آدرنالین؛ مصاف رونی و رونالدو در جام جهانی

انگلیس تقریبا همیشه در جام جهانی درگیر ماجراهای عجیبی بوده. آنها معمولا یک طرف عجیب ترین داستان هر جام جهانی قرار دارند. از گل دست خدای مارادونا، تا گل مشکوک فینال ۶۶ و اشتباه های داوری بازی مقابل آلمان در آفریقای جنوبی. عجیب اینکه انگلیس معمولا طرف متضرر ماجراهای عجیب جام جهانی قرار دارد.

این داستان سال ۲۰۰۶ و در آلمان هم دوباره تکرار شد. تیم پر ستاره اسون گوران اریکسن با ترکیبی از بهترین بازیکن های دنیا راهی آلمان شد. آنها برای قهرمانی همه چیز داشتند. ریو فردیناند و جان تری در دفاع، فرانک لمپارد، استیون جرارد و دیوید بکام در خط هافبک و وین رونی جوان در خط حمله.

تیم اریکسن در مرحله گروهی نمایش بسیار خوبی داشت و در حضور سوئد، پاراگوئه و ترینیداد و توباگو با ۷ امتیاز به عنوان صدرنشین راهی مرحله بعد شد.

سه شیرها در مرحله اول حذفی با تک گل دیوید بکام اکوادور شگفتی ساز را از جام کنار زدند و راهی مرحله بعد شدند. از جام جهانی ۹۰ و حضور در نیمه نهایی، این بهترین و مقتدرانه ترین عملکرد انگلیس در جام جهانی بود.

سه شیرها برای صعود دوباره به نیمه نهایی باید به مصاف پرتغال می رفتند. تیمی که با حضور لوئیس فیگو، دکو، سیمائو سابروسا، هلدر پوستیگا و البته کریس رونالدوی جوان یکی از تیمهای بسیار خوب مسابقات بود.

تقابل کریس رونالدو و وین رونی دو فوق ستاره آن روزها جوان منچستریونایتد در این بازی یکی از جذابیت های بزرگ مسابقات بود. رونی سال ۲۰۰۶ دو سال بود از اورتون به یونایتد منتقل شده بود و کریس رونالدو بعد از ۳ فصل حضور در این تیم در آستانه تبدیل شدن به یکی از بهترین بازیکن های دنیا بود.

بازی انگلیس و پرتغال برخلاف انتظارها بازی زیبایی نشد. درگیری ها و خطاهای زیاد روند بازی را خراب کرد و در نهایت نقطه عطف بازی روند را طوری تغییر داد که پرتغال در ضربات پنالتی مقابل انگلیس پیروز شد و به نیمه نهایی جام جهانی صعود کرد…