۱۰ سریال قدرنادیده‌ی برتر قرن ۲۱؛ آماده‌ی کشف جدید باشید

سینا بحیرایی

۲۸ آبان ۱۳۹۹ | ۱۱:۴۳ زمان مورد نیاز برای مطالعه: ۸ دقیقه

خیلی‌ها قرن بیست ‌و یکم را عصر طلایی سریال‌های تلویزیونی می‌دانند. سریال‌های تلویزیونی همیشه وجود داشتند، اما از سال ۲۰۰۰ به‌بعد بود که به یک‌باره شاهد یک جهش عظیم، هم از نظر کیفی و هم از نظر کمی شدیم. این جهش به‌حدی بود که چند سال پیش کارگردان بزرگی همچون دیوید فینچر هم اعتراف کرد الان اگر دنبال دغدغه‌های شخصی یک فیلمساز نسبت به یک موضوع خاص می‌گردید، در سریال‌های تلویزیونی راحت‌تر از فیلم‌ها می‌توانید آن را پیدا کنید.

چنین اتفاقی قطعا خوبی‌های زیادی داشت. نویسنده‌ها فرصت‌های بهتری نصیب‌شان شد، مخاطبان با آثار متنوعی آشنا شدند و کلی بازیگر عالی تازه‌کار هم معرفی شد. ولی بدی‌اش هم این بود که در میان سیل عظیم سریال‌های مختلفی که تولید می‌‌شد، کلی آثار خوب هم وجود داشت که آن‌چنان که باید مورد توجه قرار نگرفتند. در واقع تعداد این آثار خوب قدرنادیده خیلی زیاد است! بعضی‌هایشان مخاطبان خاص خودشان را پیدا کردند و به‌اصطلاح کالت شدند. ولی بعضی دیگر متاسفانه به‌کلی فراموش شدند.

در این مطلب، نگاهی می‌اندازیم به ده سریال برتر قدرنادیده‌ای که از سال ۲۰۰۰ به‌بعد تولید شدند. به‌ جز یکی دو مورد، بیشترشان شهرت چندانی بین مخاطبان فارسی ندارند، پس خودتان را آماده کلی کشف جدید کنید!

۱۰. رودخانه (The River)

خالق: اورن پلی، مایکل آر. پری
بازیگران: بروس گرینوود، جو اندرسون،‌لزلی هوپ
فصل اول: ۲۰۱۲

این سریال ترسناک ماورائی که حال‌وهوایی شبیه سریال «گمشدگان» دارد، در زیرگونه ویدئوی پیدا شده قرار می‌گیرد،‌ یعنی آثاری که در آن‌ها بخش‌هایی از داستان از طریق ویدئوها و فیلم‌های ضبط شده توسط ناظران روایت می‌شود. البته استفاده از چنین تمهیدی در این سریال قابل پیش‌بینی است، چرا که اورن پلی یکی از خالقان آن است که با فیلم «فعالیت فراطبیعی» خودش یکی از سردمداران این نوع فیلمسازی شد.

سریال داستان دکتر امت کول اکتشاف‌گر است که به شکل مرموزی در حوضه آمازون ناپدید می‌شود. حال، شش ماه پس از این حادثه، لینکلن پسرش به همراه یک گروه عازم آن منطقه می‌شوند تا شاید ردی از او بیابند.

بدشانسی «رودخانه» این بود که زمانی وارد بازار شد که کلی فیلم و سریال با الهام از «گمشدگان» و «فعالیت فراطبیعی» ساخته می‌شد، به همین دلیل خیلی آن‌ها را یک کپی ضعیف دیگر از آثار این‌چنینی در نظر گرفتند. گویا این‌که اورن پلی خودش یکی از خالقان سریال بود هم تاثیر چندانی نداشت! ولی واقعیت است که سریال جوی فوق‌العاده، فضایی ترسناک و یک داستان وحشت‌آور پرقدرت دارد. شبکه ای‌بی‌سی بعد از همان فصل اول سریال را لغو کرد. ولی گفته می‌شود نتفلیکس در حال مذاکره با آن‌ها برای ساخت یک دنباله‌دیگر برای «رودخانه» است.

