نسل جدید کپسول باری دراگون اسپیسایکس راهی ایستگاه فضایی بینالمللی شد
نسل بعدی فضاپیمای باری بدون سرنشین دراگون دقایقی پیش مأموریت خود برای ارسال مواد لازم فضانوردان و چند آزمایش علمی را به ایستگاه فضایی بینالمللی آغاز کرد تا چند هفته پس از مأموریت کرو-۱ اسپیسایکس، این ایستگاه برای نخستین بار شاهد اتصال همزمان دو کپسول دراگون باشد.
پرتاب کپسول باری دراگون ۲ اسپیسایکس (Cargo Dragon 2) در ساعت ۱۱:۱۷ منطقهی زمانی شرقی (۱۹:۴۷ به وقت تهران) از مرکز فضایی کندی ناسا انجام شد. این کپسول باری شامل بیش از ۲۹۰۳ کیلوگرم مواد تازه، تجهیزات آزمایشگاهی و ابزارهای دیگر برای فضانوردان درون ایستگاه فضایی بینالمللی است.
این پرتاب با توجه به شرایط آبوهوایی با یک روز تأخیر انجام شد. زیرا برای اطمینان از بازیابی کامل بوستر مرحلهی اول موشک فالکون ۹ اسپیسایکس باید مطمئن میشد که این موشک در هنگام بازگشت با توجه به شرایط جوی میتواند به درستی روی کشتی هدایتپذیر از دور فرود آید. بدین ترتیب حدود ۹ دقیقه پس از پرتاب امشب بوستر مرحلهی اول موشک بر روی کشتی بدون سرنشین «البته که هنوز دوستت دارم» فرود آمد تا برای مأموریتهای بعدی آماده شود.
مأموریت امروز نخستین پرتاب از دومین قرارداد تجاری اسپیسایکس با ناسا برای مأموریتهای باری به ایستگاه فضایی بینالمللی است و نخستین باری است که از یک کپسول باری ارتقا یافتهی دراگون استفاده میشود که برپایهی نمونهی قبلی است اما قابلیت حمل بار بیشتری دارد. اسپیسایکس اکنون در کنار «نورثروپ گرامن» (Northrop Grumman) و «سیرا نوادا» (Sierra Nevada) یکی از سه شریک تجاری ناسا برای ارسال محمولههای لازم ایستگاه فضایی بینالمللی است.
آزمایشهای ارسالی به ایستگاه فضایی بینالمللی
آزمایشهایی که اسپیسایکس در این پرتاب با خود حمل میکند شامل تحقیقات علمی با تمرکز بر علوم زیستی، پزشکی احیا و چیزهای مرتبط دیگر است. Bristol Myers Squibb در حال ارسال محمولهای است که به بررسی تبلور پروتئین در ریزگرانش میپردازد. بنابراین انواع گوناگون پروتئینهای سیستم ایمنی بدن، به نام آنتی بادی های مونوکلونال، به فضا پرتاب شد. این نوع پروتئینها سلولهای سرطانی را هدف قرار میدهند و پژوهشگران امیدوارند که این تحقیقات به بهبود درمانهای دارویی و فرآیندهای تولید کمک کند.
مؤسسهی ملی بهداشت هم در حال ارسال سه محمولهی متفاوت به ایستگاه فضایی بینالمللی است که بر روی تراشههای بافتی در فضا متمرکز هستند. تراشههای بافتی ابزارهای کوچکی هستند که برای رشد سلولهای انسانی در فضا برای بررسی آغاز بیماریها استفاده میشوند. به دلیل اثرات ریزگرانش، این نوع آزمایشها میتوانند به پژوهشگران برای درک بهتر پیشرفت بیماریها کمک کنند و منجر به توسعهی روشهای درمانی جدید شوند.
یکی دیگر از این تحقیقات شامل نمونههای بافتی از Floridians مرکزی است. طی همکاری میان Advent Health و دانشگاه فلوریدا، دستههای عضلانی اسکلتی که روی تراشههای بافتی چسبانده شدهاند به سوی ایستگاه مداری هدایت میشوند.
این نمونهها به پژوهشگران برای درک بهتر چگونگی آتروفی عضلانی در نبود گرانش کمک میکنند. این تحقیق دارای اثرات مثبتی برای پژوهشهای زمینی و فضایی است. در طول مدت حضور در مدار، فضانوردان هر روز برای کمک به مقابله با از بین رفتن استخوانها و عضلات دقیقات مانند افراد مسن و بیماران مبتلا به بیماریهای عضلانی تمرینهای ورزشی انجام میدهند. با درک بهتر فرآیندهای جسمی، پژوهشگران میتوانند روش های درمانی بهبود یافتهای برای کاهش از دست دادن عضلات ایجاد کنند.
نسخهی ارتقا یافتهی کپسول باری دراگون اسپیسایکس
این نخستین بار است که اسپیسایکس نسخهی ارتقا یافتهی کپسول باری خود را به ایستگاه فضایی بینالمللی میفرستد. این کپسول از همان سکویی پرتاب شد که ماه گذشته چهار فضانورد ناسا و آژانس کاوشهای هوافضای ژاپن را به ایستگاه فضایی رسانده بود. بدین ترتیب این نخستین بار است که همزمان دو کپسول دراگون به این آزمایشگاه مداری متصل خواهند بود.
این نسخهی باری دراگون کمی متفاوت از نمونهی سرنشیندار است زیرا سیستمهای مهم لازم برای ایمنسازی انسان را که شامل سیستمهای پشتیبانی از حیات، سیستم فرار اضطراری و پانلهای کنترل برای انجام دستی مأموریت در صورت لزوم است را ندارد.
محمولههای کپسول باری دراگون ساعتها پیش از آغاز پرتاب بارگیری میشوند. نسخهی قبلی دراگون برای بارگیری محموله به افقی بودن موشک نیاز داشت، اما اکنون همهی اینها تغییر کرده است و خدمه با کمک بازوی دسترسی جدید میتوانند دراگون را در حالت عمودی بارگیری کنند.
پرتابهای موشک فالکون ۹
پرتاب امروز پرتاب شمارهی ۱۰۱ موشک فالکون ۹ بود. استفادهی اسپیسایکس از موشکهای قابل بازیابی برای پرتابها به امری عادی برای این شرکت تبدیل شده است و موشک فالکون ۹ همچنان قابلیت اطمینان خود را نشان میدهد. مأموریت امروز بیست و چهارمین پرواز سال ۲۰۲۰ برای اسپیسایس است که بیشتر این مأموریتها به جای موشکهای جدید با موشکهای بازیابیشده صورت گرفتهاند.
اگر همه چیز طبق برنامه پیش برود، کپسول باری دراگون تقریبا ۲۷ ساعت پس از پرتاب انفجار به ایستگاه فضایی بینالمللی میرسد و در کنار درگاه فضایی ماژول هارمونی این ایستگاه پهلو میگیرد.
عکس کاور: پرتاب موشک فالکون ۹ اسپیسایکس برای ارسال کپسول باری ارتقا یافتهی دراگون به ایستگاه فضایی بینالمللی
Credit: SpaceX
منبع: Space