معرفی فیلم انگل؛ بوی عجیب ناشی از فاصله‌ی طبقاتی

مهم‌ترین فیلم سال ۲۰۱۹ بود که تاریخ‌ساز شد. کره‌ی جنوبی با فیلم انگل برای اولین‌بار در تاریخ سینما نامزد دریافت جایزه‌ی اسکار شد و نه تنها این جایزه را برای بخش بهترین فیلم بین‌المللی به دست آورد که در اتفاقی بی‌سابقه برنده‌ی جایزه‌ی بهترین فیلم سال هم شد.

فیلم «انگل» داستان فاصله‌ی طبقاتی در کره‌ی جنوبی است. و البته روایتی است که در هر جای دنیا می‌تواند اتفاق بیفتد. یک خانواده‌ی فقیر فرصت‌طلب که پسرشان این شانس را پیدا می‌کند معلم سرخانه‌ی دختر یک خانواده‌ی ثروتمند بشود. بعد کم‌کم سایر اعضای خانواده مثل انگل خودشان را به خانواده‌ی ثروتمند می‌چسبانند و از آن‌ها تغذیه می‌کنند اما پایانی تراژیک در انتظار همه است. پایانی که از فاصله‌ی طبقاتی ناشی می‌شود.

امتیاز فیلم در سایت متاکریتیک ۹۶ از ۱۰۰ است. منتقدان معتقدند که این فیلم شاهکاری در به تصویر کشیدن روانشناسی پول و فاصله‌ی طبقاتی است. فیلمی که با شوخ‌طبعی و نشاط شروع می‌شود و با نابودی به پایان می‌رسد اما نقطه‌ی قوت فیلم این است که در همه‌ی سکانس‌هایش می‌شود روح زندگی را دید.

بونگ جون هو فیلمسازی را از ابتدای هزاره‌ی سوم آغاز کرد و اولین فیلمش که نامش را بر سر زبان‌ها انداخت «خاطرات یک قاتل» بود. یک اکشن جنایی درباره‌ی دو کارآگاه که درگیر پرونده‌ی قتل چندین زن جوان می‌شوند. بونگ جون هو با فیلم «برف‌شکن» (snowpiercer) در هالیوود هم جا افتاد. فیلم بعدی‌اش «اوکجا» چندان نظرها را جلب نکرد اما «انگل» تبدیل به یک اتفاق بزرگ شد. سری موفقیت‌های فیلم بونگ جون هو با دریافت نخل طلا از جشنواره‌ی کن آغاز شد.

گروه بازیگران فیلم «انگل» درخشان هستند و فیلم پر از جزییات و ظرافت‌هایی در شخصیت‌پردازی است که دیدن آن را به تجربه‌ای منحصر به فرد تبدیل می‌کند. فیلمی که در ابتدا شبیه یک کمدی سیاه است و هر چه پیش می‌رود بیشتر به یک تراژدی تبدیل می‌شود.

بیشتر بخوانید:
از بهترین تا بدترین فیلم بونگ جون هو، برنده‌ی بزرگ اسکار ۲۰۲۰