۲۰ فیلم برتر دهه‌ی ۲۰۱۰ میلادی؛ آینده‌سازان سینما

زمان مورد نیاز برای مطالعه: ۱۴ دقیقه

دهه‌ی دوم قرن بیست‌ویکم، آخرین دهه‌ی کامل‌شده‌ی تاریخ سینما است. در این دهه کارگردان‌هایی که فعالیت‌های سینمایی خود را از دهه‌های پیشین آغاز کرده بودند به تکامل شخصی رسیدند و توانستند کامل‌ترین آثار کارنامه‌ی خود را ارائه دهند. همچنین با پیشرفت ابزار ضبط فیلم و همگانی‌ترشدن آن‌ها، افراد تازه‌نفس و بااستعدادی از طریق ساختن فیلم‌های کوتاه توانستند استعدادهای خود را به دنیا معرفی کنند و سپس به‌تدریج وارد سینمای بلند شوند.

در ادامه نگاهی می‌اندازیم به ۲۰ فیلم برتر دومین دهه‌ی قرن بیست‌ویکم.

۱. درخت زندگی (The Tree of Life)

  • محصول: آمریکا/ ۲۰۱۱
  • کارگردان: ترنس مالیک
  • بازیگران: برد پیت، جسیکا چستین
  • امتیاز راتن تومیتوز: ۸۴ از ۱۰۰
  • امتیاز متاکریتیک: ۸۵ از ۱۰۰

مالیک سی‌وهشت سال پس از نخستین تجربه‌ی کارگردانی سینمایی خود، توانست فیلمی را کارگردانی کند که به عقیده‌ی بسیاری از منتقدان، بهترین فیلم قرن بیست‌ویکم است. فیلمی که مالیک به واسطه‌ی آن توانست برای دومین‌بار نامزد اسکار بهترین کارگردانی شود و برای نخستین بار نخل طلای جشنواره‌ی کن را به کارنامه‌ی خود اضافه کند.

در درخت زندگی که فیلم‌نامه‌ی آن را خود مالیک نوشته است، سبک بصری و روایی مخصوص او به تکامل می‌رسد. مالیک با نگاه متفاوت خود داستان پسربچه‌ای درحال بزرگ شدن و درگیری‌های او با پدر و مادر را روایت می‌کند. موسیقی درخت زندگی را الکساندر دسپلا ساخته است و فیلم‌برداری آن را امانوئل لوبزکی افسانه‌ای انجام داده است.

۲. استاد (The Master)

  • محصول: آمریکا/ ۲۰۱۲
  • کارگردان: پل توماس اندرسن
  • بازیگران: واکین فینیکس، فیلیپ سیمور هافمن
  • امتیاز راتن تومیتوز: ۸۴ از ۱۰۰
  • امتیاز متاکریتیک: ۸۶ از ۱۰۰

از زمانی که اندرسن فعالیت سینمایی خود را آغاز کرد، ۱۹۹۶، تا به امروز هر فیلمی که ساخته است را منتقدان با آغوش باز پذیرفته‌اند و تمام فیلم‌های او در لیست بهترین‌ها جای گرفته‌اند. در استاد، اندرسن داستان یک سرباز سابق نیروی دریایی، فردی کوئل، را روایت می‌کند که خوی درنده‌ای دارد. فردی با لنکستر داد آشنا می‌شود که سعی می‌کند با روش‌های متافیزیکی ابداعی خود، اختلالات روانی را درمان کند.

موسیقی ششمین فیلم اندرسن را جانی گرینوود ساخته است و فیلم‌برداری درخشان آن برعهده‌ی میهای مالایماره بوده است؛ تنها استثنای همکاری با السویت در کارنامه‌ی اندرسن. سه بازیگر اصلی فیلم، واکین فینیکس، فیلیپ سیمور هافمن و امی آدامز توانستند نامزد اسکار شوند، اما به‌ترتیب اسکار را به دانیل دی-لوئیس، کریستوف والتز و ان هاتاوی واگذار کردند.

