نقدها و نمرات فیلم «ارواح اینیشرین»؛ طولانیترین تشویق جشنواره برای ستاره ونیز (جشنواره ونیز ۲۰۲۲)
فیلم سینمایی «ارواح اینیشرین» (The Banshees of Inisherin) جدیدترین فیلم مارتین مکدونا این هفته در هفتاد و نهمین دوره جشنواره بینالمللی فیلم ونیز همراه با استقبال گرم منتقدان و تشویق توقفناپذیر تماشاگران اکران شد.
این کمدی سیاه با بازی کالین فارل، برندن گلیسون و کری کندن درباره رابطه پیچیده میان دو دوست قدیمی است. فیلم که در جزیرهای دورافتاده در سواحل غربی ایرلند میگذرد رابطه دو دوست، پادریک و کولم را پی میگیرد. وقتی کولم به شکلی غیرمنتظره به این دوستی قدیمی پایان میدهد، پادریک حیرتزده تلاش میکند با کمک خواهرش و یکی از ساکنین جزیره، این رابطه آسیبدیده را ترمیم کند و حاضر نیست چنین واقعیتی را بپذیرد. اما تلاشهای مکرر پادریک تنها عزم دوست سابقش را تقویت میکند و زمانی که کولم با او برای آخرین بار اتمام حجت میکند، وقایع به سمت و سوی بدتری میرود و عواقب تکاندهندهای از راه میرسند.
فیلم مارتین مکدونا در این دوره جشنواره با استقبال بسیار پرشوری همراه بوده است. مخاطبان روز دوشنبه این هفته پس از دیدن فیلم ۱۳ دقیقه ایستاده تشویقش کردند و به گفته حاضرین این تشویق چه از نظر مدت و چه از نظر شدت، پرحرارتترین استقبال تماشاگران از فیلمهای حاضر در این دوره جشنواره تا این لحظه به حساب میآید.
از همین حالا پیدا است که «ارواح اینیشرین» یکی از نامزدهای مطمئن اسکار در بخش بهترین فیلم خواهد بود اما سوای این، احتمالا فارل هم بتواند برای اولینبار نامزد دریافت اسکار بهترین بازیگر مرد طی دوران حرفهای فعالیتش شود؛ در عین حال گلیسون و کندن هم شانس قابل توجهی برای بخش بازیگران مکمل دارند.
مکدونا کارگردان بریتانیایی-ایرلندی است که پیش از این سه کمدی سیاه مشهور «در بروژ» (In Bruges)، «هفت روانی» (Seven Psychopaths) و «سه بیلبورد خارج از ابینگ، میزوری» (Three Billboards Outside Ebbing, Missouri) را ساخته و برای فیلم آخر سه جایزه بفتا و دو جایزه گلدن گلوب دریافت کرده است.
شاخص تومیتومتر فیلم «ارواح اینیشرین» در وبسایت راتن تومیتوز در حال حاضر روی عدد ۱۰۰ درصد ایستاده و نشان میدهد تمامی ۲۲ نقدی که درباره فیلم نوشته شده با رضایت منتقدان همراه بوده است. در وبسایت متاکریتیک هم ۱۷ نقد درباره فیلم گردآوری شده که همهشان مثبتاند و نمره متای ۹۰ از ۱۰۰ را برای این اثر سینمایی رقم زدهاند. این شاخصها در کنار اطلاعاتی که پیش از این درباره استقبال گرم مخاطبان و رسانهها از فیلم مرور کردیم، نشان میدهد که احتمالا با یکی از ستارههای ونیز روبهرو شدهایم.
نقدهای فیلم «ارواح اینیشرین»
ورایتی – گای لاج
امتیاز: ۱۰۰ از ۱۰۰
فیلمی که جدایی شکنجهآمیز دو دوست بسیار صمیمی را در یک روستای دورافتاده ایرلند با تمام درد و رنج و جاذبه یک ملودارم عاشقانه پرشور دنبال میکند – احساسات بلند و رهاشده فیلم در دنیایی که مردان در آن احساساتشان را بروز نمیدهند حتی شگفتانگیزتر هم به نظر میرسد.
