وایفای ۷ چیست و چه تفاوتی با نسلهای قبلی دارد؟
بیشتر کاربران به تجهیزات مربوط به اینترنت و ارتباطات بیسیم توجهی نمیکنند و در نتیجه بهروزرسانی آنها هم در اولویت این افراد قرار ندارد. به عنوان مثال اگرچه در سال ۲۰۱۹ روترهای مبتنی بر وایفای ۶ راهی بازار شدهاند، ولی هنوز بسیاری از کاربران از این فناوری بهره نمیبرند. با وجود اینکه هنوز این فناوری به طور گسترده مورد استفاده قرار نگرفته، اما این صنعت حالا مشغول حرکت به سمت وایفای ۷ است.
استاندارد وایفای ۷ تفاوت گستردهای با نسلهای قبلی ندارد. به عنوان مثال، همچنان باندهای فرکانس ۲.۴، ۵ و ۶ گیگاهرتز مورد استفاده قرار میگیرند. با این حال، این استاندارد جدید قرار است پایداری ارتباط را افزایش دهد. در ادامه به تمام نکات مهم مربوط به وایفای ۷ میپردازیم.
وایفای ۷ چیست؟
نام این استاندارد از نظر فنی IEEE 802.11be است که نشان میدهد اصلاحیهای برای استاندارد اصلی ۸۰۲.۱۱ محسوب میشود. این استاندارد با نام مستعار EHT هم شناخته میشود و تمرکز اصلی آن بهبود بسیاری از قابلیتهای اضافه شده با استانداردهای قبلی، مانند وایفای ۶، است. به عنوان مثال، میتوانیم به «دسترسی چندگانهی تقسیم فرکانس متعامد» یا OFDMA اشاره کنیم.
این ویژگی در وایفای ۶ معرفی شده و به روترها اجازه میدهد که دستگاههای متصل بیشتری را مدیریت کند و از طیف موجود به طور موثرتری بهره ببرد. هدف وایفای ۷ این است که با هماهنگی OFDMA بهبود بهرهوری یک گام دیگر پیش برود. به زبان بسیار ساده، این یک تکنیک انتقال داده است که به چندین نقطهی دسترسی بیسیم (AP) اجازه میدهد تا با یکدیگر ارتباط برقرار کنند و عملکرد بهتری را برای شبکههای بزرگتر ارائه دهند.
مانند اینترنت ۵G، وایفای ۷ هم قصد دارد میزان تاخیر را برای کارهایی مانند استریمینگ و گیمینگ کاهش دهند. تاخیر در اینجا صرفا به مدت زمانی اشاره دارد که سیگنال از مسیریاب یا نقطهی دسترسی شما به دستگاه موردنظر میرود و برمیگردد. به عنوان مثال اگر حین تماسهای ویدیویی با مکثهای طولانی روبرو شده باشید، مسلما با این نوع تاخیر آشنا هستید. طبیعتا هرچقدر فاصلهی شما از منبع سیگنال بیشتر باشد، میزان تاخیر هم بدتر میشود. با این حال، ازدحام شبکه هم از جمله مواردی است که میتواند این پدیده را تشدید کند.
در کنار بهرهگیری از چندین نقطهی دسترسی بیسیم، وایفای ۷ با استفادهی همزمان از چندین باند فرکانس و کانال میزان تاخیر را کاهش میدهد. این ویژگی که «عملیات چند پیوندی» (multi-link operation) نام دارد، در مواقعی که شبکه به دلیل تداخل سیگنالهای خارجی یا حتی ازدحام دستگاههای نزدیک مختل میشود، پایداری شبکه را بهبود میبخشد.
اگرچه افزایش توان یا سرعت اولویت اصلی وایفای ۷ نیست، اما به لطف پشتیبانی از کانالهای وسیعتر، به این هدف دست پیدا میکند. به زبان ساده، هرکدام از باندهای اصلی به چندین کانال کوچکتر تقسیم میشوند. به عنوان مثال، باند ۵ گیگاهرتز به صورت ۴۵ کانال کوچکتر ارائه میشود که هر کدام از این کانالها محدودهی بین ۲۰ تا ۸۰ مگاهرتز با پوشش میدهند.
