۱۰ فیلم جشنواره‌ی ترابیکا ۲۰۲۴ که انتظارشان را می‌کشیم
جشنواره‌ی فیلم ترابیکا یک‌بار دیگر برگشته است و امسال هم قرار است بیش از ۱۰۰ فیلم سینمایی و چندین سریال تلویزیونی و بازی‌های ویدیوئی در این جشنواره به نمایش درآیند. علاوه بر این محصولات فرهنگی و هنری، سخنرانی‌ها و کلاس‌های آموزشی هم از دیگر بخش‌های مهم این جشنواره هستند. این جشنواره را رابرت دنیرو و جین رزنتال، بعد از حادثه‌ی دلخراش یازده سپتامبر در محله‌ی ترابیکای منهتن به منظور ابراز همدردی با آسیب‌دیدگان این حادثه‌ی تروریستی راه اندازی کردند. این جشنواره پس از چند سال و به خصوص از ششمین دوره‌ی برگذاری‌اش، تبدیل به یکی از جشنواره‌های معتبر بین‌المللی شد.
در این جشنواره انواع و اقسام فیلم‌ها در موضوعات مختلف، از مستندهایی درباره‌ی سلبریتی‌ها و مستندهای سیاسی درباره‌ی شرایط کره‌ی زمین گرفته تا کمدی‌های شلوغ و فیلم‌های کوتاه مستقل، به نمایش در می‌آیند. امسال این جشنواره از ۵ ژوئن تا ۱۶ ژوئن برگذار شد. نام‌های درخشان زیادی در بین فیلم‌هایی که امسال در این جشنواره به نمایش در آمدند به چشم می‌خورند؛ از لیزا مینه‌لی، الیزابت تیلور، الیزابت بنکس و کریستین استوارت گرفته تا یکی از بنیان‌گذاران این جشنواره یعنی رابرت دنیرو. این جشنواره حالا به اندازه‌ای شناخته شده است که تماشای تمام فیلم‌هایی که در آن اکران می‌شوند، توسط یک نفر سخت خواهد بود؛ به خصوص برای کسانی که نخستین‌بار است به یک جشنواره‌ی فیلم می‌روند.
برای این که بتوانیم نام بهترین فیلم‌ها و الماس‌های مخفی حاضر در جشنواره‌ی امسال را پیدا کنیم با کارا کوزومانو، کارگردان این جشنواره و نائب رئیس برنامه‌ریزی آن مصاحبه کردیم و از او خواستیم تا بهترین‌های امسال را به ما معرفی کند. او درباره‌ی برنامه‌ریزهای جشنواره‌ی ترابیکا گفت: «ما به کشف کردن استعدادها اعتیاد داریم. لحظاتی هستند که بعد از تماشای فیلم‌هایی که برای ما فرستاده می‌شوند با خودمان می‌گوییم خدای من، این واقعا شگفت‌انگیز است. این قرار است تبدیل به یکی از فیلم‌های مهم امسال شود. گاهی اوقات یک مستند است که می‌تواند دنیا را تغییر دهد. گاهی اوقات فیلم‌هایی با خط روایی که به عنوان فیلم‌های مرسوم، همه می‌شناسند شاید بزرگترین اتفاق بعدی سینمایی باشد که قرار است از راه برسد. ما هنگام برنامه‌ریزی امسال جشنواره‌ی ترابیکا هر دوی این لحظات را تجربه کردیم.»