۳. رما (Roma‎)

  • محصول: مکزیک و آمریکا/ ۲۰۱۸
  • کارگردان: آلفونسو کوارون
  • بازیگران: یالیتزا آپاریتچیو، مارینا د تاویرا
  • امتیاز راتن تومیتوز: ۹۵ از ۱۰۰
  • امتیاز متاکریتیک: ۹۶ از ۱۰۰

رما فیلمی است برای کوارون و کوارون هنرمندی است که از ابتدا کار خود را آغاز کرد تا روزی بتواند رما را بسازد. رما را کوارون براساس داستان کودکی خودش نوشته و فیلم‌برداری، تهیه‌کنندگی، کارگردانی و تدوین آن را برعهده داشته است. کوارون در رما نگاهی لطیف می‌اندازد به خدمتکاری که او را بزرگ کرده است و در کنار داستان‌های تلخی که برای خانواده پیش می‌آید، تمرکز اصلی داستان را بر روایت زندگی خدمتکار می‌گذارد.

رما در ۱۰ رشته نامزد اسکار شد و در نهایت با سه اسکار بهترین فیلم خارجی زبان، بهترین کارگردانی و بهترین فیلم‌برداری، مراسم را ترک کرد. هشتمین فیلم کوارون همچنین توانست از جشنواره‌ی بفتا هم ۷ نامزدی در رشته‌های مختلف به‌دست آورد و در ۴ رشته‌ی بهترین فیلم، بهترین کارگردانی، بهترین فیلم خارجی زبان و بهترین تصویربرداری، جوایز را به خانه ببرد.

۴. دانکرک (Dunkirk‎)

  • محصول: آمریکا/ ۲۰۱۷
  • کارگردان: کریستوفر نولان
  • بازیگران: تام هاردی، کیلیان مورفی
  • امتیاز راتن تومیتوز: ۹۲ از ۱۰۰
  • امتیاز متاکریتیک: ۹۴ از ۱۰۰

دانکرک نولان یکی از موردانتظارترین و پرحاشیه‌ترین فیلم‌های قرن بیست‌ویکم بود که پس از انتشار، به‌دنبال عدم برخورداری از فیلم‌نامه‌ای قوی و محکم، مورد انتقاد بسیاری از منتدان سرشناس قرار گرفت، اما باوجود تمام انتقادها، نمی‌توان از دستاورد بصری‌ای که نولان با دانکرک به آن دست یافته است، چشم‌پوشی کرد. دستاوردی که بدون حضور هویته ون هویتما ممکن نبود؛ فیلم‌برداری که پیش از این، در میان‌ستاره‌ای (Interstellar) هم با نولان همکاری کرده بود.

موسیقی ماندگار فیلم را هانس زیمر ساخته و تدوین آن را لی اسمیت انجام داده است. دهمین فیلم کریستوفر نولان با بودجه‌ی حدودی ۱۲۵ میلیون دلار ساخته شد و توانست در گیشه به فروش ۵۲۶٫۹ میلیون دلاری دست پیدا کند. دانکرک علاوه بر گیشه در فصل جوایز هم خوش درخشید و اگرچه نولان باز هم اسکار کارگردانی را باخت، اما فیلم توانست در سه رشته‌ی بهترین تدوین، بهترین تدوین صدا و بهترین صداگذاری، اسکار را به کارنامه‌ی خود اضافه کند.

۵. لا لا لند (La La Land‎)

  • محصول: آمریکا/ ۲۰۱۶
  • کارگردان: دیمین شزل
  • بازیگران: اما استون، رایان گاسلینگ
  • امتیاز راتن تومیتوز: ۹۱ از ۱۰۰
  • امتیاز متاکریتیک: ۹۴ از ۱۰۰

وقتی در سال ۲۰۱۴ فیلمی به نام ویپلش (Whiplash‎) منتشر شد، همه‌ی توجه‌ها به نام جوان ۲۹ ساله‌ای جلب شد که نویسندگی و کارگردانی فیلمی را برعهده داشت که توانسته بود علاوه بر فروش بالا در گیشه، سه اسکار هم به دست آورد. همان جوان دو سال بعد یک‌بار دیگر خودش را به تمام دنیا اثبات کرد و این‌بار توانست دهه‌ها پس از مرگ ژانر موزیکال، با فیلمی موزیکال، اسکار بهترین کارگردانی را در ۳۱ سالگی به دست آورد.

موسیقی لالا لند را جاستین هورویتز ساخته و فیلم‌برداری آن را لینوس ساندگرن انجام داده است. دومین فیلم بلند شزل در ۱۳ بخش مختلف نامزد اسکار شد و علاوه بر کارگردانی، در ۵ بخش دیگر هم توانست اسکار را به دست آورد؛ بهترین بازیگر نقش اصلی زن، بهترین تصویربرداری، بهترین موسیقی متن، بهترین ترانه‌ی فیلم و بهترین طراحی صحنه.

