پرتاب شرارههای خورشیدی عظیم به سوی زمین را در ویدیوی ناسا ببینید
ویدیوی تازه و باکیفیت ناسا که توسط فضاپیمایی در حال رصد خورشید تهیه شده است، مناظر شگفتانگیزی از شرارههای خورشیدی عظیم را که درست پیش از هالووین به فضا پرتاب شدند، نشان می‌دهد.
این ویدیو که توسط مدارگرد «رصدخانه‌ی پویایی‌شناسی خورشید» (Solar Dynamics Observatory) ناسا گرفته شده است، مناظر نزدیک و خیره‌کننده از شعله‌های خورشیدی را نشان می‌دهد که میان ۲۵ تا ۲۸ اکتبر (۳ تا ۶ آبان) از خورشید فوران می‌کنند و با یک طوفان خورشیدی بزرگ طبقه‌بندی X1 پایان می‌یابند.
طوفانی که ذرات باردار آن پس از رسیدن به زمین می‌توانند باعث تقویت شفق‌های قطبی شمالی زمین شوند. مقامات ناسا درباره‌ی این ویدیو نوشتند: «درخشنده‌تر از یک روح درخشان، سریع‌تر از تکان دم گربه‌ی سیاه، خورشید درست در هنگام هالووین طلسم خود را به‌سوی ما روانه کرد.»
طبق اعلام ناسا، ویدیو با مجموعه‌ای از فوران‌های خورشیدی در روز دوشنبه از یک منطقه‌ی فعال در سمت چپ خورشید آغاز می‌شود که با یک سری از شرارههای کوچک و فوران‌های گلبرگ-مانند مواد خورشیدی سوسو می‌زند.
اما شاید چشمگیرترین لحظه، شراره‌ی خورشیدی X1 بود که روز پنجشنبه از یک لکه‌ی خورشیدی در مرکز بخش پایینی خورشید، مستقیما رو به زمین فوران کرد. شرارههای کلاس X1 قوی‌ترین انواع طوفان‌های خورشیدی هستند که ستاره‌ی مرکزی منظومه‌ی شمسی می‌تواند داشته باشد.
به گفته‌ی ناسا شرارههای خورشیدی فوران‌های قدرتمند پرتوهای رادیواکتیو محسوب می‌شوند. هرچند تابش‌های زیان‌آور ناشی از شراره‌ها نمی‌تواند از جو زمین عبور کند و بر انسان‌ها اثر فیزیکی بگذارد، اما وقتی به اندازه‌ی کافی شدید باشند، می‌توانند جو زمین را در لایه‌ای که GPS و سیگنال‌های ارتباطی در آن حرکت می‌کنند، مختل کنند.
مدارگرد دینامیک خورشید که در مدارهای زمین‌آهنگ به دور زمین می‌گردد، بخشی از ناوگان فضاپیماهای گوناگونی است که به‌طور پیوسته آب‌وهوای خورشیدی را برای ردیابی چنین طوفان‌هایی پایش می‌کنند.
شرارههای خورشیدی روز پنجشنبه با یک طوفان تشعشعی و فوران عظیم مواد خورشیدی که یک «پرتاب جرم تاجی» (Coronal Mass Ejection) نامیده می‌شود، همراه بود و ذرات باردار خورشیدی را با سرعت بیش از ۴ میلیون کیلومتر بر ساعت به بیرون پرتاب کرد. این ذرات در این هفته به زمین می‌رسند و می‌توانند شفق‌های قطبی سیاره را که به‌عنوان نورهای شمالی و جنوبی هم شناخته می‌شوند، به شدت شارژ کنند.
شفق‌های قطبی زمین، هنگامی روی می‌دهند که ذرات باردار خورشید با اتمسفر بالایی برهم‌کنش داشته باشند و باعث درخشش آسمانی شوند. میدان مغناطیسی زمین این ذرات را به سمت نواحی قطبی هدایت می‌کند، بنابراین در نیمکره‌ی شمالی معمولا در عرض‌های جغرافیایی زیاد دیده می‌شوند. در سیارات دیگر مانند مشتری و اورانوس هم شفق‌های قطبی وجود دارند اما گاهی محل تشکیل آن‌ها متفاوت است.
اما به گفته‌ی دانشمندان ناسا ذرات باردار طوفان‌های خورشیدی مانند نمونه‌ی اخیر می‌توانند به اندازه‌ای باعث تقویت شفق‌های قطبی شوند که در عرض‌های جغرافیایی پایین‌تر هم دیده شوند. هرچند دیدن این نمایش آسمانی حتی در عرض‌های جغرافیایی بالا، برای شهرهایی که دارای آلودگی نوری زیادی هستند، دشوار است و قطعا به اندازه‌ی شفق‌های قطبی در شمالگان و جنوبگان و مواردی که توسط فضانوردان دیده می‌شود، خیره‌کننده نخواهد بود.
عکس کاور: خورشید از نگاه رصدخانه‌ی پویایی‌شناسی خورشید
Credit: NASA/GSFC/SDO
Video Credit: NASA/Goddard Space Flight Center
منبع: Space
قدرت خدا. واقعا زیباست
عظمت، قدرت، زیبایی، مهربانی، فقط و فقط از ان توست ای خالق جهانیان، در حیرت کبریایی تو هستم ای پروردگار من
والله خالق نور السماوات والارض
خدایا مهربانترین مهربانان تویی
یا ابولفضل