استیون اسپیلبرگ؛ دود از کنده بلند می‌شود (تعطیلات عید از کی چی ببینیم؟)

کارگردان کهنه‌کار هالیوودی با ۷۵ سال سن امسال فیلم موزیکال سرحالی ساخته که نامزد هفت جایزه‌ی اسکار هم شد. «داستان وست‌ساید» نشان داد که اسپیلبرگ هنوز هم می‌تواند ژانرهای مختلف را با موفقیت تجربه کند. این فیلم بازسازی یک اثر کلاسیک است که خودش اقتباسی از نمایشنامه‌ی «رومئو و ژولیت» ویلیام شکسپیر بود. در همین یک دهه‌ی اخیر اسپیلبرگ چند فیلم مهم دیگر هم ساخته است که همه‌شان هم نامزد اسکار شدند. «پل جاسوس‌ها» درباره‌ی جنگ سرد، «لینکلن» با آن فیلمبرداری فوق‌العاده‌‌ی یانوش کامینسکی که درام تاریخی بود و «اسب جنگی» که همانطور که از اسمش پیداست درام جنگی است. تازه خیلی‌ها انیمیشن «ماجراهای تن‌تن» را هم دوست داشتند با اینکه ناموفق‌ترین فیلم اسپیلبرگ بود. اسپیلبرگ مصداق این ضرب‌المثل است که: دود از کنده بلند می‌شه.

البته دیدن «داستان وست‌ساید» را نمی‌شود به همه توصیه کرد. اول اینکه فیلم موزیکال است و دیدن فیلم‌هایی که بخش زیادی از آن‌ها به رقص و آواز می‌گذرد خیلی به سلیقه‌ی شخصی وابسته است. دوم اینکه اگر نسخه‌ی کلاسیک «داستان وست‌ساید» را دیده باشید که در زمان خودش فیلم پیشرویی بود این نسخه‌ی ایستوودی که خیلی هم تولید استودیویی دارد چندان چنگی به دلتان نمی‌زند هر چند کارگردانی‌اش تحسین‌برانگیز است.

من اما معتقدم اگر دنبال دیدن فیلمی از اسپیلرگ هستید خوب است سراغ «لینکلن» بروید. فیلم به لحاظ بصری و قاب‌بندی فوق‌العاده است و داستان آن درباره‌ی اینکه لینکلن چطور می‌خواهد حقوق سیاهپوستان را در آمریکا رسمی کند همچنان تر و تازه به نظر می‌رسد. به علاوه فیلم با اینکه ریتم آرامی دارد  از تعلیقی درونی برخوردار است که خسته‌تان نمی‌کند. اگر هم فیلم سبک‌تری به لحاظ داستانی اما همچنان احساس‌برانگیز با قاب‌های باشکوه اسپیلبرگی می‌خواستید «اسب جنگی» بهترین گزینه است. فیلمی درباره‌ی دلبستگی یک پسر به اسبی که پدرش می‌خرد و اینکه چطور پسر و اسب هر دو به میدان جنگ فرستاده می‌شوند و شرح فراق و وصال آن‌ها.