۶. بردمن یا فضیلت غیرمنتظره‌ی جهل (Birdman or The Unexpected Virtue of Ignorance)

  • محصول: آمریکا/ ۲۰۱۴
  • کارگردان: الخاندرو گونسالس اینیاریتو
  • بازیگران: مایکل کیتون، ادوارد نورتون
  • امتیاز راتن تومیتوز: ۹۱ از ۱۰۰
  • امتیاز متاکریتیک: ۸۷ از ۱۰۰

پنجمین فیلم اینیاریتو، خاص‌ترین فیلم کارنامه‌ی او است. فیلمی که هم در کارگردانی و هم در فیلمنامه متفاوت و شخصی است. در بردمن اینیاریتو داستان بازیگری را روایت می‌کند که سال‌ها پیش مشهور بوده است و حالا درگیر زندگی رو به افول خود است و به‌طور طعنه‌آمیزی نقش این بازیگر را مایکل کیتون که پیش‌تر در سری فیلم‌های تیم برتون، بتمن بوده است، بازی می‌کند.

بردمن با بودجه‌ی ۱۸ میلیون دلاری به فروش ۱۰۳٫۲ میلیون دلاری رسید و در اسکار توانست ۹ نامزدی به دست بیاورد. بردمن در انتهای شب ۲۲ فوریه‌ی ۲۰۱۵ توانست با چهار اسکار بهترین تصویربرداری، بهترین فیلم‌نامه‌ی غیراقتباسی، بهترین کارگردانی و بهترین فیلم، اسکار را ترک کند. فیلم‌برداری بردمن را امانوئل لوبزکی انجام داد.

۷. تلقین (Inception)

  • محصول: آمریکا/ ۲۰۱۰
  • کارگردان: کریستوفر نولان
  • بازیگران: لئوناردو دی‌کاپریو، تام هاردی
  • امتیاز راتن تومیتوز: ۸۷ از ۱۰۰
  • امتیاز متاکریتیک: ۷۴ از ۱۰۰

تلقین هم مانند سایر فیلم‌های نولان، بینندگان را به دو دسته‌ی موافق و مخالف تقسیم کرد. عده‌ای فیلم را یکی از شاهکارهای تاریخ سینما در روایت و ایده‌پردازی می‌دانستند و عده‌ای دیگر آن را ایده‌سوزی بزرگی که با عدم زبردستی نولان در نوشتن فیلم‌نامه‌ی مناسب پیش آمده بود. با این‌حال هفتمین فیلم نولان که با بودجه‌ی ۱۶۰ میلیون دلاری ساخته شده بود، توانست به فروش ۸۳۶٫۸ میلیون دلاری دست پیدا کند.

در اسکار، فیلم در ۸ رشته نامزد اسکار شد و یکی از چهار اسکاری که به‌دست‌آورد به والی فیستر، فیلم‌بردار همیشگی نولان، رسید. سه اسکار دیگری که تلقین به دست آورد در رشته‌های بهترین جلوه‌های ویژه، بهترین صداگذاری و بهترین تدوین صدا بودند.

۸. بازگشته (The Revenant)

  • محصول: آمریکا/ ۲۰۱۵
  • کارگردان: الخاندرو گونسالس اینیاریتو
  • بازیگران: لئوناردو دی‌کاپریو، تام هاردی
  • امتیاز راتن تومیتوز: ۷۸ از ۱۰۰
  • امتیاز متاکریتیک: ۷۶ از ۱۰۰

ششمین فیلم اینیاریتو که آن را پس از شاهکاری به نام بردمن ساخت، باز هم شاهکار بود و نشان داد که این کارگردان هنوز حرف برای گفتن دارد. اینیاریتو و مارک اسمیت، فیلم‌نامه‌ی بازگشته را از رمانی به همین نام نوشته‌ی مایکل پانک اقتباس کرده‌اند و فیلم‌برداری فیلم را بازهم امانوئل لوبزکی انجام داده است؛ فیلم‌برداری‌ای که برای سومین سال متوالی اسکار را برای او به ارمغان آورد.

