۱۰ انیمهی برتر به کارگردانی زنان
انیمه از همان ابتدای پیدایش خود تا بهحال، همیشه به عنوان صنعتی مردانه در نظر گرفته میشده است. تقریبا هر انیمهبازی با اسمهایی چون هایائو میازاکی، ایسائو تاکاهاتا، هیدهآکی آنو و ساتوشی کن آشنایی دارد. و البته این اسامی به حق، خالق تعدادی از مهمترین انیمههای تاریخ هستند. ولی متاسفانه اگرچه زنان در حوزه انیمیشن همیشه حضور فعالی داشتهاند، هیچوقت در بالاترین سطوح این صنعت، آنچنان که باید مورد توجه قرار نگرفتهاند.
تقریبا از یک دههی پیش به بعد، این وضعیت در حال عوض شدن است. کمکم داریم با زنانی آشنا میشویم که در مهمترین استودیوهای انیمهسازی خود را به سطوح بالایی میرسند و کارهایی کارگردانی میکنند که در دنیای انیمه، مورد توجه قرار میگیرد. در این مطلب نگاهی میاندازیم به ده انیمهی برتری که کارگردانهای زن ساختند. آثاری که هم از نظر منتقدان و هم از نظر واکنش هواداران، به موفقیتهای قابل توجهی دست یافتهاند.
۱۰. رها! (Free!)
- کارگردان: هیروکو اوتسومی
- نویسنده: ماساهیرو یوکوتانی
- تولیدکننده: کیوتو انیمیشن، انیمیشن دو
- سال: ۲۰۱۳
«رها!»، سریال انیمهی ورزشی سال ۲۰۱۳، در اصل پروژهای بود که هیروکو اوتسومی کهنهکار خودش در استودیو کیوتو انیمیشن شروع کرد. او پیشتر انیماتور و طراح استوریبرد تعدادی از بزرگترین کارهای استودیو مثل «نیچیجو» و «هاروهی سوزومیا» بود. داستان انیمهی «رها!» حول تیم شنای یک دبیرستان میچرخد، و چالشهایی که اعضاء آن در طول مسابقات باید بر آنها غلبه کنند.
همچون خیلی از انیمههای ورزشی، «رها!» هم در بطن خود به نوعی یک داستان بلوغ است. مخاطب در طول سریال متوجه میشود که اعضاء اصلی تیم شنا به چه رشد و پختگی میرسند. آنها بیرون و داخل استخر را با هم میگذرانند و مجبورند هم با شنا، و هم با مصائب دوران بلوغ دستوپنجه نرم کنند.
۹. جایی فراتر از گیتی (A Place Further than the Universe)
- کارگردان: آتسوکو ایشیزوکا
- نویسنده: جوکی هانادا
- تولیدکننده: مدهاوس
- سال: ۲۰۱۸
یک انیمه غیراقتباسی از آتسوکو ایشیزوکا، که از کارگردانهای قدیمی استودیو مدهاوس است. «جایی فراتر از گیتی» داستان چهار دختر معمولی است که در جاهایی شگفتانگیز، به چیزهایی دست پیدا میکنند که به همان اندازه شگفتانگیز است. این جای شگفتانگیز برای آنها، جنوبگان است.
شاید ایده سفر چند دختر انیمهای به جنوبگان در نگاه اول لوس به نظر برسد، ولی داستان سریال به لطف شخصیتهایی باورپذیر و در عین حال مهربان، خیلی خوب جای پای خود را محکم میکند. داستان با برداشتن گامهایی درست، خیلی خوب نشان میدهد که شخصیتهای سریال به چه دستاوردی میرسند و هر لحظه رشد شخصیتی پشت سر میگذارند را که کاملا شایستهی آن هستند. «جایی فراتر از گیتی» به یک اندازه تاثیرگذار و الهامبخش است، یک طنز سنجیده و فکر شده دارد و لایهی سنگینی از تلخی دارد که تا پایان با آن میماند.