کدام مستندها از بین آثار پخش شده در جشنواره‌ی ترابیکا سال ۲۰۲۴ قرار است دنیا را تغییر دهند؟ کدام فیلم داستانی قرار است بزرگترین اتفاق سینمایی بعدی باشد؟ ما با کمی کمک از سوی کارا نگاهی دقیق انداخته‌ایم به فیلم‌هایی که امسال در جشنواره‌ی ترابیکا پخش شده‌اند و از بین آن‌ها بعضی از فیلم‌هایی را که باید ببینید انتخاب کرده‌ایم. اما پیش از این که به سراغ فیلم‌ها برویم، کارا قرار است نصیحتی کوچک به ما بکند. کوزومانو به ما گفت: «از صف‌های سرعتی استفاده کنید. وقتی که بلیط‌ها به صورت اینترنتی فروخته می‌شوند، گفته می‌شود که آن فیلم سرعتی عمل کرده است. این به معنای آن است که ما هیچ بلیط دیگری نخواهیم فروخت. اگرچه اگر ۳۰ دقیقه پیش از شروع جشنواره به محل برگزاری جشنواره بیایید، می‌توانید در صف سرعتی بایستید و بلیط‌هایی که در آن‌جا فروخته می‌شوند را خریداری کنید.»
جشنواره‌ی ترابیکا بخش‌های مختلفی دارد و هر ساله در این بخش‌ها به شرکت‌کنندگان برگزیده‌ی خود جوایز اهدا می‌کند؛ بهترین فیلم داستانی، بهترین فیلم‌ساز داستانی تازه‌کار، بهترین بازیگر مرد فیلم داستانی، بهترین بازیگر زن فیلم داستانی، بهترین فیلم مستند و بهترین مستندساز تازه‌کار. این جشنواره بخش‌های مختلفی دارد؛ مسابقه‌ی داستانی سینمای جهان، مسابقه‌ی مستند سینمای جهان، برخوردها، نیمه‌شب، مرکز توجه، ویترین، ترمیم‌شده یا از نو کشف‌شده، کشف یا دیسکاوری، جشن یا گالا و رویدادهای ویژه. این جشنواره سالانه بیش از ۲ میلیون تماشاگر و حدود ۴۲۰ میلیون دلار درآمد دارد. یکی از اهداف این جشنواره مشارکت در بازسازی بلندمدت محله‌ی منهتن نیویورک بیان شده است.
۱. اویچی – من تیم هستم (Avicii – I’m Tim)
اگرچه ممکن است هرگز نام تیم برگلینگ را نشنیده باشید، احتمالا بی‌شک با موسیقی او آشنایی دارید و یا نام هنری او را می‌شناسید؛ اویچی. این مستند از محتواهای بصری‌ای که پیش از این هرگز دیده نشده‌اند استفاده می‌کند تا مسیر به شهرت رسیدن این دی‌جی سوئدی را به طور کامل طراحی نماید؛ از دوران حرفهای کوتاهش در ای‌دی‌ام گرفته تا مرگ ناگهانی‌اش. اگر عاشق موسیقی هستید، این مستند یکی از فیلم‌های جشنواره‌ی ترابیکا است که باید ببینید. این فیلم برای نخستین‌بار ۹ ژوئن ۲۰۲۴ در جشنواره‌ی بین‌المللی ترابیکا به نمایش درآمد. هنریک بورمن، کارگردان سوئدی، این فیلم را ساخته است.
مصاحبه‌هایی با کریس مارتین، نیل رادجرز و دیوید گوئتا در این فیلم مستند گنجانده شده‌اند. در خلاصه‌ی این فیلم که به عنوان معرفی‌اش در جشنواره‌ی فیلم ترابیکا به نمایش درآمد نوشته بود: «پیش از این که اویچی وجود داشته باشد، فقط تیم وجود داشت. برای اولین‌بار به واسطه‌ی حرفهای خودش، شاهد سفر یک استعداد خجالتی اما پیش‌رو در موسیقی باشید؛ کسی که خیلی زود می‌توانست تبدیل به یکی از مهم‌ترین هنرمندان نسل خودش شود.» کارگردان این فیلم درباره‌ی آن گفته است: «هدف من این است که نقطه نظری جدید و صادقانه درباره‌ی زندگی هم اویچی و هم تیم ارائه دهم. من می‌خواهم این فیلم، فیلمی باشد که مخاطبان را شگفت‌زده می‌کند و تصویر عمومی بزرگترین هنرمند بین‌المللی مدرن سوئد را به چالش می‌کشد. در همان حال این فیلم باید نشان دهد که موسیقی اویچی برای بعضی از مردم چه معنایی می‌داد.»