بازگشته با بودجه‌ی ۱۳۵ میلیون دلاری ساخته شد و توانست در گیشه به فروش ۵۳۳ میلیون دلاری دست پیدا کند. بازگشته بالاخره توانست لئوناردو دی‌کاپریو را وقتی برای پنجمین بار نامزد اسکار شد، به آن برساند. علاوه بر دو اسکار لوبزکی و دی‌کاپریو، ایناریتو هم توانست اسکار بهترین کارگردانی را به دست آورد و برای دومین سال متوالی، این جایزه را به خانه ببرد.

۹. مکس دیوانه: جاده خشم (Mad Max: Fury Road)

  • محصول: آمریکا/ ۲۰۱۵
  • کارگردان: جرج میلر
  • بازیگران: تام هاردی، شارلیز ترون
  • امتیاز راتن تومیتوز: ۹۷ از ۱۰۰
  • امتیاز متاکریتیک: ۹۰ از ۱۰۰

شاید با خواندن توضیحات فیلم بازگشته، از خود بپرسید که باتوجه به این که با فیلمی بصری طرف هستید و نه روایی، چه بر سر سایر اسکارهای فنی هشتادوهشتمین دوره‌ی جوایز اسکار آمد؟ همه‌ی آن‌ها این‌جا هستند؛ چهارمین قسمت از سری فیلم‌های مکس دیوانه که جرج میلر نویسندگی، کارگردانی و تهیه‌کنندگی آن را برعهده داشت.

مکس دیوانه: جاده خشم توانست در ۶ رشته اسکار را به خانه ببرد؛ بهترین طراحی لباس، بهترین تدوین، بهترین گریم، بهترین طراحی صحنه، بهترین صداگذاری و بهترین تدوین صدا. اگرچه مکس دیوانه: جاده‌ی خشم، فیلم‌نامه‌ی پیچیده و خاصی نداشت، اما در تصویر یک شاهکار تمام عیار بود و توانست توجه منتقدان را یک‌بار دیگر به تسلط جرج میلر بر تصویر جلب کند.

۱۰. هتل بزرگ بوداپست (The Grand Budapest Hotel)

  • محصول: آمریکا/ ۲۰۱۴
  • کارگردان: وس اندرسن
  • بازیگران: رالف فاینس، آدرین برودی
  • امتیاز راتن تومیتوز: ۹۲ از ۱۰۰
  • امتیاز متاکریتیک: ۸۸ از ۱۰۰

وس اندرسن و توجه وسواس‌گونه‌ی او به تصاویر قرینه و انتخاب رنگ‌های خاص‌اش، در هتل بزرگ بوداپست به اوج خود می‌رسند. هشتمبن فیلم اندرسن، بی‌شک بهترین فیلم کارنامه‌ی او و کامل‌ترین فیلمی است که او تا به امروز ساخته است. فیلمی که با بودجه‌ی ۲۵ میلیون دلاری ساخته شد و به فروش ۱۷۲٫۹ میلیون دلاری رسید.

هتل بزرگ بوداپست که فیلم‌نامه‌ی آن را وس اندرسن و هوگو جونس نوشته‌اند، تصویربرداری آن را رابرت یومن انجام داده و موسیقی آن را الکساندر دسپلا ساخته است، در ۹ رشته نامزد اسکار شد و در نهایت توانست اسکار بهترین طراحی لباس، بهترین طراحی صحنه، بهترین گریم و بهترین موسیقی متن را به‌دست‌آورد.

۱۱. شبکه اجتماعی (The Social Network)

  • محصول: آمریکا/ ۲۰۱۰
  • کارگردان: دیوید فینچر
  • بازیگران: جسی آیزنبرگ، اندرو گارفیلد
  • امتیاز راتن تومیتوز: ۹۶ از ۱۰۰
  • امتیاز متاکریتیک: ۹۵ از ۱۰۰

با شبکه‌ی اجتماعی، یک‌بار دیگر ثابت شد که اگر یک فیلم‌نامه‌نویس درخشان در کنار یک کارگردان فوق‌العاده قرار گیرد، نتیجه چه خواهد شد؛ یک شاهکار. آرون سورکین در هشتمین تجربه‌ی فیلم‌نامه‌نویسی خود به سراغ کتاب میلیاردرهای تصادفی از بن مزریک رفت و فیلم‌نامه‌ی زندگی‌نامه‌ی فیس‌بوک و خالق آن مارک زاکربرگ را از آن اقتباس کرد و برای آن توانست اسکار بهترین فیلم‌نامه‌ی اقتباسی را به‌دست آورد.

