دورکاری در سال ۲۰۲۲ چه وضعیتی پیدا می‌کند؟
به نظر شما شرایط دورکاری در سال ۲۰۲۲ به چه شکل خواهد بود؟ فکر می‌کنید در این سال بیشتر از راه دور و از خانه کار می‌کنیم؟ یا اینکه مجدداً کارمندان باید به میزهای اداری و ساختمان سازمان‌های خودشان بازگردند؟ در این مقاله قصد داریم نگاهی به آینده دورکاری داشته باشیم!
سال‌ها است که مفسران در مورد حرکت دسته‌جمعی و بزرگ افراد به سمت دورکاری صحبت می‌کنند. اما این پیش‌بینی هرگز آن‌طور که تصور می‌شد رخ نداده است.
موانعی مانند تکنولوژی و ابزار ناکافی و همچنین کمبود ارتباطات رو در رو باعث شده تا این اقدام بزرگ و دسته‌جمعی هیچ‌وقت شکل نگیرد. اما همه‌گیری کرونا باعث شد تا تمام این موانع ناگهان رفع شوند. با شروع قرنطینه و سیاست‌های فاصله‌گذاری اجتماعی، تخمین زده می‌شود که ۵۵۷ میلیون نفر از افراد شاغل شروع به دورکاری کردند! این رقم واقعاً چشمگیر و شوکه کننده است.
اگرچه بحران همه‌گیری کرونا تقریباً به اتمام رسید، ولی خیلی از کسب‌وکارها و سازمان‌ها همچنان از سیاست‌های دورکاری استفاده می‌کنند. از سوی دیگر، برخی سازمان‌ها خیلی از این موضوع استقبال نمی‌کنند. این موضوعات در مورد خود کارکنان نیز صدق می‌کند. برخی دیگر دوست ندارند تا به محیط کار حضوری برگردند و شرایط دورکاری برای آنها دوست‌داشتنی‌تر بود. ولی برخی دیگر کار کردن تمام وقت از منزل را گزینه مناسبی برای خود نمی‌بینند.
با تمام این تفاسیر، آینده دورکاری به چه شکل خواهد بود؟
چند درصد از مشاغل دورکار هستند؟
اگر کارمند یقه سفید و حرفه‌ای هستید، ممکن است فکر کنید همه می‌توانند گاهی اوقات دورکاری انجام دهند. ولی در واقع این موضوع برای تمام مشاغل مطرح نیست. اگرچه حجم بسیار قابل‌توجهی از افراد در طول همه‌گیری کرونا به صورت دورکاری به انجام وظایف خود پرداختند، ولی برخی انجام برخی مشاغل به صورت دورکاری امکان‌پذیر نیست.
برای مثال، در کشور انگلستان، حدود ۳۶٪ کارکنان در سال ۲۰۲۰ بخشی از کار خود را به صورت دورکاری انجام دادند. این رقم در سال ۲۰۱۹ تنها ۹ درصد بود. در ایالات متحده آمریکا نیز گزارش‌ها حاکی از آن است که تنها ۷ درصد کارکنان پیش از همه‌گیری به دورکاری می‌پرداختند. ولی با شیوع همه‌گیری، تعداد آنها نیز به ۳۶ درصد رسید. طی یک نظرسنجی از ۵۰۰ مدیر اجرایی که توسط مؤسسه Fortune انجام شده بود، آنها معتقد هستند که این امر و شرایط احتمالاً ادامه‌دار نیز خواهد بود.
