۱۳ علت ریزش مو در نوجوانان و بهترین روش‌های درمان آن
اکثر افراد در طول زندگی خود درجاتی از ریزش مو را تجربه می‌کنند. بیشتر مردم در بزرگسالی متوجه‌ی ریزش موهای خود می‌شوند، اما در بعضی موارد این مشکل از دوران نوجوانی شروع می‌شود. ریزش مو برای هر شخصی می‌تواند نگران‌کننده باشد، با این حال برای نوجوانان آزاردهنده‌تر است و به‌شدت عزت نفس آن‌ها را تحت تاثیر قرار می‌دهد. خوشبختانه، این وضعیت با درمان‌های پزشکی پیشرفته، استفاده از محصولات باکیفیت و پیروی از رژیم غذایی سالم قابل کنترل است. در این مقاله از دیجی‌کالا مگ دلایل ریزش مو در نوجوانان و راه‌های درمان آن را بررسی می‌کنیم. تا انتهای این مطلب با ما همراه باشید.
علت ریزش مو در نوجوانان
دلایل ریزش مو در نوجوانان بسیار متنوع است. در حالی که بعضی از شرایط به جنسیت بستگی دارند، بیشتر عوامل زمینه‌ای بین دختر و پسر مشترک هستند. در ادامه به تعدادی از رایج‌ترین دلایل بروز این مشکل در دوران نوجوانی اشاره می‌کنیم.
۱. ژنتیک
آلوپسی آندروژنیک (Androgenetic alopecia) یک نوع ریزش موی ژنتیکی است که به‌عنوان طاسی با الگوی مردانه یا طاسی با الگوی زنانه شناخته می‌شود. این نوع ریزش مو از یک الگوی قابل پیش‌بینی تبعیت می‌کند، به طوری که در مردان خط رویش مو به‌شکل M ،V یا U عقب‌نشینی می‌کند، در حالی که زنان متوجه‌ی کم‌پشت شدن تدریجی قسمتی از موهای خود می‌شوند.
آلوپسی آندروژنیک معمولا در دوران بزرگسالی شروع می‌شود، اما می‌تواند نوجوانان را هم تحت تاثیر قرار دهد. در بعضی از منابع گفته شده است که ۲۵ درصد موارد ابتلا به طاسی با الگوی مردانه قبل از ۲۱ سالگی گزارش می‌شوند. اگر بستگان نزدیک‌تان به این نوع ریزش مو دچار شده باشند، به احتمال زیاد شما هم آن را تجربه خواهید کرد.
۲. آلوپسی آره‌آتا
آلوپسی آره‌آتا (Alopecia areata) یک بیماری خودایمنی است که باعث ریزش موی سکه‌ای می‌شود. بیماری‌های خودایمنی زمانی ایجاد می‌شوند که بدن شما سلول‌های سالم را با مهاجمان خارجی اشتباه می‌گیرد و به آن‌ها حمله می‌کند. در مورد آلوپسی آره‌آتا، سیستم ایمنی بدن به فولیکول‌های مو حمله می‌کند، درنتیجه ممکن است متوجه‌ی ریزش مو در پوست سر، ابروها، مژه‌ها یا بدن خود شوید.
آلوپسی آره‌آتا تقریبا ۲ درصد مردم را در مقطعی از زندگی تحت تاثیر قرار می‌دهد. اکثر افراد قبل از ۳۰ سالگی به این عارضه مبتلا می‌شوند، اما احتمال شروع آن از دوران کودکی هم وجود دارد.
۳. سوء تغذیه
سوءتغذیه به‌معنی تغذیه‌ی نامناسب است و می‌تواند ناشی از پرخوری، نخوردن غذای کافی یا دریافت ناکافی مواد مغذی باشد. عدم دسترسی به غذا، عدم تعادل رژیم غذایی، اختلالات خوردن یا مشکلات گوارشی همگی می‌توانند از دلایل سوء تغذیه باشند.