فینچر اما اسکار کارگردانی را به تام هوپر برای فیلم سخنرانی پادشاه (The King’s Speech) واگذار کرد. هشتمین فیلم فینچر علاوه بر اسکار فیلم‌نامه، توانست دو اسکار بهترین تدوین و بهترین موسیقی متن را هم به دست آورد. در کنار این جوایز، فیلم توانست در گیشه هم موفق عمل کند و با بودجه‌ی ۴۰ میلیون دلاری، به فروش ۲۲۴٫۹ میلیون دلاری دست پیدا کند. موسیقی شبکه‌ی اجتماعی را ترنت رزنر و آتیکوس راس ساخته‌اند و فیلم‌برداری آن را جف کرونن‌وث انجام داده است.

۱۲. اسب تورین (The Turin Horse)

  • محصول: مجارستان/ ۲۰۱۱
  • کارگردان: بلا تار و اگنش هراتینسکی
  • بازیگران: یانوش درژی، اریکا بوک
  • امتیاز راتن تومیتوز: ۸۹ از ۱۰۰
  • امتیاز متاکریتیک: ۸۰ از ۱۰۰

بلا تار و همسرش اسب تورین را با ۳۰ برداشت بلند ساختند و فیلم توانست خرس نقره‌ای بهترین کارگردانی را از جشنواره‌ی برلین دریافت کند . در اسب تورین، بلا تار و همسرش داستان اسبی را روایت می‌کنند که شلاق خوردنش باعث فروپاشی عصبی فردریش نیچه شد. فیلم‌برداری این فیلم سیاه و سفید را فرد کلمن انجام داده و موسیقی آن را میهای ویگ ساخته است.

۱۳. ایدا (Ida)

  • محصول: لهستان و دانمارک/ ۲۰۱۳
  • کارگردان: پاوو پاولیکوفسکی
  • بازیگران: آگاتا تشیوخوفسکا، آگاتا کولشا
  • امتیاز راتن تومیتوز: ۹۶ از ۱۰۰
  • امتیاز متاکریتیک: ۹۱ از ۱۰۰

پاولیکوفسکی کارگردانی ۶۳ ساله با ملیت لهستانی است. نخستین تجربه‌ی کارگردانی سینمایی او به سال ۱۹۹۸ برمی‌گردد. او ۱۵ سال بعد ایدا را می‌سازد و در آن داستان دختر جوانی را روایت می‌کند که پیش از سوگند خوردن برای راهبه شدن، درمی‌یابد یهودی است و خانواده‌اش طی جنگ جهانی دوم توسط نازی‌ها کشته شده‌اند.

در ایدا، پاولیکوفسکی که فیلم‌نامه را به همراه ربه‌کا لنکوویچ نوشته است، شخصیتی را به‌دنبال کشف هویت حقیقی‌اش به تصویر می‌کشاند و طی سفر او، به سوال‌های بنیادینی من باب زیستن پاسخ می‌دهد. فیلم‌برداری درخشان این فیلم برعهده‌ی ووکاش ژال و ریشارد لنچفسکی بوده و موسیقی آن را کریستیان آیدنس آندرسن ساخته است. ایدا در هشتادوهفتمین دوره‌ی مراسم اسکار توانست اسکار بهترین فیلم خارجی زبان را به دست آورد و در رشته‌ی بهترین تصویربرداری نامزد شود.

۱۴. قوی سیاه (Black Swan)

  • محصول: آمریکا/ ۲۰۱۰
  • کارگردان: دارن آرونوفسکی
  • بازیگران: ناتالی پورتمن، ونسان کسل
  • امتیاز راتن تومیتوز: ۸۵ از ۱۰۰
  • امتیاز متاکریتیک: ۷۹ از ۱۰۰

آرنوفسکی و اتمسفر دیوانه‌کننده و اکثرا سادیستیک فیلم‌هایش را نمی‌توان نادیده گرفت. او فعالیت خود را با فیلم پی (Pi) ۱۹۹۸ آغاز کرد و هنگام ساخت پنجمین فیلم سینمایی‌اش به سراغ فیلم‌نامه‌‌ای اقتباسی از داستان آندرس هاینز رفت که مارک هیمن، آندرس هاینز و جان مک‌لالین آن را نوشته بودند. موسیقی ماندگار فیلم را کلینت منسل ساخت و فیلم‌برداری آن را متیو لیباتیک انجام داد.