۸. لوپن سوم: زنی به نام فوجیکو مینه (Lupin the Third: The Woman Called Fujiko Mine)
- کارگردان: سایو یاماموتو
- نویسنده: ماری اوکادا، ایتسوکو میوشی، دای ساتو، شینسوکه اونیشی، جونجی نیشیمورا
- تولیدکننده: تیاماس
- سال: ۲۰۱۲
مجموعهی باارزش «لوپن سوم» در طول چند دهه حضور خود، پذیرای استعدادهای برجستهی زیادی در صنعت انیمه بوده است، حتی پای هایائو میازاکی هم به این مجموعه باز شده است. این مجموعه داستان لوپن، دزد دوستداشتنی و بیخیالی است که سرقتهای مختلفی را به سرانجام میرساند و همیشه تلاش میکند یک قدم از نیروهای پلیس جلوتر باشد.
ولی «فوجیکو مینه» دربارهی اینها نیست. سریال انیمهی سایو یاماموتو یک لحن نئونوآور جازگونه به مجموعه اضافه کرده و تمرکز خود را روی فوجیکو مینه، همکار لوپن گذاشته است. یاماموتو در همان اوایل سریال تکلیف خود را مشخص میکند و نشان میدهد که اصلا برنامهای ندارد که «زنی به نام فوجیکو مینه» یک داستان لوپن معمولی باشد، چه از نظر لحن و یا زیباییشناسی.
۷. کیوسوگیگا (Kyousougiga)
- کارگردان: ری ماتسوموتو
- نویسنده: ری ماتسوموتو، ایزومی تودو
- تولیدکننده: توئی انیمیشن
- سال: ۲۰۱۳
از اولین کارهای ری ماتسوموتو کارگردان است. «کیوسوگیگا» ابتدا در قالب یک تکقسمت اینترنتی در سال ۲۰۱۱ منتشر شد. ولی بعدا محبوبیت یافت و به یک سریال انیمهی تلویزیونی تبدیل شد و تکقسمتهای دیگری هم از آن ساخته شد. ولی نقطهی مشترک تمام انیمههای مختلف این مجموعه، سبک بصری پرهیجان کارگردان آن است که به امضای آن تبدیل شده است.
این سریال بود که ماتسوموتو را در صنعت انیمه مورد توجه فراوان قرار داد، پیدا کردن دلیل این اتفاق هم کار سختی نیست. وقتی «کیوسوگیگا» را برای اولین بار میبینید به احتمال خیلی زیاد سریع تحت تاثیر آن قرار میگیرید، چون کاملا متفاوت با دیگر انیمههایی هست که در این صنعت میبینید. صحنههای اکشن پرتبوتاب، شخصیتهایی دیوانهوار و ترکیب رنگ جسورانه باعث شده که این انیمه یک موهبت بصری باشد که فراموش کردنش کار راحتی نیست.
۶. صدای خاموش (A Silent Voice)
- کارگردان: نائوکو یامادا
- نویسنده: ریکو یوشیدا
- تولید کننده: کیوتو انیمیشن
- سال: ۲۰۱۶
موفقیت همهجانبهی «صدای خاموش» باعث شد نائوکو یامادا سراسر جهان مورد تحسین قرار بگیرد. فیلم را که ببینید متوجه میشوید که پیشبینی موفقیت آن کار چندان سختی نیست. فیلم داستان شخصیتی پرایراد است که به نقصهای خود پی میبرد و در جستجوی رستگاری میرود، فیلم همچنین پرسشهایی تامل برانگیز درباره این میپرسد که زندگی همراه با اشتباه چه معنایی دارد و برای عبور از آنها چه بهایی باید بپردازیم.
«صدای خاموش» از نظر احساسات چیزی کم نمیگذارد و شما را تا پایان همراهی میکند. به لطف کارگردانی هنرمندانه یامادا و شناخت درست او از شخصیتها، خیلی از صحنههای کلیدی کاملا واقعی و دردناک به نظر میرسند.
۵. یوری!!! روی یخ (Yuri!!! On Ice)
- کارگردان: سایو یاماموتو
- نویسنده: سایو یاماموتو
- تولیدکننده: ماپا
- سال: ۲۰۱۶
«یوری!!! روی یخ» (آن سه علامت تعجب اشاره به این دارد که این سومین اثری است که در دنیای این مجموعه ساخته شده است)، این انیمهی ورزشی/ رمانس سایو یاماموتو فوقالعاده محبوب است. یاماموتو پیشتر با کارهای قبلیاش مثل «میچیکو و هاچین» و «لوپن سوم: زنی به نام فوجیکو مینه» به شهرتی رسیده بود. اگرچه «یوری!!!» آن جنبههای سورئال کارهای پیشین یاماموتو را ندارد و بیشتر بر روی یک داستان واقعگراتر تمرکز کرده است، ولی همچنان هویت منحصر به فرد خود را دارد، چیزی که از دید مخاطبان پنهان نمیماند.
