۸ خطر بالقوه در تهدیدهای توخالی و پوچ رابطه
یکی از منفیترین الگوهایی که زوجها از خود نشان میدهند، استفاده از تهدیدهای توخالی است. تهدیدهای توخالی به ندرت بدون نمایش بیان شده و به مرور زمان اعتبار خود را از دست میدهند.
از بین همه الگوهای منفیای که زوجها از خود نشان می دهند، یکی از مخربترین آنها استفاده از تهدیدهای پوچ و توخالی است که در لحظههای حساس استفاده میکنند اما هرگز اجرا نمیشوند. این تهدیدها اغلب با کلمات «هرگز»، «هیچ وقت»، «دیگر» یا «همیشه» به راحتی شناسایی میشوند و هدف آنها ترساندن شریک مقابل به هدف ترس از دست دادن است:
- اکنون متوجه شدم که تو هرگز تغییر نخواهی کرد، رابطهی من با تو دیگر به پایان رسیده است.
- من دیگر هرگز نمیتوانم تو را دوباره دوست داشته باشم بنابراین این انتظار را از من نداشته باش.
- همیشه وقتی در گوشهای قرار میگیری بداخلاق میشود من دیگر قرار نیست آن را نحمل کنم.
- حتی فکرش را هم نکن که من روزی تو را به خاطر این موضوع ببخشم.
در ادامه هشت نتیجهای که تهدیدهای تو خالی میتوانند ایجاد کنند را آوردهایم. یک رابطهی تحت فشار این تهدیدها به صورت تکی یا با هم در نهایت از هم میپاشد.
۱. از دست دادن اعتبار
به مرور زمان تهدیدهای توخالی که در هنگام عصبانیت گفته میشوند و هیچگاه عملی نمیشوند اعتبار خود را از دست میدهند و گاهی به نقطهای میرسند که برای شریک زندگی بیمعنا میشوند. شریک زندگی در سمت مقابل آنها شروع به نادیده گرفتن، تمسخر، چرخاندن چشم، رفتن یا مسخره کردن رفتار میکند. آنها ممکن است با عبارتهایی مانند «فقط من را امتحان کن» یا «یکی از این دفعات به آرزویت میرسی» تلافی کنند.
۲. نتیجهی معکوس
هنگامی که شریک زندگی تهدید کننده روزی تهدیدها را جدی بگوید نتیجهی معکوس خواهد داشت. با ادامه یافتن تهدیدهای پوچ و توخالی شریک مقابل در برابر این تهدیدها مقاوم شده و دیگر از آنها تاثیری نمیپذیرد. این بیحسی به سادگی میتواند به واکنش نشان ندادن تبدیل شود که اغلب منجر به برگشت ناگهانی میشود. «میدانی، زمانش رسیده که من تو را با این جملات تهدید کنم. من فکر میکنم منظور تو دقیقا همان چیزی است که میگویی و اگر این درست باشد من دیگر دلیلی برای اینجا ماندن ندارم .» و این یک تهدید تو خالی نیست.
۳. ایجاد واکنش در شخص مقابل برای مقابله با تهدید
تهدیدهای توخالی اغلب تهدیدهای پوچ تلافیجویانه ایجاد میکنند. زوجی که در حال پسرفت هستند عبارتهای تهدیدهای پوچ را به هم میگویند تا از هم دورتر شوند و آنها را از این موضوع میترساند که کاری را انجام دهند که فرد تهدیدکننده میخواهد، یا به صورت غیر مستقیم میخواهد از آن مطمئن شود. دو نفر میتوانند بازی را انجام دهند. «در صورتی که به تهدید کردن من ادامه دهی دفعهی بعد اینجا نخواهم بود من فکر میکنم که تو ارزشش را نداری».
۴. فعال شدن تروماهای قبلی
ترومای قبلی و آموختههایی که از کودکی وجود دارد اغلب هنگام شدت گرفتن احساسات ظاهر میشوند. این تروماهای تحریک شده میتوانند باعث بازگشت شوند به عنوان مثال فردی که آنها را تجربه میکند، ترومای قبلی خود را تجربه میکند گویی در لحظهی حال اتفاق میافتد.