کمبود بعضی از مواد مغذی ممکن است باعث ریزش مو شود، از جمله:
- ویتامین A
- ویتامین E
- ویتامین D
- ویتامین C
- نیاسین (ویتامین B3)
- بیوتین (ویتامین B7)
- اسید فولیک (ویتامین B9)
- روی (زینک)
- آهن
- سلنیوم
۴. مشکلات غده‌ی تیروئید
مشکلات غده‌ی تیروئید که به افزایش یا کاهش غیرطبیعی هورمون‌های تیروئید منجر می‌شوند ممکن است در ریزش مو یا شکننده بودن موها نقش داشته باشند.
ریزش موی ناشی از بیماری تیروئید معمولا به‌صورت کم‌پشت شدن یکنواخت موهای سر ظاهر می‌شود. این مشکل در افراد مبتلا به بیماری شدید یا طولانی‌مدت تیروئید شایع‌تر است. با این حال، خوشبختانه با درمان مناسب می‌توان به رشد مجدد موهای از دست‌رفته کمک کرد.
۵. لوپوس
لوپوس یک بیماری خودایمنی است که در آن سیستم ایمنی بدن بافت‌ها و اندام‌های شما را هدف قرار می‌دهد. این بیماری می‌تواند علائمی مانند درد مفاصل، خستگی، بثورات پروانه‌ای شکل و ریزش مو ایجاد کند.
افراد مبتلا به لوپوس ممکن است متوجه‌ی کم‌پشت شدن تدریجی موهای خود شوند. در این شرایط احتمال رویش مجدد موهای از دست‌رفته وجود دارد، اما در بعضی موارد این اتفاق رخ نمی‌دهد.
۶. سندرم تخمدان پلی‌کیستیک
سندرم تخمدان پلی‌کیستیک (PCOS) یک بیماری شایع است که به افزایش سطح آندروژن‌ها (هورمون‌های جنسی مردانه) منجر می‌شود. طبیعی است که هورمونی مانند تستوسترون در بدن زنان تولید شود. اما تولید بیش از حد آن می‌تواند با مشکلات زیادی مثل اختلال در چرخه‌ی قاعدگی، آکنه و کم‌پشت شدن مو همراه باشد. درمان این مشکل هورمونی ممکن است به رشد مجدد موها کمک کند.
۷. مصرف بعضی از داروها
تعدادی از داروها می‌توانند باعث ریزش مو شوند، از جمله:
- داروهای آکنه
- آنتی‌بیوتیک‌ها
- داروهای ضدانعقاد خون
- داروهای ضدتشنج
- داروهای ضدافسردگی و تثبیت‌کننده‌های خلق و خو
- داروهای ضدقارچ
- داروی کاهش‌دهنده‌ی فشار خون
- داروهای شیمی‌درمانی
- داروهای کاهش‌دهنده‌ی کلسترول
- داروی نقرس
- سرکوب‌کننده‌های ایمنی
تحقیقات نشان می‌دهد که تقریبا ۲۰ درصد نوجوانانی که برای درمان آکنه یا افسردگی تحت درمان دارویی قرار می‌گیرند، ریزش مو را تجربه می‌کنند.
۸. رنگ کردن موها و حالت دادن آن‌ها
رنگ کردن مداوم موها یا استفاده‌ی مکرر از مواد شیمیایی می‌تواند به موهای شما آسیب برساند و آن‌ها را شکننده کند. محصولات شیمیایی موها را خشک می‌کنند و به کوتیکول‌ها آسیب می‌رسانند، به طوری که در نهایت ممکن است ریشه‌ی مو ضعیف شود و شروع به ریزش کند. البته پس از توقف استفاده از این محصولات، احتمالا موها دوباره رشد می‌کنند.
کلر موجود در استخرهای شنا، دکلره کردن موها و قرار دادن موها در معرض حرارت بیش از حد هم می‌تواند از دلایل ریزش مو در نوجوانان باشد.