به عنوان مثال، فیلم به شکلی حیرتانگیز، خیلی خوب موفق میشود تصویری دقیق از فضا و مسابقات رقابتی اسکیت روی یخ ارائه بدهد، و آن همه آشفتگی ذهنی ورزشکاران این رشته را به باورپذیرترین و واقعگرایانهترین شکل ممکن به تصویر میکشد. «یوری!!!» که صحنههای اسکیتسواری تاثیرگذاری هم دارد، از آن داستانهای عاشقانهی ورزشی است که انیمهبازها نباید از دست بدهند.
۴. لیز و پرندهی آبی (Liz And The Blue Bird)
- کارگردان: نائوکو یامادا
- نویسنده: ریکو یوشیدا
- تولیدکننده: کیوتو انیمیشن، باندای نامکو آرتس، پونی کنیون
- سال: ۲۰۱۸
یک فیلم دیگر از نائوکو یامادا. همین که در فهرست ده انیمهی برتری که کارگردانهای زن ساختهاند دو نفر با چند فیلم حضور دارند، نشان میدهد که صنعت انیمه هنوز آنچنان که باید به زنان میدان نداده است.
در دنیای انیمیشن، مخصوصا در انیمهها، خیلی از انیماتورها انیمیشنهای پرتحرک و برجسته را ترجیح میدهند. ولی نائوکو یامادا کاملا برعکس عمل کرده و تمرکز خود را روی زبان بدن ظریف شخصیتهایش گذاشته است. «لیز و پرندهی آبی» شاید بهترین مثال از این نوع نگرش او باشد. در این فیلم انیمهی تماشایی میبینیم که دامنهی وسیعی از احساسات بدون کلام و تنها از طریق انیمیشن استادانهی شخصیتها بیان میشوند.
فیلم داستان غمانگیزی دارد، که البته بسیار الهامبخش است. بعضی از منتقدان فیلم را کند میدانند، ولی اگر تا پایان به تماشای آن بنشینید، یکی از تاثیرگذارترین داستانهای عاشقانه کل دنیای انیمهها را میبینید. یامادا در اینکار از نظر کارگردانی مطمئنتر از همیشه به نظر میرسد، او به شدت روی انتخابهای سبکی خاصی تمرکز میکند که نقش زیادی در افزایش اثرگذاری کار دارند.
۳. میچیکو و هاچین (Michiko & Hatchin)
- کارگردان: سایو یاماموتو
- نویسنده: تاکاشی اوجیتا
- تولیدکننده: منگلوب
- سال: ۲۰۰۸
این سریال انیمهی تماشایی از سایو یاماموتو، یک داستان ماجراجویانه عجیب و غریب دربارهی زن آشوبگری به نام میچیکو مالاندرو است که همراه با دخترش به نام هاچین، عازم سفری برای پیدا کردن معشوق سابقش میشود. چیزی که در این انیمه بیشتر از همه جلب توجه میکند، عناصر زیباییشناختی جسورانهای است که عوامل آن بهکار بردهاند. لباسهایی که میچیکو میپوشد به حدی شیک و متمایز است که دیگر به یک مدل در میان هواداران تبدیل شده است. حالوهوای آمریکای جنوبی و موسیقی خاص سریال باعث شدهاند که «میچیکو و هاچین» در دنیای انیمهها، لحن هنری خاص خودش را داشته باشد.
هسته مرکزی داستان، ارتباط بین میچیکو و هاچین است. مخاطب به تدریج شاهد تکامل ارتباط بین این دو و چالشهایشان در طول این سفر پرماجرا میشود. سریال یاماموتو دست روی مضامین جدی میگذارد و شخصیتهای خود را در لحظههای ماندگار استثنائی به تصویر میکشد.
