سبک‌های وینتیج، آنتیک و رترو در دنیای مد چه تفاوت‌هایی باهم دارند؟
احتمالاً اصطلاحات وینتیج (Vintage)، آنتیک (Antique) و رترو (Retro) را در دنیای مد و فشن بارها شنیده‌اید. این اصطلاحات در دکوراسیون منزل و صنایع مختلف دیگری هم کاربرد دارند. اما وقتی در مورد لباس صحبت می‌کنیم، این کلمات به اشتباه به جای یکدیگر استفاده می‌شوند. در این راهنما ما تفاوت بین لباس‌های وینتیج، رترو و آنتیک و همچنین چرایی محبوبیت لباس‌های وینتیج در دنیای امروز را بررسی خواهیم کرد.
چه چیزی در صنعت مد «آنتیک» محسوب می‌شود؟
چه لباسی «وینتیج» است؟
لباس‌های سبک رترو چه ویژگی‌هایی دارند؟
تفاوت لباس‌های وینتیج با سبک لباس‌های امروزی
چرا لباس‌های وینتیج محبوبیت بالایی در دنیای مد و فشن امروزی دارند؟
چه چیزی در صنعت مد «آنتیک» محسوب می‌شود؟
اصطلاح عتیقه یا آنتیک معمولاً به اقلامی اطلاق می‌شود که حداقل ۱۰۰ سال قدمت دارند. در دنیای فشن، لباس‌ها یا اکسسوری‌های آنتیک اغلب دارای اهمیت تاریخی هستند و به دوره‌ی خاصی از تاریخ یا شخصیت خاصی بازمی‌گردند. آنها بسیار کمیاب و ارزشمند هستند. این آیتم‌ها همچنین ممکن است دارای تکنیک‌های دوخت سنتی و صنایع دستی باشند که در دوره‌ی زمانی خاصی رایج بوده است. علاوه بر این، لباس‌های آنتیک نوعی حس منحصر به فرد بودن و اصالت دارند که از قدمت و بافت تاریخی آنها یا صاحبان آنها ناشی می‌شود.
چه لباسی «وینتیج» است؟
لباس‌های وینتیج عموماً جوان‌تر از لباس‌های آنتیک هستند، اما هنوز هم دوره‌ای از گذشته را نشان می‌دهند. در حالی که هیچ جدول زمانی کاملا دقیقی برای لباس وینتیج وجود ندارد، این اقلام معمولاً بین ۲۰ تا ۱۰۰ سال قدمت دارند، اما عمرشان بیش از ۱۰۰ سال نیست. در صنعت مد، لباس‌ها و اکسسوری‌های وینتیج اغلب منعکس‌کننده‌ی سبک‌ها، روندها و متریال دوخت یک دوره‌ی خاصی از تاریخ هستند که غالبا حس نوستالژی را برمی‌انگیزند. وینتیج همان سبک لباسی است که در آلبو‌م‌های قدیمی خانوادگی می‌توانید تن پدربزرگ و مادربزرگ‌هایتان ببینید. برخلاف آنتیک، آیتم‌های وینتیج ممکن است همیشه منحصر به فرد نباشند و در زمان خود تولید انبوه می‌شدند. در ادامه، نمونه‌هایی از آیتم‌های پرطرف‌دار وینتیج در دوره‌های مختلف آمده است.
دهه‌ی ۱۹۲۰: گردنبندهایی با مهره‌های بلند و لباس‌های فلپر (مانند دامن‌های کوتاه)
دهه‌ی ۱۹۳۰: آستین‌های پفی، ژاکت‌های کوتاه (بولرو)، کلاه فدورا،
دهه‌ی ۱۹۴۰: دامن‌های چهارخانه‌ی پشمی، سنجاق‌ها و کفش‌های پلت‌فرم
دهه‌ی ۱۹۵۰: دامن‌های بلند، لباس‌های کمردار و رشته‌های مروارید
دهه‌ی ۱۹۶۰: تاپ، شلوار جین گشاد و هر چیزی که به سبک هیپی یا بوهمی مربوط است.