فیلم با بودجه‌ی ۱۳ میلیون دلاری ساخته شد و در گیشه به فروش ۳۲۹٫۴ میلیون دلاری دست یافت. فیلم علاوه بر گیشه، در فصل جوایز هم درخشید و توانست علاوه بر ۵ نامزدی در اسکار که بین آن‌ها ناتالی پورتمن توانست اسکار بهترین بازیگر نقش اصلی زن را به‌دست آورد، ۱۲ نامزدی جوایز بفتا، ۴ نامزدی گلدن گلوب و بیش از ۴۰ نامزدی دیگر از جشنواره‌های مختلف به‌دست آورد.

۱۵. درون لوین دیویس (Inside Llewyn Davis)

  • محصول: آمریکا/ ۲۰۱۳
  • کارگردان: برادران کوئن
  • بازیگران: اسکار آیساک، کری مولیگان
  • امتیاز راتن تومیتوز: ۹۲ از ۱۰۰
  • امتیاز متاکریتیک: ۹۳ از ۱۰۰

برادران کوئن یک‌بار دیگر با کمدی-درامی با رایحه‌ی موسیقی بازگشتند و این‌بار در شانزدهمین همکاری خود، داستان خواننده‌ی پیشتاز موسیقی کانتری‌ای در دهه‌ی شصت آمریکا را به تصویر کشیدند. درون لوین دیویس توانست علاوه بر دو نامزدی اسکار در رشته‌های بهترین تصویربرداری و بهترین ترکیب صدا، جایزه بزرگ جشنواره‌ی فیلم کن را هم به دست آورد. فیلم‌برداری درون لوین دیویس را برونو دل‌بونل انجام داد.

۱۶. سوگلی (The Favourite)

  • محصول: آمریکا/ ۲۰۱۸
  • کارگردان: یورگوس لانتیموس
  • بازیگران: الیویا کلمن، اما استون
  • امتیاز راتن تومیتوز: ۹۳ از ۱۰۰
  • امتیاز متاکریتیک: ۹۱ از ۱۰۰

یورگوس لانتیموس از سال ۲۰۰۹، وقتی که برای سومین فیلم سینمایی خود، دندان نیش (Dogtooth)، توانست جایزه‌ی نوعی نگاه را از جشنواره‌ی فیلم کن دریافت کند، تبدیل به یکی از کارگردان‌هایی شد که زیر ذره‌بین رفت. لانتیموس که سبک روایی و بصری مخصوص به خود را دارد، شش سال بعد با کمدی تاریک خود، خرچنگ (The Lobster)، توانست نامزد نخل طلا شود و جایزه بزرگ را به‌دست آورد.

با این‌حال اوج کارنامه‌ی پربار لانتیموس زمانی بود که او در سوگلی، هفتمین تجربه‌ی کارگردانی سینمایی‌اش، توانست سبک مخصوص خود را در زمان حرکت دهد و این‌بار با همان نگاه ویژه‌ی خود، داستان ملکه‌ای قرن هجدهمی و اطرافیان‌اش را به تصویر بکشد. سوگلی توانست در ۹ رشته‌ نامزد اسکار شود و از بین آن‌ها اولیویا کلمن توانست اسکار بهترین بازیگر زن نقش اصلی را به‌دست آورد.

۱۷. جنگ سرد (Cold War)

  • محصول: لهستان/ ۲۰۱۸
  • کارگردان: پاوو پاولیکوفسکی
  • بازیگران: یوانا کولیگ، آدام فرنتسه
  • امتیاز راتن تومیتوز: ۹۲ از ۱۰۰
  • امتیاز متاکریتیک: ۹۰ از ۱۰۰

دومین دهه‌ی قرن بیست‌ویکم بهترین دهه‌ی کارنامه‌ی پاولیکوفسکی‌ای است که فعالیت‌های هنری خود را از ۱۹۸۷ آغاز کرده است. پس از این که در ایدا پاولیکوفسکی توانست داستان شخصی در جست‌وجوی معنا و هویت را روایت کند، این‌بار به سراغ روایت داستانی عاشقانه رفت که فیلم‌نامه‌اش را به همراه یانوش گووواتسکی نوشته بود.