۹. استرس
حتی اگر در سال‌های نوجوانی یک زندگی عالی داشته باشید، ممکن است با استرس مواجه شوید. تغییرات جسمی، نگرانی‌های مربوط به مدرسه و نگرانی‌های مرتبط با پیدا کردن شغل در آینده همگی می‌توانند باعث ایجاد استرس در نوجوانان شوند که این موضوع به‌نوبه‌ی خود محرک مهمی برای ریزش مو است.
۱۰. تریکوتیلومانیا
تریکوتیلومانیا (Trichotillomania) یک نوع اختلال روانی نادر است که در آن فرد تمایل زیادی به کندن موهای خود دارد. این اختلال معمولا در بین افراد ۱۰ تا ۱۳ ساله دیده می‌شود و به‌جزء موهای سر روی سایر قسمت‌ها مانند ابروها، مژه و… هم تاثیر می‌گذارد. ذکر این نکته ضروری است که دختران بیشتر از پسران به تریکوتیلومانیا مبتلا می‌شوند.
۱۱. کرم حلقوی
کرم حلقوی یک نوع عفونت قارچی است که باعث ریزش موی سکه‌ای و خارش پوست سر می‌شود. در بعضی موارد، این بیماری با افزایش التهاب و درنتیجه ایجاد اسکار و ریزش مو همراه است.
۱۲. تلوژن افلوویوم
از سایر دلایل ریزش مو در نوجوانان می‌توان به تلوژن افلوویوم (Telogen effluvium) اشاره کرد که خوشبختانه یک مشکل موقتی است. تلوژن افلوویوم اغلب به‌دلیل شوک، تجربه‌ی رویدادهای استرس‌زا، بیماری، کاهش وزن و… رخ می‌دهد.
۱۳. آلوپسی کششی
این شکل از ریزش مو به‌دلیل استرس فیزیکی ناشی از محکم بستن موها با کش رخ می‌دهد. در این شرایط ریزش مو اغلب در امتداد خط رویش مو اتفاق می‌افتد و اگر زود مداخله کنید، امکان رشد مجدد موها وجود دارد.
زمان مراجعه به پزشک
اگر در دوران نوجوانی دچار ریزش مو شدید، بهتر است به متخصص پوست و مو مراجعه کنید تا مشخص شود که آیا این مشکل علت پزشکی دارد یا به عوامل ژنتیکی مربوط می‌شود.
پزشک با معاینه‌ی بدنی و بررسی سوابق پزشکی شما می‌تواند علت ریزش مو را تشخیص دهد. علاوه بر این، اگر به عدم تعادل هورمونی یا کمبود مواد مغذی مشکوک باشد، آزمایش خون تجویز می‌کند. همچنین ممکن است از پوست سرتان نمونه‌برداری کند.
راه‌های درمان ریزش مو در نوجوانان
درمان ریزش مو در نوجوانان تا حد زیادی به عوامل ایجاد‌کننده‌ی آن بستگی دارد. به‌عنوان مثال، اگر ریزش مو ناشی از عدم تعادل هورمون‌های تیروئیدی باشد، مصرف دارو برای درمان این بیماری ممکن است به رشد مجدد مو کمک کند.
اما برای بعضی از علل ریزش مو از جمله ریزش موی ژنتیکی هیچ درمان شناخته شده‌ای وجود ندارد و احتمالا مشکل با گذشت زمان پیشرفت می‌کند. با این حال، ممکن است بتوان با درمان مناسب سرعت از دادن موها را کاهش داد.