شریک در سمت مقابل به فردی تبدیل میشود که آسیب قبلی را ایجاد کرده است، زیرا شریک تهدید کننده نقش قبلی فردی یا نقشی که او شاهد بوده است را ایفا میکند. «تو واضحا هیچ اهمیتی به من ندادی، بنابراین فرقی ندارد که من چه کاری انجام دهم.»، «تو هیچ وقت تغییر نمیکنی.»، «من آمادهی به پایان رسان رابطه هستم.»، «تو مانند پدرم هستی، او هم به جز خودش به هیچ کس اهمیت نمیداد.»
۵. ایجاد نمایش برای پوشش دادن احساسات ضعف و ترس از دست دادن
تهدیدهای توخالی به ندرت یا هرگز بدون نمایش بیان میشوند. این تهدیدها با بالا بردن صدا، حالت چهرهی عصبانی، پا کوبیدن، راه رفتن در داخل و خارج از فضای گفتوگو، تکان دادن دستها و اغلب پرتاب اشیاء همراه است. فردی که احساس میکند نیاز به تهدید کردن دارد خارج از کنترل است احساس ضعف و ترس میکند.
ممکن است هل دادن فیزیکی یا ضربه زدن با انگشت وجود داشته باشد. تهدیدها اغلب با هل دادن فیزیکی یا ضربه زدن با انگشت همراه هستند. این تهدیدها اغلب با قطع ارتباط سریع، بالا انداختن دستها یا سکوت پولادین به پایان میرسند. «من ارتباطم را با تو قطع میکنم. تو بیفایده هستی». «چرا همیشه فکر میکردم که هنگام نیار کنار من حاضر میشوی»
۶.تحریک کردن رفتار پرخاشگری منفعلانه در فرد مقابل
در صورتی که شریک زندگی در سمت مقایل تهدیدهای پوچ و تو خالی عبارتها را جدی بگیرد ممکن است بترسد که روزی واقعا تهدیدها جدی شوند. ترس از دست دادن باعث میشود آنها بیش از حد مطیع شوند و قول دهند شخص را از انجام کاری که گفته باز دارند. اما به دلیل اینکه این پاسخ صرفا متوقف کردن رفتار تهدیدآمیز است، آنها به محض متوقف شدن تهدیدها به رفتارهای قدیمی خود باز میگردند. «من متاسفم که این احساس را دربارهی من داری، من هر کاری بتوانم برای رفع این مشکل انجام خواهم داد».
۷. ایجاد بیاعتمادی در دیگران
افرادی که تهدیدهای پوچ و توخالی میکنند اغلب آنها را در برابر دیگران مطرح کرده یا به خود میبالند که دیگران از آنها حمایت میکنند. هنگامی که نظرات دیگران مشخص میشود نه تنها ممکن است مورد حمایت قرار نگیرند بلکه از شکل طبیعی خارج میشوند.
این رویاروییها ممکن است باعث شود فردی که تهدیدهای توخالی را مطرح میکند حتی احساس تنهایی و ترس کند. افرادی که ندانسته یا اشتباها برای اثبات آورده شدهاند هم اعتمادشان را از دست میدهند. «شما این تهدیدها را انجام میدهید و دیگر آنها را دنبال نمیکنید. ما در باور کردن شما مشکل داریم».
۸. جلوگیری از انعکاس عمیقتر و بهبودی بالقوه
پناه بردن به تهدیدهای پوچ و میان تهی تحت فشار میتواند به آسانی یک الگوی رفتاری شود که فردی که آنها را ابراز میکند هرگز به آنچه آنها را به آزمایش یک رابطه سوق میدهد نگاه نکند. آیا آنها میترسند که رابطه به هر حال تمام شود و به سادگی در حال با رد کردن این ردشدگی را کنترل میکنند؟ آیا آنها واقعا قادر به کنار آمدن با درد رابطه در زمان نیستند اما از دست دادن آن بسیار وحشتناکتر است؟
منبع: Psychology Today