ولی همان‌طور که گفته شد، این اعداد بسته به صنایع و بخش‌های مختلف تفاوت‌های جدی دارند. افرادی که در بخش خدمات مشغول هستند، مانند کارکنان یک سوپرمارکت، آرایشگران،برق‌کارها، پرستاران و … امکان انجام دورکاری ندارند. برای مثال، تنها ۱۵٪ از افرادی که در بخش مراقبت‌های بهداشتی کار می‌کنند، انتظار دارند که پس از شیوع همه‌گیری نیز بتوانند به صورت تمام‌وقت دوکاری کنند. این در حالی است که این رقم در بخش فناوری اطلاعات به حدود ۴۰ درصد می‌رسد. این موضوع می‌تواند برای شرکت‌ها تبدیل به یک چالش شود؛ چراکه برخی از کارکنان آنها قرار است مجدداً حضوری کار کنند، برخی نیز دورکاری کنند. ایجاد ارتباط فرهنگی و شکل‌دهی فرهنگ سازمانی بین این افراد چالش‌برانگیز خواهد بود.
آیا دورکاری در سال ۲۰۲۲ ادامه‌دار خواهد بود؟
پیش‌بینی قطعی و دقیق از آینده دورکاری طبعاً غیرممکن خواهد بود. اما با توجه به اقداماتی که سازمان‌ها انجام می‌دهند، می‌توان حدس‌هایی را ارائه کرد. تابه‌حال چندین سازمان کاملاً محبوب، موفق و پرمخاطب شیوه دورکاری را با اشتیاق پذیرفته‌اند و علاقه زیادی به آن دارند. در واقع، آنها دورکاری را به‌عنوان شیوه اصلی کاری در شرکت خود معرفی کرده‌اند.
- در این میان، یک شرکت بیمه آمریکایی قصد دارد ۲۰ دفتر فعال خود را تنها به ۴ دفتر کاهش داده و باقی کارها به‌صورت دورکاری انجام شود.
- مجموعه سرشناس Shopify در سال ۲۰۲۰ اعلام کرد که آنها یک شرکت دیجیتالی هستند و بنابراین اکثر کارکنان آنها نیز به طور دائم دورکار خواهند بود.
- مجموعه نام‌آشنا Dropbox نیز بیان کرده که در حال تبدیل شدن به یک شرکت کاملاً مجازی است و به‌زودی شیوه غالب و پیش‌فرض کارکردن در این شرکت دورکاری خواهد بود.
- شرکت LinkedIn نیز بیان کرده که کارکنان آنها می‌توانند بین گزینه‌های تمام‌وقت حضوری، مجازی و یا ترکیبی، خودشان گزینه‌ای را انتخاب کنند.
با این حال، تمام افراد و شرکت‌ها رویکرد مثبتی به دورکاری ندارند. آقای دیوید سالومون (David Solomon)، مدیرعامل گلدمن ساکس (Goldman Sachs) دورکاری را نوعی انحراف می‌داند که در اسرع وقت اصلاح خواهد شد. گزارش‌هایی نیز مطرح است که ادارات دولتی انگلیسی افرادی که به محل کار بازنگردند را جریمه می‌کند.
فرهنگ یک محرک کلیدی برای سازمان‌هایی است که میخواهند کارکنان آنها حضور بیشتری در سازمان داشته باشند. این نگرانی وجود دارد که کار از راه دور با فرهنگ و خواسته‌های این مکان‌های کاری مطابقت ندارد. همچنین این نگرانی وجود دارد که به علت جایگزین نشدن فرایندهای کارآموزی به روش‌های مجازی، کارگران جدید و جوان‌تر فرایند کارآموزی را از دست خواهند داد.
و علی‌رغم اینکه شواهدی بر خلاف این ادعا وجود دارند، ممکن است هنوز این احساس پنهانی وجود داشته باشد که رهبران کسب‌وکار نمی‌توانند به کارگران دور کار برای انجام کارهایشان اعتماد کنند و در مورد بهره‌وری سازمان دورکار نگرانی‌هایی دارند.
در این میان، سازمان‌هایی که کاملاً به‌صورت دورکاری فعالیت می‌کنند نیز امیدوارند از مزایای بالقوه این روش بهره‌مند شوند. مزایایی مثل استخدام از میان انبوهی از گزینه‌ها استعداد وسیع‌تر، کار کردن با اصول توسعه پایدار و کاهش هزینه‌های جاری و مربوط به نگهداری مکان‌ها.