در جدول زیر می‌توانید درمان‌های توصیه‌شده برای انواع ریزش مو را مشاهده کنید.
| علت ریزش مو | درمان پیشنهادی برای نوجوانان |
| آلوپسی آره‌آتا | کورتیکواستروئیدهای تزریقی، موضعی یا خوراکی و سایر داروهای تنظیم‌کننده‌ی سیستم ایمنی |
| ژنتیک | ماینوکسیدیل، فیناستراید، اسپیرونولاکتون و PRP |
| رنگ کردن مو یا حالت دادن به آن | اجتناب از رنگ کردن مو یا استفاده از ابزارهای حرارتی مثل اتوی مو |
| لوپوس | اجتناب از نور شدید خورشید، پیروی از رژیم غذایی سالم، کنترل استرس و استراحت کافی |
| سوء تغذیه | درمان کمبود مواد مغذی |
| مصرف دارو | تغییر دوز دارو یا جایگزین کردن آن (با مشورت پزشک) |
| سندرم تخمدان پلی‌کیستیک | داروهای کنترل بارداری، متفورمین، اسپیرونولاکتون، کلومیفن و جراحی |
| کرم حلقوی پوست سر | مصرف داروی ضدقارچ و استفاده از شامپوی دارویی |
| تلوژن افلوویوم | پیروی از رژیم غذایی سالم، کنترل استرس، PRP و مصرف مکمل‌های غذایی |
| اختلالات تیروئید | مصرف دارو |
| آلوپسی کششی | اجتناب از محکم بستن موها و تزریق کورتیکواستروئید |
| تریکوتیلومانیا | رفتاردرمانی و دارودرمانی |
۱. درمان با پلاسمای غنی از پلاکت (PRP)
درمان با پلاسمای غنی از پلاکت یک روش بی‌خطر برای کمک به رشد مجدد موها است. متخصصان این روش درمانی را برای بسیاری از انواع ریزش مو توصیه می‌کنند. در PRP، پزشک پلاکت‌ها را از نمونه خون شما جدا کرده و آن را به پوست سر تزریق می‌کند تا رشد مو را تحریک کند. البته سن شما در زمان PRP باید حداقل ۱۸ سال باشد.
۲. ماینوکسیدیل
ماینوکسیدیل معمولا توسط متخصصان پوست و مو برای افزایش رشد مو توصیه می‌شود. از این محصول باید طبق دستورالعمل پزشک استفاده کنید. با این حال، ممکن است با عوارض جانبی کمی مانند اسکار و گاهی‌اوقات رشد موهای ناخواسته روبه‌رو شوید.
۳. کاهش استرس
حفظ آرامش و خونسردی یک راه‌ی فوق‌العاده موثر برای کنترل ریزش موی ناشی از استرس است. شما می‌توانید انواع فعالیت‌های آرامش‌بخش مانند مدیتیشن، یوگا، ورزش و… را امتحان کنید. فقط به یاد داشته باشید که هنگام انتخاب هر فعالیتی، سرگرم شدن باید انگیزه‌ی اصلی شما باشد.
۴. پیروی از رژیم غذایی سالم
از آنجا که سوء تغذیه روی سلامت موها تاثیر دارد، مصرف غذاهای سالم سرشار از پروتئین، ویتامین و مواد معدنی نقش مهمی در جلوگیری از ریزش مو در نوجوانان ایفا می‌کند. به این ترتیب تعادل مواد مغذی در بدن شما حفظ می‌شود و احتمال ریزش مو کاهش می‌یابد.
۵. استفاده از مکمل‌های غذایی
مکمل‌های غذایی می‌توانند به رشد مجدد موها و جلوگیری از ریزش آن‌ها کمک کنند. در حال حاضر، مکمل‌های زیادی برای رشد مو در بازار وجود دارد، اما لازم است قبل از مصرف آن‌ها با پزشک مشورت کنید.
کلام پایانی
ریزش مو در نوجوانی روی کیفیت زندگی فرد و اعتماد به نفس او تاثیر چشمگیری دارد. اما همان‌‍طور که گفته شد، تشخیص و درمان به‌موقع می‌تواند به کنترل این مشکل و رویش مجدد موها کمک کند. اگر در سنین نوجوانی با مشکل ریزش مو مواجه شدید، اکیدا توصیه می‌شود که مشورت با پزشک را به تعویق نیندازید. چرا که مداخله‌ی زودهنگام می‌تواند سرعت بهبودی را افزایش دهد.
منابع: healthline, skinkraft
