درباره بازیگری که دوربین دوستش دارد اما منتقدان نه

در فصل جدید بوم که تا جشنواره فیلم فجر امسال هم ادامه خواهد داشت بنا داریم هر هفته یک فیلم یا سوژه را مورد بررسی قرار بدهیم. این هفته نوبت فیلم یک لطف ساده یا یک لطف کوچک بود؛ هر دو ترجمه‌ای از A simple favor. یک تریلر با رگه‌هایی از طنز ساخته پل فیگ، کارگردانی که او را به عنوان کارگردان فیلم‌های کمدی چون «ساقدوش‌ها» و «شکارچیان روح» (Ghostbusters) می‌شناسیم.

فیلم با بازی آنا کندریک و بلیک لایولی داستان دو زن کاملا متفاوت را بیان می‌کند. یکی مادری خوب و زن اهل خانه که مهم‌ترین فعالیت‌هایش در مدرسه پسرش است و یک وبلاگ ویدیویی آشپزی هم دارد. دیگری زنی سرد و مرموز که در دنیای کار و مد بسیار موفق است. کنار هم قرار گرفتن این دو زن طبعا عجیب است. اتفاقی که به خاطر پسرهایشان می‌افتد. بعد از مدتی زن مرموز یعنی امیلی ناپدید می‌شود و زن دیگر درصدد است تا دوستش را پیدا کند اما این معما پیچیده‌تر از آن است که به نظر می‌رسد.

آنا کندریک سابقه بازی در فیلم‌های کمدی مثل «pitch pefect» را دارد و به همین دلیل در بازی‌اش نوعی فانتزی و شیرینی دیده می‌شود که باعث شده فیلم پل فیگ در نگاه اول به خاطر کاراکتری که کندریک نقش‌اش را بازی می‌کند کمی مایه‌های کمدی داشته باشد. این مدل شوخ‌طبعی که در فرم هم خودش را نشان می‌دهد، در خانه و اتاق لباس امیلی و برخورد پدران و مادران دیگر با کندریک تا آخر فیلم ادامه پیدا می‌کند در حالی که فیلم قرار است تبدیل به یک تریلر شود.

به نظر می‌رسد مدل ایده‌آل پل فیگ برای ساختن این فیلم «دختر گمشده» دیوید فینچر بوده است. البته که فیگ حتی به گرد پای فینچر و فیلمنامه دقیق و شخصیت‌پردازی جذاب او نمی‌رسد. با این حال «یک لطف کوچک» به لطف موسیقی شاپیرو، قاب‌های شیک و به خصوص شیمی بازیگران و بازی فوق‌العاده بلیک لایولی تبدیل به اثری دوست‌داشتنی شده است.

در این ویدیوی بوم بیشتر به بلیک لایولی پرداختیم که بازیگر قدرنادیده دوست‌داشتنی است.

امتیاز فیلم در سایت متاکریتیک ۶۷ از ۱۰۰ است و برای یک‌بار دیدن فیلم قابل قبول، مفرح و هیجان‌انگیزی است. برای اطلاعات بیشتر از فیلم، ویدیوی این هفته بوم را ببینید.

بیشتر ببینید: بزرگترین قصه‌گوی سینما را از دست دادیم