آدرنالین؛ بزرگترین حسرت تاریخ جام جهانی برای پله افسانهای
حسرت خوردن، بخش جدا نشدنی فوتبال است. در جام جهانی هر اشتباه، هر موقعیت از دست رفته و هر ضربه غلط یک حسرت بزرگ برای یک کشور خواهد بود. این مسئله درباره کشورهای بزرگ و پرافتخار جام جهانی مثل برزیل هم صادق است. حتی با وجود ۵ قهرمانی در جام جهانی، برزیلی ها هم با هر اشتباه بازیکن هایشان در جام جهانی حسرت می خورند و آرزو می کنند آن یک اشتباه هرگز اتفاق نمی افتاد.
بزرگترین حسرت تاریخ جام جهانی و شاید تاریخ فوتبال را یکی از بزرگترین بازیکن های تاریخ و احتمالا بزرگترین بازیکن تاریخ برزیل رقم زده. پله که از روز آغاز فوتبالش تا روزی که بازنشسته شد تقریبا همیشه باعث افتخار و شادی برزیلی ها بود در نیمه نهایی جام ۷۰ بزرگترین حسرت لحظه ای تاریخ فوتبال برزیل را هم رقم زد.
برزیل در آن سال با ترکیبی از فوق ستاره ها به مکزیک سفر کرده بود. پله، جرزینیو، رولینو، توستائو و کارلوس آلبرتو بازیکن هایی بودند که نه فقط در آن دوره بلکه در طول تاریخ بهترین های پست هایشان بودند. برزیل با قدرت و بدون از دست دادن امتیاز به مرحله حذفی آن رقابت ها رسید. آنها در مرحله گروهی انگلیس مدافع عنوان قهرمانی را هم کنار زدند.
سلسائو در راند اول مرحله حذفی ۴-۲ پروی شگفتی ساز را شکست داد و حریف اروگوئه در نیمه نهایی شد. در آن دیدار هرچند اروگوئه با گل دقیقه ۱۹ کوبیا پیش افتاد اما کلودالدو، جرزینیو و رولینو ۳ بار دروازه این تیم را باز کردند و برزیل راهی فینال شد. پله در آن دیدار موفق نشد دروازه حریف را باز کند و بزرگترین موقعیت از دست رفته تاریخ جام جهانی را هم ثبت کرد.
برزیل در فینال آن رقابت ها هم ۴-۱ ایتالیا را شکست داد و قهرمان جهان شد.