۹. بررسی (Review)

خالق: اندی دالی،‌ چارلی سیسکل
بازیگران: اندی دالی،‌ مگان استیونسن
فصل اول: 2014

قطعا یکی از بامزه‌ترین و اصیل‌ترین کمدی‌هایی است که متاسفانه مردم آن‌چنان که باید مورد توجه قرار نداده‌اند. در این مستندنمای عجیب، اندی دالی در قالب منتقدی به نام فارست مک‌نیل،‌ شروع می‌کند به تجربه کارهای مختلف و امتیاز دادن به آن‌ها. این کارها گستردگی زیادی دارند و هر چیزی را شامل می‌شوند. از دزدی از فروشگاه و توهین نژادی گرفته تا قایق‌سواری و زنده به‌گور شدن! او حتی در یک قسمت از همسرش طلاق می‌گیرد.

تکیه سریال به واقع‌گرایی باعث می‌شود «بررسی» پر از بالا و پایین‌های مختلف باشد. سریال به شکلی هوشمندانه نشان می‌دهد که هر جنبه‌ای از زندگی در هر حوزه‌ای، ارزش مورد توجه قرار گرفتن را دارد.

۸. رشد دادن گل‌های مینا (Pushing Daisies)

خالق: برایان فولر
بازیگران: لی پیس،‌ آنا فریل، چی مک‌براید
فصل اول: 2007

به نظرم در مورد این سریال اول توضیحی درباره اسم عجیبش بدهیم. نام انگلیسی سریال در اصل یک اصطلاح است درباره مردن. وقتی کسی می‌میرد، بدن او زیر خاک دفن می‌شود، تجزیه می‌شود، کود می‌شود و در نتیجه باعث بلند شدن و رشد گل‌های مینای اطراف آن قبر می‌شود!‌

«رشد دادن گل‌های مینا» داستان شیرینی‌پزی به نام ند است که متوجه می‌شود تنها با لمس می‌تواند مرده‌ها را زنده کند. ند همراه با گروهی که دور خودش جمع می‌کند، از این توانایی در جهت حل پرونده‌های جنایی استفاده می‌کند.

برایان فولر را باید یکی از بدشانس‌ترین فیلمسازان هالیوود در نظر بگیریم. او هر سریالی می‌سازد بعد از دو،‌ سه فصل تولیدش لغو می‌شود. یا آثارش خیلی خاص هستند یا متاسفانه بلد نیست رگ خواب مخاطب را پیدا کند. بد نیست بدانید او خالص سریال مشهور و طبعا متوقف شده «هانیبال» هم هست.

کمدی سیاه و اسرارآمیز «رشد دادن گل‌های مینا» با نورپردازی درخشان و ترکیب رنگ شاد باعث می‌شود با یک اثر مفرح و پرانرژی طرف باشیم. شما هم اگر سریال را ببینید قطعا بابت ادامه نیافتن آن کلی حسرت می‌خورید.

۷. اپیزودها (Episodes)

خالق: دیوید کرین، جفری کلاریک
بازیگران: مت له‌بلانک،‌ استیون منگن، تمسین گریگ
فصل اول: ۲۰۱۱

مت له‌بلانک بعد از سریال «دوستان» خیلی تلاش کرد از قالب نقش جویی خارج شود و شمایل‌های تازه‌ای از خود نشان دهد. ولی متاسفانه آن‌چنان که باید موفق نشد. سریال «اپیزودها» شاید تنها اثری باشد که له‌بلانک تا حدودی موفق می‌شود پیش‌فرض‌های ذهنی مخاطب درباره خودش را از بین ببرد، ولی جالب این است که در این سریال او در نقش خودش بازی می‌کند!

«اپیزودها» داستان دو خالق انگلیسی است که به آمریکا می‌آیند تا نسخه آمریکایی یکی از سریال‌های انگلیسی محبوب خود را بسازند. مشکل از جایی شروع می‌شود که تهیه‌کنندگان سریال آمریکایی مت له‌بلانک را به عنوان بازیگر نقش اصلی به‌زور وارد پروژه می‌کنند.