۲. بازیگر بد: ترفند پانزی هالیوود (Bad Actor: A Hollywood Ponzi Scheme)
ترفند پانزی، یک عملیات سرمایه‌گذاری کلاهبردارانه است که به جای این که عایدی را از هر سود واقعی حاصل شده توسط شخص یا سازمانی که عملیات را اجرا می‌کند پرداخت نماید، عایدی‌هایی را از همان پول سرمایه‌گذاری شده یا پولی که به وسیله‌ی سرمایه‌گذاران بعدی پرداخت شده‌است، به سرمایه‌گذاران خودش پرداخت می‌کند. یکی از انتخاب‌های کوزومانو که او برای آن احترام زیادی قائل بود، این فیلم مستند درباره‌ی یکی از بازیگران درجه‌ی چهارم فیلم‌های اکشن به نام زکری هورویتز است. این فیلم مستند را جاسلین جنسن ساخته است؛ کارگردان، فیلم‌نامه‌نویس و بازیگر اهل سیاتل.
کوزومانو برای توصیف کردن جنبه‌های مختلف این مستند جنایی حقیقی گفت: «این فیلم درباره‌ی یکی از جنایت‌های واقعی هالیوود است درباره‌ی یک ستاره‌ی درجه‌ی چندم فیلم‌های اکشن که در نهایت از ترفند کلاهبرداری پانزی استفاده می‌کند تا برای فیلم اکشن افتضاحی که خودش قرار است بسازد سرمایه‌ی کافی را به دست آورد. به نظرم این داستانی است که هرگز به این شکل گفته نشده.» آیا شما تا به حال یک مستند جنایی واقعی دیده‌اید که تمام بدل‌کاران اکشن آن بد باشند؟ من هم ندیده‌ام. این فیلم ۶ ژوئن ۲۰۲۴ برای نخستین‌بار در جشنواره‌ی ترابیکا به اکران درآمد و توانست نظر مثبت منتقدان و مخاطبان را جلب کند.
۳. دیانا وان فورستنبرگ: زن مسئول (Diane von Furstenberg: Woman in Charge)
این فیلم مستند در شب افتتاحیه‌ی جشنواره‌ی فیلم ترابیکا سال ۲۰۲۴ پخش شد. این فیلم درباره‌ی یکی از نمادهای صنعت مد و فشن به نام دیانا وان فورستنبرگ است. کوزومانو درباره‌ی این فیلم و اهمیت شب افتتاحیه گفت: «شب افتتاحیه یعنی چیدن میزها و تنظیم کردن فضایی مناسب که تا آخر جشنواره باقی خواهد ماند. دیانا وان فورستنبرگ یک چهره‌ی شناخته‌شده و به یادماندنی نیویورکی است. او یک نیروی خلاقه‌ی درخشان است و می‌تواند به شکلی خارق‌العاده داستان‌سرایی کند.» این مستند نه تنها فعالیت‌های او در صنعت مد و فشن را به تصویر می‌کشاند، بلکه او را به عنوان یکی از بازماندگان هولوکاست و کودکی که در اروپا بزرگ شده است هم به همه معرفی می‌کند.»
این مستند به وقایع زندگی وان فورستنبرگ می‌پردازد و زندگی او از کودکی تا تبدیل شدن به «آن دختره» در شرکت ۵۴ و فعالیت‌های امروزش را دنبال می‌کند. این مستند که ۵ ژوئن ۲۰۲۴ اکران شد، تا به امروز توانسته است امتیاز ۷۵ از ۱۰۰ را از منتقدهای مجله‌ی اینترنتی راتن تومیتوز دریافت نماید. وان فورستنبرگ متولد ۳۱ دسامبر ۱۹۴۶ است و حالا هفتاد و هفت سال دارد. دیانا تحصیلات خود را در دانشگاه ژنو از سر گذراند و در همان‌جا با همسر اول خود، شاهزاده اگان وان فورستنبرگ آشنا شد. دیانا، بعد از طلاق از همسر اولش طی سال ۱۹۸۳، نام خانوادگی او را برای خودش نگه داشت و آن را تغییر نداد. نام اصلی او دیانا سیمون میشل هالفین است.
