انسان در دیگر سیارههای منظومهی شمسی چقدر زنده میماند؟ (زیرنویس فارسی)
هماکنون زمین تنها سیارهای است که میدانیم شرایط پشتیبانی از حیات را دارد اما آیا امکان زندگی در دیگر سیارههای منظومهی شمسی هم وجود دارد و با شرایطی که دارند انسان در هر کدام چقدر زنده میماند؟
شرایط حیات انسان در سیارههای منظومهی شمسی به جز زمین، به شدت متنوع است و بسته به سیاره، میتواند بسیار خطرناک یا تا حدی ایمن باشد. این شرایط خطرناک را میتوان به دو دستهی کلی شرایط فیزیکی و شرایط زیستمحیطی تقسیم کرد. شرایط فیزیکی شامل مواردی مانند دما، فشار، ترکیبات شیمیایی جو و وجود تشعشعات مضر است و شرایط زیستمحیطی به مواردی مانند وجود آب، غذا، اکسیژن، منابع انرژی و … اشاره دارد.
عطارد و ناهید که نزدیکترین سیارهها به خورشید هستند با دمای شدید و جو سمی، محیط مطلوبی برای حیات انسان نیستند و انسان نمیتواند در آنها بیش از یک دقیقه دوام بیاورد.
مریخ اما شرایط بهتری نسبت به دیگر سیارهها دارد، هرچند هنوز با شرایط ایدئال فاصلهی زیادی دارد. دمای سطح مریخ در روز به حدود ۲۲ درجهی سانتیگراد و در شب به منفی ۶۳ درجهی سانتیگراد میرسد و فشار جو آن که از کربن دیاکسید، اکسیژن و نیتروژن تشکیل شده، بسیار اندک است. با این وجود تا کنون آزمایشهای پرواز بالگرد نبوغ در همین جو رقیق با موفقیت انجام شده است.
مشتری حتی سطحی برای نشستن ندارد و شرایط بسیار خطرناکی برای انسان ایجاد میکند. غول گازی منظومهی فشاری ۲۵ برابر جو زمین دارد و با سقوط به درون آن طوفانهای عظیمی از مواد جوی مانند هیدروژن، هلیوم و آمونیاک را تجربه خواهید کرد. زحل هم که سیارهای گازی است، فشار شدیدی دارد و بیش از ۱ ثانیه در آن دوام نمیآورد. اورانوس و نپتون هم که دو سیارهی یخی هستند، شرایط بسیار سختی برای حیات دارند و با فشار زیاد شرایط حیات انسان در آنها فراهم نیست.
بدین ترتیب میتوان گفت که مریخ بهترین گزینه برای حضور انسان در میان دیگر سیارههای منظومهی شمسی است و شاید بتوان آن را به عنوان خانهی دوم بشریت در منظومهی شمسی بهینهتر کرد. این ویدیو از What If به بررسی میزان زنده ماندن انسان در دیگر سیارهها میپردازد.