چه چیزی شمشیرهای بزرگ را از باقی سلاح‌ها بهتر می‌کند؟
در الدن رینگ به معنای دویدن به درون برهوت جهنمی و سوختهٔ Caelid و یواشکی ردشدن از پس زامبی‌های در حال پوسیدن و سگ‌های عظیم‌الجثه جهش‌یافته برای رسیدن به کاروانی است که شمشیر بزرگ را در خود دارد. شمشیر بزرگ در الدن رینگ غیرکاربردی است. شمشیر از شخصیت شما بلندتر است، در قوسی با کندی زجرآوری حرکت می‌کند، بخش قابل‌توجهی از نوار استقامتتان را می‌بلعد و نیازمند ۳۱ امتیاز در نیرو است تا بشود آن را به‌درستی به کار گرفت. حمل‌کردن آن با خود به معنای فداکردن تجهیزات دیگر از جمله سپر و زره است.
شمشیر بزرگ برای جنگجویانی است که با تمام وجود می‌خواهند سهمگین‌ترین ضربات ممکن را وارد کنند بدون اینکه به عواقب آن اهمیت دهند. درست مثل خود شمشیری که در دست دارند. شمشیرهای بزرگ آهنی در بازی‌های فانتزی از فرام سافتور به Dragon Slayer ادای احترام می‌کنند. Dragon Slayer سلاح معروفی است که توسط پروتاگونیست مانگای برزرک حمل می‌شود. همان‌طور که کناتارو میورا آن را توصیف می‌کند دراگون اسلیر «خیلی بزرگ بود که بشود آن را شمشیر خطاب کرد. بزرگ، ضخیم، سنگین و بسیار زمخت. بله آن واقعاً کپه‌ای از آهن خام بود.»
جرم برای من مهم است. کلاود استرایف در فاینال فانتزی ۷ نیز شمشیر بیش از حد بزرگی را حمل می‌کند اما آن را به‌راحتی حرکت می‌دهد و حتی آن را یک‌دستی می‌چرخاند. این شمشیر خیلی خوب است اما هرگز حس بزرگ‌بودن را القا نمی‌کند ولی در برزرک بر روی وزن شمشیر دائماً تأکید می‌شود. آهنگر آن به‌خاطر درست‌کردن چنین سلاح سنگین و بدقواره‌ای مورد تمسخر قرار گرفته بود. دراگون اسلیر در یک انبار داشت خاک می‌خورد تا اینکه گاتس سروکله‌اش پیدا شد. تنها مردی که به اندازهٔ کافی قدرتمند، خشمگین و کله‌شق بود تا از آن استفاده کند. هرچند این کار برای او هم راحت نیست. گاتس همیشه در حال تمرین و پرورش سبک نبردی است که بزرگی بیش از حد سلاح را مدنظر دارد و بر روی این بزرگی تکیه می‌کند.
بازی‌های ویدئویی خوب با شمشیرهای بزرگ راه‌های زیرکانه‌ای را پیدا می‌کنند تا به غیرکاربردی بودن این سلاح‌ها اشاره کنند. بله از نظر فیزیکی غیرممکن است این شمشیر را بلند کرد چه برسد به حرکت‌دادنش اما اگر می‌توانستید آن را در دست بگیرید باید به این شکل انجامش می‌دادید. در بازی‌های فرام سافتور مثل الدن رینگ شما این ملاحظه را در انیمیشن و افکت‌ها می‌بینید. هر حمله با یک عقب کشیدن عمدی شروع می‌شود. شخصیت بازی پایش را تثبیت می‌کند و شما تلاش برای حرکت به‌سوی بالا از زمین را در بدن او با چرخاندن زانوها، لگن، ستون فقرات و سپس شانه‌ها می‌بینید تا اینکه او به‌اندازه‌ای گشتاور تولید کرده که بتواند این شمشیر بزرگ را تکان دهد. پس از اینکه شمشیر در یک قوس ۲۷۰ درجه‌ای حرکت می‌کند به زمین اصابت کرده و خاک و سنگ‌ریزه را به اطراف پرتاب می‌کند. چرخاندن شمشیر به جهت دیگر نیز به همین اندازه تلاش و نیرو نیاز دارد. در پایان یک کامبو، شخصیت شما از روی اصول مشخصی شمشیر را بر روی شانه‌اش قرار می‌دهد. این شمشیر بزرگ سرعت کندش را با میزان برد و آسیب‌رسانی فوق‌العاده بالایش جبران می‌کند. یک حرکت افقی می‌تواند به‌راحتی گروهی از دشمنان کوچک را از پای دربیاورد و حرکت عمودی کندتر از حرکت افقی می‌تواند کاملاً یک دشمن زره‌پوش را له کند.
برزرک؛ از مانگا تا انیمه و بازی
بااین‌حال، هرکس که به دنبال شمشیر بزرگی بهتر از این است باید به سراغ بازی مانستر هانتر برود. همان‌طور که از اسمش پیداست این فرنچایز بر روی شکار هیولاها تمرکز دارد و منطق کارتونی‌اش دیکته می‌کند که اهداف بزرگ نیازمند سلاح‌های بزرگ هستند. در اولین بازی سری مانستر هانتر، کپ کام استاندارد سنگینی انعطاف‌ناپذیری را برای سلاح پرچم‌دار خود برقرار می‌کند. حتی وقتی شکارچی شما سر جایش ایستاده است شما می‌توانید وزن شمشیر بزرگ در دستان او را حس کنید. شخصیت بازی پاهایش را در موضعی وسیع قرار داده و شما می‌توانید تلاش او برای صاف ایستادن را ببینید. این طریق در دست‌گرفتن شمشیر بزرگ از نظر ارگونومیکی فاجعه‌بار است اما تلاش برای نگه‌داشتن آن را به‌خوبی نشان می‌دهد.