سریال یک هجویه تماشایی است بر روند سریال‌سازی، فضای کاری بین کارگردان‌ها و بازیگران و کل ساختار هالیوود. اگرچه تنها پنج فصل از سریال ساخته شده و قطعا محبوبیتی در حد «دوستان» ندارد، ولی «اپیزودها» نظر منتقدان را خوب جلب کرد و حتی در مراسم‌هایی چون گلدن گلوب و امی هم خوش درخشید.

۶. تیک (The Tick)

خالق: بن ادلاند
بازیگران: پاتریک واربرتون،‌دیوید برک، نستر کاربونل
فصل اول: ۲۰۰۱

البته فصل اول برای این سریال واژه درستی نیست چون کلا یک فصل است! تیک که بر اساس یک کمیک ابرقهرمانی از خود بن ادلاند ساخته شده، در اصل هجویه‌ای بر دنیای ابرقهرمانی است. بر اساس تیک قبلا هم آثار زیادی ساخته شده است و جالب این است که آن‌ها هم قدرنادیده هستند.

هوشمندی این سریال این است که علاوه بر هجو و شوخی با دنیای ابرقهرمانی، یک لحن بزرگسالانه هم در کار وجود دارد که تنها در آثار کمدی مطرحی همچون ‌«ساینفلد» می‌توان رد آن‌ها را پیدا کرد. «تیک» اگرچه همان فصل اول به پایان رسید، ولی همیشه هواداران خاص خودش را داشته است. به همین دلیل چند سال یک بار بحث ساخت دنباله‌ای بر آن مطرح می‌شود و متاسفانه دوباره خبری نمی‌شود.

۵. پایان‌های خوش (Happy Endings)

خالق: دیوید کسپ
بازیگران:‌ الیزا کوپ، الیشا کاتبرت، زکری نایتون
فصل اول: ۲۰۱۱

«پایان‌های خوش» داستان شش رفیق صمیمی در شیکاگو است. به همین دلیل فصل اول که پخش شد خیلی‌ها آن را یک تلاش ضعیف دوباره برای خلق یک سریال «دوستان» دیگر در نظر گرفتند. ولی کم‌کم معلوم شد با یک اثر زیبای باارزش طرف هستیم.

با وجود شخصیت‌های جذاب متوع، شوخی‌های عالی و دیالوگ‌های سریع، «پایان‌های خوش» قاعدتا باید یک سریال کمدی موفق می‌شد، ولی تهیه‌کنندگان متاسفانه بازاریابی بدی داشتند. در کمال ناباوری روند تولید سریال بعد از سه فصل متوقف شد. تلاش‌هایی برای احیای دوباره آن صورت گرفت، ولی به جایی نرسید. متاسفانه «پایان‌های خوش» خودش پایان تلخی داشت.

۴. بنشی (Banshee)

خالق: جاناتان تروپر، دیوید چیکلر
بازیگران: آنتونی استار، ایوانا میلیچویچ، اولریش تامسن
فصل اول: 2013

«بنشی» داستان یک دزد حرفه‌ای به نام جان استار است که وارد شهری به نام بنشی می‌شود و خود را به عنوان کلانتر تازه جا می‌زند. چالش اصلی او این است که بتواند مرزی بین برقراری عدالت و فعالیت‌های مجرمانه را حفظ کند. همین باعث می‌شود جان استار به یکی بهترین ضدقهرمانان دهه ۲۰۱۰ تبدیل شود.

در میان شبکه‌های تلویزیونی، شبکه سینه‌مکس از همه مهجورتر است و چندان مورد توجه قرار نمی‌گیرد. ولی سینه‌مکس اگر بتواند سریال‌های بیشتری در حد «بنشی» تولید کند، قطعا به‌زودی یکی از رقیبان سرسخت غول‌هایی چون اچ‌بی‌او می‌شود.

جاناتان تروپر ابتدا نویسنده بود و بعدا وارد دنیای فیلم و تلویزیون شد. به همین دلیل همچون رمان‌هایش، «بنشی» هم ساختاری منسجم با شخصیت‌پردازی فوق‌العاده دارد، همراه با یک فضاسازی خوفناک و خاص که بعید است به این زودی‌ها فراموش کنید.

