آینده‌ای تمام دیجیتال برای گیمرهای کنسولی خبر بدی است
اکثر کنسول‌ها دارای درایو هستند و شما می‌توانید بازی‌های فیزیکی را برای آنها خریداری کنید اما امروزه بازی‌های دیجیتال به حالت رایج و نرمال تبدیل شده‌اند. این مسئله می‌تواند برای بازیکنان کنسول‌ها دردسرساز شود ولی شاید راه‌هایی برای اجتناب از این آینده وجود داشته باشد.
اما این سؤال پیش می‌آید که رایانه‌های شخصی تماماً دیجیتال شده‌اند پس مشکل چیست؟
پیش از رفتن به سراغ اصل مطلب دربارهٔ کنسول‌ها، یک بحث رایج در جامعهٔ گیمینگ این است که گیمینگ رایانه‌ای سال‌ها پیش کاملاً دیجیتال شد و تابه‌حال مشکل جدی ای برای آن پیش نیامده است. حقیقت دارد که شما دیگر نمی‌توانید بازی‌های رایانه‌ای را به‌صورت دیسک خریداری کنید و هیچ کامپیوتری در حال حاضر به‌صورت استاندارد همراه با درایو عرضه نمی‌شود. هرچند تفاوت اصلی در این است که بازی‌های رایانه در بازاری باز فروخته می‌شوند. پی‌سی گیمرها می‌توانند از بین چند پلتفرم دیجیتال گیمینگ انتخاب کنند. سازندگان بازی‌ها می‌توانند بازی‌هایشان را به‌صورت مستقیم بدون نیاز به فروشگاهی مستقل به فروش بگذارند. به‌عنوان‌مثال Blizzard بازی‌هایش را از طریق لانچر و فروشگاه مختص به خود به فروش می‌رساند.
رقابت قیمت بر روی رایانهٔ شخصی حفظ می‌شود زیرا هیچ‌کس کنترل کامل بر روی قیمت‌گذاری بازی‌های ویدئویی ندارد. اگر یکی از فروشنده‌ها قیمت را بالا ببرد فروشنده‌ای دیگر قیمت را پایین می‌آورد. این وضعیت خیلی با مدل «باغ دیوارکشی شده» ای که کنسول‌ها استفاده می‌کنند فرق دارد.
تمام دیجیتالی‌شدن اکوسیستم بستهٔ بازی‌های کنسولی را کوچک می‌کند
وقتی یک کنسول می‌خرید تا بتوانید فقط بازی‌های دیجیتال بر روی آن بازی کنید شما ۱۰۰% کنترل قیمت را به صاحب این پلتفرم کنسولی می‌دهید. برخلاف رایانهٔ شخصی شما نمی‌توانید بازی‌های دیجیتال کنسول را از هیچ‌کس به جز سه برند بزرگ کنسول‌ها نینتندو، سونی یا مایکروسافت خریداری کنید.
این کمپانی‌ها هنوز هم کد بازی‌های دیجیتالی در اختیار فروشندگان قرار می‌دهند. این فروشندگان تا حدی اجازهٔ پایین آوردن قیمت‌ها را دارند اما وقتی که بازی‌های فیزیکی دیگر برای کنسول‌های وجود نداشته باشند چیزی نمی‌تواند جلوی فروش کدهای بازی‌های دیجیتالی به فروشگاه‌های مستقل را بگیرد. در حقیقت سونی فروش کدهای بازی‌های دیجیتالی را در فروشگاه‌های فیزیکی در سال ۲۰۱۹ متوقف کرد. اگر تنها جایی که می‌توانید برای کنسول خود بازی تهیه کنید از طریق فروشگاه‌های دیجیتال است در نتیجه قیمت‌ها را می‌شود تا حداکثر ممکن بالا برد. تنها گزینه‌های قانونی پیش روی شما این است که یا قیمت تعیین شده را بدهید یا اصلاً بازی را خریداری نکنید.
