گزیده نقدهای فیلم «پروژه آدام»؛ تظاهر به جاه‌طلبی
آدام رید با بازی رایان رینولدز در «پروژه آدام» (دومین همکاری کارگردان شاون لوی و رایان رینولدز پس از فیلم موفق «مرد آزاد» در سال گذشته) از سال ۲۰۵۰ به ۲۰۲۲ سفر می‌کند و در نزدیکی خانه خانواده خودش در دوازده سالگی (واکر اسکوبل) فرود می‌آید. لوی، کارگردانی سه‌گانه «شب در موزه» و «کارآموزی» را در کارنامه خود دارد.
آدام بزرگ‌تر با کمال میل جزئیات اساسی داستان خود را برای کودکی خود توضیح می‌دهد، این که چگونه به سال ۲۰۲۲ آمده است تا همسر گمشده خود، لورا (زوئی سالدانا) را که یک خلبان است پیدا کند و در این بین، مایا سوریان (کاترین کینر) هم او را تعقیب می‌کند تا از سفر در زمان برای دست‌یابی به اهداف خودخواهانه خود استفاده نماید.
- نقد انیمیشن «قرمز شدن»؛ جاه‌طلبانه، عاطفی و از بهترین فیلم‌های پیکسار
- گزیده نقدهای فیلم بتمن؛ نوآر و خشونت‌آمیز
- نقد فیلم فینچ؛ یک مرد، سگش و ربات آن‌ها در سفری آخرالزمانی
با این حال، آدام با سوالات جالبی درباره وقایع اطراف خود مواجه است. برای مثال چگونه دو نسخه از او در یک جدول زمانی وجود دارند یا چرا دشمنانش هر زمان که خودش یا نسخه جوان‌ترش یکی از آن‌ها را می‌کشد، تبدیل به خاکستر می‌شوند. در ادامه، به نظر می‌رسد که آدام از بررسی این سناریوها ناامید می‌شود.
وقتی نسخه جوان‌تر آدام، از او درباره دشمنانی که پس از کشته شدن ظاهرا منفجر و به خاکستر می‌شوند، سوال می‌کند، آدام صرفا می‌گوید که این مفاهیم «پیچیده هستند!» و طفره می‌رود. وقتی آدام کوچک‌تر یا پدر آدام، لوئیس (مارک روفالو) هر گونه سوالی درباره تاثیری که سفر در زمان ممکن است بر دنیا داشته باشد می‌پرسند، آدام به آن‌ها می‌گوید که دهان خود را ببندند یا این که این‌قدر از او سوال نپرسند.
فیلم علی‌رغم داشتن چهار نویسنده معتبر، دنیای خود را بدون جزئیات و به طور کلی در نظر گرفته است. «پروژه آدام» به روابط آدام نوجوان و بزرگسال با مادرش (جنیفر گارنر) و پدرش وابسته است و فیلم در این لحظات در بهترین حالت خود قرار دارد اما زمان زیادی را صرف مسائل عمومی و جزئیات علمی‌تخیلی این جهان نمی‌کند و هیچ علاقه‌ای به کاوش بیشتر در داستان پشت پرده اتفاقات و جریانات این دنیا ندارد.
البته این بدان معنا نیست که «پروژه آدام» باید بنشیند و جزئیات سفر در زمان را برای یک کودک توضیح دهد اما فیلم به طور مداوم سوالاتی را مطرح می‌کند که هیچ تمایلی به پاسخ‌گویی به آن‌ها ندارد. انگار لوی و نویسندگان سوالاتی را که مخاطبان در این فیلم با مضمون سفر در زمان به ذهن‌شان خطور می‌کند مطرح می‌کنند تا تماشاگران بدانند این سوالات حداقل مورد توجه سازندگان هم قرار گرفته‌اند اما دلیلی برای اهمیت دادن به آن‌ها وجود ندارد.