۳. مهمانی گرفتن (Party Down)

خالق: جان انبام، راب توماس، دن اتریج، پال راد
بازیگران: آدام اسکات، کن مارینو، جین لینچ، رایان هنسن
فصل اول: ۲۰۰۹

منظور از اسم سریال یک مهمانی گرفتن معمولی نیست، بلکه یک مهمانی تمام‌وکمال افراطی که هر نوع خلافی در آن اعمال شود. فیلم داستان یک تیم شش نفره در لس آنجلس است که وظیفه برگزاری و پذیرایی در مهمانی‌ها را برعهده دارند. ولی رویای اصلی تمام آن‌ها این است که بالاخره موفق شوند راهی به هالیوود پیدا کنند.

سریال یک اثر قدرنادیده به معنای واقعی کلمه است. عده‌ای از کارشناسان معتقدند اگر «مهمانی گرفتن» تنها دو فصل نبود و یکی، دو فصل دیگر ادامه پیدا می‌کرد، به یک موفقیت بزرگ تبدیل می‌شد.

خوشبختانه همه بازیگران سریال بعدا به ستاره‌های موفقی تبدیل شدند، ولی هواداران «مهمانی گرفتن» همچنان امیدوارند آن‌ها را در یک فیلم بلند بر اساس این سریال دوباره گرد هم ببینند.

۲. بی‌شرم (Shameless)

خالق: پل ابوت
بازیگران: ویلیام اچ. میسی، امی رسوم، جاستین چتوین
فصل اول: 2011

«بی‌شرم» بازسازی یک سریال بریتانیایی به همین نام است، و شاید اولین بازسازی آمریکایی باشد که از نسخه اصل انگلیسی بهتر باشد. درباره سریال «اداره» هم این ادعا مطرح می‌شود، ولی انگلیسی‌ها نسخه آمریکایی را اصلا قبول ندارند!

سریال داستان یک خانواده از طبقه کارگر آمریکا است، داستان فرانک گلگر دائم الخمر با شش فرزند که معلوم نیست چگونه زندگی خود را می‌گذرانند. سریال خیلی خوب تاثیر اعتیاد بر روی نابودی یک خانواده را نشان می‌دهد. البته خانواده گلگر با تمام بی‌شرمی‌ها و مصیبت‌هایی که از سر می‌گذرانند، تمام تلاششان را می‌کنند که کشتی سست بنیان خانواده خود را هرطوری شده سرپا نگه دارند.

«بی‌شرم« یک تعادل هنرمندانه بین کمدی سیاه، طنزی مضحک و احساساتی عالی برقرار می‌کند. ویلیام اچ. میسی به خاطر این سریال به اندازه کافی تحسین شده است، ولی نادیده گرفتن بقیه بازیگران «بی‌شرم»، مخصوصا امی رسوم، یک بی‌عدالتی بزرگ است.

۱. یتیم سیاه (Orphan Black)

خالق: گرم منسن،‌ جان فاوست
بازیگران: تاتیانا مازلانی، دیلن بروس، جوردن گاواریس
فصل اول: ۲۰۱۳

این تریلر علمی-تخیلی کانادایی داستان دختری به نام سارا منینگ است که بعد از خودکشی یکی از کلون‌های خود به نام الیزابت، هویت او را می‌دزدد. همین باعث ورود او به ماجراهایی پیچیده و قرار گرفتن در قالب شخصیت‌های دیگری است که در اصل شبیه‌سازهایی از او هستند.

فقط تاتیانا مازلانی می‌تواند با بازی فوق‌العاده خود جوری جلوه دهد که تک‌تک این شخصیت‌هایی که او به تصویر می‌کشد، همه هویت و خصوصیات خاص خودشان را داشته باشند. بی‌اغراق بخش زیادی از موفقیت سریال به خاطر همین بازی بی‌نظیر اوست که خوشبختانه در سال ۲۰۱۵ یک نامزدی امی هم نصیبش کرد.

جدا از این‌ها، «یتیم سیاه» یک سریال عالی با پیرنگی فکر شده و شخصیت‌پردازی جذاب است که مخاطب حتی یک لحظه هم نمی‌تواند چشم از آن بردارد. سریال نگاهی منفی به شبیه‌سازی انسان دارد و جنبه‌های اخلاقی آن را به چالش می‌کشد.