رینگ اسپرت؛ نقد و بررسی رنو تالیسمان

در این قسمت از مستند خودرو رینگ اسپرت به نقد و بررسی رنو تالیسمان پرداخته‌ایم. زمانی که رنو تالیسمان رونمایی شد، بسیاری باور نمی‌کردند رنو می‌خواهد در مسیری جدید قدم بردارد. چرا که تا پیش از آن، سعی این شرکت برای تولید خودروهایی در کلاسی متفاوت با خودروهای اقتصادی با شکست روبرو شده بود. با وجود این که رنو در زمینه‌ی ساخت خودروهای کوچک و اقتصادی از گذشته یکی از قوی‌ترین خودروسازان جهان بوده، در زمینه‌ی خودروهای لوکس و پریمیوم (کلاسی بین خودروهای اقتصادی و لوکس) معمولا نتایج رنو مایوس‌کننده بوده است.

رنو پیش‌تر هم سعی کرده بود با معرفی رنو لاگونا، سفران و ولساتیس در بازار خودروهای لوکس و پریمیوم  حضور یابد. اما نتایج یا مایوس کننده بود یا فاجعه بار. حتی رنو ولساتیس را می‌توان یکی از زشت‌ترین خودروهای تاریخ دانست. ولی با ظهور سبک جدید طراحی این شرکت، در کنار همکاری با مرسدس بنز و کمک گرفتن از شرکایی چون نیسان و سامسونگ موتورز، بالاخره رنو هم توانسته یک خودروی خوب را در کلاس پریمیوم معرفی کند. خودرویی که در گام اول در اروپا بازار فولکس پاسات و در آسیا بازار هیوندای و کیا موتورز را هدف قرار داده است. رنو تالیسمان از نظر شرایط فنی روی کاغذ تقریبا از تمام رقبای پریمیوم بازار بهتر است. تالیسمان در مقابل هم‌وطن خود پژو ۵۰۸ هم  یک سروگردن بالاتر است. با این وجود رنو تالیسمان هم مانند تمام محصولات ساخت بشر ایراداتی دارد و در برخی زمینه‌ها هم درباره‌ی آن اغراق شده است.

اگر کسی به شما می‌گوید هندلینگ این خودرو بهتر از محصولات ب.ام.و است چندان نباید اعتنا کنید. هرقدر هم این خودرو خوب باشد نهایتا یک خودروی خوب فرانسوی است، نه یک شاهکار آلمانی. حتی در خود فرانسه هم باید در زمینه‌ی هندلینگ همچنان برند لوکس سیتروئن یعنی دی اس را بهتر دانست.

اما چگونه رنو توانسته به ناگاه چنین جهشی بکند؟ جواب تقریبا ساده است: با کمک نیسان. رنو ۴۴ درصد سهام نیسان را در اختیار دارد. موتور و گیربکس رنو تالیسمان طراحی نیسان است و بخش زیادی از محصولات در سامسونگ موتورز تولید می‌شوند. پس ما شاید تنها با نام رنو طرف باشیم. البته نباید بی انصافی کرد، چرا که لورنس ون دن اکر، طراح ارشد رنو که هلندی است و تجربه فورد و مزدا را دارد، توانسته است طراحی رنو را متحول کند. دیگر در طراحی‌های جدید رنو خبری از طراحی محافظه‌کارانه و کسل‌کننده‌ی قبلی رنو نیست.

رنو در چند پروژه همکاری‌هایی هم با مرسدس بنز داشته است. در این پروژه‌ها بخشی از تجربه‌ی رنو در زمینه‌ی طراحی خودروهای کوچک به مرسدس بنز و بخشی از تجربه‌ی طراحی خودروهای لوکس از مرسدس بنز به رنو منتقل شده است.

با این وجود همچنان رنو تالیسمان با یک خودروی شش دانگ آلمانی فاصله دارد. تعادل این خودرو در سرعت‌های بالای ۱۸۰ کیلومتر در ساعت کم می‌شود. البته رنو تالیسمان مزایا و معایب دیگری هم دارد. در این قسمت از مستند خودرو رینگ اسپرت به تست ۱۲۰۰ کیلومتری و نقد و بررسی رنو تالیسمان پرداخته‌ایم و سعی کرده‌ایم این مزیا و معایب را پیدا کنیم.