۴. الیزابت تیلور: نوارهای گمشده (Elizabeth Taylor: The Lost Tapes)
کوزومانو در اشاره به یکی دیگر از فیلم‌های برجسته‌ی جشنواره‌ی ترابیکا ۲۰۲۴ گفت: «یک مستند درباره‌ی الیزابت تیلور وجود دارد. برای کسی مثل من که یکی از طرفداران پر و پا قرص سینمای کلاسیک است، به خاطر همین فیلم‌ها است که من به انجام کاری که می‌کنم ادامه می‌دهم. وقتی به تماشای این فیلم می‌نشینید با خودتان می‌گویید همه‌چیز را می‌دانم و هر چه درباره‌ی تیلور وجود داشته است را دیده‌ام، اما او داستان خودش را ضبط کرده است. پیش از این هرگز این تصاویر را ندیده بودم. شگفت‌آور بود.» این مستند بیش از هرچیز از مجموعه فیلم‌های ضبط شده‌ی تیلور استفاده می‌کند که به تازگی پیدا شده‌اند.
تیلور در این فیلم‌ها حرفهای زیادی برای گفتن دارد. او درباره‌ی کارنامه‌ی حرفه‌ای‌اش، درباره‌ی بازیگری و البته درباره‌ی همسرانش در این ویدیوها حرف می‌زند. مجله‌ی اینترنتی راتن تومیتوز به این فیلم تا به امروز امتیاز ۸۰ از ۱۰۰ را داده است و وبسایت IMDb امتیاز ۷.۲ از ۱۰ را به این مستند داده. این فیلم مستند ۱۶ ژوئن ۲۰۲۴ برای نخستین‌بار در جشنواره ترابیکا اکران شد. کارگردان این فیلم نانته برستین است و پخش آن را شبکه‌ی اچ‌بی‌او بر عهده گرفته. اگر علاقه‌مند به سینمای کلاسیک و دوران طلایی هالیوود هستید، این مستند را حتما تماشا کنید تا به واسطه‌ی صحبت‌های مستقیم یکی از ستاره‌های آن دوران، از پشت‌پرده‌ی آن با خبر شوید.
۵. فدرر: دوازده روز نهایی (Federer: Twelve Final Days)
راجر فدرر از هر نظر یکی از بزرگترین بازیکن‌های تنیس تاریخ است. فدرر سال ۲۰۲۲ بعد از بازی در رقابت‌های جام لاور برای همیشه از دنیای تنیس خداحافظی کرد و بازنشسته شد. این مستند فدرر را نشان می‌دهد در حالی که او برای آخرین روزهای حضورش در زمین مسابقه‌ی تنیس آماده می‌شود. در این فیلم مصاحبه‌هایی نه تنها با راجر فدرر، بلکه با نواک جوکوویچ، رافائل نادال و اندی موری گنجانده شده است. تصاویر استفاده شده در این مستند تصاویری خانگی هستند که هرگز قرار نبوده است منتشر شوند. این مستند راجر فدرر را در آسیب‌پذیرترین حالات خود و در حالی که برای آخرین مسابقات عمرش آماده می‌شود به تصویر می‌کشاند.
