آتاری ۲۶۰۰؛ آرزوی دهه شصتی‌ها‌

در این قسمت از موزه گجت‌های رترو، سراغ یکی از محبوب‌ترین گجت‌های تاریخ رفته‌ایم. آتاری‌ ۲۶۰۰ که در ایران با نام آتاری شناخته می‌شد و جزو خاطره مشترک بسیاری از متولیدن دهه ۶۰ است. هرچند آتاری حتی در زمان خودش هم کنسول بی‌نظیری به حساب نمی‌آمد، اما چیزی که این کنسول کلاسیک را محبوب کرده، فراتر از توان پردزاشی‌ و گرافیک بازی‌ها است. در حقیقت آتاری با پردازنده ۱.۱۹ مگاهرتزی و کارت گرافیک بسیار ضعیفی به بازار عرضه شد و در زمان رونمایی فقط ۹ بازی داشت، اما تا امروز بیشتر از ۵۲۰ بازی برای این محصول عرضه شده است.

موفقیت این محصول تا جایی پیش رفت که حتی شرکت‌های رقیب هم مجبور شدند پیکربندی کنسول‌هایشان را تغییر دهند تا این کنسول‌ها قادر باشند بازی‌های آتاری اجرا کنند. نکته‌ی جالب اینکه یکی از شرکت‌های رقیب آتاری به نام کولکو یک کنسول به نام جمینی (Gemini) به بازار داد که عملا یک کپی کامل از آتاری‌ ۲۶۰۰ محسوب می‌شد.

بدنه کنسول آتاری از جنس چوب بود و بیشتر به مبلمان خانه شباهت داشت تا یک وسیله کامپیوتری. البته طراحی آن چند بار عوض شد. ولی همیشه مستطیلی شکل بود و جای درگاه کارتریج، محل دکمه ها و محل اتصال دسته ها هرگز عوض نشد.

طراحی محل اتصال دسته ها به یک استاندارد تبدیل شد و حتی در کنسول های دیگر مانند کومودور ۶۴ مورد استفاده قرار گرفت. علاوه بر جوی استیک و دسته پدالی که به همراه کنسول عرضه می شد، از این درگاه ها می توانستیم برای موارد دیگر هم استفاده کنیم. شگرف ترین بازسازی این کنسول، به سال ۱۹۸۶ مربوط می شود. این یک نسخه بسیار کوچکتر و ارزان تر بود که با رنگ مشکی عرضه شده بود. این دستگاه ظاهر مدرن تری هم داشت.

آیا شما هم جزو افراد خوش‌شانسی هستید که بازی با آتاری را تجربه کرده‌اند؟ شما چه خاطره‌ای از آتاری یا کنسول‌های قدیمی دارید؟



برچسب‌ها :
دیدگاه شما

پرسش امنیتی *-- بارگیری کد امنیتی --

۴ دیدگاه
  1. جلال

    یادش بخیر یادمه کلاس اول یا دوم راهنمایی بودم((سالهای بین ۶۴ و ۶۵ )) روبروی مدرسه ما یک کلوپ بود یک قسمت از کلوپ مخصوص فوتبال دستی و میز پینگ پنگ بود و یک قسمت هم مخصوص بازی های آتاری و این چیزا یادمه ۳تا میز بزرگ اونجا گذاشته بودند مخصوص همین آتاری ۳ تا آتاری ۲۶۰۰ و حافظه دار بود منویکی از دوستام هر روز میرفتیم اونجا فقط تماشا میکردیم تو هفته یک یا دو روزش رو بازی میکردیم اونم چطوری ؟؟ اینجوری که با پول تو جیبی که جمع میکردیم میرفتیم وی یک دور ((یک گیم )) بازی میکردیم تازه مگه چقدری میشد ؟؟ ۵ تومن …۵ تا یک تومنی به بچه های الان اگه اون پولها رو نشون بدی به ما میگن اصلا میگه اینا پوله مگه میشه با این پول چیزی خرید ؟؟ ساندویچ کالباس دو نونه توی بوفه مدرسه بود دونه ای ۸ تومن وای که چقد اونا خوشمزه بود یک دونه از اونا رو که میخوردی تا عصر بوی ساندویچ میدادی بگذریم اون بازی که منو دوستم با اون آتاری بازی میکردیم یا هواپیما بود و یا زیر دریایی اگه خیلی خیلی دیگه پول داشتیم یک دور هم دزد و پلیس بازی میکردیم فقط مشکل اون اتاری دسته هاش بود که خیلی زود خراب میشد از بس بچه ها بهش فشار میاوردند …… آخ که چه روزایی بود حیف بچگیمون زود تموم شد … یادش بخیر یاد باد آن روزگاران یاد باد

  2. محسن

    میفهمم چی میگی زمان ما ۵۰۰۰تومان بود اما پدرم نداشت و ماهم ساکت می موندیم، میرفتم خونه فامیل میشستم تا بذارن یکبار هواپیما بازی کنیم اما نمی‌دونم چرا تا به ما می‌رسید آداپتورش داغ میکرد، الان پسرم تا یه چیزی میبینه سریع براش میخرم، می‌دونم کارم خوب نیست اما نمی‌خوام مثل من توی ۴۰سالگی چشمش دنبال یه آتاری باشه

  3. مسعود

    اقا ما تو کف داشتنش همون بچگی پیر شدیم وضع درامد بابام در حدخرید نبود

  4. مهدی

    من داشتم خیلی سال پیش سال ۶۸ بود برادرم واسم خرید سال ۶۶ بود یادش بخیر یه همسایه ما داشتیم می رفتیم خونشون بازی می کردیم ۲ سال بعد سال ۶۸ بود برادرم برام خرید بازی River riad یا همون هواپیما رو چه قدر بازی می کردیم شاید الان کنسول آتاری رو جلوی یه بچه دهه هشتاد بزاری بخنده و مسخره اش بیاد ولی در زمان خودش واقعا کنسول بازی بود از همین کنسول های ساده و پیش افتاده بود که صنعت گیم و بازی‌های کامپیوتری به مرور زمان پیشرفت کرد تا که به الان که پلی استیشن ۵ اومده یاد اون دوران بخیر حیف که دیگه بر نمی گرده

loading...
بازدیدهای اخیر
بر اساس بازدیدهای اخیر شما
تاریخچه بازدیدها
مشاهده همه
دسته‌بندی‌های منتخب برای شما