آیا رسانه‌ها در فرمت فیزیکی آینده‌ای دارند؟
سایز بازی‌های ویدئویی روزبه‌روز بیشتر می‌شود و با سررسیدن SSD در کنسول‌ها اجازه نصب بازی‌های بزرگ‌تر را می‌دهد ولی بااین‌حال مشکلی وجود دارد زیرا بزرگ‌ترین دیسک‌های نوری که در حال حاضر در کنسول‌ها استفاده می‌شوند دیسک‌های بلوری ۱۰۰ گیگابایتی هستند. البته که ساخت و تهیهٔ دیسک‌های بلوری هزینه بالایی ندارد پس قراردادن یک بازی بر روی چند دیسک راه‌حلی منطقی است. ما شاید شاهد افت قیمت اس‌اس‌دی ها به‌اندازه‌ای باشیم که امکان استفاده از کارتریج‌های با ظرفیت بالا ممکن شود. این احتمال وجود دارد که مدیوم بازی‌های اس‌اس‌دی به نصب کامل بازی در یک درایو بومی ارجحیت پیدا کند. دانلودهای دیجیتال و بازی‌های بلوری در حال حاضر فضای اس‌اس‌دی کنسول‌ها را اشغال می‌کنند ولی اگر صنعت بازی‌های ویدئویی سریع‌تر عمل می‌کرد لزومی به رخ‌دادن این اتفاق نبود.
دیسک‌های نوری هنوز به آخر خط نیز نرسیده‌اند زیرا دیسک‌های نوری وجود دارند که چندین برابر یک دیسک بلوری ظرفیت دارند. هرچند این به این معنا نیست که این دیسک‌ها به‌صورت تجاری عرضه و در اختیار عموم قرار می‌گیرند ولی می‌توان امید داشت که دیسک‌های بلوری ۱۰۰ گیگابایتی پایان خط این تکنولوژی نیستند.
ازدست‌دادن بازی‌های دیجیتال
سوای از وضعیت فعلی و آینده قیمت‌گذاری بازی‌های دیجیتال جنبهٔ نگران‌کننده دیگر تمام دیجیتال شدن کنسول‌ها ازدست‌دادن دسترسی به بازی‌هاست. در جولای ۲۰۲۲ به نظر می‌رسید یوبیسافت دسترسی به بازی Assassin’s Creed Liberation را از کسانی که آن را پیش‌ازاین خریداری کرده بودند گرفته بود. حال باید گفت که از فهرست خارج‌کردن بازی‌های دیجیتال اتفاق تازه‌ای نیست. این پدیده معمولاً در نتیجهٔ به‌پایان‌رسیدن قراردادهای صدور مجوز رخ می‌دهد که از فروش نسخه‌های جدید جلوگیری می‌کند.
آنچه که کار یوبیسافت را قابل‌توجه کرده بود این بود که به نظر می‌رسید حتی دارندگان بازی دسترسی خود را ازدست‌داده بودند. یوبیسافت مدتی بعد دوباره بازی را وارد لیست کرد ولی معلوم نیست آیا گزارش‌های اولیه در نتیجهٔ سوءبرداشت بوده‌اند یا خیر. بااین‌وجود این رخداد به‌عنوان گوشزدی برای بازیکنان عصر مدرن است که ممکن است خریدهایشان آن‌طور که فکر می‌کنند امن نباشد. اخباری به دست رسیده که حاکی از آن است که فروشگاه‌های ۳DS و PlayStation 3 بسته خواهند شد ولی سونی فعلاً هنوز این فروشگاه را از دسترس خارج نکرده است. شاید به نظر برسد زمان زیادی گذشته است اما عرضه بازی‌های دیجیتال بر روی کنسول‌ها از زمان پلی‌استیشن ۳ و ایکس‌باکس ۳۶۰ شروع شد و اکنون فقط بازیکنان کنسول‌ها هستند که باید با حقیقت اجتناب‌ناپذیر خاموش‌شدن سرورها روبه‌رو شوند.
چه کاری می‌توانیم دربارهٔ گیمینگ تماماً دیجیتال بکنیم؟
گیمینگ دیجیتالی بی شک راحت‌ترین فرم بازی‌کردن در عصر حاضر است و حرف ما این نیست که همه باید از استفاده از بازی‌های دیجیتال دست کشیده و بازی‌ها را به‌صورت فیزیکی تهیه کنند. تماماً دیجیتالی‌شدن بازی‌ها بر روی کنسول برای حفظ بقای بازی‌ها بد است ولی اصل مشکل نیست. باز گذاشتن دست مصرف‌کنندگان در خریداری بازی‌ها از اهمیت بسیار بیشتری برخوردار است.