آیا در آینده همه دورکاری خواهند کرد؟
اگرچه احتمالاً‌افراد بیشتری در آینده دورکاری کنند، ولی بعید به‌نظر می‌رسد که این افزایش شمار دورکاری شامل تمام مشاغل باشد. دلیل بسیار واضح است، دورکاری در بسیاری از مشاغل واقعاً امکان پذیر نیست: مانند مشاغل خدماتی و یا افرادی که با ماشین‌آلات تخصصی کار می‌کنند.
مک‌کینزی می‌گوید «پتانیل و امکان دورکاری تنها میان کارکنان بسیار ماهر و با تحصیلات بالا، آن هم در تعداد معدودی از صنایع، مشاغل و مناطق جغرافیایی متمرکز است».
میزان دورکاری افراد تا حد زیادی به درآمد آنها نیز مرتبط است. تجربه دورکاری در زمان همه‌گیری نشان می‌دهد که میزان دورکاری در خانوارهای کم‌درآمد کمتر است. این موضوع در مقیاس بالاتر نیز صدق می‌کند، یعنی در کشورهای با درآمد بالاتر نیز احتمالاً درصد بیشتری از مردم دورکاری می‌کنند. برآوردها حاکی از آن است که ۲۵ درصد مردم کشورهای پردرآمد در طول همه‌گیری دورکاری کردند. از سوی دیگر، این عدد در کشورهای کم‌درآمد تنها ۱۳ درصد بود.
روندهای آینده دورکاری
به‌نظر می‌رسد که برای بیشتر شرکت‌ها، آینده شامل یافتن راهی برای ایجاد تعادلی میان شرایط کار حضوری ۵ روز در هفته و دورکاری خواهد بود. زمانی که شرکت PwC از کارکنان خود نظرسنجی کرد، متوجه شدند که کمتر از یک پنجم مدیران اجرایی آنها تمایل دارند همانند گذشته در دفترکار حضور داشته باشند. این در حالی است که تنها ۱۳٪ شرایط کار حضوری را ترجیح می‌دادند.
نتیجه؟ بیشتر شرکت‌ها در حال حرکت به سمت شکل‌دهی یک محل و سیستم کاری ترکیبی می‌روند که در آن خیلی از کارمندها می‌توانند دورکاری کرده و خیلی دیگر نیز می‌توانند به صورت حضوری کار کنند.
این سیستم کاری مزایایی را برای تمام افراد به همراه دارد. سازمان‌ها از مزیت‌های فرهنگ سازمانی، همکاری و خلاقیت‌های ایجاد شده از کار حضوری بهره می‌برند. کارمندها نیز انعطاف بیشتری باری حضور در محل کار دارند و گاهی اوقات نیز می‌توانند وظایف خود را از منزل انجام دهند.
محیط‌های کاری ترکیبی (ترکیب دورکاری و حضوری) اگرچه به‌اندازه‌ی دورکاری تمام وقت تغییرات ایجاد نمی‌کنند، ولی باز هم منجر به شکل‌گیری تغییرات بزرگی در بسیاری از جنبه‌های زندگی افراد خواهند شد. کلان‌شهرها و شهرهای بزرگی که امروزه به حضور روزانه تعداد زیادی کارمند و کارگر وابسته هستند باید خود را با شیوه‌های جدید کار وفق دهند. شبکه‌های حمل‌ونقل شهری و بین شهری نیز احتمالاً به مسافران کمتری خدمات‌رسانی خواهند کرد.
مورد بسیار مهم دیگر اینکه با کار از راه دور و ترکیبی، انتخاب بسیار بیشتری برای محل زندگی وجود دارد، زیرا مردم دیگر لزوماً مجبور نیستند به محل کار خود نزدیک باشند. این می‌تواند شهرهای ما را برای همیشه تغییر دهد.