تصویربرداری این فیلم پاولیکوفسکی هم ووکاش ژال انجام داده است و یک‌بار دیگر توانسته‌است نامزدی اسکار را به دست آورد. علاوه بر تصویربرداری، جنگ سرد در دو رشته‌ی بهترین کارگردانی و بهترین فیلم خارجی زبان هم نامزد اسکار شده که هردوی آن‌ها را به آلفونسو کوارون برای رما واگذار کرده است.

۱۸. میدسامر (Midsommar)

  • محصول: آمریکا و سوئد/ ۲۰۱۹
  • کارگردان: آری استر
  • بازیگران: فلورنس پیو، جک رینور
  • امتیاز راتن تومیتوز: ۸۳ از ۱۰۰
  • امتیاز متاکریتیک: ۷۲ از ۱۰۰

آری استر یکی از آن کارگردان‌هایی است که بیش از این که در این دهه درخشیده باشد، قرار است در دهه‌های پیش‌رو بدرخشد. میدسامر دومین فیلم این کارگردان آمریکایی است که با بودجه‌ی ۹ میلیون دلاری، توانست به فروش ۴۸ میلیون دلاری دست پیدا کند. فیلم‌نامه‌ی میدسامر را مانند فیلم قبلی‌اش، موروثی (Hereditary‎)، خود آستر نوشته است و تصویربرداری آن برعهده‌ی پاول پاگرزلسکی بوده است.

۱۹. سوزاندن (Burning)

  • محصول: کره جنوبی/ ۲۰۱۸
  • کارگردان: لی چانگ-دونگ
  • بازیگران: یوا این، استیون ین
  • امتیاز راتن تومیتوز: ۹۵ از ۱۰۰
  • امتیاز متاکریتیک: ۹۰ از ۱۰۰

لی چانگ-دونگ، کارگردان ۶۷ ساله‌ی اهل کره‌ی جنوبی است که کارگردانی را از ۱۹۹۷ آغاز کرد. سوزاندن توانست از جشنواره‌ی فیلم کن جایزه‌ی فدراسیون بین‌المللی منتقدان را به‌دست آورد و علاوه بر آن در سایر جشنواره‌ها بیش از ۱۸۰ نامزدی کسب کند و بیش از ۸۰ جایزه را به خانه ببرد. فیلم‌نامه‌ی سوزاندن را چانگ-دونگ و او جونگ-می براساس داستان سوزاندن انبار هاروکی موراکامی نوشته‌اند، فیلم‌برداری آن را هونگ پیونگ کیو انجام داده است و موسیقی آن را لی سونگ هیون ساخته است.

۲۰. شرم (Shame)

  • محصول: آمریکا/ ۲۰۱۱
  • کارگردان: استیو مک‌کوئین
  • بازیگران: مایکل فاسبندر، کری مولیگان
  • امتیاز راتن تومیتوز: ۷۹ از ۱۰۰
  • امتیاز متاکریتیک: ۷۲ از ۱۰۰

استیو مک‌کوئین که حالا ۵۱ سال دارد، هنگام ساختن دومین فیلم سینمایی خود به سراغ روایتی پرحاشیه رفت و بدون ترس و با نگاهی ریزبینانه داستان نوعی خاص از اعتیاد را روایت کرد. فاسبندر برای نقش‌آفرینی درخشان خود و پرتره‌ی کم‌نظیری که از یک آدم درگیر اعتیاد ترسیم کرد، توانست جام ولپی بهترین بازیگر مرد را از جشنواره‌ی فیلم ونیز دریافت کند و خود فیلم هم توانست در جشنواره‌ی ونیز جایزه‌ی بهترین فیلم از نگاه فدراسیون بین‌المللی منتقدان را به خانه ببرد.

منبع: the cinema archives



برچسب‌ها :
دیدگاه شما

پرسش امنیتی *-- بارگیری کد امنیتی --

یک دیدگاه
  1. عباس

    لیست کاملی بود.
    توی این لیست ، فیلم شرم نگاه کاملی به روابط خانوادگی توی جوامع پیشرفته داره . فیلم میدسامر جنس دیگه ای از ترس رو نشون میده تا جایی که از نزدیکترین افراد بهتون میترسین…

loading...
بازدیدهای اخیر
بر اساس بازدیدهای اخیر شما
تاریخچه بازدیدها
مشاهده همه
دسته‌بندی‌های منتخب برای شما