نمونهی آزمایشی فضاپیمای استارشیپ پس از فرود موفق منفجر شد
جدیدترین نمونهی آزمایشی فضاپیمای استارشیپ اسپیسایکس با نام SN10 بامداد امروز تا ارتفاع ۱۰ کیلومتری پرواز کرد و حتی با موفقیت فرود آمد اما پس از فرود ناگهان منفجر شد.
فضاپیمای استارشیپ به شماره سریال ۱۰ (SN10) صبح امروز پس از پرواز آزمایشی ۱۰ کیلومتری با موفقیت فرود آمد تا یک گام نسبت به نمونههای قبلی SN8 و SN9 بیشتر بردارد و موجب خوشحالی اسپیسایکس شود اما حدود ۸ دقیقه پس از فرود، انفجار به کار این نمونه هم پایان داد.
این نمونهی غولپیکر ۵۰ متری از فولاد ضدزنگ، در ساعت ۱۸:۱۵ منطقهی زمانی شرقی (۰۲:۴۵ به وقت تهران) از تأسیسات اسپیسایکس در بوکا چیکا (Boca Chica) تگزاس برخاست و تا ارتفاع ۱۰ کیلومتری از سطح زمین اوج گرفت. اما نقطه عطف این آزمایش فرود موفق استارشیپ بود. این فضاپیمای آزمایشی از ۶ دقیقه و ۲۰ ثانیه پس از پرتاب، بر خلاف آزمایشهای قبلی، با فرودی آرام به زمین بازگشت.
این پرواز ابتدا برای ۱۵:۱۴ منطقهی زمانی شرقی (۲۳:۴۴ به وقت تهران) برنامهریزی شده بود اما با توجه به محدودیت فشار درنظر گرفته شده، رایانهی فضاپیما موضوعی غیرعادی تشخیص داد و عملیات را به صورت خودکار لغو کرد. تیم مأموریت در نهایت، بازهی فشار را افزایش داده و SN10 را آمادهی پرواز کردند.
در حالی که این سومین پرواز استارشیپ تا ارتفاع زیاد بود، اما نخستین فرود موفق محسوب میشود. دو نمونهی قبلی به ترتیب در ۹ دسامبر (۲۰ آذر) و ۲ فوریه (۱۴ بهمن) پرواز کرده بودند اما هر دو هنگام فرود به سختی به زمین برخورد کردند و از بین رفتند. «جان اسپراکر» (John Insprucker) مهندس اصلی یکپارچهسازی سیستمها در اسپیسایکس دربارهی این پرواز گفت: «به قول معروف تا سه نشه، بازی نشه! ما امروز یک فرود نرم را روی سکوی فرود داشتیم که پرواز آزمایشی زیبای استارشیپ SN10 را کامل کرد.»
اگرچه پایان این آزمایش خیلی مورد پسند نبود. اندکی پس از فرود، همچنان شعلهها در نزدیکی مکان استارشیپ SN10 دیده میشد و این مقدمهای بود تا این فضاپیما حدود ساعت ۱۸:۳۰ منطقهی زمانی شرقی (۰۳:۰۰ به وقت تهران) روی سکوی فرود منفجر شود. انفجاری که بخشی از نتایج آزمایشهای توسعهی استارشیپ محسوب میشود.
برای توسعهی فضاپیمای استارشیپ، اسپیسایکس مجموعهای از آزمایشها را دنبال میکند. نمونههای اولیهی استارشیپ مخازن غولپیکری بودند که تنها با یک موتور رپتور تا ارتفاع ۱۵۰ متری برخاسته بودند اما نمونههای SN8 تا SN10 با سه موتور رپتور و همچنین بالههای جلو و عقب برای کنترل آیرودینامیکی پروازهای بسیار بالاتری را تجربه کردند. به کمک این سطوح آیرودینامیکی، SN10 در پرواز امروز مانورهای موفقی را شامل ایستایی پایدار در بالاترین ارتفاع، کاهش ارتفاع در حالت افقی و فرود نرم انجام داد.
توسعهی استارشیپ در حقیقت کلید دسترسی اسپیسایکس به مقاصد دوردست مانند ماه و مریخ است. به گفتهی ایلان ماسک در نهایت برای جابهجایی بار و خدمه، همهی تجهیزات پروازی این شرکت از جمله موشکهای «فالکون ۹» و «فالکون هوی» جای خود را به «استارشیپ» خواهند داد.
نسخهی نهایی استارشیپ از دو بخش اصلی تشکیل میشود. فضاپیمای اصلی ۵۰ متری «استارشیپ» و موشک غولپیکر ۷۲ متری «سوپر هوی» که به ترتیب از ۶ و ۳۰ موتور قدرتمند «رپتور» (Raptor) بهره میبرند و هر دو قابل استفادهی مجدد خواهند بود.
در ماههای آینده شاهد پروازهای آزمایشی بیشتری خواهیم بود زیرا اسپیسایکس مشغول ساخت چندین نمونهی دیگر استارشیپ و همچنین نمونهی اولیهی موشک سوپر هوی است. ایلان ماسک قصد دارد امسال نخستین پرواز مدار استارشیپ را انجام دهد و امیدوار است تا نسخهی نهایی تا سال ۲۰۲۳ میلادی به طور منظم پروازهای سرنشیندار انجام دهد.
عکس کاور: فرود نرم فضاپیمای غولپیکر استارشیپ SN10 اسپیسایکس
Credit: SpaceX
منبع: Space