حتی زمانی که آدام جوان‌تر خیلی سریع متوجه می‌شود که با نسخه‌ای از خود که ۲۸ سال بزرگ‌تر از اوست در ارتباط است، آدام رینولدز شوکه می‌شود و شاید از خود می‌پرسد که چرا این نوجوان بدون جزئیات و خیلی سریع متقاعد شد که من خودش هستم. «پروژه آدام» همان رویکرد آدام جوان را به این داستان دارد: هر چه کم‌تر گفته شود بهتر است. فقط واقعیت شرایط را بپذیرید، ساکت شوید و به جلو پیش بروید.
این فیلم (در جهت کاهش بار علمی‌تخیلی) بعضی مواقع شیرین و خانوادگی است و به روابط آدام با مادرش و ناامیدی‌های او از پدرش می‌پردازد و آدام کوچک‌تر متوجه می‌شود که دیدگاه او به والدینش و نحوه تعاملات آن‌ها تاثیری بلندمدت بر خودش و خانواده‌اش خواهد داشت. «پروژه آدام» نیز مانند مرد آزاد، زمانی در اوج خود قرار دارد که به دور از دیوانگی پیرامون طرح، بر جدیت داستان تمرکز می‌کند. در بهترین صحنه فیلم، آدام با بازی رینولدز پس از پشت سر گذاشتن شرایطی سخت به یک مکان ویژه می‌رود تا با مادرش دیدار کند. در این صحنه، آدام مشکلی را که برای مادرش ایجاد کرده به چشم خود می‌بیند و در عین حال، سعی می‌کند توضیح دهد که علی‌رغم رفتار بچه‌گانه‌اش، هنوز عمیقا مادرش را دوست دارد. این سکانس، لحظه‌ای ناب از جنس عشق و عاطفه است که پروژه آدام قطعا باید بیشتر از آن استفاده کند.
«پروژه آدام» داستان خود را به شیوه‌ای عجیب و غریب روایت می‌کند و هر عمل بر روی شخص دیگری در گذشته آدام تاثیر می‌گذارد، خواه مادر، همسر یا پدرش باشد. این ساختار نامناسب باعث می‌شود تا پروژه آدام بر بخش‌های مهم زندگی او تمرکز کند و تقریبا به طور کامل آن‌ها را نادیده بگیرد. هر یک از این بخش‌ها شامل لحظاتی دوست‌داشتنی بین آدام و افراد مختلف زندگی‌اش هستند اما فیلم اغلب آن‌ها را پس از مدتی (به ویژه زمانی که این بخش‌ها به لحظات احساسی اصلی ختم می‌شوند) کنار می‌گذارد که عجیب است. «پروژه آدام» حتی در این صحنه‌های تاثیرگذار نیز لقمه‌ای بزرگ‌تر از دهانش برمی‌دارد و از عهده پردازش دقیق همان صحنه‌ها هم برنمی‌آید.
به نظر می‌رسد که «پروژه آدام» حس و حالی شگفت‌انگیز دارد که در زیرلایه‌های آن پنهان شده است. بخشی از این روایت علمی‌تخیلی، نسبتا ابتدایی و سطحی است و بخش‌های دیگر نیز از فقدان ایده‌های اصیل رنج می‌برند. به عنوان مثال، یکی از جنبه‌های مهم هر دو نسخه آدام این است که وی مردی باهوش است که پرحرفی اغلب او را به دردسر می‌اندازد. اگر فکر می‌کنید که این ویژگی در تمام شخصیت‌های دیگر رینولدز هم وجود دارد، کاملا حق با شماست.
رینولدز در این فیلم همان کارهای معمول خود را انجام می‌دهد که مطمئنا می‌تواند جذاب باشد اما در این مرحله کمی زیاده‌روی می‌کند. رینولدز در لحظات احساسی می‌درخشد اما صحنه‌های طنزآمیزتر فیلم، مانند تمام نقش‌آفرینی‌های دیگر رینولدز هستند. لوی همچنین سعی می‌کند آدام را به نسخه‌ی اختصاصی خود از استار لورد تبدیل کند: یک مسافر انسانی از فضا که عاشق زوئی سالدانا است و موسیقی متن فیلم در بیشتر سکانس‌های او یک قطعه راک کلاسیک است. لوی در این‌جا هم مانند «مرد آزاد»، یک بار دیگر یک شمشیر نوری به رینولدز می‌دهد و باز هم شرایط برای رینولدز دشوار می‌شود.
