معرفی فیلم گنجهی رنج؛ سینمای پسا یازده سپتامبر
فیلم گنجه رنج فیلمی است به کارگردانی کاترین بیگلو و برگرفته از داستانی نوشتهی مارک بووال، یکی از بهترین فیلمهای غیرمستند آمریکایی که تاکنون راجع به جنگ عراق ساخته شده است.
کارگردان: کاترین بیگلو
تمرکز بیگلو روی کمپانی دلتاست. واحدی از ارتش که کارش یافتن و خنثی کردن بمب است یا انفجار بی‌خطر بمب‌ها اگر همه‌ی راهکارها به هیچ ختم شود. برخی از ابزار و بمب‌ها بسیار ساده‌اند و برخی دیگر به شدت استادانه ساخته شده‌اند اما هر کدام نابودی بی‌رحمانه‌ی فرد یا گروهی در جایی کاشته شده‌اند.
تمرکز فیلم گنجه رنج روی سه مرد است. اوئن الدریج متخصص که مجموعه‌ای از خلق و خوهای عصبی و حرکات گیج و سردرگم را با خود دارد، مشتاق به خوشحال کردن و شرمسار از ترس‌های ذاتی‌اش و به طور هراس‌آوری آسیب پذیر است. گروهبان جی.تی سنبورن، حرفه‌ای، دقیق و بی نقص است.
اما شخصیت مرموز و غیرقابل فهم، گروهبان ویلیام جیمز (با بازی جرمی رنر) است که پس از کشته شدن رهبر گروه به دلتا می‌پیوندد. او به سوژه‌ی کاری‌اش بیشتر از آن‌که شبیه به یک تکنسین برق نزدیک شود، همانند نوازنده‌ی جاز یک گروه موسیقی یا هنرمند اکسپرسیونیست انتزاعی نزدیک می‌شود. اهل سیگار و علاقه‌مند به موسیقی متال با حس شوخ طبعی گستاخانه همراه با آسودگی خاطری که جزیی از قاعده‌ی ارتش است.
دقیقا از روز ۱۱ سپتامبر سال ۲۰۰۱ بود که در دنیا همه چیز دگرگون شد و سینما هم از این تغییر و تحولات مصون نماند. بعد از حمله به برج‌های تجارت جهانی و فروریختن آن‌ها و سپس حمله‌ی آمریکا به افغانستان و عراق به بهانه مبارزه با تروریسم، در سینما هم فیلمهای بیشماری ساخته شد که یا در مذمت تروریسم بودند و یا جنگ عراق و افغانستان و سیاست‌های جنگ‌طلبانه‌ی جورج بوش را زیر سوال می‌بردند. به هر حال سینما بازتاب همان چیزهایی است که در جهان اطرافمان می‌گذرد. فیلم «گنجهی رنج» یا hurt locker هم یکی از این فیلم‌ها بود که از یک زاویه‌ی جدید به حمله‌ی آمریکا به عراق می‌پردازد.
نمایش فیلم با موفقیت زیادی همراه شد که برای این نوع فیلم‌ها تاکنون کمتر پیش آمده بود. منتقدان بسیاری فیلم را تحسین کردند و آن را یکی از بهترین فیلم‌هایی معرفی کردند که در این زیرژانر جدید سینما ساخته شده است.
بیشتر بخوانید:
۷ بازی برتر برد پیت؛ ستاره‌ای بدرخشید
