خوشحال با کتاب؛ خاطرهبازی به سبک گلی ترقی در دو دنیا
شب پنجم برنامهی منصور ضابطیان در کمپین خوشحال با کتاب فیدیبو با خاطرهبازی همراه بود. آلبوم عکسها را که ورق میزنید چشمتان میخورد به آدمهایی که بخشی از خاطرات زندگی‌تان را شکل داده‌اند. کتاب «دو دنیا» نوشته‌ی گلی ترقی حکم یک آلبوم عکس از نویسنده را دارد. مجموعه داستان کوتاهی به زبانی ساده اما وزین و جذاب که روایت‌هایی از دوران کودکی و نوجوانی گلی ترقی است.
گلی ترقی متولد مهرماه ۱۳۱۸ در خانواده‌ای فرهنگی در تهران متولد شد. بعد از به پایان رساندن دوره‌ی دبیرستانش به آمریکا رفت و آن‌جا فلسفه خواند و بعد به ایران بازگشت. در آخرین کتابش «دیوهای خوش‌پوش» شرحی از بازگشتش به ایران و اینکه چه‌طور دنبال کار می‌گشته را روایت می‌کند. اولین مجموعه‌ی داستانی گلی ترقی با اسم کنجکاوی‌برانگیز «من هم چه‌گوارا هستم» سال ۱۳۴۸ منتشر شد و خیلی سریع او را به شهرت رساند.
کتاب «دو دنیا» اوایل دهه‌ی هشتاد منتشر شد. این کتاب از دوران کودکی ترقی در تهران تا جوانی‌اش و زندگی در پاریس را در داستان‌هایی کوتاه و پر از احساس روایت می‌کند.
در این قسمت منصور ضابطیان با اشاره به دو کتاب دیگر گلی ترقی «اتفاق» و «بازگشت» دو رمانی که در دهه‌ی ۹۰ از او منتشر شده است، برای معرفی فیلم هم سراغ اقتباسی از گلی ترقی می‌رود. داریوش مهرجویی و گلی ترقی جزو حلقه‌ی دوستان صمیمی یکدیگر بودند و اواسط دهه‌ی هفتاد مهرجویی داستان «درخت گلابی» از کتاب «جایی دیگر» گلی ترقی را انتخاب می‌کند تا از آن یک فیلم سینمایی بسازد. فیلمی که گلشیفته فراهانی را به سینمای ایران معرفی کرد و اثر بسیار موفق و تحسین‌شده‌ای هم از کار درآمد. محمود نویسنده‌ای است که بعد از مدت‌ها فعالیت سیاسی و حالا که دیگر انگار ایده‌ای برای نوشتن ندارد به باغ و خانه‌ی پدری‌اش برگشته و آن‌جا عشق و خاطراتش با میم را به یاد می‌آورد.
در بخش معرفی آلبوم این قسمت سراغ نوستالژی‌بازی محمد معتمدی در آلبوم «بگو کجایی» رفته‌ایم که بازخوانی قطعاتی از دهه‌ی ۳۰ و ۴۰ موسیقی ایران است.