سال ۱۹۲۳ در یک جامعه جزیرهای محافظهکار و به شدت مردسالار، فیلم عمدتا به جهانی که توصیفش را کردیم میپردازد، جهانی که در این شرایط پرشده از مردان ترشرو و کمحرف و زنانی که که تشویق میشوند به امورات مربوط به سنگتراشی و احشام بپردازند کمی از مردان هم کمتر احوالاتشان را بیان میکنند. با این حال، وقتی شخصیتها ترک میخورند، از خودشان بیرون زده و جلو میآیند این کار را با زبان محلی پرزرق و برق، شاعرانه و به شکل خشونتآمیزی خندهدار بهترین نوشتههای مکدونا انجام میدهند. مکدونا با این فیلم پس از دو تلاشی که در آمریکا انجام داد، لهجه ایرلندی مرتبط با میراث فرهنگی و اولین فیلم عالی سال ۲۰۰۸ خود «در بروژ» را دوباره به دست میآورد؛ فیلمی که ستارههایش کالین فارل و برندن گلیسون بار دیگر اینجا به شکلی ایدهآلتر کنار هم قرار گرفتهاند.
اسکریندیلی – جاناتان رامنی
امتیاز: ۹۰ از ۱۰۰
فیلم پس از اولین نمایش در بخش مسابقه جشنواره فیلم ونیز قبل از اکران در سینماهای ایالات متحده و بریتانیا در اواخر اکتبر به تورنتو خواهد رفت. بازیهای بازیگران که به شکلی غیرقابل انتظار غیرشهودی است و در راسش کالین فارل و برندن گلیسون را دارد، به علاوه دیالوگهای کمیک ریتمیک بامزه مکدونا، باید اوقات بسیار خوشی را برای بینندگان رقم بزند اما در عین حال ممکن است آنها را به لرزه بیفکند.
هالیوود ریپورتر – دیوید رونی
امتیاز: ۹۰ از ۱۰۰
«ارواح اینیشرین» برای دههها به عنوان اثری تولیدنشده و منتشرنشده در مرحله پیش از بلوغ باقی ماند. نمایشنامهنویس آن را اثری نپخته میدانست و امکان بازگشت به آن را در آینده زندگیاش را امکانی نامعلوم در نظر گرفته بود. حال با حفظ نام در کنار روایت یک داستان کاملا جدید برای برجستهکردن اثر به عنوان یک تصنیف فولکلور میشود گفت چهارمین فیلم این نویسنده-کارگردان که بازیهایی فوقالعاده دارد، ایرلندیترین فیلم سینمایی او و همچنین یکی از بهترین آثار کل کارنامه کاریاش است.
یک کمدی که به شکلی تدریجی به روایتی تند و تلخ از قطع رابطهی دوستی تبدیل میشود آن هم با نیرویی خشونتآمیز وقتی فاصلهگرفتن، اثر مطلوب را ندارد. این فیلم ممکن است به عنوان نوعی تجزیه و تحلیل میراث فرهنگی مرتبط با اصالت ایرلندی مکدونا در نظر گرفته شود اما محتملتر این است که این قصهگوی مادرزاد صرفا در حال ساختن یک دونوازی غمانگیز باشد؛ یک جدایی که میان جمعیت کوچک جزیرهی خیالی غوغا میکند و آن را همچون مکانی شبحزده پر از سکوت، تنهایی و جنون نشان میدهد اما همچنان در آن مهربانی و انعطافپذیری انسانی یافت میشود.
گاردین – پیتر بردشاو
امتیاز: ۸۰ از ۱۰۰
فیلم جدید مارتین مکدونا یک کمدی سیاه مخوف درباره غرور سمی و احساسات جریحهدارشده مردانه، یک داستان طولانی درباره بدبختی و رقص مرگ میان پرخاشگری و خودآزاری که در جزیرهای خیالی به نام اینیشرین در سواحل ایرلند روایت میشود. وقایع فیلم سال ۱۹۲۳ طی جنگ داخلی رخ میدهند؛ این تلخی نمادین افزودهشده را هم میتوانید در بستر تحلیل فیلم به کار ببندید یا صرفا رهایش کنید.