بعد از دو دهه درخشیدن در دنیای تنیس، اگر این ورزش یا حتی اخبار ورزشی را دنبال کرده باشید، بی‌شک نام این ورزشکار سوئیسی را شنیده‌اید. این فیلم برای نخستین‌بار ۱۴ ژوئن ۲۰۲۴ در جشنواره‌ی فیلم ترابیکا به نمایش درآمد. وبسایت IMDb به این فیلم امتیاز ۷.۶ از ۱۰ را داده است. «فدرر: دوزاده روز نهایی» توانسته است تا به امروز از وبسایت اینترنتی راتن تومیتوز امتیاز ۶۰ از ۱۰۰ را کسب کند و مجله‌ی اینترنتی متاکریتیک به این مستند امتیاز ۴۸ از ۱۰۰ را داده است. آسیف کاپادیا و جو سابیا کارگردان های این مستند ورزشی هستند. این مستند ۲۰ ژوئن ۲۰۲۴ از شبکه‌ی آمازون پرایم ویدیو منتشر شد.
در این رقابت‌ها فدرر به عنوان بخشی از تیم تنیس اروپا همراه با رافائل نادال در مقابل فرانسیس تیافو و جک ساک قرار می‌گیرد. در نهایت تیافو و ساک مسابقه‌ی نهایی را می‌برند. فدرر غرق در اشک برای همیشه با زمین تنیس خداحافظی می‌کند و در سخنرانی‌ای احساسی از همسر خود و تمام خانواده‌اش تشکر می‌کند. نادال، حریف سنتی و سرسخت فدرر که در آخرین بازی او هم‌تیمی‌اش بود هم تحت تاثیر این خداحافظی تاثیرگذار قرار می‌گیرد و از آن جایی که در می‌یابد دیگر هرگز قرار نیست در مقابل بزرگترین رقیب خود به میدان برود، غرق احساسات می‌شود. در آخرین مصاحبه‌ی خود فدرر از این که توانسته است تاثیری بزرگ بر دنیای تنیس بگذارد ابراز خوشحالی می‌کند.
۶. روان‌درمانی گروهی (Group Therapy)
روان‌درمانی اما به شکل بامزه‌اش. در این مستند که شاید بتوان آن را یک برنامه‌ی استندآپ کمدی ویژه هم دانست، گروهی از کمدین‌ها که نیل پاتریک هریس رهبری آن‌ها را بر عهده دارد، از جمله مایک بیربیگلیا، نیکول بایر، گری گولمان، لندن هیوز، تیگ نوتارو و آتسوکو آکاتسوکا وارد روان‌درمانی گروهی می‌شوند. این افراد بامزه دور هم جمع می‌شوند تا درباره‌ی سلامت روانی، خوب‌بودن، آسیب‌های روانی و عشق در یکی از بامزه‌ترین و پرستاره‌ترین روان درمانی‌های گروهی بحث کنند. این مستند به واسطه‌ی حضور هنرمندان شناخته شده می‌تواند برای مخاطبان جذاب باشد.
این مستند تا به امروز توانسته است امتیاز ۸۸ از ۱۰۰ را از مجله‌ی اینترنتی راتن تومیتوز به دست آورد. کارگردان این مستند نیل برکلی است. برکلی پیش از این هم مستند «زیبایی خجالت‌آور است» (Beauty Is Embarrassing) را سال ۲۰۱۲ ساخته بود. نگاه کمیکی که این مستند به سلامت روانی انداخته است، باعث شده مخاطبان بتوانند به خوبی با آن ارتباط برقرار کنند. این مستند دربین شوخی‌های درخشان کمدین‌هایی که در آن حضور پیدا کرده‌اند در تلاش است تا به سلامت روانی جامعه کمک کند و مخاطبان را با مسائلی که این کمدین‌ها با آن‌ها دست و پنجه نرم می‌کنند آشنا نماید.
۷. آشپزخانه (La cocina)
دو سال پیش، جشنواره‌ی ترابیکا سریال «خرس» (The Bear) را در بخش تلویزیونی خود پخش کرد. امسال، یک شاهکار آشپزخانه‌ای دیگر در بین فیلم‌های حاضر در این جشنواره به چشم می‌خورد. رونی مارا، رائول بریونس کارمونا، آنا دیاز، موتل فاستر و آدد فهر از ستاره‌های اصلی این فیلم هستند. کوزومانو درباره‌ی این فیلم گفت: «وقایع این فیلم در یک آشپزخانه در نیویورک رخ می‌دهند. این فیلم از آن دست فیلم‌های پرانرژی است که به سبک فیلم‌های داخل خانه ساخته شده و به نظرم مخاطبانی که از سریال «خرس» خوششان آمده است، بی‌شک عاشق این فیلم خواهند شد.»