دورکاری چه مزایایی دارد؟
اجازه دادن به کارکنان برای انجام دورکاری، حتی برای زمانی محدود و موقت، می‌تواند مزایای مختلفی را برای سازمان‌ها به همراه داشته باشد. شناخت این مزایا می‌تواند در آینده دورکاری و میزان استقبال سازمان‌ها از این شیوه‌ی کاری موثر باشد. در ادامه ۵ مورد از آنها را بررسی می‌کنیم:
-
جذب استعدادها
حذف محدودیت‌های جغرافیایی به این معنا است که سازمان‌ها می‌توانند نیروهای موردنیاز خود را از هرکجا که میخواهند استخدام کنند. این کار به آنها کمک می‌کند تا بهترین افراد را برای رده‌های شغلی مورد نیاز خود پیدا کنند. سازمان‌ها شاید حتی بتوانند افرادی را از سایر کشورها و یا حتی قاره‌ها استخدام کنند، چراکه ابزارهای آنلاین همکاری به آنها کمک می‌کند تا موانع مرتبط با فاصله و اختلاف زمان کمتر از همیشه به چشم بیایند.
-
حداکثر استفاده از محیط کاری
اینکه افراد و کارکنان تنها برخی از مواقع در محل کار حضور داشته باشند به مدیران این امکان را می‌دهد حداکثر استفاده را از این زمان‌ها داشته باشند. مدیران و رهبران تیم‌ها از این فرصت می‌توانند برای ترتیب دادن جلسات حضوری، ارائه راهکار و بازخورد استفاده کنند.
- تمام مزایا و معایب دورکاری که باید بدانید
-
تنوع بخشی بیشتر به کارکنان
امروزه موانع زیادی برای استخدام کارکنان وجود دارد. امکان جذب نیرو از هر نقطه‌ی جهان می‌تواند به سازمان‌ها کمک کند تا تنوع بیشتری به نیروی کاری خود ببخشند. به عبارت دیگر، آنها می‌توانند فارغ از جنسیت و یا قومیت، افرادی را انتخاب و استخدام کنند. از سوی دیگر، مسئولیت‌های مراقبت از کودک یکی از مسائلی است که باعث می‌شود خیلی از والدین محدودیت‌هایی را برای حضور در محل کار تجربه کنند. این موضوع حتی ممکن است باعث ترک شغل آنها شود. امکان انجام دورکاری می‌تواند تمام این موانع را حذف کرده و تنوع بیشتری به کارکنان یک سازمان ببخشد.
-
بهره‌وری بیشتر کارکنان
تحقیقات مختلفی روی این موضوع تأکید دارند که دورکاری باعث افزایش بهره‌وری می‌شود. در واقع، زمان کمتری صرف صحبت و گفتگو با اطرافیان می‌شود. بسیاری از افراد بر این باور هستند که کار کردن از خانه آزادی عمل و فرصت بیشتری به آنها می‌دهد تا کارهایشان را بهتر انجام دهند. McKinsey تخمین می‌زد که بیش از ۲۰ درصد نیروی کار می‌توانند حداقل بخشی از زمان کاری خود را دورکاری کنند و در عین حال بهره‌وری خود را نیز کاملاً حفظ کنند.
-
مشارکت بهتر کارکنان
فرصت دورکاری و انعطاف پذیری این روش کار کردن دقیقاً همان چیزی است که خیلی از کارمندان میخواهند. بر اساس یک تحقیق انجام شده، ۹۸٪ کارکنان بیان داشتند که دلشان میخواهند برای برخی اوقات دورکاری کنند. ارائه این گزینه می‌تواند تأثیر زیادی در احساسات و نگرش فرد به سازمان داشته و او را تبدیل به فردی متعهدتری برای آن سازمان کند.
منبع: Workspace