بیاید پلی‌استیشن ۵ را به‌عنوان‌مثال در نظر بگیریم. با تفاوت قیمت صددلاری شما می‌توانید یک پلی‌استیشن ۵ بدون دیسک‌درایو خریداری کنید. شاید قیمت ۲۰% ارزان‌تر بر روی کنسول جدید وسوسه‌کننده باشد اما تعداد درهایی که به روی شما بسته می‌شود بسیار بیشتر از صددلاری است که ذخیره می‌کنید. با گذشتن از خیر درایو شما دسترسی خود را به بازی‌های فیزیکی و دست‌دوم می‌بندید. بازی‌های دست‌دوم به‌تنهایی می‌توانند از آن صددلاری که از روی قیمت کنسول زده‌اید برایتان جبران می‌کنند.
حال بیایید به تفاوت قیمت بین یک بازی جدید و نسخهٔ دست‌دوم آن بپردازیم.
ریمیک باز دیمون سولز بر روی پلی‌استیشن ۵ یک بازی انحصاری محبوب است و قیمت استاندارد برای بازی‌های جدید این کنسول ۶۹.۹۹ دلار است که در فروشگاه‌های فیزیکی نیز با همین قیمت به فروش می‌رسد.
نسخهٔ دست‌دوم همین بازی ۳۹.۹۹ دلار قیمت دارد. تفاوت سی دلار است یعنی شما تنها باید ۴ بازی دست‌دوم بخرید تا قیمت دیسک‌درایو پلی‌استیشن ۵ جبران شود و سی دلار بیشتر در جیبتان باقی بماند. پس یک کار که بازیکنان می‌توانند انجام دهند خریداری کنسول‌های با دیسک‌درایو است. این حرکت به‌عنوان نشانه‌ای دیده می‌شود که مصرف‌کنندگان هنوز هم رسانه‌های فیزیکی را خریداری می‌کنند.
چارهٔ دوم این است که پیش از خریداری یک بازی قیمت دیجیتال و فیزیکی آن را مقایسه کنید. در این حالت نه‌تنها می‌توانید اکثر مواقع هزینهٔ کمتری کنید شما همچنین می‌توانید بازی‌هایی که دیگر قصد انجام آنها را ندارید به فروش بگذارید. تنها مشکل این است که باید چند روز برای رسیدن بازی به دستتان صبر کنید که خوب اگر صبور باشید مسئلهٔ بزرگی نیست.
خریدن کنسول‌های دارای درایو و خریداری بازی‌های فیزیکی راه‌حل‌هایی کوتاه‌مدت هستند. در آینده بالاخره به نقطه‌ای خواهیم رسید که نسل کنسولی تماماً دیجیتال از نظر اقتصادی به‌صرفه خواهد بود و در نتیجه دیجیتال شدن گیمینگ به‌عنوان وضعیت نرمال اجتناب‌ناپذیر می‌شود. وقتی آن زمان فرابرسد بازیکنان کنسول‌ها کاملاً بی‌قدرت نخواهند بود. بازیکنان می‌توانند سازندگان کنسول‌هایی که هنوز هم نسخهٔ فیزیکی بازی‌ها را به‌عنوان یک گزینه دارند، کنسول‌هایی که اجازه می‌دهند از بازی‌های دیجیتالی‌شان بک‌آپ‌های شخصی گرفته شود، فروش مستقل کد بازی‌ها و بازاری که قیمتی متعادل دارد را مورد حمایت قرار دهند. با اینکه کنسول‌های کاملاً دیجیتال با فروشگاه‌های مستقل رقابت نخواهند کرد با یکدیگر در رقابت خواهند بود به این معنی که شما می‌توانید بر روی قیمت‌گذاری بازی‌های کنسولی تأثیرگذار باشید.
منبع: HowToGeek