کارگردان این فیلم آلونسو روئیزپالاکوس است. فیلم‌نامه‌ی این فیلم را هم خود آلفونسو بر اساس رمان »آشپزخانه» از آرنولد وسکر نوشته. وبسایت IMDb به این فیلم امتیاز ۷.۴ از ۱۰ را داده است و مجله‌ی اینترنتی راتن تومیتوز امتیاز ۷۹ از ۱۰۰ را تا به امروز برای این فیلم در نظر گرفته. نخستین پخش بین المللی این فیلم در هفتاد و چهارمین دوره‌ی جشنواره‌ی بین‌المللی فیلم برلین در ۱۶ فوریه‌ی ۲۰۲۴ بود. کارگردان این فیلم توانست نامزد دریافت خرس طلایی از این جشنواره شود. روئیزپالاکوس پیش از این تجربه‌ی ساختن فیلم‌هایی مانند «موزه» (Museum) محصول ۲۰۱۸ و «یک فیلم پلیسی» (A Cop Movie) محصول ۲۰۲۱ را در کارنامه دارد.
۸. مک‌وی (McVeigh)
ستاره‌ی سریال «بازی تاج و تخت» (Game of Thrones)، آلفی آلن، در این فیلم مایک اوتیس درباره‌ی بمب‌گذار واقعه‌ی بمب‌گذاری شهر اوکلاهاما، تیموتی مک‌وی، نقش‌آفرینی می‌کند. این فیلم به بررسی زندگی این تروریست بدنام طی هفته‌های پیش از انجام حمله‌ی تروریستی می‌پردازد. در این دوران است که مک‌وی همراه با دوست توطئه‌گر دیگر خود، تری نیکولاس (برت گلمن) نقشه‌ی بمب‌گذاری را می‌ریزد. بمب‌گذاری اصلی سال ۱۹۹۵ رخ داد؛ طی این حمله‌ی تروریستی که یکی از بزرگترین بمب‌گذاری‌های تاریخ آمریکا لقب گرفته است، ۱۶۸ نفر مردند و بیش از ۷۲۰ نفر زخمی شدند.
این فیلم نخستین‌بار در ۷ ژوئن ۲۰۲۴، در جشنواره‌ی فیلم ترابیکا به نمایش درآمد. این فیلم تا به امروز توانسته است امتیاز ۸۶ از ۱۰۰ را از وبسایت راتن تومیتوز دریافت نماید. منتقدان از این فیلم استقبال کردند و آن را فیلمی صادق خوانده‌اند. نقش‌آفرینی آلفی در این فیلم مورد ستایش منتقدان و مخاطبان قرار گرفت. این فیلم در تلاش است تا نگاهی از نزدیک بیاندازد به شخصیتی که یکی از خشونت‌بارترین اعمال تاریخ بشریت را انجام داده است. اشلی بنسون، آنتونی کریگان، تریسی لتس و ایزولدا دیچاک از دیگر ستاره‌های این فیلم هستند. تماشای این فیلم می تواند مخاطبان را از نقطه‌نظری جدید به شخصیتی منفور نزدیک کند.
