چرا فیلم «آنچارتد» مستقیما از داستان بازی‌ها اقتباس نکرد؟
فیلم «آنچارتد» به دلیل عدم وفاداری کافی به منبع اصلی مورد انتقاد قرار گرفت اما این اثر به دلایلی مشخض نمی‌توانست مستقیما داستان بازی‌های ویدیویی خود را اقتباس کند.
همه پس از موفقیت عظیم سری بازی‌های ویدیویی «آنچارتد»، انتظار ساخت یک اقتباس سینمایی را داشتند. ماهیت اکشن و ماجراجویی داستان «آنچارتد» و داستان مهیج و متفاوت این بازی‌ها از همان ابتدا مانند یک تجربه سینمایی احساس می‌شد و به نظر می‌رسید که کاراکتر نیتن دریک از همان ابتدا برای یک فیلم سینمایی بزرگ ساخته شده است. با این حال، حتی زمانی که فرانچایز بازی قسمت به قسمت منتشر می‌شد، توسعه فیلم اقتباسی «آنچارتد» بارها با موانع مختلف روبه‌رو شده بود.
- فیلم آنچارتد؛ هر آنچه از اقتباس سینمای بازی پرطرفدار پلی‌استیشن می‌دانیم
- فیلم آنچارتد چه تغییراتی بزرگی در داستان بازی خواهد داد؟
- موفقیت سونیک و آنچارتد؛ آیا سینما بالاخره روش اقتباس از بازی‌ها را یاد گرفته است؟
در طول سال‌های گذشته بازیگران زیادی برای ایفای نقش نیتن دریک به پروژه آنچارتد لینک شده بودند اما در نهایت تام هالند در کنار مارک والبرگ در نقش ویکتور سالیوان به عنوان بازیگران اصلی انتخاب شدند. داستان فیلم آنچارتد نیز دستخوش تغییرات قابل توجهی شد و فیلم با گذشت زمان، قصه‌ای اختصاصی را روایت کرد که سال‌ها قبل از اتفاقات بازی اول رخ می‌داد. فیلم آنچارتد علاوه بر روایت یک ماجراجویی با مضمون جهانگردی و گنج‌یابی که یادآور بازی‌های ویدیویی است، نحوه ملاقات سالی و نیت را بازسازی و دوستی متفاوتی بین این دو برقرار و در عین حال داستانی را تعریف کرد که عناصری از هر یک از بازی‌ها را به عاریت گرفته بود.
این فیلم عناصر خطوط داستانی مربوط به بازی‌ها را برای تطبیق بهتر با روایت خود بازسازی کرد و این قضیه انتقاداتی را مبنی بر این به وجود آورد که این اثر یک اقتباس غیر وفادار است. با این حال، شیوه روایت بازی‌های آنچارتد و داستان نیت و سالی به گونه‌ای بود که این امر اجتناب‌ناپذیر به نظر می‌رسید. این بازی‌ها تاریخچه و گذشته شخصیت‌ها را از قبل به طور عمده بازنویسی کرده بودند و فیلم سعی کرد حد وسطی بین اقتباسی وفادار و یک تصویر اختصاصی و جدید از آن‌ها نمایش دهد و از جوهره فرانچایز آنچارتد به عنوان یک کل بهره ببرد. علاوه بر این، فیلم آنچارتد به عنوان آغازگر یک فرانچایز در نظر گرفته شده بود و نمی‌توانست مستقیما از هیچ یک از داستان‌های بازی آنچارتد اقتباس کند و این روال در واقع بهترین اقدام، با وجود انتقادات بود.
خود بازی‌ها خط داستانی دریک را بازنویسی کرده بودند (پس فیلم نیز مجبور به انجام این کار شد)
اولین بازی آنچارتد جستجوگر گنجی به نام نیتن دریک و بهترین دوستش سالی را معرفی کرد که دوستانی قدیمی و ناشناس برای مخاطبان بودند. در بازی‌های بعدی مشخص شد که سالی، نیت را در نوجوانی و پس از این که متوجه شده بود که وی در خیابان‌های کارتاخنای کلمبیا زندگی می‌کند، پیدا کرده است. آنچارتد ۴ نیز سم دریک، برادر نیتن را معرفی کرد (که قبلا نامش ذکر نشده بود و خود نیتن هم فکر می‌کرد که مرده است) و به طرز ماهرانه‌ای گذشته نیتن را با گنجاندن یک برادر گمشده در خط داستانی وی بازنویسی کرد. این موضوع باعث غنای داستان این شخصیت شد و بدین معنا بود که صحنه‌های فلش‌بک آنچارتد ۴ به مثابه پیش‌درآمدی برای بقیه داستان بازی هستند.
بیشتر این پیشینه برای الهام بخشیدن به داستان فیلم آنچارتد مورد استفاده قرار گرفت. فیلم یک داستان اختصاصی برای نیتن دریک با بازی تام هالند دارد و به همین خاطر مهم بود که به گذشته او به همراه سم و هم‌چنین سالی اشاره شود اما این گذشته کمی بازسازی شد تا تطابق بهتری با داستان فیلم داشته باشد. فیلم برای این که داستان چهار بازی را در دل روایت خود خلاصه کند، تغییراتی ایجاد کرد. البته که ماهیت بازی این امر را اجتناب‌ناپذیر می‌کرد. تنها تفاوت عمده داستان‌ها این است که نیتن دریک فیلم تقریبا ۱۰ سال دیرتر از نسخه وی بازی با سالی ملاقات می‌کند و داستان این فیلم اولین ماجراجویی مشترک آن‌هاست.
