.
محیط کاری ولو تضمین میکند که هیچ بازی جدیدی ساخته نخواهد شد
این سقوط شدید با ترکیبی از تنبلی، راضی بودن از خود و یک سازمان کاری نامتعارف در شرکت ولو همراه شد که فقط اوضاع را بدتر کرده است. برای بخش خوبی از طول عمر خود، ولو یک سازمان مسطح بود. به زبان ساده، این شرکت سلسله مراتب یا زنجیرهی فرماندهی در محل کار نداشت. در واقع به جای رئیس، این شرکت چند کارمند ارشد دارد که در صورت تمایل میتوانند پروژهای را رهبری یا راهاندازی کنند.
هر کارمند دیگری تشویق میشد تا در اوقات فراغت خود روی هر کاری که میخواهد کار کند. استیم اساسا یک منبع درآمد بینهایت است و این به این معناست که این شرکت به اندازهی استودیوهای دیگر به فروش بازیهایش وابسته نیست. اگرچه این بدان معناست که کارمندان روی آثار خاص خود کار میکنند و فشاری روی آنها نیست اما از سوی دیگر به این معنی است که تقریبا هیچ کار خاصی هرگز انجام نمیشود. عدم سازماندهی و رهبری در این شرکت باعث شده که بسیاری از بازیها و پروژههای دیگر لغو شوند زیرا سخت بوده که تیمی از افراد به طور همزمان روی آنها کار کنند. این شامل نسخههای زیادی از بازی Half-Life ۳، شایعاتی در مورد بازی Left ۴ Dead ۳ و بسیاری از پروژههای اصلی دیگر است که هرگز به واقعیت نپیوستند.
در حالی که برخی از هنرمندان و توسعهدهندگان به خوبی در این نوع محیط آرام کار میکنند، برخی دیگر آن را بسیار ناامیدکننده میدانند. تعجبآور نخواهد بود اگر این نوع همکار در تصمیم نویسندهی اصلی بازی Half-Life یعنی مارک لیدلاو (Marc Laidlaw) و دیگر کارمندان قدیمی برای ترک این شرکت تاثیرگذار بوده باشد. این محیط آرام محل کار همچنین میتواند به عنوان نیروی محرک پشت اصطلاح Valve Time شناخته شود. به طور خلاصه، این اصطلاح به چرخههای طولانی تولید این شرکت، عادت آن برای به تاخیر انداختن بازیها و عدم وجود هیچ پروژهی کامل و واقعی اشاره دارد. البته اخیرا این شرکت متوجه شده که این اخلاق بیخیال آنها در محل کار مضر است. این ویژگی باعث شده بود که نه تنها شروع هر نوع تلاش مشترکی غیرممکن باشد، بلکه موفقیت استیم به طور ناخواسته باعث تنبلی، عدم کنجکاوی و ریسک گریزی در بین توسعهدهندگان آن شده بود. همانطور که رئیس این شرکت، گیب نیوول (Gabe Newell) در مصاحبه با Game Developer اعتراف کرده است:
افراد در شرکت ولو باید به کار ساختارمند و گروهی عادت کنند. همه فکر میکنند که میخواهند خودمختاری زیادی داشته باشند و خودشان کارهای خودشان را هدایت کنند اما اخیرا مشخص شده که بسیاری از افراد این را نمیخواهند.
از طرفی رابین واکر (Robin Walker) به عنوان یکی از طراحان این شرکت، این موضوع را در مصاحبهی خود با Ars Technica تکرار کرد و گفت:
ما در شرکت مجبور شدیم به طور جمعی بپذیریم که در مورد این موضوع که اگر روی چیزی کار کنید که شخصا میخواهید بیشتر رضایت خواهید داشت، اشتباه کردهایم.
زمانی که ولو روی بازی Alyx کار کرد، سرانجام اوضاع بهبود یافت زیرا بر خلاف قبل، سران استودیو ضرب الاجلها و اهداف سختی را اعمال میکردند. اکنون به توسعهدهندگان وظایف خاصی منصوب میشود و انتظار میرود که نتیجه را به موقع ارائه دهند. نتیجهی نهایی یک بازی واقعیت مجازی خیرهکننده و یک داستان عالی بود که حتی ناامیدترین طرفداران را به یاد روزهای شکوه این شرکت انداخت. سپس این شرکت وقتی بازی Half-Life را در بیست و پنجمین سالگرد آن در نوامبر ۲۰۲۳ بهروزرسانی کرد، همه را شگفتزده کرد. هنوز مشخص نیست که آیا این بازگشتی است که طرفداران این شرکت منتظر آن بودهاند یا اینکه فقط یک تجدید حیات موقت است. در هر صورت پس از زمانی بسیار طولانی این شرکت از نوستالژی و انتظارات طرفداران حمایت کرده است.
اکنون که حتی صبر جمعی وفادارترین طرفداران آنها نیز به پایان رسیده، شرکت ولو مجبور شده است که اهداف بلندمدت خود را دوباره ارزیابی کند و دست به کار شود. اگرچه ممکن است برای یک عصر طلایی جدید با توجه به سالهای تلف شده و اعتماد از دست رفته دیر باشد اما این شرکت حداقل اکنون این فرصت را دارد که وجههی عمومی خود را بهتر کند و اشتباهاتش را جبران کند.
منبع: CBR