اما مشکل «پروژه آدام» این است که یک مفهوم جالب ارائه می‌کند، سپس به طور کامل آن را نادیده می‌گیرد یا به مخاطب می‌گوید (گاهی اوقات به شکلی مستقیم) که آن را فراموش کند. داستانی که تقریبا شبیه به ئی.تی اسپیلبرگ شروع می‌شود، در ادامه تسلیم موضوعات علمی‌تخیلی بی‌مزه خود می‌گردد و سپس از تماشاگران می‌خواهد تا به طور کامل آن‌ها را نادیده بگیرند. لحظات جالبی در طی فیلم وجود دارند اما با شوخی‌های پیش پا افتاده و خسته‌کننده تلف می‌شوند یا این که شخصیت‌هایی که در راس این صحنه‌ها قرار دارند پس از مدتی کنار گذاشته می‌شوند.
«پروژه آدام» خود را به عنوان یک فیلم کودکانه معرفی می‌کند، سپس این کودک چندین دشمن را به قتل می‌رساند و فیلم دوباره از مخاطب می‌خواهد که زیاد نگران این موضوع نباشد و آن را فراموش کند. اصالت و صداقت خاصی در پشت پرده داستان «پروژه آدام» وجود دارد اما متاسفانه در زیر لایه‌هایی از مزخرفات علمی‌تخیلی خسته‌کننده و تلاش‌های ناموفق برای ارائه طنزی جذاب پنهان شده است.
«پروژه آدام» از تاریخ ۱۱ مارس (۲۰ اسفند) بر روی نتفلیکس منتشر شده است. بد نیست نظرات منتقدان نشریات مختلف را که فیلم را دیده‌اند با هم بخوانیم و بررسی کنیم.
گزیده نظرات منتقدان درباره‌ی فیلم پروژه آدام
نل مینو از سایت راجر ایبرت
امتیاز: ۸۸ از ۱۰۰
لطافتی اصیل در ذات آدام وجود دارد و خشم مانع ابراز غم و اندوه او نمی‌شود و او برای هر کسی یک شانس دوم قائل است. عناصر اکشن و فانتزی فیلم سرگرم‌کننده هستند و دقیقا همان چیزی به نظر می‌رسند که خانواده‌ها پس از تماشای فیلم در کنار یک‌دیگر، باید درباره آن صحبت کنند.
وندی آیدی از آبزرور
امتیاز: ۸۰ از ۱۰۰
طرح مفهومی فیلم بیشتر به زور چندین جلوه ویژه مناسب، استوار باقی می‌ماند تا با منطق، اما هسته اصلی این محصول جذاب و کودکانه نتفلیکس، داستانی درباره خانواده‌ای از هم‌پاشیده است.
جان اندرسون از وال استریت ژورنال
امتیاز: ۸۰ از ۱۰۰
نکته جالب و دوست‌داشتنی «پروژه آدام» پرداختن به غم و اندوه و عشق بین مادران و پسران و در اولویت بعدی، پدران و پسران است.
کریس آگار از اسکرین‌رنت
امتیاز: ۸۰ از ۱۰۰
«پروژه آدام» یک فیلم علمی‌تخیلی جذاب و سرگرم‌کننده است که فیلم‌نامه‌ای قوی دارد و در آن، شاهد یکی از بهترین بازی‌های رینولدز هستیم.
