سریال «پیشنهاد»؛ برای عاشقان «پدرخوانده» و استودیوهای هالیوود (چی ببینیم؟)

سه گانه‌ی «پدرخوانده» ساخته‌ی فرانسیس فوردکوپولا یکی از بزرگترین فیلم‌های تاریخ سینماست که امسال اهالی سینما و علاقمندان پنجاهمین سالگرد اکران اولین قسمت آن را جشن می‌گیرند که به اعتقاد بسیاری از منتقدان بهترین فیلم این تریلوژی است. سریال «پیشنهاد» محصول پارامونت درباره‌ی چگونگی ساخته شدن و پشت‌پرده‌ی اتفاقات فیلم «پدرخوانده» است. اسم سریال هم به داستان سوژه و پیشنهاد ساخته شدن فیلمی از روی کتاب مافیایی ماریو پوزو به کمپانی پارامونت اشاره دارد و هم به یکی از معروفترین دیالوگ‌های فیلم «پدرخوانده»: «بهش پیشنهادی می‌دم که نمی‌تونه رد کنه». تماشاگران سریال معتقدند که تماشای آن پیشنهادی است که علاقمندان سینما نمی‌‌توانند رد کنند.

قبل از پخش سریال «پیشنهاد» (The Offer) خیلی‌ها نمی‌دانستند که استودیوی قدیمی فیلمسازی پارامونت هم شبکه‌ی استریم و پخش آنلاین زده و سریال «پیشنهاد» مهم‌ترین محصول آن‌ها تا امروز است که از طریق این پلتفرم آنلاین به اسم پارامونت پلاس پخش می‌شود.

قهرمان سریال آل رودی است که مایلز تلر نقش‌اش را بازی می‌کند. مایلز تلر را با فیلم «ویپلش» دیمین شزل به یاد می‌آوریم. همان جوانی که در تلاش برای درامر شدن تا مرز فروپاشی روانی فرو رفت. آل رودی بعد از اینکه شغلش را به امید یافتن کاری در هالیوود رها می‌کند توسط کمپانی پارامونت به عنوان تهیه‌کننده‌ی فیلم «پدرخوانده» اقتباس از رمان پرفروش ماریو پوزو انتخاب می‌شود. از آن طرف جو کلمبو که یکی از روسای جدید مافیای نیویورک است برای این فیلم سرنوشت سیاهی در نظر دارد. در اپیزود اول رابرت ایوانز را با بازی ماتیو گود می‌بینیم که رئیس کمپانی پارامونت است و علی‌رغم اینکه پارامونت در آن زمان فیلم‌های موفقی مثل «بچه رزمری»، «قصه‌ی عشق» و «ویلی ونکا و کارخانه‌ی شکلات‌سازی» ساخته بود این استودیو با مشکلات زیادی دست به گریبان بود و رابرت ایوانز می‌خواست با «پدرخوانده» پارامونت را نجات بدهد.

اتفاقا از همین آقای رابرت ایوانز نقل قولی در مستند بیوگرافیک او به نام «بچه‌ای که در تصویر ماند» داریم که می‌گوید: «هر داستانی سه وجه دارد: وجه تو، وجه من و حقیقت. و هیچ‌کدام دروغ نمی‌گوید. خاطرات مشترک به شکلی متفاوت بیان می‌شوند.» این نقل قول را در تحلیل مینی‌سریال «پیشنهاد» هم می‌شود به کار برد. در این سریال وجوه دراماتیک وجود دارد و حقیقتی که پشت ساخت فیلم «پدرخوانده» و میان عواملش وجود داشته. گاهی یک جنبه بر دیگری می‌چربد اما نتیجه‌اش به هر حال سریالی دیدنی شده که به لحاظ بصری و دراماتیک و بازی‌ها تماشایی است.

منتقدان البته ایراداتی به این مینی‌سریال ده قسمتی وارد می‌دانند از جمله اینکه داستانک‌های بیش از اندازه زیاد و غیرضروری دارد. در حقیقت آن‌ها معتقدند این سریال ادای دینی به صنعت نمایش است که خیلی‌ها شاید اشارات آن را درک نکنند. کارگردانی دکستر فلچر، کارگردان انگلیسی که دو اپیزود اول را ساخته و حضورش در تیم تهیه‌کنندگان اجرایی هم باعث شده او را به عنوان یکی از مغزهای متفکر این مینی‌سریال بشناسیم هم تیغ دو دم است. از یک طرف با سکانس‌هایی چشم‌نواز طرف هستیم. فلچر را برای کارگردانی فیلم‌های بیوگرافیکی مثل «راکت‌من» درباره‌ی التون جان می‌شناسیم که نشان می‌دهد او در به تصویر کشیدن شخصیت‌های واقعی و دوره‌های زمانی بخصوص دهه‌‌های ۶۰ و ۷۰ تبحر خاصی دارد. اما از طرف دیگر ریتم سریال گاهی خسته‌کننده می‌شود. با توجه به اینکه هر اپیزود یک ساعت است خیلی طول می‌کشد تا به قسمت‌های جالب و دراماتیک سریال برسیم. کارگردانی آدام آرکین و کالین باکسی در اپیزودهای بعدی بهتر است شاید هم به این خاطر که دیگر از اپیزود سوم داستان روی دور افتاده.

از آن طرف اما تماشاگران سریال را خیلی دوست داشتند. بیشتر از همه بازی بازیگران نقش‌های اصلی ستایش شده است.

از این مینی‌سریال ۱۰ اپیزودی تا الان ۶ قسمت منتشر شده و تا آخر خرداد چهار قسمت باقی‌مانده هم پخش خواهد شد.

سریال «پیشنهاد» برای چه کسانی جالب خواهد بود؟

اگر قصه‌های مربوط به استودیوهای هالیوود و قدرت گرفتن کارگردان‌های مستقلی مثل فرانسیس فورد کوپولا را دوست دارید، نسبت به سینمای آمریکا در اوایل دهه‌ی ۷۰ کنجکاوی دارید، از دیدن مینی‌سریال‌های درام بیوگرافیک لذت می‌برید، طراحی صحنه و لباس مربوط به دوره‌های تاریخی گذشته برایتان جذاب است و از همه‌ مهم‌تر فیلم «پدرخوانده» را دوست دارید، «پیشنهاد» پیشنهادی است که نمی‌توانید رد کنید.

تماشای سریال «پیشنهاد» شما را وادار می‌کند که دوباره سراغ دیدن «پدرخوانده» (حتی قسمت سوم آن) بروید.

• خانه‌ی پوشالی؛ چرا نتفلیکس دیگر آن محبوبیت گذشته را ندارد؟