دهه‌ی ۱۹۷۰: چکمه‌های شیک و بلند بوهو
دهه‌ی ۱۹۸۰: بلیزر دهه‌ی ۸۰، زنجیر طلایی و کفش‌های رکاب‌دار
دهه‌ی ۱۹۹۰: پیراهن‌های فلانل، طرح‌های چهارخانه، ژاکت‌های بزرگ، چوکر
لباس‌های سبک رترو چه ویژگی‌هایی دارند؟
لباس‌های رترو بر اساس یک سبک یا طرح قدیمی هستند اما اغلب از پارچه‌های معاصر و با استفاده از ماشین‌آلات و روش‌های مدرن ساخته می‌شوند. به عبارت دیگر، رترو،پ سبکی الهام گرفته از وینتیج است. طراحان لندنی برای اولین بار از اصطلاح سبک رترو برای اشاره به سبکی استفاده کردند که آگاهانه تقلیدی از روندها، مواد، تکنیک‌ها یا نگرش‌های گذشته است. آستین‌های پفی، جین مام استایل، روسری ابریشمی، پارچه‌های خالخالی، رنگ‌های پر جنب‌وجوش و الگوهای جسورانه و پر زرق وبرق پیچ و تابی دوره‌ی معاصر را به لباس اضافه می‌کنند. بنابراین لباس‌های رترو در عین نمایش سبک گذشته، حس مدرن‌تری دارند. اصطلاح رترو از کلمه‌ی لاتین (retrospectus) به معنای عقبگرد آمده است و لباس رترو فقط ظاهر فیزیکی مد‌های گذشته را تقلید می‌کند. رترو بیشتر یک زیبایی شناسی را بیان می‌کند. یک کپی از اصل است، نه خود اصلی.
تفاوت لباس‌های وینتیج با سبک لباس‌های امروزی
لباس‌های وینتیج از پارچه‌های اصیل و با بسیاری از جزئیات دقیق دوخته می‌شدند. آیتم‌ها اغلب تناسب دقیق داشتند و به صورت فری سایز یا مناسب برای سایز غالب جامعه طراحی نمی‌شدند. تفاوت لباس‌های قدیمی با مد امروزی این است که سبک وینتیج دارای جزئیاتی است که هویت یک دوره از مد را می‌سازد. مانند یقه‌های بزرگ، شلوارهای گشادتر و لباس چین‌دار. همچنین جالب است بدانید که لباس‌های قدیمی سایز کوچک‌تری نسبت به لباس‌های امروزی دارند، زیرا ما در نسل‌های اخیر بیشتر رشد کرده و تغییر سایز محسوسی داشته‌ایم.
چرا لباس‌های وینتیج محبوبیت بالایی در دنیای مد و فشن امروزی دارند؟
از بین سبک رترو و وینتیج، لباس‌های سبک وینتیج به دلایل مختلفی محبوب هستند. لباسی که حداقل ۲۰ سال پیش تولید شده است به این معنی است که احتمالاً افراد زیادی مشابه آن را ندارند. این به افراد فرصت تمایز بین مردم را می‌دهد. همچنین به طور کلی، کیفیت مواد استفاده شده، مهارت و توجه به جزئیات در مقایسه با لباس‌های امروزی بی‌نظیر است. امروزه برای کاهش هزینه‌ها، لباس‌ها از پارچه‌هایی با متریالی در کیفیت پایین‌تر ساخته می‌شوند و بسیاری از آنها نمی‌توانند چند بار شستشو را دوام بیاورند. در حالی که لباس‌های قدیمی به طور ویژه برای بادوام بودن و ماندگاری مادام العمر طراحی شده‌اند. سوشال مدیا هم در افزایش محبوبیت سبک وینتیج نقش مهمی داشته است. درام‌های تلویزیونی و سینما و پوشیدن لباس‌های وینتیج توسط بازیگران محبوب، علاقه‌ی زیادی به مد قدیمی را در مردم برانگیخته است. انگار هالیوود این روند را انتخاب کرده است و لباس‌های قدیمی حتی در جشن‌ها و رویدادهای مختلف توسط چهره‌های معروف استفاده می‌شوند. جذابیت بزرگ دیگر مد وینتیج این است که سازگاری بیشتری با محیط زیست و مد پایدار دارد.
سخن پایانی
وقتی صحبت از مد و لباس‌های وینتیج می‌شود، ظاهرا جدیدترین، همیشه بهترین نیست. نمی توان انکار کرد که وینتیج به مد اصلی بازگشته است. مد مانند داشتن جدیدترین گوشی آیفون یا جدیدترین ماشین نیست. لباس‌های قدیمی در صنعت مد جذابیت و طرف‌داران بیشتری دارد چرا که اصالت بیشتری را نشان می‌دهد. در دنیایی که همه در تلاش هستند از آخرین ترندها پیروی کنند، استفاده از لباس‌های قدیمی با تمایز و اعتماد به نفس همراه است.
منابع: mystylebox, americasantiquemall, lavintage, urbanamericana,
