دنبالهی سایبرپانک ۲۰۷۷ چه درسهایی میتواند از آن بگیرد؟
با توجه به محبوبیت انیمهی Edgerunners، پیشرفتهای سایبرپانک ۲۰۷۷ در آخرین بهروزرسانیها و فروش ۲۰ میلیون نسخهای آن تا سپتامبر ۲۰۲۲، شکی در این موضوع وجود ندارد که تلاشهای سیدی پراجکت رد برای توسعهی آثاری نقشآفرینی در که در آیندهای تاریک جریان دارند، در نهایت ادامه خواهد داشت.
با این حال آنچه ما انتظار نداشتیم این بود که این استودیو خیلی سریع برنامههای خود را برای ساخت قسمت دیگری از سری سایبرپانک اعلام کند. البته در حال حاضر جزئیات در مورد این دنباله بسیار اندک است و تنها چیزی که ما به طور قطع میدانیم این است که برنامههایی برای ساخت آن توسط استودیوی کاملا جدید در بوستون آمریکا وجود دارد. حال طی این مقاله به درسهایی خواهیم پرداخت که این دنباله میتواند از سایبرپانک ۲۰۷۷ یاد بگیرد.
معرفی زودهنگام
اول از همه بهتر است که به واضحترین مورد بپردازیم. درس اول این است که بازی خود را چهار سال قبل از شروع توسعهی آن معرفی نکنید. هرچند با توجه به اخبار رسمی اخیر، برای اجتناب از این مورد کاملا دیر شده است. سیدی پراجکت رد اخیرا برنامههای آیندهی خود را اعلام کرده است و به نظر میرسد که نسخهی جدید با نام رمز اوریون (Project Orion) ساخته خواهد شد.
بیشتر بخوانید: از ویچر بعدی تا سایبرپانک و مجموعهای جدید؛ سیدی پراجکت از برنامههای خود میگوید
از طرفی گفته شده که حداقل سه بازی جدید از سری ویچر قبل از دنبالهی سایبرپانک ۲۰۷۷ عرضه خواهند شد. با توجه به اینکه تنها دو بازی از این سه بازی در حال حاضر در مرحلهی پیشتولید هستند، بعید به نظر میرسد که تا چند سال آینده اطلاعات خاصی از اوریون یا هر نامی که بازی در نهایت خواهد داشت، بشنویم.
عرضه در زمان مناسب
بخش کوچکی از مشکلات بازی از این واقعیت ناشی میشد که بازی خیلی زود معرفی شد. همانطور که احتمالا میدانید، سایبرپانک ۲۰۷۷ در سال ۲۰۱۲ یعنی سالها قبل از توسعه و حتی عرضهی ویچر ۳ معرفی شد و زمانی که در سال ۲۰۱۸ دوباره رونمایی شد، فشار زیادی بر توسعه دهندگان وارد شد و باعث شد تا وعدههای زیادی در مورد آن بدهند. وعدههایی که بعدها اوضاع را بدتر کرد و مشخص شد که سایبرپانک ۲۰۷۷ احتمالا تا سال ۲۰۲۲ برای عرضه آماده نبوده است.
البته که توسعهی بازی یک روند پیچیده است. سایبرپانک ۲۰۷۷ پروژهای بلندپروازانه بود که هم باید با مشکلات به وجود آمده به دلیل یک بیماری همهگیر جهانی در ماههای پایانی توسعهی خود روبرو میشد و هم باید انتظاراتی که توسط طرفداران ایجاد شده بود را برآورده میکرد. در واقع هرچند در این مقاله قصد نداریم طوری رفتار کنیم که همهی تقصیرها را بر گردن استودیوی سازنده بیندازیم، با این حال هیچ شکی وجود ندارد که مشکلات مختلف بازی از باگها و مسائل فنی مربوط به نسخههای کنسولهای نسل هشتم گرفته تا انتقادات گستردهی بازیکنان، همگی ریشه در معرفی زودهنگام آن و فشار عظیمی که روی تیم سازنده وارد کرد، دارد. این بازی به معنای واقعی کلمه در زمان عرضه کاملا آماده نبود.
با وجود تمام این مسائل، سیدی پراجکت رد به وضوح تمام تلاش خود را کرده است تا توسعهی بازی را در خود گسترش دهد. سران تیم سازندهی سایبرپانک ۲۰۷۷ برای هدایت پروژهی جدید به استودیویی جدید در بوستون میروند و از طرفی دیگر اعضای استودیوی سیدی پراجکت رد و استودیوی Fool’s Theory به ساخت نسخههای جدید ویچر، آیپی جدید و بازسازیها خواهند پرداخت. با این حال امیدواریم که بازیهای آینده از شکست سایبرپانک درس بگیرند. در ادامه نگاهی به برخی از عناصر گیمپلی خواهیم پرداخت که دوست داریم در بازدید بعدی خود از نایت سیتی دوباره احیا شوند یا تغییر پیدا کنند.