۲. ککای سنسن (Kekkai Sensen)
- کارگردان: ری ماتسوموتو
- نویسنده: کازونائو فورویا
- تولیدکننده: بونز
- سال: ۲۰۱۵
«ککای سنسن» فیلم و سریال زیاد دارد. ری ماتسوموتو سریالی را کارگردانی کرد که سال ۲۰۱۵ منتشر شد. ماتسوموتو مهارت زیادی در خلق صحنههای تماشایی، پرانرژی و از نظر بصری پیچیده دارد. در «ککای سنسن» تمام اینها را به کاملترین شکل ممکن میتوان دید. سریال که در یک نیویورک از کار افتاده پساآخرالزمانی رخ میدهد، ماوراءالطبیعه را به زیبایی وارد واقعیت ملموس ما میکند. «ککای سنسن» پر از نبردهایی تماشایی بین شخصیتهایی با قدرتهایی مرموز و اهدافی مرموزتر است.
بستر پراکشن سریال کاملا متناسب با سبک کارگردانی ماتسوموتو است: صحنههای نبرد اجرای پرسرعتی دارند و توسط استودیو بونز، به هنرمندانهترین شکل ممکن انیمیشن شدهاند. امضای ماتسموتو را میتوان در همین صحنههای اکشن مشاهده کرد.
۱. کی-اون!! (K-On!!)
- کارگردان: نائوکو یامادا
- نویسنده: ریکو یوشیدا
- تولیدکننده: کیوتو انیمیشن
- سال: ۲۰۱۰
یکی از بزرگترین تراژدیهایی که تا بهحال در میان انیمهبازها رخ داده، باوراندن این تلقی بود که «کی-اون!!» نائوکو یامادا چیزی نیست جز یک داستان بیارزش و پوچ درباره چند دختر بامزه که کارهای بامزه میکنند. ولی در واقعیت، با یک سریال به شدت ساختارمند طرف هستیم با شخصیتهایی باورپذیر، لحنی سرخوشانه و انیمیشنهایی فوقالعاده.
عناصر زیادی هستند که باعث میشوند «کی-اون!!» فراتر از داستان چند دختر بامزه باشد که کارهای بامزه میکننند. بستری آگاهانه، شخصیتهایی پرداخت شده با یک رشد شخصیتی عالی و آن حس پیشرفت روبهجلوی عالی سریال از جمله مهمترین عوامل هستند. اگرچه سریال جو کمهیجانی دارد، ولی اینگونه نیست که هیچ اتفاقی در آن رخ ندهد. شخصیتهای داستان کارهای مختلفی انجام میدهند و به مکانهای مختلفی میروند، و در عینحال که در طول مسیر درسهای زیادی میگیرند، سریال به بازنمایی واقعگرایانه و باورپذیر از زندگی خودشان تبدیل میشود.
منبع: Screenrant
چراهنرشمشیرزنی انلاین نیست.ایناهمه جمع بشن به هنرنمیرسن
یک صدای خاموش قشنگه تصمیم گرفتم که رها رو ببینم
نوشته بود ورزشی خیلی خوشم اومد امید وارم مثل انیمه هایکیو فوق العاده باشه
وانپیس رو هم تمام کردم انیمه ی قشنگیه و طولانی انیمه ی ناروتو شیپودن هم خیلی قشنگه
با سلام
شما جوونا که اهل فیلم دیدن هستین اسم اون فیلم چیه ؟ ، که توش یه پسر بچه بود که باباش اول شمع شیشه ای میفروخت و هیچی نداشتن و یه جا پسر بچه عکس غذا ها رو به جای غذا می خورد و آخر فیلم پدر پسر بچه نماینده فروش یه تولید کننده ساعت میشه و وضع مالی شون خوب میشه خلاصه اگه این فیلم سینمایی رو دیدین و اسمش رو میدونین اسم فیلم رو بنویسین
همشون واقعا قشنگ هستن
فقط انیمه رها رودیدم وچیز خوبی بود
اااااااا ، یوری روی یخ کارگردانش زنه؟ پرچممون بالا.
ایناکه چندا زپرتی اصل کارا توکیو غول و اتک ان تایتان و مرد تک مشتی که مردن
صدای خاموش فوق العاده ترین انیمه ایه که تا حالا دیدم….کلی انیمه دیدم ولی اون ظرافت تو داستانگویی هیچ جا پیدا نشد
وانپیس ندیدی؟!
تو دیدی؟.. نگوووو…
من ک اصن حوصلشو ندارم… ادم پدرش درمیاد تا تموم شه… اصن حسش نی…