کانالهای ۳۲۰ مگاهرتزی وایفای ۷ از نظر تئوری نسبت به ۷ کانال ۱۶۰ مگاهرتزی وایفای ۶ سرعت بسیار بیشتری را ارائه میدهند. اگرچه تمام دستگاهها از این کانالهای مبتنی بر پهنای باند وسیعتر پشتیبانی نمیکنند، اما در نهایت برای برخی شرایط کاربردی محسوب میشوند. اینتل اعلام کرده که از نظر تئوری وایفای ۷ حداکثر سرعت ۴۶ گیگابیت در ثانیه را میتواند ارائه دهد. این در حالی است که حداکثر سرعت تئوری وایفای ۶ به ۹ گیگابیت در ثانیه میرسد.
چرا به وایفای ۷ نیاز داریم؟
در حال حاضر، اکثریت کاربران از گجتهای مبتنی بر وایفای ۵ استفاده میکنند که حدود یک دهه از معرفی آن میگذرد. وایفای ۶ و ۶E که بسیار جدیدتر هستند، هنوز به صورت گسترده راهی گجتهای مختلف نشدهاند. پس در این شرایط، چرا صنعت ارتباطات بیسیم میخواهد نسل بعدی استاندارد وایفای را ارائه دهد؟ در پاسخ به این سوال باید بگوییم که در حوزههای دیگر مرتبا نوآوریهای مختلفی پدیدار میشوند که این فناوریها در چند سال آینده از نسل جدید و امکانات بیشتر وایفای بهرهمند خواهند شد.
اگرچه در حال حاضر فناوریهای مربوط به کنفرانسهای ویدیویی و اینترنت اشیاء (IoT) نسبتا تازهنفس محسوب میشوند، اما محبوبیت آنها طی سالهای آینده افزایش پیدا میکند. این موضوع بهخصوص برای سازمانها اهمیت زیادی دارد زیرا در این شرکتها سنسورها و تجهیزات نظارتی میتوانند به لطف افزایش امکانات استانداردهای جدید وایفای، قابلیتهای بیشتری را ارائه کنند. همچنین در حال حاضر میلیونها کاربر در سرتاسر جهان از وسایلی مانند اسپیکرها، لامپها و چندین گجت هوشمند دیگر استفاده میکنند که به اینترنت یا شبکهی خانگی متصل هستند.
در همین راستا، وایفای ۷ با ویژگیهایی مثل افزایش ظرفیت و تأخیر کمتر و بهبود قابلیتهای مرتبط با مدیریت تداخل سیگنال میتواند بستری مناسب برای افزایش بهرهوری از دستگاههای مختلف حوزهی اینترنت اشیاء باشد. اگرچه احتمالا کاربران عادی در ابتدا از امکانات جدید وایفای ۷ بهرهمند نخواهند شد، اما این استاندارد برای کاربران علاقهمند به تکنولوژیهای مانند واقعیت مجازی و افزوده و همچنین استریمینگ بازی اهمیت زیادی خواهد داشت.
وایفای ۷ چه زمانی در دسترس کاربران قرار میگیرد؟
باید خاطرنشان کنیم در حال حاضر وایفای ۷ با مشخصات وعده داده شده برای آن فاصلهی زیادی دارد. در حقیقت، موسسهی مهندسی برق و الکترونیک (IEEE) حتی به صورت رسمی از نام وایفای ۷ برای نسل جدید این فناوری استفاده نکرده است. بر اساس گزارشهای منتشر شده، روند توسعهی این پروتکل در سال ۲۰۲۳ یا ۲۰۲۴ به اتمام میرسد و احتمالا یک یا دو سال بعد از این تاریخ شمار قابل توجهی از گجتها از این استاندارد بهرهمند خواهند شد.
از سوی دیگر، اگرچه حدود ۱ سال از نهایی شدن توسعهی استاندارد وایفای ۶E میگذرد، اما همچنان بسیاری از کشورها طیف ۶ گیگاهرتز را برای استفادهی عموم کاربران آزاد نکردهاند. اگرچه آمریکا، بریتانیا و اروپا چنین کاری انجام دادهاند، اما مثلا استرالیا و ژاپن همچنان در حال بررسی این موضوع هستند. هند هم از جمله کشورهایی است که هنوز در این رابطه هیچ اقدامی انجام نداده است.
روی هم رفته، وایفای ۷ تنها زمانی که استانداردهای فعلی به طور گسترده مورد استفاده قرار بگیرند، به طور جدی وارد بازار خواهد شد. اما با توجه به روند کند بهرهگیری از استاندارد وایفای ۶E، به نظر میرسد برای بهرهگیری از وایفای ۷ باید چندین سال منتظر بمانیم.
منبع: Android Authority