روایت یک داستان اختصاصی برای فرانچایز سینمایی آنچارتد بهتر است
فیلم آنچارتد یک داستان اختصاصی مستقل از بازی‌ها را روایت می‌کند و این امر در واقع بهترین راه برای ایجاد یک فرانچایز جداگانه است. این فیلم می‌توانست به سادگی داستان بازی اول را اقتباس کند اما این خط داستانی از نظر فنی شروع داستان دریک نبود، زیرا بازی‌های بعدی در ادامه گذشته جالب او را بررسی کردند. جدول زمانی سری بازی‌های آنچارتد (به‌ویژه در رویکرد آن به گذشته دریک) به گونه‌ای تنظیم نشده که به اقتباس‌های تک‌فیلمی تبدیل شود.
با توجه به شروع یک فرانچایز بالقوه سینمایی با یک داستان اختصاصی، باید مقدار مشخصی آزادی و انعطاف برای اقتباسات آینده فراهم شود. تغییرات گذشته دریک می‌تواند آزادی و خلاقیت بیشتری را برای حرکت رو به جلو ایجاد کند که در واقع برای یک فرانچایز سینمایی بسیار امیدوارکننده‌تر است. فرانچایز سینمایی آنچارتد به جای اقتباس ساده از هر یک از داستان‌های بازی‌ها، به لطف خط داستانی که به واسطه اولین فیلم آنچارتد ایجاد شده، می‌تواند به خطوط روایی دیگری بپردازد.
آنچارتد اقتباسی وفادارتر از آن چیزی است که به نظر می‌رسد
فیلم آنچارتد به دلیل عدم وفاداری آشکار به منبع اصلی مورد انتقاد قرار گرفت اما در واقع بسیار وفادارتر از آن چیزی است که به نظر می‌رسد. این اثر یک داستان اختصاصی را روایت می‌کند و در عین حال عناصری را از هر یک از بازی‌ها وام گرفته است و ماهیت فرانچایز بازی‌های ویدیویی را به خوبی به تصویر می‌کشد. این موضوع در سکانس‌هایی که فیلم مستقیما از بازی‌ها برداشته و هم‌چنین در سکانس‌های گسترده‌تر داستان اصلی مشهود است.
شخصیت‌هایی از بازی‌های مختلف آنچارتد در فیلم ظاهر می‌شوند و صحنه‌های اکشن خاصی به وضوح از لحظات مختلف بازی الهام گرفته شده‌اند. تعدادی از صحنه‌ها یادآور آنچارتد ۴ هستند و سکانس هواپیما مستقیما از آنچارتد ۳ برداشته شده اما کاملا واضح است که فیلم صرفا بر اساس یک بازی ساخته نشده است. آنچارتد اقتباسی مستقیم از یک داستان نیست اما دارای پیام‌های پنهان، شخصیت‌های فرعی و ارجاعاتی به بازی‌هاست که آن را بسیار بیشتر از آنچه که به نظر می‌رسد، وفادار جلوه می‌دهند.
فیلم‌های آنچارتد در آینده می‌توانند وفادارتر باشند (اما بهتر است این‌گونه نباشند)
اگر فیلم آنچارتد با موفقیت یک فرانچایز را به راه بیاندازد، این امکان وجود دارد که فیلم‌های آینده مستقیما داستان بازی‌ها را اقتباس کنند. البته در واقع اگر این کار را نکنند بهتر است. شخصیت‌های متعدد بازی در فیلم اول نیز ظاهر شدند و احتمال ساخت دنباله‌های بالقوه زیادی برای بررسی بهتر خطوط داستانی دیگر در دنیای سینما وجود دارد و همکاران نیت می‌توانند در آینده به ماجراجویی‌های او بپیوندند. صحنه پس از تیتراژ فیلم آنچارتد به نوعی مقدمات داستان اولین بازی را فراهم می‌کند، جایی که دریک و سالی در جستجوی الدورادو هستند. بنابراین شاید دنباله این فیلم یک اقتباس مستقیم‌تر باشد. با این حال، به خاطر داستان اختصاصی فیلم، به نظر بهتر باشد که دنباله‌ها کمی بیشتر از این گسترش پیدا کنند و از مرزهای موجود فراتر بروند.
اقتباس مستقیم از داستان‌های آنچارتد ناگزیر به مقایسه بین فیلم‌ها و بازی‌ها منجر می‌شود و هم‌چنین آزادی و خلاقیت و اصالت فیلم‌ها را از بین می‌برد. این فیلم داستانی متفاوت را برای نیتن روایت می‌کند و در واقع ایده بهتر این است که پیامدهای همین داستان را بیشتر بررسی کنیم و دوباره نیتن و سم را برای یک ماجراجویی دیگر در کنار هم قرار دهیم. اگر آنچارتد ۲ صرف نظر از رویکرد خود مستقیما داستان یکی از بازی‌ها را اقتباس کند، شاید با مشکلات بازی‌های ویدیویی روبه‌رو شود و بهتر است از خود فیلم آنچارتد پیروی کند و صرفا ماهیت و روح فرانچایز بازی‌ها را در حین روایت داستان اختصاصی نیتن دریک به تصویر بکشد.
منبع: screenrant