۹. ساکرامنتو (Sacramento)
جشنواره‌ی فیلم ترابیکا برای پخش کردن فیلم‌های کمدی و معرفی آن‌ها به مخاطبان بین‌المللی شناخته شده است. این فیلم درباره‌ی مرد جوانی است که بعد از فوت پدرش تصمیم می‌گیرد با دوست خود و همسر دوستش به یک سفر جاده‌ای برود. کارگردان این فیلم، ستاره‌ی کمدی مطرح، مایکل آنگارانو است که حالا نخستین تجربه‌ی کارگردانی خود را از سر گذرانده. آنگارانو در این فیلم کنار مایکل سرا، کریستین استوارن و مایا ارسکین نقش آفرینی هم کرده است. این فیلم یکی از پرستاره‌ترین فیلم‌های جشنواره‌ی فیلم ترابیکا سال ۲۰۲۴ بود و توانست نگاه بسیاری از منتقدان و مخاطبان را به خودش معطوف کند.
فیلم‌نامه‌ی این فیلم را خود آنگارانو همراه با کریس اسمیت نوشته است. این فیلم نخستین‌بار ۸ ژوئن ۲۰۲۴ در جشنواره‌ی فیلم ترابیکا اکران شد. این فیلم جاده‌ای که کمدین‌های نام‌آشنا در آن ایفای نقش می‌کنند توانست خیلی زود در جشنواره سر و صدا به پا کند. شرکت پخش فیلم ورتیکال بلافاصله پس از پخش شدن این فیلم در جشنواره‌ی فیلم ترابیکا، حق پخش بین‌المللی این فیلم را خریداری کرد. تاریخ اکران دقیق این فیلم هنوز مشخص نشده است. مجله‌ی اینترنتی راتن تومیتوز به این فیلم امتیاز ۹۲ از ۱۰۰ را داده است و وبسایت IMDb امتیاز ۷.۷ از ۱۰. اگر از طرفدارن کریستین استوارت و مایکل سرا هستید، بی‌شک این فیلم می‌تواند شما را شگفت‌زده کند. استوارت در یکی از محدود فیلم‌های کمدی خود در مقابل دوربین آنگارانو قرار گرفته است و به گفته‌ی منتقدان و مخاطبان توانسته یک‌بار دیگر درخششی خارق‌العاده داشته باشد.
۱۰. نمایش برده؛ نه یک فیلم، که یک نمایشنامه (Slave Play. Not a Movie. A Play)
اگر جشنواره‌ی فیلم ترابیکا نماینده‌ی شهر نیویورک است، شما نمی‌توانید برادوی را از قلم بیاندازید. در این مستند تجربه‌گرا، جرمی او. هریس نمایش‌نامه‌نویس، اثر نامزد جایزه‌ی تونی خود یعنی «نمایش برده» را بازنویسی می‌کند. این مستند، نمایش ضبط شده یا بیوگرافی‌ای از هریس نیست، بلکه ترکیبی است هیجان‌انگیز از هر دو. کوزومانو درباره‌ی این مستند گفت: «وقتی که شما در شهری مانند نیویورک هستید، جایی که مخاطبان ما گوناگون‌ترین مخاطبان روی کره‌ی زمین هستند، هرگز نیاز نداریم که بگوییم: «خب این عالی بود، اما آیا مخاطبش در دسترس ما هست؟» البته که مخاطبش در دسترس ما هست. ما شهر نیویورک هستیم.»
حالا شما می‌توانید بروید و فیلمی را تماشا کنید که یک فیلم نیست، بلکه یک نمایشنامه است. نمایش «نمایش برده» یکی از موفق‌ترین و رکوردشکن‌ترین نمایش‌های برادوی بود و حالا جرمی او. هریس مستندی درباره‌ی آن ساخته است تا داستان خود را به سینما هم وارد کند. این فیلم نخستین‌بار ۱۰ ژوئن ۲۰۲۴ در جشنواره‌ی فیلم ترابیکا به نمایش درآمد. شبکه‌ی تلویزیونی اچ‌بی‌او مسئولیت پخش این فیلم مستند را بر عهده گرفته است. چه طرفدار سینما باشید، چه طرفدار نمایش و چه طرفدار فیلم‌های مستند، این فیلم می‌تواند شما را راضی کند. وبسایت IMDb به این فیلم امتیاز ۴.۲ از ۱۰ را داده است.
منبع: parade