الکسیس پاتر از آریزونا ریپابلیک
امتیاز: ۸۰ از ۱۰۰
دیگر کم‌تر فیلمی وجود دارد که همه اعضای خانواده از آن لذت ببرند اما «پروژه آدام» چنین اثری است. فیلم همان حال و هوای «نگهبانان کهکشان» را دارد اما کمی آرام‌تر است.
کیتی رایف از پلیگان
امتیاز: ۷۵ از ۱۰۰
«پروژه آدام» اثری سرگرم‌کننده، علمی‌تخیلی و دلپذیر است که چندین سکانس خنده‌دار خوب دارد اما در لحظاتی که نیاز به کمی لطافت و تداوم آن داریم، فیلم‌نامه نسبتا خوب فیلم به شکلی منفی خودنمایی می‌کند.
مارک فینی از بوستون گلاب
امتیاز: ۷۵ از ۱۰۰
فیلم اتفاقات زیادی و در نتیجه خطوط داستانی بسیاری دارد اما تعدادی از آن‌ها به سرانجام نمی‌رسند. «پروژه آدام» سرگرم‌کننده است اما شاهکار نیست. خطوط داستانی رها‌شده در حرکتی غیرمعمول و قابل توجه در لحظاتی جسته و گریخته ادامه پیدا می‌کنند اما به هر حال تکمیل نمی‌شوند.
پیتر تراورز از ای‌بی‌سی نیوز
امتیاز: ۷۰ از ۱۰۰
رایان رینولدز در این فیلم نوستالژیک و با حال و هوای «بازگشت به آینده» به جای این که عناصر جدید علمی‌تخیلی را پردازش کند همان مسیر قدیمی را پیش می‌گیرد اما فیلم، به هر حال اثری خنده‌دار است که مخاطب را به یاد آثار سرگرم‌کننده خانوادگی دهه ۸۰ میلادی می‌اندازد.
اوون گلایبرمن از ورایتی
امتیاز: ۷۰ از ۱۰۰
این فیلم کاملا بی‌اهمیت است اما به هر حال، یک ماجراجویی علمی‌تخیلی محسوب می‌شود که ارزش دیدن دارد.
نیک آلن از پلی‌لیست
امتیاز: ۶۷ از ۱۰۰
این فیلم زمانی در اوج خود قرار دارد که به رینولدز فضایی می‌دهد تا کارهای ناامیدکننده دوران کودکی خود را جبران کند. فیلم مفاهیم خود را با تخیل بیش از حد درباره سفر در زمان یا افراد شرور زیر پا نمی‌گذارد.
لیز شنون میلر از کانسکوئنس
امتیاز: ۶۷ از ۱۰۰
حقیقت ماجرا این است که در این فیلم شاهد همان کارهای همیشگی رایان رینولدز هستیم که در صورت رعایت اعتدال، می‌توانند بسیار لذت‌بخش باشند. مشکل این است که این بازیگر پس از مدتی دلتان را می‌زند. راه‌های بسیار بهتری برای گذراندن ۱۰۶ دقیقه از عمرتان وجود دارد و باید گفت که «پروژه آدام» سریعا از خاطرات بینندگان نتفلیکس محو می‌شود و در واقع با اکثر فیلم‌های اختصاصی نتفلیکس که قبل از آن ساخته شده‌اند همخوانی دارد و مانند آن‌ها چندان باکیفیت نیست.
مایکل اوسالیوان از واشنگتن پست
امتیاز: ۶۳ از ۱۰۰
«پروژه آدام» چندان هوشمندانه نیست اما اثری گرم و صمیمی محسوب می‌شود. مباحث علمی آن ضعیف و سطحی است اما مضامین عاطفی آن بالاتر از حد متوسط به نظر می‌رسد.
ناتالیا وینکلمن از نیویورک تایمز
امتیاز: ۶۰ از ۱۰۰
«پروژه آدام» اثری ماندگار و کلاسیک نیست اما دارای پایانی تاثیرگذار است که توجه ویژه‌ای به رابطه تیره و تار آدام با پدرش دارد.