سایبرسایکوزیس
اگر انیمهی Edgerunners را در نتفلیکس تماشا کرده باشید، احتمالا متوجه شدهاید که تمرکز اصلی سریال روی بیماری سایبرسایکوزیس (Cyberpsychosis) است. سایبرسایکوزیس یک بیماری روانی است که در اثر استفادهی زیاد از اجزای سایبرنتیکی در بدن ایجاد میشود. در واقع زمانی که شخصی بیش از حد به این اجزا وابسته میشود، اتفاقاتی برای ذهن او میافتد. این یک مثال عالی از این است که چگونه سریال از عناصر گیمپلی بازی به خوبی استفاده میکند زیرا تنها تعامل واقعی با این بیماری در بازی، مجموعهای از مینی باسها هستند.
استفاده از این عنصر در گیمپلی میتواند جذاب و البته منطقی باشد. به عنوان مثال این میتواند جذاب باشد که هنگام ارتقای شخصیت خود یا حتی فعال کردن برخی از سایبرویرها، در صورت عبور از یک آستانهی مشخص و تغییرات مختلف، تغییراتی را در تاثیرگذاری آن به وجود آورید و به عنوان مثال قدرت بیشتری بدست آورده و یا مشکلات روانی پیدا کنید. در هر صورت دیدن هر دو جنبه از این موضوع میتواند سرگرمکننده باشد.
جهان تاریکتر
سیدی پراجکت رد در طراحی دیستوپیایی سایبرپانک ۲۰۷۷ کار بزرگی انجام داده است با این حال، دنبالهی آن میتواند عملکرد بهتری از خود نشان دهد. به عنوان مثال تلویزیونها میتوانند فراتر از برنامههای گفتوگو و تبلیغات باشند. از طرفی دیدن جنبهی منفی پیشرفتهای سایبرنتیکی و گروههای عجیب و غریب در نوع خود جذاب است. قطعا نیازی به پرداخت بیش از حد به این مسائل نیست، اما یک منطقهی عمیق و تاریک در زیر سطح نئونی چنین جهانهایی پنهان شده است که دیدن آن خالی از لطف نیست.
توجه به جزئیات بیشتر
نایت سیتی شهری پر از جزئیات کوچک شگفتانگیز است. به عنوان مثال ممکن است که در هنگام خرید از فروشگاهی، فردی به دنبال سرقت از آن باشد. هزاران داستان مشابه این موضوع را میتوانید از بازیکنان مختلف بشنوید. تیم سازنده از زمان عرضه تاکنون، هرگونه بهروزرسانی در مورد چنین جزئیاتی و گسترش آن را به نوعی پنهان کرده و حرف خاصی در مورد آن نزده است. با این حال بهینهسازیهایی هرچند کوچک نظیر بهبود دیالوگهای NPC های معمولی و ارائهی اطلاعات در مورد جزئیات کوچک شهر میتواند جذاب باشد.
انتخابهای متنوعتر
بدون شک سیدی پراجکت رد میخواهد روی خلق بازیهایی نقشآفرینی با داستانهایی به یاد ماندنی تمرکز کند. البته که در این میان قصد دارد تا جهانهایی زیبا و جذاب برای کاوش بازیکنان بسازد و سایبرپانک ۲۰۷۷ قطعا این تعادل را برقرار میکند. با این حال وقتی صحبت از عنصر نقشآفرینی بازی میشود، در مقایسه با گرالت و در بسیاری از مواقع مشابه آن، به نظر میرسد که بسیاری از گزینههای گفتوگوی V اغلب به سمت اهداف مثبت خلاصه میشوند. این در حالی است که جهان دیستوپیایی سایبرپانک به خوبی میتواند رویای رسیدن به هر نوع هدفی از تبدیل شدن به یک انسان نوع دوست یا بی رحم گرفته تا یک شخصیت صرفا احمق را به واقعیت تبدیل کند. البته انتخابهایی که در بازی باید انجام دهیم، همگی جالب هستند و در دور دوم از بازی میتوانید تجربهای متفاوت داشته باشید اما احساس خواهید کرد که چیزی کم است. دنبالهی سایبرپانک ۲۰۷۷ میتواند در این زمینه از فالاوت: نیو وگاس درس بگیرد و از طرفی این راهی عالی برای انعطافپذیرتر کردن داستان خواهد بود.
تعامل بیشتر با جناحهای مختلف
در آن واحد چیزهای زیادی در نایت سیتی اتفاق میافتند و این شامل جناحهای مختلفی که هر منطقه را اداره می کنند تا سازمانهای عظیمی که بر دنیای سایبرپانک تسلط دارند، میشود. در حالی که چند ماموریت اصلی و جانبی وجود دارد که به شما امکان میدهد تا کمی بیشتر با این گروههای مختلف درگیر شوید، اما عالی خواهد بود که اگر بتوانیم راههایی برای نفوذ به این جناحها پیدا کنیم و به رتبههایی در بین آنها دست یابیم. در هر صورت اجازه دادن به بازیکنان برای پیوستن به باندهای مختلف، جمعآوری تیم خود یا رسیدن به صدر سازمانهای بزرگ، راهی جذاب برای پرسه زدن در شهری به پیچیدگی نایت سیتی خواهد بود.