وقتی حمله می‌کنید، شکارچی شما پای جلواش را یک‌قدم عقب می‌برد و اجازه می‌دهد شمشیر پشت سرش روی زمین بیفتد تا آن را بلند کند و یک چرخش بالای سر وسیع با آن انجام دهد. عقب کشیدن برای هر ضربه یک ثانیه کامل طول می‌کشد و شمشیر یک ثانیه دیگر بعد از آن روی زمین می‌ماند. دو ثانیه شاید زمان زیادی به نظر نرسد ولی در بازی ویدئویی که اهدافتان دائماً در حال حرکت‌اند گویی یک‌عمر طول می‌کشد. هرچند شناخته‌شده‌ترین ترفند این سلاح در نسل دوم اضافه شد. اگر باورتان بشود تکان‌دادن شمشیر کندتر از قبل شده بود. ضربات شارژ شده آسیب بیشتری وارد می‌کنند اما برای انجام آنها شکارچی شما باید پاهایش را روی زمین تثبیت کند و به مدت ۳-۴ ثانیه بی‌حرکت بایستد. قدرتی که در این حمله در حال جمع‌شدن است توسط یک هالهٔ درخشان نشان داده می‌شود که باگذشت هر ثانیه درخشان‌تر می‌شود تا اینکه به درخشش حداکثری می‌رسد. در اینجا، کپ کام یک متاگیم به‌شدت ارزنده را برای شمشیر بزرگ مانستر هانتر برقرار می‌کند. دشمنان شما هیولاهای بزرگ اما بسیار پرتحرک هستند که مؤدبانه صبر نمی‌کند تا شما حرکتتان را شارژ کنید. برای بهره‌برداری حداکثری از شمشیر بزرگتان شما باید خودتان را نه در جایی که هیولا قرار دارد قرار دهید بلکه در جایی مستقر شوید که آن هیولا در سه ثانیه آینده به آنجا می‌رود.
باید از حس ششمتان زیاد استفاده کنید ولی تجربه لذت بخشی نیز خواهید داشت. هر حمله مثل یک شرط‌بندی بزرگ به نظر می‌رسد و وقتی حدستان درست از آب دربیاید حس فوق‌العاده به شما دست خواهد دهد. بازی با میزان آسیب‌رسانی بالا به شما جایزه می‌دهد و هیولاها به‌گونه‌ای عقب‌نشینی می‌کنند که انگار کسی هم اندازه خودشان ضربه مهلکی به آنها زده است. شمشیر بزرگ در بازی‌های بعدی سری تکامل پیدا می‌کند. در Monster Hunter: Generations کپ کام سبک مبارزهٔ adept را که پویایی شمشیر را افزایش می‌دهد و سبک valor را که به شکارچی اجازه می‌دهد در حین شارژکردن حملهٔ خود حملهٔ هیولا را جذب کند اضافه کرده است.
اما شمشیر بزرگ تا بازی Monster Hunter World به اوج بزرگی خود دست نمی‌یابد. در این بازی True Charged Slash معرفی شد تکنیکی که دسترسی به آن پس از انجام دو ضربهٔ شارژ شده یا از طریق ترکیبی از چند مانور دیگر ممکن است. انجام تمام این اعمال حدود ۹ ثانیه طول می‌کشد اما ارزش صبر کردن را دارد. انیمیشن به‌گونه‌ای طراحی شده که انگار سازندگان شمشیر بزرگ را به افراطی‌ترین حد منطق آن رسانده‌اند. پس از انجام دو حملهٔ بزرگ اول، شکارچی روی پایش چرخیده و شمشیر را روی شانه‌اش می‌اندازد. بدن او با قدرت می‌درخشد و پرش در موقعیت ایستادنش به این معناست که آمادهٔ حرکت انفجاری خود شده است. وقتی شمشیر به حرکت در می‌آید شکارچی جانش را کف دستش گذاشته و اجازه می‌دهد شمشیر او را بچرخاند. شکارچی وزن اولین ضربه را با یک کله معلق دنبال می‌کند و سریعاً شمشیر را برای ضربه‌ای نهایی بلند می‌کند. وقتی این ضربه به هدف اصابت می‌کند مانستر هانتر رگباری از ساندافکت های گوش نواز را آزاد می‌کند. یک توقف طولانی پس از ضربه، طغیان خون، افکتی که صفحه را تکه تکه می‌کند، لرزش دوربین و صدایی رعدوبرق آسا.
به‌خاطر زمینه‌چینی سنگینی که لازم است حملات شارژ شده زیادی به هدف نخواهند خورد اما به نظرم این هم نیز بخشی از فانتزی داشتن یک شمشیر بزرگ است. یک فانتزی قدرت است ولی در بهترین حالت خود یک فانتزی تلاش هم هست. بله ما می‌خواهیم قدرت آن را داشته باشیم که شمشیر بزرگ را حرکت دهیم ولی همچنین می‌خواهیم عزم و استقامت انجام این کار سخت را داشته باشیم. اینکه هر روز با شمشیری غیرممکن تقلا کنیم و بدانیم که در کارکردن با آن بهتر خواهیم شد ولی هرگز کار راحت و ساده‌ای نخواهد بود.
به‌خاطر تمامی این‌هاست که من شمشیرهای بزرگ را دوست دارم.
منبع: Polygon