آدرین هورتون از گاردین
امتیاز: ۶۰ از ۱۰۰
این فیلم تماشایی در داستان علمی‌تخیلی خود از احساسات تاثیرگذار انسانی مانند غم و اندوه، پشیمانی و نفرت بهره می‌برد.
جوردن کینگ از امپایر
امتیاز: ۶۰ از ۱۰۰
شخصیت شرور و فضای تکراری کار گاهی اوقات سنگ جلوی پای «پروژه آدام» می‌اندازند اما بازی‌های بی‌نظیر رینولدز و اسکوبل و عمق احساسی شگفت‌انگیز فیلم، ارزش دیدن دارد.
برایان لوری از سی‌ان‌ان
امتیاز: ۵۵ از ۱۰۰
در «پروژه آدام» شاهد همکاری دوباره رایان رینولدز و شاون لوی پس از همکاری آن‌ها در «مرد آزاد» هستیم. این فیلم، اثری اکشن و طنز با دیالوگ‌های هوشمندانه است که احتمالا برای نتفلیکس، موفقیت‌آمیز خواهد بود اما در کل، مضمونی تکراری دارد.
استفانی زکرک از تایم
امتیاز: ۵۰ از ۱۰۰
«پروژه آدام» قاعدتا باید سرگرم‌کننده باشد اما با جاه‌طلبی‌های ناکارآمدش خراب شده است. پیچیدگی‌های سفر در زمان، کرم‌چاله‌ها و قوانین فیزیک را فراموش کنید. این فیلم به سختی می‌تواند از نقطه اول به نقطه دوم خط روایی خود برسد.
مت سینگر از اسکرین‌کراش
امتیاز: ۵۰ از ۱۰۰
این فیلم کاملا بی‌ارزش نیست. رینولدز و اسکوبل هماهنگی سرگرم‌کننده‌ای با هم دارند که کمدی‌های دوستانه دهه ۸۰ میلادی را تداعی می‌کند. این فیلم در واقع از همان قالب داستانی شرکای نامتناسب استفاده می‌کند و این شرکای نامتناسب در واقع یک شخص هستند.
راجر مور از مووی نیشن
امتیاز: ۵۰ از ۱۰۰
همه چیز در این‌جا تکراری است و قبلا آن را دیده‌ایم. تعقیب و گریزها، مبارزات و پایان‌بندی آن همانند بسیاری از آثار دیگر است و فیلم پس از مدتی خسته‌کننده می‌شود.
دیوید فیر از رولینگ استون
امتیاز: ۵۰ از ۱۰۰
فیلم ناامیدکننده و مانند نسخه‌ای نامناسب از «ئی.تی.» شروع می‌شود و به بدترین شکل ممکن به پایان می‌رسد.
دیوید ارلیش از ایندی‌وایر
امتیاز: ۴۲ از ۱۰۰
پرده سوم برای یک فیلم محتاط، جاه‌طلبانه است. البته این فیلم فقط تظاهر به جاه‌طلبی می‌کند و حرفی برای گفتن ندارد. سقف «پروژه آدام» برای استعدادهای رینولدز کوتاه است و فیلم، محدودیت‌های بسیاری دارد.
شناسنامه‌ی فیلم پروژه آدام
نویسنده و کارگردان: شاون لوی
بازیگران: رایان رینولدز، زویی سالدانا، مارک رافلو
خلاصه‌ی داستان: آدام رید با بازی رایان رینولدز در «پروژه آدام» از سال ۲۰۵۰ به ۲۰۲۲ سفر می‌کند و در نزدیکی خانه خانواده خودش در دوازده سالگی (واکر اسکوبل) فرود می‌آید. لوی، کارگردانی سه‌گانه «شب در موزه» و «کارآموزی» را در کارنامه خود دارد.
امتیاز IMDB به فیلم: ۶/۹ از ۱۰
امتیاز متاکریتیک به فیلم: ۶۸ از ۱۰۰
سال: ۲۰۲۲
منبع: collider