آیا سایبرپانک به بخش چندنفره نیاز دارد؟
با توجه گزارشی که اخیرا دربارهی برنامههای آتی استودیوی سیدی پراجکت منتشر شده، به نظر میرسد که این استودیو در تلاش است تا تجربیات چندنفره را در مجموعهی بازیهای خود بگنجاند. همانطور که احتمالا میدانید، حالت چندنفرهای که در ابتدا برای ۲۰۷۷ در نظر گرفته شده بود، در نهایت لغو شد و دلیل آن تغییر موتورهای توسعه عنوان شد، اما این استودیو قصد دارد تا بخشهای چند نفره یا به طور خاص، عناصر آنلاین را به وارد همهی آیپیهای خود کند. تاکنون فقط بخش چندنفرهی یکی از نسخههای آیندهی ویچر تایید شده است و باید منتظر ماند و دید که این بخش در سایبرپانک به چه شکل خواهد بود.
هرچند سایبرپانک ۲۰۷۷ به تنهایی و بدون بخش چندنفره نیز مانند دیگر بازیهای سیدی پراجکت به استثنای Gwent، عظیم و دارای یک گیمپلی طولانی است، با این حال سوال اصلی این است که بخش چندنفرهی آن به چه شکل خواهد بود؟ آیا ما در مورد یک بازی مستقل مانند Star Wars Battlefront یا Vampire: The Masquerade – Bloodhunt صحبت میکنیم؟ یا در حالت ایده آل با چیزی مانند حالت Factions لست آو آس روبرو خواهیم شد؟ یا حتی حالتی که در آن انتخابهای بازیکنان دیگر بر دنیای شما تأثیر خواهد گذاشت؟ در هر صورت ایدههای زیادی وجود دارند.
درگیریهای خیابانی
یکی از چیزهایی که انیمهی Edgerunners فراتر از روانپریشی سایبری برجسته میکند، درگیریهای خیابانی است که در ۲۰۷۷ به ندرت شاهد آن بودیم. این بدان معنا نیست که ما نیاز داریم تا نسخهی بعدی سایبرپانک یک GTA یا Twisted Metal باشد، اما حداقل در حال حاضر، بیشتر وقت شما در پشت فرمان در نایت سیتی چندان سرگرمکننده نیست. البته که گاها تیراندازیهایی وجود دارد اما گزینهها محدود هستند. خبر خوب این است که سیدی پراجکت رد قبلا تأیید کرده است که نبردهای خودرو محور به همراه با یک سیستم پلیس بازنگری شده، بخشهای مهمی از پچ بزرگ بعدی بازی خواهند بود.
داستان
سیابرپانک ۲۰۷۷ کار بزرگی را در اقتباس از بازیهای نقشآفرینی و رومیزی سایبرپانک انجام داد. همه آن بازیها داستانهای خود را خیلی خوب جمعبندی کردند. داستان اوریون لزوما نیازی به احیای شخصیتهایی نظیر جانی، آلت و غیره را ندارد تا ما را در هیجان نگه دارد. سیدی پراجکت رد در سایبرپانک ۲۰۷۷ دنیایی شگفتانگیز هم از طریق نوآوری خود و هم با کمک منابع اقتباس ساخت. شعاری غیررسمی که در داستانهای سایبرپانکی دیده میشود این است که این است که زندگی ارزان است و نجات دنیا هرگز امکانپذیر نیست و فقط میتوان خود را نجات داد. بنابراین ساخت نسخههایی که کمی بیشتر با مضامین تازهی ژانر مطابقت دارند، میتواند جالب باشد. همچنین جالب است که ببینیم که جهان بازی سالها بعد بر اساس انتخابهایی که در سایبرپانک ۲۰۷۷ انجام دادهایم، چه تغییراتی داشته است (به دراگون ایج ۱ و ۲ فکر کنید!) و این که چگونه بر شروع داستان شخصیت بعدی تأثیر می گذارد.
در نهایت تنها زمان مشخص خواهد کرد که این دنباله چگونه خواهد بود. با این حال تا آن زمان، در صورتی که بازی سایبرپانک ۲۰۷۷ را در زمان عرضه به دلیل مشکلاتی که دیگر همه میدانند، تجربه نکردهاید، هم اکنون زمان مناسبی است که آن را روی رایانههای شخصی یا کنسولهای نسل نهم تجربه کنید.
منبع: IGN
دوربین سوم شخص آقا دوربین سوم شخص
چه معنی داره این همه شخصیت سازی کنی و همه اش یه جفت دست ببینی تو کادر